Collectio dissertationum medicarum Marburgensium

발행: 1792년

분량: 375페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

161쪽

et regat Musculi caui, dum sese contrahunt, cauitas coarctatur. Absoluta contractioiae musculi, sponte iterum 1ese relaxat, et in statu quietis manet, donec novus stimulus, siue internus, isque fere perpet Uus, cordis, tubi cibarii exemplo, siue externus, quorum fere sunt innumeri, fibras carnis solliciter. Languet haud raro vis musculorum, aut deficit prorsus, id quod Languor, Torpor, Pa-

ralysis audit, quae gradu solummodo disserunt. - Si vero contractio musculi tanta, Vt artus maneant rigidi, atque flecti nequeant, spas- .mus audit, et est nihil aliud, quam excessius contractionis eius generis, ubi pars affecta manet, durante spasmo, in statu rigiditatis.

in . .

Vera indoles fibrarum musculorum Omnium, etiam minimorum, vix oculo visibilium, x in

162쪽

lii eorum vi irritabili consistit. Spasmus vulgo stimuli alicuius exeotus est. Dantur vero spasitii et conuulsiones absque omni stimulo admoto, a solo excelsu irritabilitatis. Vulgo quidem istud genus morbi appellari solet, spasmus, L conuulsio siue materie. Conuulsio nulla ratione a spasmo differt. 'Adesse dicimus conuulsionem, si membra huc et illuc,

citra hominis voluntatem mouentur, agitantur, conuelli dicuntur. Solum itaque ediscrimen spasmum inter et conuulsionem in eo consistit, ut spasmus sit Violenta contractio musculi, citra Voluntatem aegroti, et rigiditate membri affecti, conuulsio autem reciproca agitatio violenta membrorum, et artuum. Istud discrimen, quod in sensus incurrit, effecit, ut a longo inde momento temporis, contractio illa violenta, in duo genera dispersa, scilicet spasmum rouicum et clonicum, quae vocabula in-

Primis

163쪽

primis placuere asseclis ST AH LII. Solo itaque phaenomeno spasmus et conuulsio ab iti- vicem disserunt, minime vero indole. Una itaque eademque caussa, cum spasmos, tum conuulsio nes gignit. Quis velit enumerare incredibilem ieceimsum caussarum, quae modo spasmos, modo conis vulsiones emcere solent. De his mihi sermo non est. Sola enim signa percensebo, non vero caussas. Si quis Uero cupidus haec omnia scire, adeat, b. AN T. de ΗΑEN Rat. Med. P. X. qui de Teiano prolixe egit, nec non BOER HAUIU Μ, in libro egregio de morbis neruorum, TIS SOTI librum eiusdem argumenti, BIL FINGERUM et STARCLIUM, de Teiano, MORGAGNI, LIE UT AUD opera super caussis morborum, anatome detectis, aliosque, qui argumentum

istud pertractarunt.

164쪽

Res mira est, omnino, nec explicatu adeo facilis, qui fiat, Vt ab una eademque caussa morbi mox oriatur hoc, mox vero aliud con- uulsionum genuS.

Reeensum enim caussarum Epilepsiae atque Tetani, si quis solertiori studio comparare velit, inueniet certe, ab iisdem caussis, omnibus atque singulis, modo Epilepsiam, modo vero Tetanum oriri. Nec istud reticendum est, summam esse cognationem conuulsionum atque spasmorum. Etenim dantur spasmi, et conuulsiones, quorum socii dolores dirissimi. Do. lor autem, qui comitatur haud raro spasmos et conuulsiones, considerari debet tanquam symptoma accessorium, etenim non pertinet

ad propriam spasmi et conuulsionis indolem, cum saepe abesse possit.

Alia

165쪽

Alia arctior cognatio conuulsionum et spas-rnorum cum deliciis hic notari meretur. Phrenitici non solum convelluntur, sed etiam delirant. Chorea Sti Viti, nec non conuulsio, quam latino sermone appellare nescio, et quae

germanice appellatur die Eri ebelirantheit,

non est absque mente delira. Qui Teiano laborant, non sernper quidem , sed interdum, delirare solent. Nonnulli hominum, qui Telmo comprehensi, sentiunt, vident, et olfactum quod attinet, vix ferre possunt Mo. schi odorem, aut similia, alii vero alto sopore quasi sepulti iacent, et Asphygiae laborantium instar, sensationibus orbati.

