장음표시 사용
141쪽
quicquam abs te tanto viro expectare a usvinquam fuissem. Alterum vero, ut ea mihi tribuas, quae si in me agnoscerem,o sum
mam felicitatem profecto nihil addi posset ,
ab abundantia quadam amoris o biamania latis proscisci,τι .quae tua sunt propria , ciam aliis communicare velis , nemo es qui ambigat . Quis es enim , qui ignoret per paucos reperiri , qui doctrinam atque eloquentiam admirabilem cum eximia morum μα- uitate comitateq; coniunxerint O copulaumrint, inter eos autem te praeciputam esse non aeque omnibus conset y Sed hae mittam; nate laudes tuas non I.;enter audire , immo ab hoc scribendi tenere animum suum abhorrere ian tu exploratum hiat eo et Et me praepantisi a animi tui bona ac merita tua oratione aut illa dicencii facultate aequare non
posse cun iis est perspicuum . Reliquum est,
mi te orem atque ob ecrem,ne Paulli tui memoriam eonseruare desistas, sicut tua excesses virtus patitur ut de te non dubitem ;Persuadeas enim tili velim in te colendo me parem unquam habitrarum esse neminem. Valeinatis nostrae decus . A lexander Canalius,
qui te plurimum.obsierunt , multam quoquatibi saltem adfribit ii 3. Nou. Ianuar, . . G I O IO I. X κ .
142쪽
ΕΡ I s T. LIB. II. I 27 M. ANTONIVS MVRETVs Paullo Sacrato. S. d. HERI accepi a te litteras simillimas
mi , tersias , nitidas ,elegantes,plenissimas humanitatis , O spirantes omni ex parte bene-Molentiam veterem illam tuam in me mirisiis eam prorsus ac fremularem . Quod excusatione nihiἱ opus es le duxtim , ieci , ut amicitia nostra dignum est: ae me praterea I nasi labore quaerendi, quomodo tam diutumnum silentium meum apud te defenderem . Nam excusare te non poteras , quin eadem opera me accusares. Itaque hoc quoque a te tanquam mea causia fas m accipio , indultumq; mihi a te puto . Thalamitis noster momenim tibi iam concedo, ut tu eum plus ames, tertis, ut video , eΠ d ligens internum itus amicitια nostrae . Nam G quoties una fimus ,de te prope perpetuo loquimur-0se postea litteris suis tibi, quae mea sit in te obseruantia, vere ac rateq: perscrιbit. Consilueram nuper mittere ad te nugas quasta meas, schola licas omnino, id est, non sat is dignas ,quae a te legerentur, Fed quas tamen tibi, Ut solent mea, placituras se sperabam. Id postea Om facere , quia, cuius opera in eis deseribendis uterer non habebam. Nune habeo , qui id commode faciat. Quare ex
143쪽
pro quo vereor ne plus mercedis dandum se
tabellariis ,quam quanti ea omnia erunt. E ristamen quod rideas una cum Canalio nos ro, qui mihi,υι debet,haeret in animo.Quem tu,
mi Sacrate, Ialutabis diligenter meo nomiane , qui mihi beneuolentiam ipsius concia Baui, idem conperuabis. Nescio an adhue resciverit Iacobum Aemilium Belgam, que . ipse mihi σ praesens perr lateras comme-darat, nuper hic mortuum esse ..Plura seria here cupientem impediunt interpellatores , qui mihi plerunque vix ad ea , qua necessaria sunt satis vacui temporis relinquunt Beme Vale Sacrate mi optime , eruditissime .cniicissime. me amatre perge xv. Kalend. Febr. G I D ID LXX. Roma.F RANCISCO MURANDO. i. c. s. p. d. Va Onam. C v M antea tibi multum debebam Moiarande doctissime Gyciorum omnium non im memor, quae: Stic una cum Patre σ fratre in me contulilii quae sane mulsa o magna emtiterunt: Tum vero,postquam accepi episo Iam tua una cum poemare,quam attulit mihi
Franciscus Candinus familiaris meus , hoe tuo Digulari in me Hudio ita me tibs deuio
Elam esse confiteor , ut nulla unquam ratione tuae tantae erga me humanitati responderis mc posse putem: Nam tam excellenti m
144쪽
EPIST. LI B. I I. Inere me nec opinantem assecini,τι illud qua
gratum iucundumq; mibi acciderit, oratione prorsus explicare non queam. Itaque cuta elegantissimam epsolam tuam nune venia)scito me multum otii uactum esse, ut carmina tua legerem: Cur enim omnia missa non
facerem , quo suavitate illa singulari perficii
mihi liceret,ad quam percipiendam me tam digna tua lucubratio Diuisabat Sed certe no semel uerum aut tertio, at fere centies. ea perlegi, nec hoc contentus, etiam nonnullis collegis meis, aliquot al,s amicis,qui hoc dicendi genere desinantur,descibendi copia feci , qui una mecum aciem sngeni, tui, tuam in dicendo vim atque facultatem suDicere O admirari coeperunt, nec non gra uitatem orationis in corium efferre. Et nia mirum , quid poemate tuo elegantius , qMidamtius excogitari potesε ' cum o casum illasta explices, ut etiam ante oculos ponas, O virtutes Ammi viri, illius praesertim boniatatem , ac magnam religionem summa cum eloquentia describas Quam eandem rem
