장음표시 사용
151쪽
CASSIODORII sitit ad unii in thrum reserenda esse sane probabile est sed nihil in his inest quod Papiriani libro de orthographia, ex quo excerpta posuit Cassiodorius, iure vindicari possit, neque eum librum illa aetate extitisse puto. Sequuntur apud Cassiodorium excerpta ex libro Adamanti Martyrii, quem dicit, de b et v litteris quattuor capitibus disposita sed is liber una eum aliorum grammaticorum libris a. 1493 a Georgio Merula nobi inventus et proximis annis post cum reliquis libris qui tum primum inventi erant saepius descriptus nunc etiam in apographis codicis obiensis, quae indicavi granam lat. v. VI p. 247, extat praeterea Angelus olitianiis veterem eiusdem libelli codicem a. 1491 Venetiis vidit et sua manu descripsit, quod apographum nunc in bibliotheca Monacensi inter libros Petri Viciori est codex 63 vel Monacensis 766. de codice quo Politianus usus est et de sua per in eo describendo collocata scribit haec in initio
illius apographi, Die VI Iunii CCCCLXXXX hora circiter .Xll. Veneliis
tu aedibus Herculis Ferrariensis ducis coepi hunc exscribere sex anti litissimo eodice libellum cuius erat dominus Iohannes Gabriel Venetus patricius', et in fine, Absolvi quo coeperam die hora circiter XX exemplaritim hunc opera Alberlucci Georgii patricii Veneli Ang. Politianus'. diversum autem a Bohiensi libro eum codicem fuisse non solum ex eo apparet, quod lumcum haec scripsit Politianus obienses codices inventi nondum erant, sed etiam ipsa scripturae diversitate comprobatur praelationem libri A. Maius in editione Frontonis Mediolanensi a. 181 p. 548 ex codice inbrosiano, qui ex vetere obiens ductus est, edidit ipsit in librum nil per in duabus scriptionibus academicis primit edidi alis a. 1878 et nunc una cum xcerptis Cassi adorti repelivi quamqtiam enim Cassiodorius ex hoc librostiira quam ex reliquis orthographorum libris ii ibiis usus est excerpsit et ipsa auctoris verba accurali iis quam in aliis repetivit, tamen in his sitoque excerptis quaedam misit, alia mulavit, non ii ulla vero etiam, quae non intellexerat vel neglegentius descripserat, depravavit ). itaque De eum lectionibus excerptorum verba grammatici, ex quibiis ea petita sunt, permiscerentur, totum librum ab excerptis separatum exhibere et in iisdem paginis cum illis componere commodum esse visum est, etiamsi molestum erat, praesertim in tenui huius libelli materia, eadem verba bis scripta
Ad editionem Martyrii duos libros mani scriptos adhibui, Neapolitanum bibliothecae regiae IV ci ex nobiens codice descriptum, eum quo' Memorabile neglegentiae exemplum est illud, quod quartae parti excerptorum, quae est de verbo, inscriptioni loco praepotulit orba quae ad tres partes quae raecedunt pertinebant, Eiusdem Adamuntii Murtyrii de b littera
trifariam in nomine posita in eadem arto P. 308, cum de acriptura verbi deponentis arbitror grammaticus poscopisset, Cassiodorius re non intellecta omnem sententiam prorimi Pervertit.
