장음표시 사용
2쪽
me. hac in materia dosudarunt hactenus, partim praeconceptas ad eam opiniones attulerunt, quibus Romanenses praecipue Scriptores obnoxii fiant; quippe qui historiam hanc, δε-
dem velut in oculis, vix tolerantes, nihil non agunt, ut rem alias obscuram, obscurioribus adhuc tenebris involvant, ut alios taceamus, quipassim in Disputatione nostra notabuntur. Hinc evenit, ut
inuti autores hosce duces secuti, cum iis non satis cauti saepe in errorem inducti fuerint. Alios etiam Autores offendimus, qui Fignas tot Patrum, totque Canonum advertente iudicia sua,quod mireris, suspendere non dubitarunt, in dubia Lectorem admiratione re Iinquentes., profecto, si paulo penitius a nobis p Pnsitan tu r, sufficere possent omnino,ut ab hoc ausu abstineremus. Enimvero ve- eritatis & Historiae Sacrae quo singulari ferimur,studium excitate nos haud destitit, ut investigata cognitaque, quantum ingenii permisit tenuitas, veritate, ad argumentum hoc non adeo tutum nos accingeremus. In quo multa licet ab accurato abludere ingenio Erudito Lectori videbuntur: aetati tamen nostrae, quae veniam sibi pollicetur, facile ignostet. Unicum adhuc est quod non possumus Lectorem non praemonere, ne in materia hac nostra discussi,n emraestionum Theologicarum, autjudicia Theologica st,rtassi et Oxpem
3쪽
monumenta suppeditabunt, polliceri hac vice eonstituimus. Nec cur hac in quaestione aliquis judicia sententiasque Theologicas a nobis requirat. Huic enim desiderio ex asse iam satisfecit Dissercitio Inauguralis sub Praesidio Magnifici nostri Dia.b. OLEARir , Vir quidam Iuvenisaeer-quam Reverendus de Sociniano Rebaptizam in lucem publicam haud ita pridem emisit. Nunc ad ipsam historiam enarrandam progrediemur, qva m tribus Se itonibus ab-DIvemus, quarum I.) Originem, 2. Progressum, 3.) Eventum
plicabit. Q rum singulae singulam destinare Dissertationem. nistoriae prolixitas jubet.
4쪽
γ. I. D originem huius Controversiae excutiendam observari
omnino debent, tum tum etiam occasio. f. r. Autores commodὸ dispesci possunt remne με versarum sententiataem, in Propugnatores Ec Impugnatores Dogmatis de Rebaptiχatione. Illi rursus dividuntur in eos , qui primi Inveniores fuerunt, & qui ab illis inventum dogma νεη-ώrant, renovatum 4 propagarunt. Deinde possumus etiam hos rationetici distingvere, ut in meridie alios, alios in oriente quaeramus. In priori classe, qui Inventores praedicantur, numerantur praecipui Tertullianus di Agrippinus, una eadem ire aetate, juxta communem Chronologorum sententiam Carthaginensis Ecclesiae curam serentes: Qvrum iri in Libya de Baptismo Co XV. docet:
unas omnino Puti su in nobur tam ex Domini Gangelio, quam ex A/.postoli liseris: dmoniam umM Dominu , re unum Eapti a, s una in Caelis.Sed circa Hareticossantiqvid custodiendum fit,d Ine quis retraeie ZAdnos enim editum eLI. Haretici autem nullum c Vortium habent nost Aisii isa, quos emmoras utiqνε ιι ων i a Memita communicationis. Non debeo in isto cognosere, qpod mihi ea recurum, quia non Mem Deu es nobis re isto ; nec un- Chris-, Lecidem: ideos nee baptismus unm: quem eum ritὸ non habeant, De dubio non habent. Nec capis namerari quodη. habetur im,nec posunt accipeνe, quia non haben/. Quae verba,licut proli
xiora omnia tamen adducenda duximus, quia Commentator ei Ludovicus dela Cerda, Tertuli. ab haesententia liberaturus, ali'um his verbis sensum affingit in notis ad hunc Iocum: para hic, in
