De Appio Claudio Caeco [microform] commentatio historica

발행: 1842년

분량: 20페이지

출처: archive.org

분류: 로마

1쪽

a par of the Foundations of estern Civiligation reservatio Project

Funded by the

NATIONAL ENDORMENT FOR THEMUMANITIES

Reproductions may not be madebithout permission hom

Columbi Universit Library

2쪽

COPYRI T STATEMENT

State Code se concems them ing of photocopies orother reproductions of copyrighted materiai. . .

Columbi Universit Librar reserves the right to refuse toaccepta copy ordecis, in iis judgement fulsiliment of the orderwould involve violation of the copyright law.

4쪽

Master Negatives

COLUMBIA UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARDENT BIBLIOGRAPHIC MICROFORM TARGET

Original Materialis Fumeris Existing Bibliographic Record

Restrictions o Use:

5쪽

inua

6쪽

avi ab stag

7쪽

COMMENTATIO HISTORICA.

8쪽

no illud et praeeipue in eootilione terem salubre, diugiterum, omnis te exempli doemnenti in illus ra: et monumento uniuerii ando illi iuueque rei publicae quod imitere capias inde foedum inceptu,

foedum exitu, quod vixe/- ... in Lirius in praefatione.

Saeculo ab Urbe eondita quinto, quum et foris bella illa acerbissima eum potentissimis

Italiae populis de dominatione a Romanis suscepta saevirent, neque domi certamina de communicandis eum plebe honoribus ita ad finem essent perducta, ut discordia ex eivium animis prorsus evanuisset, multi iique gravissimi exstiterunt viri, qui rebus domi bellique praeclare gestis rem publicam sublevaverunt et egregia sua virtute immortalitatem sibi pepererunt Quorum in numero inprimis conspicuus est Appius Claudius Caecus. Fuit enim vir plenus consilii atque eximia animi gravitate tenebat non modo auctoritatem, sed etiam imperium in suos vigebat in eius domo mos patrius et disciplina, et quanquam in defendenda optimatium cauSa plerumque fuit constantissimus et ob acres cum nobilitate plebeia contentiones saepe invidiosus, tamen permultis et magnis suis de republica Romana meritis nobilem sui memoriam eum apud suae aetatis homines tum apud posteros reliquit. In culus vir egregias virtutes quum altius inquirerem veterumque scriptorum fontes adirem, multa a viris doctis, qui in vita eius illustranda curam posuerunt, aut neglecta aut ordine non satis iusto disposita esse vidi, ut post G. Grotii, B. Rutilii diebuhri et Drumanni peram denuo rem accuratius tractare, et data scribendi oppοrtunitate discipulis, quibus veterum Romanorum historiam anno superiore enarravi, exemplum Romani ingenio, magnitudine animi, amore in patriam excellentis proponere in animum induxerim. In qua commentatione scribenda minus id spectavi, ut res novas et incognitas explorarem explorataSque in lucem proferrem, quam ut, quaecunque in rena Ssent diligentereolleetis, iuvenibus, qui hisce litterarum studiis initiarentur, pro mea parte con Sulerem eorumque discendi studium vel adiuvarem vel excitarem.

Familiae Claudiorum patriciae origo repetenda est ab Appio Claudio illo Sabino, qui

paueis annis pοst exactos Roma reges ab Regillo, magna clientium comitatus manu, Romam transfugerat et in principum dignationem venerat. Iam primum omnium satis constat, hanc Claudiorum gentem inde ab antiquissimis illis patrum cum plebe certaminibus maxime invisam infestamque fuisse plebi Romanae, eamque superbissime ac rudelissime in plebem Romanam e gessisse.

9쪽

Omnes Claudii, ut Suetonii verbis Tib. 2. utar, optimates assertoresque unici dignitatis ac potentiae patriciorum fuerunt, atque adversus plebem adeo violenti et contumaces, ut ne capitis quisquam reus apud populum mutare vestem aut deprecari sustinuerit, nonnulli in altereatione et iurgio tribunos plebis adeo pulsaverint uuo factum est, ut gens Claudia superbissima ac crudelissima haberetur usque ad Ciceronis et quae secuta sunt tempora. a. Ille superbus imperiosusque Claudiorum animus in Appium quoque Claudium Caecum, de quo scribere instituimus, transiit.

Aiaepius Claudius Crassus D filius fuit vii Iaudii Crassi ), Appii Claudii Crassi )nepos, Appii Claudii deeemviri abnepos cognomen ueri Appius Claudius Crassus aetate

iam provectiore nactus est, quia multis annis poSt censuram ob corruptam Potitiorum gentem,ereuli sacram et sacrorum eius ritum ad humile servorum ministerium translatum Deorum, ut credebatur, ira caecitate assectus est. Cum nemo veterum scriptorum memoliae tradiderit, quo anno Urbis conditae Appius Claudius natus, quo mortuus sit, in definienda eius aetate acquiescendum nobis erit in Ciceronis testimonio de senect G. Is dicentis, egisse eum censuram antequam conSulfuisset quae censura incidit in annum ah U. c. det, a Cli ala), eumque anno t. c. a dea. h. 2So tempore belli cum Pyralio rege adhuc inter vivos fuisse, sed aetate grandem.

