Deusdedit presbyteri cardinalis tituli apostolorum in eudoxia collectio canonum e codice vaticano edita a Pio Martinucci praefecto altero bibliothecae vaticanae

51쪽

Quod condi foros ecclesiae nihil iuris in ea halaeant. Cap. XCIIII. CXXVIIII. Cap. XCI. ot in IIII ' lib. CXXXIII. Quint vincula beati Petri titulo Eudoxia sint etiam beati Pauli.

Explieit capitulatio libri III. In dipit IIII.

De auctoritate Constantiniani privi logii. Cap. I. Qualiter Impora lor Constantinus Apostuli eam Sedem exaltaverit. Cap. eod. Quibus in locis eidem priuilia contulerit. Cap. eod. Quo insignia Rom. Pontifici et Clero eius contulerit. Cap. item

eodem.

Qualiter eius dispositioni totum Occidentem reliquerit. Cap.

item eodem.

Quod imperialem c0ronam eidem contulerit, et diis niorit te renum imperium Romiae potestatem non liubere. Capitula, quo Supra. Qualiter hac in causa su0s obliga Verit SueeeS80res. Cap. quo

supra.

Qualiter hoc privilegium confirmaverit. Cap. item primo. Do privilegio Rom. Ecclesia . In I ' lib. cap. CL. XXX IIII. CCXXXVI. CCXXXVIII. CCXL. Quod privilegia Rom. Ecclesiae nulla possint virtute dirrumpi. XLI. XCII. Quod sui ctili potestas prsecipue a beati Petri sede ea quae Vera sunt debet cogn0scere. Cap. XL. XLI. LXXXVIII.

De obedientia eiusdem erga eandem. cap. XLV. De reverentia antiquorum Imperatorum erga eandem. Cap. I.

II. III. IIII. V. XLVII. LVI. XCVI. CX. CXlI. CXXXVIIII. CXL. In V libr. CCXXXVI. CCXXXVII. CCXXXVIII. CCXL.

Item de reverentia Francorum Imperatorum cap. X. CXIII. CXIIII. in V lib. CCXLII. et quod Rom. Ecclesiae non ipsi praedia contulerint sed restituerint. Cap. X. L. in lib. III cap. CLII. Dissili od by Cooste

52쪽

Item de reverentia regum Anglorum. Cap. CXXXIII Item de reverentia regum etiam e reticorum. Cap. XLVII.

CXXXVIIII. CXL.

Quod Imperator Romanum Pontificem rogare n0n iubere debeat. Cap. LXXXVIIII. De superbia Imperatorum Anastasii ot Michahelis. cap. VII. CVIIII. De Vitalia no comite, qui causa fidei pugnavit contra Anastasium. Cap. CXLIII. De differentia Pontificis et Regis. Cap. XLI. XCVII. Quod post Christi adventum nec Pontifex nomen Imperatoris, nec Imperator ius Pontificis usurpavit. Cap. XCVII. Quod Pontificis electioni vel promotioni laicalis potestas se interserero non debet. Cap. XVI. CXXXVI. CXLVI. in III' lib. CLII. et CLIII. Quod ut octio Episcopi vel Presbyteri, vel Diaconi in principibus saeta irrita siti Cup. XI. Quod populus solus non debet Sacerdotes eligere. Cap. XVIII. ot in D lib. CXCVI. Quod populus docendus sit non sequendus. Cap. XXXVII.

XXXVIIII.

Quia Episcopi Romani Pontificis sies. Cap. LX. De his qui coniurant adversus pontifices. Cap. XV. Quod Imperatori non liceat Pontificos iudicare. Cap. XLIII. et de prima sede. XXXV. Item quod ei non liceat cos a suis pollere sedibus. Cap. XXXIII. XXXIIII. XL. et CCVIII. in Ι' lib. XXXVIIII. Quod sacerdotes ab Imperatore honorandi sunt non iudicantadi. Cap. LVIII. Quod sacerdotes in sacro eloquio dii et angeli nominantur. Cap.

Quod nec ligari nec solvi possunt a rege. Cap. XCVIII. Quod clerici non sunt iudicandi a iudicibus speculi. Cap. CXLIIII. CL. De libertate eorumdem, et qua pena mulctentur crassantes iue . Cap. CL. CLIIII.

53쪽

Quod Episcopi non sunt cogendi a Rege ad militiam. Cap. XCVIIII.

