장음표시 사용
181쪽
beneuolesiae signum ostenderis , quod nec obliuione deleri, nec ex animo euelli unquam possit,ut non solum in mentibus nostris infixu ,
altiusq; impressum esse perspicias, sed etiam
ut posteritas nosZra omnium seculorum thuius facti tui tam egregi, , tamq illuseris immemor non sit . intelligat quantum amplis'mo σ celeberrimo M orono a nobis debeatur . Quae omnia cum perfecerimus quanquam ne minimam quide ιuorum in nos me ritorum partem assequemur , cum hoc cogia ture nou liceat , eramus tamen fore , cum tu domum nostram hac tua eximia in nos liaberalita:e deuinctam teneas, τι benignitate quoque tuam ac singularem humanitate exercere,ac nos tibi addictos obstri losq: propen sori tua tu nos uolutate complecti ρergas in tuorum numero int morum habere. Quod cism excellens atqMe illum is natura tua nobis pollicetur,tAmgenerosa virtus confirmat. Nos vero orare atque obsecrare Deum. On. M ax non cessabimus, ut pro sua diuina bonitate atque clementia omnes tibi actiones tuas fortunet, ita: saluum atque incolumem
diu serum,quo rempub chrisianam, sicut hactenus praeclare fecisti, iuuare valeas, ac de tuis familiaribus tuis studiosissimis quotidie
benemereri perseueres . Vale. Amplissime
182쪽
V T ego primum ex litteris Antoni Lobardi cognoui te illam elegantissimam episοἰam grauem fripsisse , cum me
daret amplissimus, ac υmm latide cumulatus patruus tuus,adeo mibifauit I Zudium j sui; erga me significauit Tit hoc nomine me perpetuo ei addictum fore profitear r Deinde a Philippo fratre admonitus sum te non solum latinarum ac graecarum, Ied sacrarum etiam Atterarum valde Liudiosum esse sensit amore tui me ita captum esse, ut tenerι non potuerim , quin his litteris apertius hoc tibi declararem : Ex quibus illud quoque perspicias velim me,si unquam abais, hoc certe temporis momento animaduertisse, quam magnam vim habeat ad coniungendam amicitiam , quamq; attrahat oe adiriat ad benevolentia fudiorum similitudo . Quibus cum ab ine. rante aetate operam dederim , in illis autem quod non multos progressus fecerim,non quiadem voluntas, sed intent, imbecillitas me impedierit, tu uero , ut ex bac visola tua ac sermone fratris coniecturam facis , in iis ita versatus sis vi iam emessas: non possum eam, quam in te iuuene nobilis imo conssi- eis, regiam ac praeclaram indolem summisiaua bus non essene : Qui cum te talem ia
183쪽
praebeas,qualis a maioribus tuis,ab amplis mo in primis Patruo ιuo nunquam degeneraturus sis, sed tu quo potius ef am eri
pressam vita,morumq; atque uirtutum illius ranii tari imaminem quotidie videamus, mis te non iure s iciet , σ ea potissimum ratione in coelum non tollat, quod cum id aetatis sis,eloquentiam cum prudentia iuuxeris 'Gc praesertim,quod ,ut audis , ad tuas excel-Ientes virtutes mira suauitas a fabilitasq:miam accedis i Ego quidem te ita admiror, santis facio, ut ad summam meam e a te
obseruantiam vix addi psit. Quod si tu
quoque in amore mihi ressonderis . τι tua nobιlitas ingehuitasq; possulat, non uereor me non ita mihi tecum amicitia iuncta H . in constans ac perpetua futura merito iudia cari possit, si modo mutuis eam oo ,s coluerimus. In quo me Ionge inferiorem fore non dubito,cum issic magnus tibi campus futurus D multa tuae erga me beneuolentiae indi iaoΠendendi ; Quanquam hoc abs te tantiam petam,praeterea nihil, ut me apud amplisi reum patruum tuum ingratia ponas , quem unum mihi mirifice colendum, uenerandus
proposui. Quod si,ut Jero,impetraro, maiori, misi crede, abs te beneficio non modo a Frinunquam potero sed omnes etiam diuitiis superabo . Ego autem talia animi erga rexratissimi signa dare tibi conabor, ut a me
ese singulari humanitati admori. satis M.