Antipitem CFie nostrum cura mibi signim ueris diligenter O copiose ita tracta se .m
etiam volumen confecerit, si modo curaue,
ris,ut mihi polliceris, ad me aliquando pe ferendum csis enim me optimi atque int gerrimi illius viri seripta tenerariὰ ad tua tot ac tanta in me sudia tumulus profecto accedet. Quod autem inquis in commenda
145쪽
I3o P AVLL I 'ACRA Trdisseripsis tuis me nimis facilem Upe , pe suadeas tibi velim me non ita propensium ad
laudum tuarum commemorationem ac pro
pium ore , nisiillud mihi magno merito tuo
usu veniret. Ego enim tam praestanti ea mine abs teprouocatussum , ut me verbora
inopem esse , parum j ingenio posse doleam,
quod tuam excellentem dominam miram dicendi suavitarem Itibtilitatemip. Mut deberem satis laudare non valeam: Nam si orationis facultas ,quae in te summa eL3 , a Deo mihi concessa esset no te desiderare meas litteras ea carere voluptate sinerem , qua te ex illis percipere solere ioco Fribis r Qui enim meus tu te amor es atque obseruantia illius certe magnitudo e ceret, ut occasione saepe ad te scribendi non inutius arriperem ,
cum eam , quae mihi tecum intercedit amiciariam coniunctionem ita magno mihi o namento esse ducam , ut colare omni ratione debeam . V erum cum cogito interdum,'u
le tuum futuram sis iudictam,quoniam illud valde extimesco, facile ab hoc gycio dete
reor . Nunc tamen cum Gandinus meus sucvenerit m negotium illud conficiat, in quo te saepe mea caussa σ libenter elaborasse recordaris . cui etiam mandaui , o te in primis eo uteret, cuius in iuuadis amicis Iempererὶ prompta volumias, has ad te dare voluι. ex quibus intelligas me pro hac eximia tua in me liberalitate immortales tibi gratias et c
146쪽
agere atque habere,optares vehementer, τι te remunerari possim quam simillimo munere . Quod cum nec a natura mihi ιributum, nec viro labore a me persic posse cognosca ,
tu optimam meam voluntatem perinde acciapies , ac si re ipsa tibi satisfecissem . Vale .
atque clarissimum patrem tuum ,quem e mor-ho conualuisse, recte se nuc habere mirum in modum rator , Itemq; Nicolaum fatrem tuum, quem propter morum stiati itatem et nice dιligo meo nomine resalutabis diligenister Ferrariae iii. Non. Ianuarij. CIO ID L A X.
QVOD tam repente hinc abieris, mesevo dulcissimo ιιnspectu necopinantem improuiso priuaueris,malesiue smum certe mihi fuit Antipes optime ; quid enim magis contra voluntatem meam eueni re potuit λnec possum in boc fortunam meam non s accusiare, quod itim bis terue ad se adiissem , te tameae idere non potui . c familiares ivi mahi ιe-Res sunt θ tu enim iam domo exseras , ut borum princvum salutat cini operam n Mares. Itaq; expeditis illis rebus , quae te huc inuit arant. statim initam te dea irii , quamplurimosq; seruos suos ,mes in primis,
147쪽
rentes reliquini. Ego vero aspectu tuo im. Mittis careo , ad epiHola': confugere cogor, ex quibus cognosces, magnopere me consol o facti mei conscientiam s non enim negligentia mea ulla aut culpa accidit, ut te oculis non con*exerim antequam decederes,sed nimia diligentia tua: Diem euim cinerum,m diu a religio noΠra vocat, appropinquare senseras, quo te templo tuo praeesse docebat: Nam si tam breuem hic fore morammam arbitratus fuissem, nudum profecto die intermisissem sine salutatione ,tuams optatissimam consuetudinem abunde gustassem.Dσqua,opinor,me admonere noluisti, ut argumentum scribendi ad te, occasionemq; tecum exposulaudi mihi suppeditares, quod te abeuntem oratione, ac saltem uotis prosequi non potuerim ; tibi vero me ridendi,quod in rantem fefelleris. Alsi, ut spero, ad nos redieris, vel ego fortes illae venero, mahi credo,quod te meminisse volo pudorem p nitus dimittam . quo sepe sum deterritus ne
te obtunderem , tecumq- asi due ero , in tem poris usuram, qua carui intermisiis colloc tionibus nostris, plene sarciam. V ale Hum iii ie Pontifex, ac u e amare pege. Hi cobonum meis verbis saluere iubebis, o opportunitatem nactus ei dices vi suavem mei recordationem habere non desimat,hoc maximum fre amoris orga me sui indicium. Nee
oon Nicoleam doctissimam salus abis. Feseraria
148쪽
EPIST. LIB. II. 333rariae x. Kalen.Martii. CID ID LXX.