De clericis Imporatorem adeuntibus adversus Episcopos suos. Cap. XVIIII. XX II. LVI. De constitutione Imperatoris sive iudicium. Cap. XXXIII. LXXXVII. Qu0d scripta qiue a rege c0utra legem imperantur nichil sint. Cap. LVII. CHI. Quod laicalis potestas non p0rest aliquid iniusto in ecclesia Statuere. Cap. XLVI. CXXXV. Quod Imperator non debet usurpare quae sunt Sacerdotum. Cap. LXII. XCI. De his qui Episcopatum vel investituram occlesiasticae dignitatis a laicis accipiunt. Cap. XVII. CXXXV. Quod habitatio Regis apud aliquam urbem Statum episeopa- . lem non mutet. Cap. XLII. Quod Imperator si provinciam dividit, metrop0lim dividere n0n possit. Cap. LXXXVII. Ut laicus non intermisceatur ecclesiasticis tractatibus. Cap.

VII. XCVIII. . ' ,

Quare antiqui Imperatores Synodis intorsuorunti cap. VI. XCI. Quod Imperatorum loges divinae logi subiaceant. Cap. VI. LXXXVII. CXXX. Quod antiqui Imperatores quoslibet oppressos Episeoporum iudicia appellare sanxerunt. Cap. CXLVIIII. Quod res ecclesiae nullius in bonis sint. Cap. CXVIIII. CXLV. Quod laicis non licet disponere facultates ecclesiae. Cap. XLVI. De his qui ecclesiae facultates sibi arripiunt cap. XXV. et dosurto occlesiae LXIIII. De his qui res ecclesiae petunt a regibus. Cap. XXIIII. In III' lib. XLIII. Quod Christiani Imperatores res Ecclesiae liberas esse statuerunt. Cap. CXLV. CL CLIII. et in lib. III ' cap. CLII. Qualiter Romae fieri debet Imperator. Cap. LII. c. IIII '. Qualitor Romano Pontifici iurare d0bet. Cap. CXIIII. CLXI. issiliam by Cooste

54쪽

Ut eius licentia Romam ingrediatur. Cap. CXIIII. Do differentia Regum et Romani Imperatoris. Cap. LXII. De his qui ad praesulatum prosiliunt. Cap. XXIII. De administratoribus. Cap. LI. De raptoribus. Cap. XXVI. LI. 1De defens0ribus pauperum. Cup. XXII. XLVIII. Quod honor magistratus annualis sit. Cap. CHI De p0testate sive ossicio Imperatoris. Cap. XXXIIII. LII. LXI. LXII. CVIII. CXV. Qu0d ad Ecclesiam non pertineat, qui illi e congruentia non providet. Cap. CHI. De togatis Rom. Ecclesiae quos sibi Imperator mitti postulat. Cap. VIII. VIIII. LXXXVIIII. CV. De Imperatoribus qui Rom. Ecclesiae legat0s suscipere n0lue. ' rint. Cap. VII. CVIIII. De peccatis Praelatorum. Cap. CI. Utrum cedendum sit comminationibus et conviciis. Cap. CXVI. Quo scandala vitanda sint et quae non sint vitanda. Cap. LXVI.

LXXI. LXXXI. CXXIII. CXXV. in primo libro cap. CXLIIII.

De regibus contemptoribus canonaim. Cap. LDe contemptoribus anathematis. Cap. LXV. De virtute obedientiae. Cap. LXXX. .

Ut princeps qui prohibet fieri synodum excommunicetur. Cap. XII. De rectoribus propter metum iustitiam neglegentibus, et do peccanto in nos et in Deum. Cap. XLVIII. LXVIIII. LXX. LXXXI. LXXXIII. LXXXIIII. LXXX . Quod manifesta peccata accusatore non egeant. Cap. C. CXX. De gelo Rom. Pontificis erga Rom. Ecclosiam. Cap. LXIII. in Γ lib. CLXXXII. De maturitate sententio Apostolice Sedis. Cap. LXVII. LXXIIII.

LXV. LXXVII. LXXVIIII. LXXXII. In P lib. CXXXIII. CLXXVII. CCXVIII. CCXXII. CCXXIII. De qualitato iudicii ecclesiastici. Cap. CXXVII. in lib. III 'cap. LXXXVI. LXXXVII.