152쪽
supra in Velio Longo usus sum, et Monacensent 766, quem ex Veneto codice Politianus descripsit nam de reliquis apographis codicis obiensis in lio libro non quaesivi, sed Neapolitanum, quem in meum usum Gustavus
Meyneve deseripserat, sequi satis habui, propterea quod tunc in aliis lilaeis
accurate ex archetypo expressum esse expertus eram Monacensem codirem,
qui solus alterius stirpis testis relictus est, al, IIalmio ad me missum ipse inspexi in constituenda autem lectione praecipuam iidem habui Neapolitano codici, cuius scripturam ita exhibui, ut, ubi ab ea recedendum esset, omnem discrepantiam in adnotatione subiecta indicarem quamvis multa enim quae in eo corrupta sunt recte scripta legantur in Politiani apο- grapho, tamen quam incerta huius libri fides sit, comparatis maxime iis quae apud Cassiodorium leguntur facile apparet. nam et verba grammatici ut e saepe temere mulata et complura maxime in prima parte libri addita sunt huc accedit quod vetus codex non prorsus accurate a Poli-liano videtur descriptus esse quare omnem eam scripturae discrepantiam adscribere nolui, sed ea quae rectius in eo quam in Neapolitano codice scripta erant vel aliquo modo memorabilia esse videbantur indicavi, alia quae levioris momenti erant omisi in exemplis vero verborum quaedam etiam, quae rectius in eo scripta esse excerpta persuadere videntur, in adnotatione potius exhibere quam in textum recipere consentaneum PSSeduxi in excerptis Cassiodori cum tres codices adhibiti sint, quorum optimus est Beritensis, iii ius libri praestantia iam ipso Martyrii libro comparato certissime constrinatur quare huius quidem scripturam in hac quoque parte, sicut in aliis excerptorum partibus, integram indicavi ex reliquis duobus codicibus multa quae aperto vitio corrupta erant sine ullo detrimento, ut puto, omissa sunt denique quoniam multa quae in manu scriptis Cassiodori libris corrupta seruntur non erroribus librariorum sed neglegentiae excerptoris tribuenda sunt vel ex viliosis codicibus, quibus Cassiodorius utebatur, ab illo eiu lita erant, huius quoque generis exempl3 in his Martyrii excerptis inveniuntii plurima, quorum partim in duobus etiam Martyrii codicibus eodem modo corrupta leguntur, partim ex his facile emendari possunt haec igitur in nova editione relinqtienda erant, quandoquide in emendata lectio iam ex ipsius gramma lici libro peti potest. quam sitam dissicile erat certam in ea re rationem tenere, ne lite lilium interesse putavi ut diversa vitiorum genera accurate distingiterentur. De duobus grammaticis quorum nomina praescripta sunt, Adamantio et Martyrio, nihil memoriae proditum est sed ab iistitutione Adamantii patris sui se prosectum esse in praelatione libelli dicit scriptor, cum regulas scribendi ab illo acceptas in hanc commentarii formam redigeret ex quo sequi videtur nomen Martyrii, quod cum altero a Cassiodori coniunctum
est, proprium fuisse silii, qui ipsum librum composuit is porro in sub
153쪽
CASSIODORII scriptione primae partis in libro Politiani Sardianus ilicitur ipsae alitem regulae, quibus grammaticus copiosa disputatione per aria genera vocabulorum et syllabarum instituta praecepit, ubi h velis littera scrihenda esset, Sane demonstrant, quam confusa in iis potissimiliti litteris insorioris aetatis consuetudo fuerit et quibus rationibus ad eam consuetudinem corrigetidam grammatici iis sint, ut propter exempla quaedam in ea re adscripta fuitne quidem prorsus inutiles sunt ceterum pauca antiquioris doctrina rvestigia in ioc commentario apparent. Martyrii commentariis similes sunt titycliis regulae de adspiratione, quas post illos Cassiodorius posuit sed is de adspiratione uberius disputaverat, euius disputationis summam in sine libri omissis rationibus et testimoniis veterum quasi per epitomon, sicut ipse profitetur p. 23il, comprehenderat eodem perlitient quae ad uberiorem disputationem respiciens scribit p. 23 11 de adspiratione in compositis oeabulis omissa sicut superius ictum est et deinde de . preh nilo vehemens et similibus sicut ante retulum est et p. 23l ne non enim hupso id est reli res insuperioribus dictum est quamquam illud de . prehen si ad Papiria ui excorpta p. 229 referri poterat. Cassiodorius autem ampliore disputatione omissa regulas a grammatico composilas recepit de Euticii grammatico, qui artem de verbo scripsit, dixi gramin. lat. v. V p. 444. nam idem commentarius de adspiratione, cuius excerpta relicta sunt, videtur ii-