184쪽
ni tistes Carpentorassen. Iacobus Sacratus se u- ter meus multa tibi salutem adscribit. Fem' id raria.Prid.M.Quintil. CID ID LXXII.
ire ad te dedisem humanissime A nises , seriait, pias vernacula lingua, in quibus tibi narit ratam,quo modo res mea sese haberent, nee ix non tuum auxilium im plorabam , is ut rou diit, non solum te meis moleΠiis commotumst esse , G permulta ei signa osendisse itii iu, me amoris mihi exposuit, sed illi quoque
mandasse , ut mea petitioni tuo nomine sa- - 1is faceret: quod i e sine diligenter execu- , ius fuit. Itaq- tua sexudari erga me benia ι gnitate liberalitates scito ita me recreatumi fuisse,ut magna sollicitudine leuatus sim.1 Quantum vero gaudium ex praeclaro facto . Uto ceperim ,quantas laetitia exultare debeat tanto a te beneficio affectus, tu , qui mei patrocinium suscepisti,pro tua prusentia iudiaeabis. Nee velim arbitrere me ita sentire, quasi tuam in me humanitatem alias no agno
se Merim ,quae in te adeo elucet, ut te omnibus,
185쪽
cultatibus versarer, non mediocri erga me
animi prUen ite praesto mihi fueris, metiωm beuscentiam desiderare nolueris thoemia mihi continaere posse putabam . Quare non mea me qu dem de te fefellit opinio, sed ty. eam tinge vis ili , ut si unqua antea me alis te sigi senserim,nuuc vehementeram iri per lyseiam, meq; tanto viro cordi esse glorier . De quo quid poUbackera non deleam ' cum praesertim Gaudino meo meis sibi verbis ioco referenti me coactum iri apud te esse . quo omne hqc discite tempus traducam, pyympte responderis , utinam ad
me accurrere in animum ipse induceret, nolisteter modo eum acciperem complecterers,
sed ad sacerdotium quoque eligerem . Quo dicio quid suauius, quid amantius, quid de nique dulcissima natura tua potuit esse diagnius Sed id profectis ex animo meo nunquam excidet, quotiescianque mihi immentem venerit, tolles animi tui magnis dinem in memoriam reducam Quam si ιαμ me ornando exercere perseueraueris, ego contra tibi ostendam nullam esse tantam gratiam , quam non capere animus meus in accipiendo,vel cumulando sibi Πrare psit. A n forιe dubitabis, ne mea praedicassone aerui nominis commemoratione assequar , ut
homines intelligat quam gratus erga te sime Non patiar profecto ,quoad hac luce fui, pia ritumi ducere mihi licebit, ut οβ cium mea
186쪽
EPIST. LI B. II I. ITIPsideres, efficiam ut te a me tantopere feri,ac mirum in modum coli latere , Vale Antisci optime. Ferrariae xij.Kal. Septeb. C I o I o L X X I I. . '
teri amicitia , ut te de morte amplis mspatroni tui consolarer, quamuis non ignorare in te satis esse animi conLlantiaqcivi aduersa fortiter ferres Sed in eo flatu eram , ut ego ipse consolatione non mediocri egerem: Quantum enim dolorem acceperim ex obitu
Philippi Sacrati fratris mei , in cuius amore magnopere conquiescebam,tu in primis qui eum nosi,existimare potes: Nec illud me angit solum quod fratre priuatur sumlax cuius humanitate oe opsimis moribus omnia mihi iucunda sccidebant, verum etiam quod eo careo,quἰ apud te me A gratia poneιat, ut si Pando in colenda amicitia uoliba negligenitor fuissem ,me tibι adeo 'excusaret, ut pro
187쪽
172 PAVLLI SAORA et riuam familiaritatem semper appetiui , sum mihi ipsi conscius. Quare si tibi parua nune
amoris atque obseruantiae erga te mea signa dedisse videor , quamuis exploratum hab rem te tanti viri iacturam aequo animo σsapiente, ferre , domueticum tamen dolorem meum ab hac cogitatione me hactenus auo- ea se exissimes uelim; cui vi tuis suauissimis litteris aliquam medicinam adhibere velis . ex quibus intelligam quoque te uoluntatem eam,quam erga me semper habuim,retine
re, nec ob taciturnitatem meam immutatam
esse, iis legendis maxima certe consolationea fictae TDenique si me certiorem feceris quid agas , quias acturus sis, magnum te in
me beneficium contulisse putabolae tuo enim sviuscire aveo. Vale aetatis nostra decus Terrariae. ix. Kal.Februari ἰ
DEM ROMAM. I A M scripseram ad te Mureie dotas me ; ac litteris meis tibi significauera, quet in desideris essem de tuo statu intelligendi.