Incidit igitur Appii Claudii vita, ut in praefatione indicavi, in illa re publicae Itomanae

tempora, quibus Romani iam fere cessantibus, sed nondum ad finem perductis patrum eum plebe discordiis, gravissima eum pluribus lisque fortissimis Italiae populis de obtinendo principatu summa virium contentione hellum gerebant. Itaque Appius Claudius, vir Strenuus et acer, data hac opportunissima eum artium eivilium in intestinis dissidiis exercendarum, tum in bellis eum hostibus dueis munere fungendi oeeasione, totum se dedit rei publicae et per omnes honorum gradus ad dignitatum culmen evectus plurimis rebus egregie geStis de eivibus optime meruit. Primum rei publieae capessendae gradum Appius Claudius fecisse putandus est tribunus militum, quo militari munere ter eum functum esse seimus D. Sed nondum certus honorum ordo in re puhliea Romana eo tempore praefinitus neque erit aetatis anni praeseripti erant, quibus munera publiea adire ieeret, quod insequenti demum tempore lege Villia annali 5 3 a. U. et factum est. Legimus M. Valerium Corvum aetatis anno ieesimo tertio consulem fuisse anno rhis e dos, iterum anno Urbis e do, tertium anno L. dii, quartum anno V. c. dis aedilem eurulem ereatum anno, et di , eoque munere Plurie

a cie ad Famil. a. i. a. ullam Appietiuem aut Lentulitiae valere apud me plus quam ornamenta viriuua existimas De Tiberio Tacitus Annal. I, d. eribit, eum veterem atque insitam claudiae familiae super

biam retinuisse.

2 Inseriptio apud rellium T. I. pag. itfi liro Ias. Fasii Capitolini in Appii Caudii erasum a. d. aia,

Frontinus de aquae duetibus Q. a Dictaturam gessit anno ad a. h. a Tribunus militum eonsulari potestate fuit anno io a. h. I Cl. Inscript apud Oreli. l. I.

insequenti tempore functum esse. Similiter M. Claudius Marcellus primum tribunus fuit, tum praetor, consul iterum tribunus, deinde aedilis. Ita Appium Claudium Caecum ensuram egisse, tum his consulem creatum, deinde praetorem factum esse constat suuibus et quoties singulis muneribus publicis functus sit Appius Claudius Caecus, ex Inscriptione, titulum honorum Appii continente, cognoScimus, quam ob magnum quod habet

momentum totain huc transcribo.

tiae inscriptio declarat, fuisse eum censorem, bis conSulem, dictatorem, ter interregem, bis praetorem, his aedilem curulem, quaestorem, ter tribun uni militum.

In referendis singulis Appii Claudii magistratibus ad certos annos multum perae posuit Pigghius in Annalibus Romanis; sed quum de plurium magistratuum, quos inessit tempore prorsus nihil certi conStet, Pigghi coniecturas silentio praeterire satius 'duxi Solum id pro certo affirmare possumus, Appium Claudium censuram egisse anno Urbis ela aca. h. I 23, consulem eum fuisse primum anno . c. dd ria. h. OD, iterum anno Urbis et 58 a. h. 2ss), inuitus interregis obiisse anno Urbis et daa a. h. ass), praeturaque functum esse anno Urbis conditae das a. h. 2s53. De tempore, quo Ap. Claudius Caecus dictus sit dictator, Niebuhrius coniecturam a vero fortasse non alienam proposuit, qua eius dictaturam in annum, et fiet a Cli. 222 incidere statuit. Iam singuli Appii Claudii magistratus nobis perlustrandi sunt, ut appareat, qualis is vir fuerit quasque res domi militiaeque in singulis, quibus functus est, magistratibus gesserit. Primo igitur loco dicendum est de eius enoum, plurimorum veterum Scriptorum monumentis celebrata.

Amplissimus apud Romanos Itonor fuit censurae, rei a parva origine ortae, quae deinde tanto incremento aucta est, ut morum disciplinaeque Romanae penes eam regimen, senatus equitumque centuriae, arbitrium formulae ensendi, decoris dedecorisque discrimen subditione eius magistratus, publicorum ius privatorumque locorum, vectigalia populi Romani sub nutu eius atque arbitrio essent. 3M. Valerio Maximo et P. Decio Mure coss. anno Urbis erada a. h. ala Appius Claudius Caecus, antequam consul fuisset, censor factus est cum C. Plautio Venoce DIam in lectione senatus Appius Claudius, imperioso superboque animo vir rei publicae institutorum a patribus acceptorum contemtorem se praebuit eo, quod prava lectione senatorium ordinem deformavit, Iotiores aliquot lectis praeteriit eamque lectionem Sine

a Fasi capitolini ad hunc annum Livius IX, 2s. Frontinus de aquae ductibus 5 edit. Dedericho. Diodorus XX as, qui vero in anno initae censurae errat. Cf. Fiselieri tabulas chronologicas historiae Romanae pag. S ad a. d. au.