Caesellii Vindicis loci iones antiquas vel commetitarium lectionum an liquarum saepius commemorat Gellius, cum lue cum ab aliis grammaticis,ilui multa in Caesellio reprolielidendo etiam per calunt ilia in i iniarentur'
6, 2), tum a Terentio Scauro, qui aesellii erroribus scripserat ii, b),
et a Sulpicio Attollinari, quem docentem audiverat Gellius, repreliensum
esse dicit Oct. ait. 2, 16 3, 16, 11. 6, 2 9, 14. 11 15. 8, 11. 20, 2.d inde in excerptis Iulii Romani apud Charisium libri eius ordine littera. rum dispositi appellantur ter, p. 17, 13 Vindex u litterae libro I, p. 195, 26 Caesellius Vindex libro I, p. 39, 2 Caesellius Vindex libro blitterae Priscianus in sexto libro bis eiusdem stromateum appellat p. 10, 7 ostendit hoc etiam Caesellius Vindex in tromuleo et p. 230, 11 ut Cue- sellius in tromuteo ocet, semel nomen solum ponit p. 29, 10 ut Cue- seu Vinnici placet quae quidem omnia ad unum eundemque librunt,
quem antiquas lectiones Gellius, stromateum Priscianus dixit, reserenda esse, ut visum est sanit Bettr. . riecti. v. oom. Litteratui g. v. lp. 329 et nitschelio parerg. Plaut. p. 360, quamquam non plane certum, tamen propter similitudinem rerum quae ab illis grammaticis allerunt uisane probabile es spectabant aure in ea de quibus Caesellius quaesis erat maxime ad sermonem an liquissimorum poetarum et scriptorum, apud quos
154쪽
diversam a vulgari consuetudine declinationem ii ominum et usum ac significationem vocabulorum notaverat de aetate eius et propter rationem studiorum et propter reprehensiones grammaticorum, quos certe non multo post vixisse consentaneum est, probabilis est opinio eum adriani sere tem poribus vel non muli antiquiore tempore vixisse paulo antiquiorem etiam grammaticum fuisse voluit Osannus, cum uinc esse Vindicem coniceret,
qui dicitur apud Martialem IX 43, 14 voluit docti Vindicis esse neus nihil vero in hac re tribuendum est testimonio Arnobi adv. gent i 59, 37,
quamvis Dicunos omnes, ues illos, Verrios, Scauros teneatis et Sos. ex quo et schius Zettschr. s. Alterthumsiv. a. 84M p. 109 et . 184lp. 110l, temporum nimirum ordinem scriptorem in enumerandis grammaticis secutum esse ratus, enicere voluit ante veriquin Flaccum hunc grammaticum fuisse.
Duo autem genera excerptorum, quae ad Caesellium Vindicem reserenda sunt, Cassiodorius posuit, alterum ex Caesellio orthographo collectum, alterum ex Lucio Caecilio Vindice, ut ait, defloratum nam quod osteriori generi Caecilii, non Caesellii nomen praescriptum St, non poteSt dubitari quin ex errore repetendum sit Cassiodorii, qui nomen gramma lici in codice quo utebatur corruptum invenerat eadem itominis corruptela est apud usinum conam in meti . Terent. p. 565, 3, ubi inter eos qui mensuram esse in sabulis Terentii et Plauti dicant nominatur uecilius Vinde.r atque etiam praenomen Lucii, quod apud alios scriptum non iuvenitur, Cassiodori alictore Caesellio tribuendum est reterum in paucis excerptis, quae in hac parte ex eo Cassiodorius exhibuit, nihil inest quod
veteri grammatico tribui liequeat auctores auleni in his quae nunc superstitit duos potissimum secutus est, Varronem et Cornutum ad Varronem
enim reser quae de genetivo nominum in ius finitoriim apposito Lucilii testimonio praecepit p. 23 18. qua de re et Scaurus eodem, ut videtur, auctore usus, scripsit p. 22 4 et adscriptis Varronis et Lucilii nominibi is Charisius p. 78 4, qui rectius tiam Caesellius sententiam Lucilii interpretatus est. deinde de cum pra positione et adverbio temporis Varronis doctrina et Caesellius p. 23 18 et Scaurus p. 28 6 et 29, 3 videntur usi
esse. Cornutum alitem secutus est de praepositioniblis in compositione verborum mutatis p. 23 18 et de sono in litterae p. 23 17 os ex c. Cassiod.