'cum mihi allata es oratio tua ,ex cuius lectione tantum voluptatis cepi, quod erat Murris illius celeberrimi viri, ut me satiare non posuerim . Sed nuncius ille titteras tuas mihi
188쪽
quam ad me lucubrationem mitteresne alia qua saltem breui vinola tua: Quam certe expectabam, et i,qui tuus status esset, ex ea cogno1 cerem. De insiuiis nescio quid dixit, . ac vi promissa patrarem, in memoriam red Quae admoνitio magnum cmihi crede nobis riseum mouit aderat enim Canaistius,cum haec Itio ille nomine nunclauit nee eum tenere potuimus ; osensis enim te dubitare , ne te obliuioni mandemus scum contra conemur nos, omnias moliamur , ne euanimo tuo effluamus. At nos quo nam pa-ino ex memoria Muretum deponere possi mus , cuius mira suauitate antea sitimus d
lactati , O nunc quotidie de illius singularἐvirtute sermonem habemus Ego quidem G Canalius, cum de te mentionem facimus, ita a cimur, ut te absentem perinde ac prasentem animo complectamur.Et cum non liaceat nobis tuo dulcissimo conspectu frui, qua maiori posumus delectatione perfundi , quaeram de te iucunda adidimus , aut non nulla diuini ingenii tui monumeta legimus Quod τι nobis sepe usu tieniat, ad Kal. Aprilis insitia ad te mittemus, quae quotiescunque gusaueris, o teΠatum apud te relinquantquanti te faciamus , memoriam nominis nostiri renouent. Reliquum es, τι certo scias hanc unam in animo nosro versari cogitationem,ut gratiam a te ineamus,tes adscrisendum prouocemus. Quodsi abs te impetra
189쪽
tierimus, postquam amplissimo patrono tua orbatus es,ut nos certiores facias, quae tuae etstae ratio futura sis , an libera , an amplissimo aeteri addicta, ita nos tibi devinxeris, τι tui prorsus us. Vale. ij. no. Febr. C I o I o L π π I I I.
E IDEM.M TROR curtandissileas , nihil enis de te audio , nec lucubrationem ullam tuam ισο, in qμο flatu sis, quod mea multum scire refert, adhuc ignoro : A n forte mlhῶ subiratus es, quod pensionem non soluerim non enim te puto expectare meas litteras, cis
pos3 obitum amplissimi patroni tui binas ad te miserim, ad quas nunquam restondisi sλ n vero cogitationes maximae atque ita graues versantur in animo tuo , ut haec nostra minime cures λ Nam te aliquo morbi gens re laborare non arbitror, tu enim is es, quem cum omnes admirentur , nonnulli amici me
de te, si quid pericli esset, ad me perscribe
rent. I taque caussam , qua te a me .ibalienarit siue te hoc perpesuo siletio vii tibi pes suaserit, cum diuinare nou ualeam, nec a tem bane profitear, statui his te litteris Iacessere, si forte tuas eliciam , ex quibus cognosces me valde maesum esse, quod vereor ne eum quem semper mirifice colui , atque admiratus sum, mihi mmiruatum esse intelliga.
190쪽
sed tu, qui humanitate excessis ,si eadem es qua soles erga me uoluntates nec enim aliter de te sentire debeo, vel si quid in te amoris residet, suauissimis litteris tuis omnem hane animi mei maesitiam penitus absterge . mquid agas,quidscribas, quid a me agi velis, ut tuam in me beneuolentiam tuear, mihi μrnificare nongrauere. Vale. Ferrariae. iii. H.Octobr. CID ID L κ π I I I.
M. ANTONIVS MVRETVs Paullo Sacrato. S. d.
RT SPONDEBO Ireviter ad eas litteras quas a ιe ij. Idus Octobris datas midius tertius accepi. In quibus illud primum admiraιus sum quod veritum este leseribis, ne tibi aliqua de caussa subiratus essem, neue mea erga te immutata esset uoluntas. Tiabi ne ego ,mi Sacrate,ut irascar λaut quidquaxnqua ulla de caussa ex meo in te summo amore,aut, ut uerius dica, obstruatia immιnui patiar ' At pendiu nihil ad te litterara;
dedi. Primum, non satis magnum argumentum : praesertim cum pos eas tuas ad te uis mas dederam,nihil omnino a te accepissem et
Sancte enim tibi adfirmo ps H nobii cardinalis Ferrariensis obitum nullas ad me litteras tuas perlatas esse,nisi eas ad guas nunersondeo : Et elo tamen ad te mencte, ut