s. 4. In bis igitur,&qva Ioeo Jam citato sequuntur, verbis,Ludovicus de la Cerda fingit, Tertulsianum nihil aliud hῖc agere,quam ut unitatem baptismi contra rebaptizantes hareticos obtineret: Tantum vero abeste, ut ipssis haeri ticos rebaptietandos esse assereret. Si enim Rebaptizationem taxaret in hae teticis: quomodo eam in . . A 3 Ec-
5쪽
Ecclesia pobare atque urgere posset'. utpote ad quam unituis , praeceptum tantum sit editum, ad haereticos autem istet non spetiale ro nec mirandum, si rebaptizarent. Enimvero res Onde rarus, Laudatum modo Ludovicum partem saltim verborum Teitulliani assumere. Concedimus enim omnino, Tertullianum ita rationem bupti si ritὲ in administrati damnine effato Pauli Phf. .s,' atque haereticorum Omplis non im andis. In hac Verodo alitina non subsistit. Ut enim haereticorum vanam Rebaptizationem eo fortius infringat, insimul quoq; omnem eorum baptismum reiicit, in his praesertim verbis: quia non idem Deru eLI nobis G istis, nee
timu Christus, i.e. idem; ideoqye nec baptismin unm : quem tarm ritὸmo ababeant, e dabio non habent. Nec capit numerari quod non habetur, itan possum accipere, quod non habent. Quobus verbis quid manifesti us prodere mentem Tertulliani a n is expressam possit 3 Licet igitur non primario haereticorum baptismum impugnarit; istud tamen secundari. fecit. Nec nos quicquam movet eius de unitate baptismi assertio. Nam it Cyprianus acerrimus ejusdem unitatis defensor fuit. verum quo sensu, infra,cum,Cypriani sententia nobis enucleanda veniet ostensuri sumus. inare nulla est consequentia: Tertullianus unitatem baptismi propugnat, Ergo transeuntes ab haereticis ad Ecclesiam nostram cum baptismi colla tione recipiendos neSat. ' ,
s. s. De Agrippisst, Episcopo Carthamnensilit,ut Facuundus. Hermianensis Episcop.Lib. X. di. t dit, Cypri ni Praedecesiqre,t stis adest ipse Cyprianus, η lsi. i. Edit. 4mjicae ad Quintum da,la. Nam dogma intellige de Re baptizatione, de quo iam in antecedentibus egerat, quiriri,ihquit, cs Agrippinin bonae memori.
mine si mavis. Nec non in epist. LXXIII. ad Jubianum scribit: apis
nos norenova, aut repentina ros in, ut baptizandos censeam in eos, i at haerreticis ad Eccusiam veniunt, qVanda musti jam anni fit, longa ista , ex quosub Agrippino, bona Memori Viro, convenientes in unum ' scopi pluriami hoe statuerunt. Ut omittam hic Augustinum Lib. a. de Baptismo contra Donatistas item Vincentium Lirinensem in Commonitorio I. Cap. q. Q rum Verba di citata vide in Natali Ales. Hist.
6쪽
Parra My. Obiter tamen adhuc notari hic meretur dubium, quod Augustini verba Lib. IV.conιMDonatissa , f. ecturo posset occurrere; ubi, quod tempus Cyprianus mulio/aenidios-longam aetatem dixerat,pauco hic annos vocat. Verum haec minime pugnant. Nam uti Gerhard. JohNossius Dissuratione XIX. de Baptismo, rae a. respondet , breu es longum , magnum N paruun sunt ex iis, qua com aram' variaent. Augumniis igitur hi com paratione ungave traditimis breve dixit hoc spatium, quod secundum communem Chronologorum sententiam ψo. annorum suit Cypri- arum vero insensu absoluto istud consideravit. 'Cohs Rigallium ocIohannem Fellum, Oxoniensem Episcopum in istis adlocitna ειαι. C priani. g. 6. Licet autem utres Baptismi valorem Hateticis manifeste denegaverit; solum ramen Agrippinum, tanquam unicum istius dogmatis Autorem Cyprianus Renovator atqre Propagator addu 'cit. Rationes non dissiculter suppeditari possunt: quoniam scit.si
autem in idem tenvis aetatem eorum incidisse , inim Vosso sic. it.