Mimis certum iudicitim est de altera excerptorum parte, quae ex Caesellio orthographo collecta esse dicitur quam partem et Cassiodorius ex alio libro at lite eam ita sequitur a se depromptam esse significat, et ab illa diversam esse ipsa alio excerptorum demonstrat nam ut nulla in his quamvis ali litani uberioribus excerptis adscripta lint veteriimgrammaticorum vel scriptorum testimonia, ita muta ad usum recentioris
155쪽
aetatis arcommodata siuit. Prum tamen esse aliquam in hac diversitat ,
similitudinem rerum quae in uiraque parte tractantur facile apparet, siquidem et de sono litterarum, et i et deo vel Mittera in vocabulis simi. liter sonantibus scribenda et de verbis cum praepositioniblis compositis in utraque parte disputatur gravius veri est illud, quod in iis quoque excerptis quae Caesellio Orthographo tribuuntur manifesta sunt vestigia doctrinae a Cornuto repetitae, qualia in Caecilii Vindicis qui dicitur excerptis modo depreliendimus a Cornuto enim petitae sulit observationes de pronominibus unius et quantus in littera scribendis p. 23 14 et denomine exilium es exc. Cass. p. 2285. de geminata littera i consonantis
loco posita, de qua Caesellii praecepta legitiatur p. 23 17, nihil apud Cornutum scriptum invenitur sed ab hoc auctore illa recepta esse lini suadere potest memorabilis dictionis similitudo apud utrumque grammaticum, p. 23ITu nul pusillo diisentiores alterum i adnunt et p. 2284 obserran pusillo illo tius pra positionum cum verbis aut ocubulis o ositio. propter has rationes igitii quas dixi haud improbabilis de hac parte xcerptoriim est sententia Bram hachii de orthogr. lat. p. 40, orthographiam litandam ex Caesellii libris collectam et nomine eius inscriptam fuisse, ex
qua haec excerpta Cassiodoritis positisset sui enim hic mos grammaticorum pluriinis exemplis comprobatus, ui cum ea ita ab anti litis scriptoribus de grammatica arte scripta erant in sormam compendii redacta vel rum praeceptis recentiti in grammaticorii in coniuncta ad commodiui suae aetatis et iis lim scholarii in componerent, tamen veterii in t nobilium graminaticorii in iomina novis libris inscriberent idem igitur in Capsellio Vindice accidisse pii labimiis.lii excerptis Prisciani, quae in duodecim capite scripta siuit, locos grammatici ex quibus illa deprompta sunt in margine editionis indicavi. Post Cassiodori librum de orthographia posui pauca ex dimi ira
libris institutionum divinarum et saecli larium a te excerpis, quae in editi in grammaticorum non videbantur praetermittenda esse. nam
et in praelatione illorum librorum et in ipso priore libro Cassiodorius de orthographia et de libris orthographortim a se collectis, sicii supra dixi, disseruit in altero vero libro de disciplinis liberalium artium disputans ab institutione ariis grammaticae initi ii in secit sed in ac parte quae est de arte grammatica post brevem ipsius Cassiodori disputationem et desinitiones ex arte Donati re optas reliqua omnia qliae in editis exemplis seruntur ex Martiani Capellae libro tertio descripta sitiit quare hiiliis quidem commentarii, quem ex editionibus Cassiodori Pulsellius receperat, maximam partem omisi; sed excerpta ex primo libro et praelationem libri secundi addidi ).