10쪽

reet pravique discrimine ad gratiam libidinemque fecit. Primus enim Appius Claudius lueensura liberti ara quoque in senatum legit ), qua infami atque invidiosa lectione en tum viris indignis inquinavit. Diodorus l. l. de hae resta: κατ υξε δὲ α τη , συγκMetorio goo εύγενει καὶ προέχοντα τοι ἀζ-ιασι προσγραφm Dorouec,' aes stoc, uti noλλovcκα τῶν ἀπελευθέρων, ου ανσι βεν - βαρέω ἔνρον καυχώμε- ταί εU ενυαtc. Verum in hae libertinorum turba sibi oncilianda Appius Claudius non acquievit, sed ut vires factionis suae contra eam optimatium partem, quam ex nobilibus plebeiis in senatum lectis constitisse coniecerim, quantum maxime posset, augeret, in lustratione equitum nemini equum ademit, in senatorum etiam recensione nullum ex indignis senatoribus ordine movit quod fere aeensoribus factitari solebat uuam rem Diodorus hisce expressit verbis: κα κ τὰ ιιὲν τυ τῶν ιππέων δοκι/mσini otioli octasta reo τόν Innom κατα δὲ τὴν των συνέδρων καταγο ασὴν ουδένα τῶν ἀσοβοννυυν συγκλγικῶν ἐσέ.Jαλε, ne lis sto notta Tou rex citc. Sed consules, qui eum annum secuti sunt, C. dunius Bubulcus et v. Aemilius Barbula canno . e. da , quum invidia ducti pravae senatus lectionis ab Appio laetae, tum quod nobilitati gratifieari volebant, senatum cogebant non quem ille legerat, sed eum itaverunt eo ordine, qui ante censores App. Claudium et C. Plautium fuerat. Livius addit, Ap. Claudii ollegam C. Plautium ob hanc infamem atque invidiosam senatus lectionem verecundia vietum magistratu se abdicasse utra annum et sex menses, quod legitimum fuit censurae tempus, itaque Ap. Claudium iam inde antiquitus insitam pertinaeiam familiae gerendo solum censuram obtinuisse. D uum vero Appius magnam ea ex re sibi cumulatam videret apud nobiles invidiam, favore Pleb se contra Patriciorum inimicitias prae

Itaque postquam in curia non adeptus est, quas petierat, opes urbanas, uni libu per omnes tribus divisis forum et eampum secundum Livium ' corrupit, ut haec forensis Appii Claudii factio in comitiis propter nimias vires dominaretur. Paulo aliter Diodorus rem narrat: δωκε δε ou noMται ἐζουσι αν ἐν ποι τι βονυται φυλῆ τάττεσθαι κα τὴν ἐξουσιανόποι προαιρoiro ettsιήσασθαι, . . Appium Claudium potestatem fecisse civibus, ut ubi ubi liberet enserentur et cuilibet tribui se aggregarent. Iam quaeritur, quosnam potisSimum Livius voe hvmiles indicare voluerit. Significantur ii, quos Livius et Valerius Maximum forensem factionem dixit vel turbiam eorum, qui erant in Urbe sine agris et fundis, et libem tini, quos ab Appio Claudio Caeco per omnes tribus distributos, a u. vero Fabio Maximo tribubus rusticis motos et in quatuor tribus urbanas coniectos esse ex Plutarcho Publie et, Aurelio Victore, Valerio Maximo Livio apparet. Ilanc enim forensem turbam Appius

1 De vi voealmi libertinus ut Goettumetium par. 1.2.2 Livius epit. lib. IX. IX. o. 6. Aurelius ieior de viris illustribus eap. a. Suetonius in claudio a.

Diodorus I. c.

Claudius per tribus diviserat, in cuius manu reabundabant in multitudine, eomith Ita Appius claudius ensor eos, qui per manumissionem ex servis lih P sariri cis sine suffragio ad hoc tempus usque obtinuerant, plena eivitato donavit id

nox ordinis libertinorum laetus est, qui prior iem deo, Iu h, i l ..

in quatuor tantummodo tribus deseripsit easquh rbana, fibbhui, o. . it '

dilentio non praetereundam esse eenseo in Appii Claudii et C PIni, si is

I 'imin uerumhil uini nam saeerdotibus Festus eos adnumerat s. v. tibicinem

a Aurelius Vietor de viris illust cap. da

SEARCH

MENU NAVIGATION