INU I. statuamus, Agrippinus Episcopus Primarius Carthaginen iis fuit, Tertulliano tantum Clerici personam gerente. Praestabat omnino illius personam huic praeferre: Cum in scilicet plur morum Episcoporum atque Clericorum, quorum numerum & Tertullianus implebat, in unum convenientium sententias allegasset, quid opus erat, Terrulliani, in hoc numero iam inclusi , nomen iterum producere φ Sin vero praetu 'grippinum Tertulliantis; hac valet ratio, quod Cypriani mens fuerit, non singulares, deque judicio privato depromtas sententias, sed publica potius autoritate corroboratas adducere, iis pilogina suum stabilire.
f. 7. 'Neque tamin precaverimus, si Pa. onio, Tons. a. anxal. ad
A. conject inti assenti, mur. quod videlicet a Tertulliano potius, quam ab Agrippino hanc opinionem Cyprianus hauserir, quippe custus Scripta tantopere admiratus sit divus Pister, ut eum vocare non dubitaverit. Nam sicut Hieronymus in Lib. de Ampi. reseri , nunquam c ypriano absq ve Tertulliani Lectione vel uni curn diem praeteriisse, ac crebro dixisse: DA MAGisTRUM, Terri illi anum in d gitans. Placu se tamen, censet Baron. Ac.ιιι. Cyprian GutTupprimeretur I crtulit a
7쪽
ni nomen, quod haereseos nomine infamatum fuerit,ademve putaveri indignum, nee non periculosum, eundem in defenuonem accersere te item, vel potius sic demonstrare opinionis autorem. Veruntamen, cum firma nuspiam hac de re vestigia nobis appareant.
nee etiam de Agrippini aetate certi quid conitet ; hanc rationem , ipssi Baronio consentiente, dubiam relinquimus s. 8. Nec minus etiam incertum est utrum Tertullianus ab Mi grippino,an vero hic ab illo dogma hoc hauserit.In priorem sententiam inclinat Baronius eruere conatur ex
his Tertulliani verbis: ad nos enim edisum eis. si scit. ab Episcopo primario Agrippinis decretum ad eum sit editum. Verum haec ,,verba, Vosito, loe.ci . notante, hoc volunt: ad Catholicorum disci. is plinam pertinet Baptismus, seu nobis Catholicis est praeceptus. 2.o a Spiritu Loe in Evangelio Domini, sicut supra dixerat Tertullianus is non ad haereticos. Cuius ic hanc rationem subiungit: haeretici enimis nullum habent consortium nostra disjbna.Ad II.sententia propendet Christianincuplu,qui ,referente Emanuele Scheistrateno Antigνit. LIUIr Part. r. Disrt. I. C. s. art.I. 6 Ιχ. scribit: Tertullianum tunc Carthaginensem Clericum in causa fuisse. quod Episcopus ejus Agrippio is in Carthaginensi Cone ilio Haereticorum baptisma exsuilla verit. Verum cum utraque meris nitatur coniecturis nihil hic certi definiri poterit. Et licet dentur nonnulli, qui posteriorem sententiam exinde cqnentur infringere, quod, si Agrippinus hoc dogma Tertulliano desumsisse asseratur, statuatur etiam, istud a Spiritu Montani haustum fuisse; quia de ipso exploratum omnino sit,eum in ultima aetate in Montani errorem abreptum fuisse: Falsa tamen est eorum opinio. Scripsit enim Tertullianus hunc Librum advex-sus Quintillam ut constat ex quae erat una ex s. Prophetias Montani, quod videre est in Epiphanio, Haeresi ηρ. Augustino, Haeresia . Damasceno de Har. 6 ex iis ap. Vostium De. cit. Adeόque manifestum est Tertullianum hanc sententiam puriori adhuc do .ctrinae addictum fovisse, neque exinde illius Autoritati vel quicqvam decedere a.