Praeter libros quos supra dixi Garetius commentarium in Donatum ex eodem codice, quo in libro de orthographia usus erat, a se editum Assiodorio
156쪽
Maiiu seripti autem libri in his partibus quas edidi mihi parati prant
tres Bambergensis l. l. V 5, Wirce burgensi s. si a Sangermanensis 782. ex ilibus unus lambergensis duos institutionum libros continet in duobus reliquis liber institutionum saecularium separatim seriptus est. Dambergensem codicem, qui octavo saeculo scriptus esse dicitur, a riderico Maasio cum editione Genevensi a. 165 collatum habebam descriptionem eiusdem libri exhibueritia naasius, Gregorii Turonensis de cursu stellarum Vratista viae a. 1853 p. o et A. Spengelius Philol. v. XVII p. 555. eodem in Cassiodori libro de rhetorica usus est almius: cs praes. rhe lat. p. XII. codicem iri eburgensem, quo ipso quoque
Halmius in libro de rhetorica iisus est, in ea parte quam edidi accurate excussit Laubmantius bibliothecae Virceburgens praesectus, qui eum octavo saeculo vel ineunte nono seriplum esse milii significavit codex angermanensis, liber sancti Petri Corbete', decimo saeculo, ut mihi visum est, scriptus post libellum de arte grammatica reliquarum artium expositiunem, omisso lamen nomine Cassiodorii, continet, De urammaticu uri . Intentus nobis est de astronomia ste huc arte sentire 'rplicit in sine codicis pauca de elementis et excerpta Augustini scripta sunt eum hoc in ea parte quam edidi plerumque consentit codex Parisinus Gil saer. X, Liber Cassio fori mutoris humanurum litterarum qui scribitur il urtibus et disciplinis saeculurium studiorum hoc est de grammatica de rhetoricude dialecticia de philosophia de mathemusica de arithmetica eis metricude ustronomia de musica sed huius semel mentionein seci praeterea in divinarum institutionum capite tricesimo lectiones duorum codicum Bernensium, ex quibus illam partein emendatam edidit Iagenus aneed. Helvet.
Iam vero clim manu scripti horum librorum codices valde inter se discrepent alii enim breviorem, alii ampliorem formam exhibent), ad libellum de arte grammatica linque ea discrepantia pertinet. nam in Bam-
tribuit de quo in motatione scribit haec, quae hoc loco reputam, ut intellegatur nullam fidem in illo eommentario hoc nomen habere, Aurelius noster dum libros recensui, quo iam monachus ediderat, duos a se super Donatum ommentarios proditis perhibet liuorum initio libri do grammatica es meminit: cui ira, scilicet Donati, seminia commenta reliquimus. Ret iis nobis incompertum an edita suerint. Unicum damus in Donatum Cassi ori commentarium, quem suppeditavit vetustissimus eodex s. bibliothecae S. Michaelis in Monte, seu in periculo maris ex cuius titulo nimia seuectute en consumpto, haec tantum eruere lieni in prima linea Inci sit 'Ommentarium in secunda linea: II. de Oratione et de VIII .... et in terta linea tibus Irationis. Quae singula, si placeat coniectura roddunt hoc integrum lemma Inchii Commentarium Senatoris, quod proprium etiam Cassiodori nomen, Clarissimi de Oratione et octo partibus furcitumis'. nimirum de auctore iis quae Garutius adnotavit nihil plane constat neque quidquam in eo libro inθου cur id euiu dignus esse qui iterum
157쪽
CASSIODORI DE ORTHOGRAPHIAbergens rodie se et in angermanensi ea sola quae in editione extii liui de universa arte grammattea scripta sunt; neque plura a Cassiodori hoc loco scripta esse manifesto indicat lausula in sine addita, uec breviterclictu sussciunt sqq. in irceburgens autem codice et in eo ex quo olim hi libri editi sunt subiecta erat longior disputatio de nominibus et de verbis ex Martiani Capellae libro tertio, sicut dixi, repetita praeter haec supplementa igitur, quae non ab ipso Cassiodori scripta sed ad augendam eius disputationem postea addita sitiat, dubitari non poterat quin irre-hurgensis libri scriptura reliquis praeserretur in excerptis libri prioris scripturam codicis Bambergensis exhibui, quamquam in hoc quoque sunt quae interpolationis suspirionem moveant.