Est memorabilis omnino cognatio conuul- sonum et affectuum soporosorum, et sensuum priuationis. Epileptici, Teiano laborantes, Ut antea monui, priuari solent mentis facultate.

166쪽

Ristis Sardonius, morbus singularis, itidem designat morbum, qui delirio, et minis

faciet niusculum conuulsionibus VeXat assatos. Tanta est itaque cognatio conuulsionum, deliria inter atque soporem altum , quem Catochum Graeci vocant, ut effari sere nequeat. Morbus , quem Graeci Taphomaniam appellant, est etiam mixtum morbi genus. Homo enim, Typho mania laborans, laborat febre maligna, alto sopore, simulque delirat. Nolo hic repetere omnia conuulsionum ge nera, nam haec in Pathologia recensentur omnia. Sed liceat mihi annotare, HIPPOCRATEM, qui sui similem non habuit, nec habebit unquam, non ignorasse conuulsionum atque spasmorum caussas praecipuas. Placet, loca memorabilia, quae huc pertinent, ex FOESII

167쪽

interpretatione hic allegare. Sunt vero, Η Ι 8-POCRATE monente, praecipuae conuulsi O- num caussae sequentes: i) Repletio et Depletio vasorum a succis. Aph. Vf. 30. Conuulsio fit aut a repletione, aut euacuatione. Sic quidem etiam singultus. Satis bene Diuus HIppoc ΑΤΕ syraeclarum eXemplum eXhibuit veritatis illius, morbum oriri posse a caussis sibi e diametro oppositis - 2 Purgatio uimia. a) Aph. V. A. Purgationi immodicae conuulsio, aut singultus superueniens, malum. b) Aph. VII. 2s. Apurgaritis potione conuulsio, lethale. GNego , et pernego HIPPOc RATI sessata esse obscura, ideoque non esse lectu di. gua. Recentiorum sagacitas nil melius detexit,

168쪽

sciuit, nempe eundem morbum oriri posse, ut antea iam monitum, a caussis contrariis. Sanguinis, seri iactura, seminis excretio nimia, Iactiatio nimis diu protracta, haemorrhagia enorismis, vulnerum nimia suppuratio, et, Vt verbo complectar, omnis humorum iactura, mina.

tur mortem, saltim homo sit debilis, vires languent , leucophlegmatia, hydrops.3 Haemorrhagia. Apta. V. 3. Sanis guine multo e fuso, conuulsio, aut singultus super usuiens, malum. Coae. 363. Largae sanguinis ex naribus eruptiones per vim sup pressae, inter δε- conuulsi ornes accersunt, vu-de liberat venae sectio.

Aph. VII. y. A sanguinis fluxu deli

ritim, aut etiam couuulsi , malum. Nulis

169쪽

2I-Nulla explicatione eget hie loeus. Quis enim nescit, ab omni haemorrhagia, in primis Vero en qrmi, oriri conuulsiones q) Purgantia acria. Aph. V. I. Convulsis ex elleboro, lethale. Coae. s 67. Ex epoto veratro conuulsio, exitium adfert. Quae de Helleboro hic dixit HIPPOcRA-ΤES, eadem quoque valent de omnibus atque singulis purgantibus, quae vulgo drasticis an

numerantur.

s) Insanimatio viscerum. Aph. VII. II. Ab hepatis inflammatione singultus, malum. Non solum ab hepate inflammato, sed et ab inflammato ventriculo. 6 Vigiliae. Aph. VII. 18. A vigilia eonuulsio, aut delirium, malum.

170쪽

mitus, aut singultus, aut conuulsio , aut d lirium, malum. ASiue ilei nomine. g) Teianus. Aph. VII. I 3. Ab ardo

Quis ignorat, singulis febrium generihus superuenire conuulsiones omnis generis, Trismum, Tetanum, crocidismum, carpho- Iogiam , caet. Conuulsiones cum febre alibi Hippo CRATEs damnauit Coa c. 262. Conuulsiones cum febre acuta, perniciem de Iunctant.

9) Haemorrhagia narium retenta. CGac. 336. Largae sanguinis ex naribus eruptiones

SEARCH

MENU NAVIGATION