9A NTONIO RICCO BONO. v x D et, legiscripta tua Riscobone optime,quae me mirisce assecerunt, sed in priami, lectione illarum litterarum, quas ad Nar impetra dedisti,admodum delectatus sum . Nam etsi communes tibi sint cum doctissimo Nicoleo,te tamen in illis scribendis veheme ius elaborase,ex genere dicendi perhpicere nihi videor. Itaque,mihi crede , quotidie meam de te opinionem se eras . Cersiorem iurem de hoe te facere distuli. quod sperabane a negotiis ita liberum fore, ut ad te copiose scribere possem, quid de nictobono messentirem,quantis eum facerem. Verum mea me spes fefessit, nam O summis occupati nibus dimneor,praeterea eo morbo affligo r , qui me etiam anno praeterito saepe detinuit . ne Antistitem sic nostrum salutarem , quo nune o cis meis verbis funxeris, cum mihi non liceat Aete si forte eν negligenιia Cel obliuionis nomine φ ectus essem, meam causia suscipies. N i coleum, quem ob eximias vim sutes magnopere diligo, aluere iubebis,bre nitatems litterarum mearam affui bonis consules . Vale .
149쪽
S C et o te una cum A ntis ite iste na-sro valde mirari, cur ad ἱiuas litteras tuas respondere distulerim ,quae tanto lepore, tan- suauitate rejertae erant, ut me ad scribendum prouocare debriisent. Sed huius tacitur=ritiatis meae non et nisi Missa fMur Nam Otot domesticu negotiis impeditus sum , ut a Ialutatione iam uorum sue ab car, G dis mole Lys nolitam sum mi usu quas quotidiei capio ex matris morbo, e quo conuale; cere nopoles ad stadia mea quieto tranquilio an ιmo me referre non possum: Denique his solenniίus fervs me operam templo asi duam nauare dei Mit,ut nec ori, ad legendia quit quam fere nubi supeιerra et E ι etiam , quoa caput est fretus humanitate tua atq- --
fanti in me beii olentia icet ad s. ribenda sard or fuissem,non dubitatii, qtiis mea es stola gratia tibi atque iucunda futura esset . His ego compluribMsq; al,s caussis hactenus retardatus fusa Venio ninc ad suausimas listeras tuas, in quiIus quod meum de trιbus
lucubrationitas abs te mihi missis iudicium quicis: quanquam totas illas perlegere mia i per occupatione, non licuit, Sc ιιo tamen, quod ad illud molumen attinet, in quo te aliquot vetussimos hirtorii os ex tenaris eru
150쪽
aetatis sis tot libros euoluere, tam millia Iege re,ne dum colligere potueris,tot labores exariare , quos sustinuisse te, qui librum hune
tuum peruoluta. rit, nemo sane no miretur. Altera vero lucubratio tua , in qua de arierethorica docte multa.subtiliter explica- si enucleaUiq; , non ne miram ingeni, tui vim,aciemq: demonstrat λ Qtiici de tua or tione dicam,in qua ita ius ciuiis lauias, ut, qui illi ipsi fidem habuerit, is a caeteris artiabus optimis abhorreat, non ue te in doctri,iaser facultate dicendi mirum in modum excellere oΠendι- ὸ Quae omnia maximam cc te admirationem habent ; cogitaui enim,si is maxime praestare censiet , qui et nasi artesea versatur,ut excellat,te admirabilem esse aestimandum,qui philosophiam leges, hisyo- viam, omnes denique artes cum eloquenlia coniunxeris is iisq: ita profeceris , ut imis sioni locum vix reliqueris. At forte inquies, ex litteris quas ad te misit,an id perlimere notomisi,quod tibi nouum nune esse videtiar, atque incredibile e cognoui certe r Vεrum te duntaxat haec attigi se arbitrabar , iis autem te tantum opera deditse,ut paucos pares h beas superiorem neminem , nunqMam profe-m Me de te sensissem . Qume. mihi crede , meam de te opinionem prorsus fefellisti, i :6secipi vi,si antea te dilexerim vehementer , nunc tanto mi amore inflammatus sim .