158쪽
Cum inter no talia gererentii r se de complexionibus apostolorum nonnulla nase 'relii intentio, monachi mei libito clamare coeperunt quid pro Ost cognoserre nos vel quae antiqui fecerunt vel ea quae sagacitas v stra addonda curavi nosse diligenter, si quem ad modum ea scribered 'beamus omnimodis ignoremus nec in voce nostra possiimus reddere quod in scriptura comprehendere non valemus.' quibus est,mndi haec quae dicerem designata esse quem ad modiim et intellegi debeant et proferri sed labor nobis antiquori in omnino servandus est, ne nos auctorPsearum rerum mentiamur, quarum Sequaces esse rognoscimur et ideo duo-i decim auetorum opuscula deducimus in medium, quae ab illis breviter etropiose dicta sunt, ut et nos ea compendiosius dicamus et a priscis auctoribus sine varietatis studio dicta recolantur, quatenus et vobis plenissime satissaee res videamur et auctoritate firma sit relatio, quam duodecim auctorum textus usinuat. iam tempus est ut totius operis nostri conclusionemra sacere sebeamus, ut melius in animo recondant ii quae septenaria conclusione distincta sunt.
eodeae Artiaeellensia 95SIB eodeae Bernensis DC eode Coloniensis ab couleum in correctores scriptura olim ulgata eae editione Parisin a. 579 et eae editione Antrem ieris L. Currionis a. 579. ea quae Carrioni debentur, ubi opus esse ridebatur, ipsius nomine adscripto indictita sunt Praeterea ea odice Parisino J95 Paro et eae Odie Bernensi 24 pauca adscripta sunti XCIIJ PF CASSIODORI SENATORIS A PRAEFATIO CASIODORI SEXA. TORIS C INCIPIT PROLOGUS CASSIODORI SENATORIS SUPER ORTOGRAPHIAM AB IPSO EX ANTIQUIS COLLECTAM B Magni Aurelii Cassio- .dori Senatoris in orthographiam praelatio Carrio non ulla ea posteriore loco m. AC ignoramus V nostra nam quod quae C dicerentis auctore quarum sequaces B qui sequaces UI varietatis uarietatib Q recordantur distineta sunt EXPLIClΤPRAEFATIO INCIPIT TEXTUS HUIUS Postra distincta sunt EXPLICI PRE. FATI Po; B iktineta sunt ITEM ALIA I Postquam C
159쪽
Post commenta salterii, ubi praestante domino conversionis meae tempore primum studi iam laboris impendi I deinde post institutiones, quem ad modiim divinae et humanae debeant intellegi lectiones, duobus libris, ut opinor, unicienter inpletas, ubi plus utilitatis invenies quam decoris It post expositionem epistolae quae scribitur ad Romanos, unde sPelagianae haereseos pravitates amovi, iiod etiam in reliquo commentario sacere sequentes ammonui: Ill post codicem, in quo artes Donati cum commentis suis et librum de etymologiis et alium librum sacerdotis de schematibus domino praestante collegi, ut instructi simplices fratres, ubinsecesse suerit, similia dicta sine confusione percipiant V post librum loquoque titulorum, quem de divina seriptura collectum memorialem voluitiuncupari, ut breviter cuncta percurrant qui legere prolixa fastidiunt: V post complexiones in epistolis apostolorum et actibus apostolorum et apocalypsi quasi brevissima explanatione decursas VII ad amantissimos
orthographos discutiendos anno aetatis meae nonagesimo tertio domino ad rei uvante serveni. ex quibus si in unum valiter deflorata colligere, quantum ad eos liertinet quos breviandos esse suscepi, confusionem emendator atque seriptor, si bene arbitror, ulterius non habebit. Minutus labor syllabis litterisque tractandis modo factus ex nominum derivatione, modo ex casibus ferinonum, modo ex motu at pie situ, modo eo ex euphoniae consonantia, modo ex graecarum litterarum simili ludine probans, quid scribere debeas et quid vitare contendas ut in quoque ili rain quibusdam sermonibus scribi datur, sed n litterae sonii in plerumque illi succedere posse testatur, ita quod ante scribebatur per u et o perdito ii modo scri here nobilis rectitudo scribendi per vias certissimas in Esvestigata esse videtur et ideo praesens pus non desit directilin, ut volniis vulniis ci pro e ut quod antiqui magna nos magnae e Pro , veteres