55쪽

Item de eadem re. Cap. XXX. XXXI. XXXIII. XLVIIII. LXVI. XC. CLVI. Quod ante voeationem III nemo condempnari debeat. Cap. XXVII. XXVIIII in Γ libro. Intentatio damnationis pro Xenod hic. Cap. LVIIII. , Intentatio excommunicationis Lotharii Regis. Cap. CI. Excommunicatio Archadii Imperatoris. Cap. CVI. CXXXIIII. Excommunicatio Maximi Imperatoris. Cap. CXXI. Item excommunicatio Theodoxii Imperatoris. Cap. CVI.

CXLII. De humilitate Imp0ratoris Ρhilippi et Theodosii. Cap. CXLI. CXLII.

De iustitia excommunicationis. Cap. XLVIIII. De partecipalitibiis cum excommunicatis. Cap. CLVIII. in Ι', lib. cap. II. in II ' cap. VIIII. De consecrationibus excommunicatorum. Cap. XLIIII. et in Ι'

lib. CXLII ot CXLIII. CXLIIII. CLVIIII.

De communicantibus cum sceleratis ante excommunicationem. Cap. CXVI. CXXIIII. 0XXVII. CXXVIII. Iudicium Clementis et Anacteti PP. de his quibus Papa non loquitur pro eorum malis actibus. Cap. CVI. Quod Bom. Pontifex solvat a iuramento eos qui iuraverunt do- positis sicin ab illo. cap. eod. CXXXVIII. Quare Rom. Pontifex abstulerit Italiam Greeorum Imperatori. Cap. CXXXVII. Quomodo rectores ecclesiae se tempore perseeutionis agant. Cap. CXVI. CXXII. Qualiter. suscipiendi sint. Cap. XXI De hereticis et scismaticis. Cap..LIII. LXXIII. XC. In lib. I 'CXLV. CCXIIII. CCXV. CCXVI. CCXVII. De participantibus cum eisdem. In I' libro cap. CCXV. De sacramentis et congregati0uibus et ordeuationibus eorum. Cap. LIII. CXVIII. CXXVIII. CXXVIIII. In Ι' libro XXXVI. LXXXVIII. LXXXVIIII. CLVIIII. Do his quae legitime non fiunt. In I. libro cap. LXXXIIII. Quod symoniaca heresis deterior sit macedoniaua. cap. XIII. . Dueiaco by Cooste

56쪽

Quod quisquis per ea in promovetur alienus est a sacro ordine. Cap. XIII. et XIIII. De pecunia promotionis causa susceptii et de his qui eam accipiunt. Cap. CLI. X. CLII. De his qui compellunt id qu0d contra fas est agere. Cap. XXX. In Γ lib. CLXXXIIII. De his qui contra pacem Ecclesiae sunt. Cap. XXXVIII. De expotendo humano auxilio contra eosdem. Cap. XVI. XXII. XXVII. LI. LXI. LXII. LXVIII. LXXVIII. CVII. CVIII. CXIII. CXIIII. In primo libro COXXXVI. Do clericis utrum se armis tueri debeant. Cap. CXXXI. CXXXII. De his qui iuste re0s puniunt. Cap. XXVIII. XXVIIII. XXXVII. LXI. CXXVI.

s uod illud quod necessitas pro remedio reperit ceSSante necessitate, debet cessure. Cap. CLVII. Quod maiorem ruinam faciat maior turba peccantium. Cap.

CLVIIII. Quedum de ponitentia. In primo lib. cap. XXXVIII. In II ' XVIIII. CI. CII. CHI. CIIII. In III' LXXXVI. In IIII' cap. XV. LXXII. LXXVI. CXVII. CLX.

58쪽

Scinx AurEM vos LXXX Episcopos qui hoc opus me incipere et perficere coegistis, et cunetos reliquos Domini sacerdoteg Oportet, quod plura quam illa XX cap. quae apud nos habentur Nicenae si nodo reperimus et in decretis Iulii PP. LXX. cap. eiusdem Synodi esse debere legimus. Quam epistolain in suo loco cum ceteris ponemus. Nam quod plura quam XX capita sint Niceni Concilii, in multis inveniuntur locis. Logimus enim in Constantinopolitano Concilio ita. Manifestum est quod illa quae sunt per unam quamque provinciam ipsius provinciae si nodus dispenset, sicut Niceno constat decretum esse conpilio. Legitur in epistola Innocontii Papae Victricio Episcopo directa ita. Si quae causae vel contentiones inter Clericos et laicos, vel inter Clericos tam maioris ordinis quam etiam inferior φ fuerint exortae, placuit, ut secundum Nicenam sinodum congregatis omnibus eiusdem provincio Episcopis iudicium terminetur. Sanctae etiam memoriae Theophilus Alexandrinus Episcopus in suis epistolis meminit in Concilio Niceno statutum esse