F. 9. Certi jam igitur de Autoribus hujus Controversiae primis, nunc quoque ad Propagatores perrecturi sumus. Hos vero supralam diversos ratione notavimus, alios in Meridie, in oriente
8쪽
ωό. In deridie eminis oesitare Ha ι Tiamin alias dictu Carthaginensis Episcopus, qui ex Gentili Christianus, ope Caeci . iii Carmaginen fis Presbyteri iamis es: unde Caecilii nomen additum uti Cypriani. Vid. D n.D. OLEAlia in Patroc. sub nomine C prianirit. Spanherm. infntroduct. adHist. Nov.TU. Toma. μαδ. p. cuius etiam laudes.leganti Oratione Pontiis ipsin Diacornu perte ita accuratissime vero vitam ipsius descripsit Iohanno Gyraesis, in Annal Osirianisu, quos Iohannes OκOniensis operibiis Cypriani praefixit. Primus autem ipse fuit, qui dogmahoc paulatim in Africa obsolescens in integrum quasi restituere conatus est. tempores. Stephaes, non vero cujus error Eusebrum Lib. a. p. . Gethardus Johannes Uossius Dib=.XIX. Th.14. de Baptismo, &alii accusant primus omnium Autor introducere voluit. Quod accu
nica particula intra observat. Nam Eusebii verba sienuunt rτρωτα ζωιά τε κυπτιανος Της καὶου-- ακIας - 2D' λουτρου τῆς πλανης -καθηρημόνους πτοσυο ηγεῖ . Q d os time sic ei iam dicit: μι-- omnium ia tempesta re C prianu , Carthaginess Episcopus. haereticos non nisi peν baptismum ab errorepria purgat.rs admittendos esse Uuis. Constituit itaque E sebius Cyprianum hujusDogmatis Autorem non primum. Ρdiu sensu restrictivo, a tempore desumta restrictione, quod erat Si
phani, Rom. Pontificis tempus, de quo jam in antecedentibus ipsi sermo fuerat. His temporis respectu Cyprianus omnino primus Autor habendus erat.; quippe qui primus sedente Stephano
hanc Controversiam iterum excitaverat. Venim hic error Aut ribus modo citatis, in mala particulae Uu positione provenit. Gnines enim intorpretes,inter quos& Henricin Vale ingreditu ad Euri Iesbium reperitur, eam . Sub' tum, non autem ad Praedis tum retiale..irant sic vertentes: P - om si/em Cursamu , qui tunc temporis ανι thaginensem regebar mi ams c. Cum tamen sic reddere debuis: senti Cypriantu, i Carthaginensem reglebat EcMesiamprimus eorum, frione temporis extiterunt &c. Uid. Annal. pr.Ge. cit.
s. ir. inibus rite obtervatis, omnes evanestunt dissimila. tes, quae ex hoc Κusebii loco multis enatae fueruut; eorum quoque opinio exinde facile refutari potest, qui Exordium hujus Contro. B versiae,
9쪽
versia a Cypriano renovatae; alcomelii Papae, Stephani praedecet soris sedem retrahere non dubitant. Quam posteriorem quaestionem vid. discussam a Ruelio,in Conciti stri TI. Perv.f.Mxrp. .
num hac in inaestione contrarium refutat. Cuius erroris etiam quendam Davidem accusat Iohanne Launojus, Doctor Parisiensis , in Tractatusuo Gallico, qu/m, inAribis: Examen de La Praefare re aseia Ri pons de Monster David aux Remarques fur la Dissentation aia se cile Plenie .st g. l . IS. f. ir. Rejecisse autem Cyprianum haereticorum omnium baptisma, ex V. ipsius Epistolis, quae secundum Dispositionem Iohannis Oxoniensis ady.-qνe ad N. extenduntur, nec non exactis
tertii Concilii Carthaginensis, de hac quaestione habiti,suae posteria ora operibus Cypriam inserta inveniuntur, sele clarius patescit. Quae vero integra hid recensere supervacaneum esse arbitramur. quoniam insta in C. I. argumenta ex illis excerpta arulaturi sum US. ia. Sed quaenam genuina Cypriani sententia suerit, quat lius hujus Controversiae inter ipsum & Stephanum agitatae status in nitatur,ulteriori deductione opus habet. Q od praestare poteximus, si in hac Cypriani Propositione: Omnes haeretui σ μιι ι ei seret horizandi, oculos conjiciemus I. ad Subeman. r.