psalteria e r. rii in psalterii C in psalterium Carrio 2 numeros II VII om. B add. impletis ABC plus om. AC 'iuereseos om. A I actibus eorum C I quas breuissima explanatione C quasi breuissimas explanationes ABI domino iuuante AC I si bene intellexerit arbitrori habebit C habe-bi AB Is tractandis et tractandὼ B tractandus C 2 ex ante casibus om B 22 contendas Modo ut illa quoque litterii in quibusdam sermonibus recto quidem scribi dicat dicat om C dic adu e sed n non A litterae Ceontendas utra quoque litteram simplex in quibusdam sermonibus recte quidem seribi datur sed i litterae Bς incerta sunt quae posui sed de m non de Mittera dixisse Cassio rium persuadent ea quae de in iis litteris scripta sunt p. 22,5 et 23I succedere posse testatur B succedere posse testetur A suceere posse testaturi itaque quod add. b ante scribebatur B itaque ante scribebatur B itaque ante scribebatur inita batur reliquis lacuna membranarum deletis A ras esse uidetur B esse uideatur C. in lamna om. et ideoJquod eo non defit AC ri ut quae antiqui magnai magna C
pro uetere quom oderni eum scribi rectius B c pro 'a ueteres quam moderni eonscribi rectius C e quam moderni conscribi rectius reliquis lamna membranarum delatis A, e pro ueteres om moderni cum rectius ς
160쪽
quom , moderni cum scribi rectius aestimarunt; et cetera quae subtili quidem, sed necessaria distinetione narrantur non velociter transcurri, sed sollicita mentis intentione tractavi, ut quae incipis bene discere ad finem persectionis nossensa debeas pronuntiatione perducere nam si vobis adsit rapiendi desiderium, quae prius per moram quaesistis, protinus nossensa velocitate transcurretis gloriosum profecto studium et humanis ac divinis litteris, ut videtur, accommodum, quod loqui debeas competenter scribere et quae scripta sunt sine aliqua erroris ambiguitate proferre vox enim articulata a pecoribus nos sequestrat, scribendi vero ratio ab imperitisi dividit et confusis ita persectum hominem duo sibi ista vindicant ac defendunt nam cum sibi talia quasi duo lumina consentiunt, utraque recta,
utraque decora sunt cum ver a se discrepare coeperint, vitium strabae editatis incurrunt. Erit itaque propositum nostrum quae competenter modernae consuera iudini ab antiquis tradita sunt quasi in unam coronam redigere et usui releberrimo deputare illa vero quae antiquitati magis conveniunt expedit sine dubitatione relinquere, ne labor adsumatur incongruus, qui praesenti saeculo videtur inutilis sit ergo in primo libro institutionum nostrarum litulo tertio decimo, quem ad modum legi debeat caelestis auctoritas, ubi 2 idiomata legis divinae communi usui repugna illi non permisimus dissipari. hi autem, in libro scilicet orthographiae, liberius et generaliter appetatur,
quem ad modum ex regulis artium humanarum salva auctoritate seniorum cuncta lectio decora nimis et correcta reddatur siquis autem auctores orthographos in textu suo legere fortasse voluerit, transcriptos invenietra quos ego, quantos potui reperire, monasteri me praestante domino dereliqui, ut latius dicta probare possitis in auctoribiis suis, quos nos propter fastidium vestrum deflorandos esse putavimus. Illud etiam vos magnopere credidi commonendos, ut distinctiones sensuum sollicita mente per liti rere ac ponere debeatis, sine quibus neque a legere quie litam competenter ne lite intellegere praevalemiis scire illem debemus Donatum artigraphum de posituris ita tractasse, ut non ibi ordinem sed virtutes artim politis expriuiere videatur nam si distinctionum
seriem per gradus cognitos sequeretur, primo plenam, deinde mediam nequaquam ponere potuisset nec inde magis inciperet, ubi praedictae
non om ABCς, M. Carris 3 solita B tractauiis tractari ABC transcurri tis Carris, transcurritis ABC 7 quod quid c quae A compotenter et seribore C 10 sibi ista mista sibi AC ii sibi talia quasi duo lumina AB sibi talia quae sunt duo lumina Pur ς sibi duo ista C recta rectae B 22 ex reguligiet regulis AC 26 possitis possetis in auctoribus suis suis Om B, adii binis post iu auribus suis A possis in auribus suis C nos non νς 28 etiam J
et Ain ris ac ponere Monponero B ra nec inde magis A deinde magis B ς