ut ab VIII. id. Martii usquo in diem non. Aprilis, diebus scilicet XXVIII. qualiscumque luna nata suerit in quolibot medio spatio prohibet sacere initium primi mensis. XIIII. vero luna, a XII. kal. Aprilis , usque in XIIII. kal. Maii, sollerter inquiri, etiam si die sabbatorum inciderit, consequenti die dominico, idest luna XV. Pascha colebrari conscripsit. Et si dio Dominico luna XΙΙΙΙ. eiusdem mensis, idest primi evenerit ipsa transmissa in altera dio Dominiea Pascha sine dubio cele

59쪽

brari conscripsit. His et aliis quam plurimis exemplis, patet plura esse. quam XX cap. Nydeni e cilii, et veram esse praedietam Iulii PP. epistolam. Nobis autem quidam fratrum nostrorum 2xurientulos testati sunt se vidisse Concilium Niconum habens p0tiorem IIII evangeliorum magnitudinem, continens iu se sessiones Episeoporum, et introductiones, iudicia- qiro querimonia atque dissinitiones et constitutiones nec non et subscriptiones eorum.

in tertia epistola sua, ni Urbis Rome Episcopus habeat principatum et suburbicaria loca idest regna quae tunc erant sub urbe et omnem pr0vinciam sua sollicitudine gubernet. Quae vero apud Egyptum sunt, Alexandriae Episcopus omulum habeat sollicitudinem. Similiter autem et circa Antiochiam et in ceteris provinciis privilegia propria serventur ecclesiis. Alia translatio sic habet. Antiqua consuetudo permaneat in Egypto vel Libia et Pentapoli, ut Alexandrinus Episcopus horum inmnium habeat potestatem, quam quidem et Romano Episcopo pariter mos est. Similiter autem et apud Antiochiam ceterasque provincias sua privilegia unicuique serventur ecclesiae.

Servetur et ista sententia. ut hi, qui ab aliis excommunicantur, ab aliis ad communionem non recipiantur. Requiratur sane si sorte aliqua indignatione, aut contentione, aut aliqua commotione Episcopi sui excommunicati sunt. Ut ergo haec digna possint examinatione perquiri, recte visum est per singulos annos in singulis quibusque provinciis, bis in anno Dpiscoporum concilium fieri, ut simul in unum convenientes ex omni provincia huiusmodi examinent questiones. Ut ita demum

60쪽

qui ob culpas suas Epi oporaim suorum offensas contraxerunt digne etiam a ceteris excommunicati similiter habeantur, quousque. iii communi vel ipsi Episcopo tuo vigum fuerit, humaniorem ci rea eos serre Sententiam. Habentur autem semel concilium ante dies quadragesimae, ut omnibus si quae sunt simultatibus amputatis mundumque sollaeque sie) Deo munus possit offerri. Secundum vero agatur circa tempus autumni.

Episcopum oportet ab omnibus Episcopis si fieri potest qui sunt eiusdem provinciae ordinari. Si vero hoe dissicito susirit,

vel aliqua urgente necessitate, vel itineris longitudine, certa tres Episcopi debent esse congregati. Ita ut etiam e0rum qui absentes sunt consensum litteris teneant, et ita faciant ordinationem. Potestas sane vel confirmatio pertinebit per singulas provincias ad Metropolitanum Episcopum. In eodem. In una civitate duo Episcopi esse non videantur. Item in eodem. Nullus clericus iii duabus ecclesiis ministrare praesumat.

Per omnia autem manifestum est quia si quis praeter voluntatem ot conscientiam metropolitani Episcopi fuerit ordinatus, hoc Coucilium maguum et sanctum ceu fuit non debere esse Episcopum. Sane si communi omnium Consensu rationabiliter probato secundum ecclesiasticam regulam, duo vel tres animositato ducti per contentionem contradicunt, optineat plurimorum sententia sacerdotum. Et cetera. Item in subscriptionibus. Osius Episcopus Cordubensis provinciae Hispaniae legatus Apostolice sedis sanctae Rom. Ecclesie dixi. Ita credo. Victor et Vincentius Presbyteri et Legati sanctae Apostoli eae Sed is Ecclesiae Rom. subscripserunt.'