g. i . Varius omnino sens, Vocabularnm Haretω atque bifisamhin Historia Ecclesae primitivae reperitur; alii siqvide P. tres eos pro aeqvjoΩηιιιιώ habent, alii distrimen ponunt in durationcauterilii, de quibus prolixe jam discrere propositi nostri ratio non permittit. Explebunt quoad hanc materiam cupidi Lef ο-
.ris desideria Set iterm in Thesauro Thiologintis me. Haνethm cs Sehisma risia. it Danaeus in Augis m Librum admoάδαθ Deum, de Boesibin, io Protegon o De Haereticis vero in specte s. Cato v. D stem. Tom. Im. arate.III Cap. X. nec non voetius, In ParmIII. DUP.Selein qui novem Disputationibus accurate Haeresin pertractavit.
g. is. Nobisjam sussiciet Cypriani mentem circa haereticoriuriatque si hi sinaticorum nomina indagare, quonam videlicet sensa lutrosque sumpserit. Invenimus autem ruereticos idem ipsi esse,
10쪽
--hristinios heriucos, schi- os vero Non ----s qui pollere. Hoc autem exinde deducimus, i. quia haereticosin epistolis suis nominans, nullos assisucit alios , quam Antiirinitarios.
e. gr. in . 7ἰ. adbb anum Si eundem, inquit, Par rem, eundem fili ' sm, eundem Spiritum San tam . eandem Ecessam contentur rabucum Patripassiani, rinthropiani, Valeaerimani, Apesierianι Ophitae, Marcianira, G ceteratareticorumpestes, ET Hadiis ac venenissubυertentes veritatem:
poten illie ta' baptismira est S es una: iti in ep. 74. ad. Pompe-m realibi sub haereticorum nomine semper solos Antiirinitarios involvit. a. In Schismaticorum causa solos Novatianenses exempli Ioco adducit, quos tamen lapsis paenitentibus gratia i Dei dene gasse, in ipsamque fidei dostrinam impegisse, ex ipsius Cypriani epistolis ludulentissime patet. Accedit r. si de schismaticis sensu moderno pro errantibus in circumfundamentalibus ipsi sermo fuisset: oc .rta decimanorum baptisma rejicere debuisset; quod
tamen eum non fecisse liquet quia Firmitanum 3c complurcs Asia alicos, hujus sedi aedefensores, in hac controversia consociatos ita bust. Quorum certe, si baptitimum reiecisset, unionem fraternam ipsum retinuisse, nullo modo credibile videri potest. postea in Concilii Laodiceni Can. .&Can. eodem Concilii Constantinopolitani Oecumenici II. Novatianis a unumerati reperi
t6. Horum omitia igit , um haereticoriuntum schismaticorum quo sensu videlicet a Cypriano S FirmiIiano sumunturi baptisma irritum a Cypriano declaratur. De his is propatui reseit: in integra quippeep.ηρ. adMagnum, op ira ex in reliquis sparsim epistolis eorum baptisma reiicit cum baptis legi imi, quo v S una gaudeat Ecclesia, collatione, eos impiendo. De His testah turreliquae Cypriani epistolae, quando eoruis exempla adducun-
'tur, qui manifeste Trinitatem negarunt e. g. ex e . 7I. s. anteced. s. . citatus locus variorum eiusmodi haereticorum baptismum damnati' De Marcione vero in specie ibidem. I unquid hanc Trinimiem, in
quit, Marcion tenet P nAnquid eundem.Userit, queos mos Patrem, crea-rsremst nunqυideundem Alism Christum,de Maria Virgine natum, PIsermo carofa ι eΗ ere. Alios locos in re tam manifesta ut tacea