장음표시 사용
111쪽
stae 1 8. cum aliis 332. Eiusdem Institutio Astetica ad M'nachos cis . Sententiae abducentes homincm a corruptibili bus Js7 Sermo in illud Euan lii cui nunc habet icci lum, tollat, 177. inde sequitur magnus index oper uiri sancti Nili, cum libro Chronologico vitae ipsius; ubi multa satis vatia, nec ad rem spectantia. Adde his Sententiarum Centurias duas amplius , quae leguntur editae graece & latinὸ in magnae SS. Patrum Bibliothecae Supplemento Patriis edito i62 . in sel. tom. 2. pag. II68. ex tomo Orthodoxographorum Basileae in Germania anno is 69. in sol. His Josephus M hia spare paucas addit periodos ex Cod. 14s. Barberino, in indice operum sancti Nili pag. 616. Easdein du Ce turi, Sententiarum sancti Nili grae dativas edidit Franciscus Tiirrianus Soc. Jesu , collatas cum tribus MSs. Exemplaribus & Scholiis appositis, cum capitibus centum graecis duntaxat, De
perfectione stirit si fansti Diadisci Photieri iuvetere Epiro Episcopi Florentiae apud Bartholo
marum Sermaterellium anno I3 8. in S.
Item Narratio Nili qua caedes Monachorim montis Sinae dc captivitas Theoduli filii a Nilo tunc Eremita describitur , quam graece latine Parisiis in . edidit Petrus Pollinus Soc. lasu apud Sebastianum Cramoisy anno I 639. za xypographio Regio, cujus ad calcem addidit Ora tionem in Assiantim Hegumenu . Porro hujus na: rationis & Albianae laudis variantes M Ss. C
112쪽
dicum lectiones edidit Leo Allatius ad calcem Epistolarum sancti quas vide se imma dissertatione De Nilis 2 eorum 'rinus. Haec sunt, amice lector, quae vir doctus Laboeus nes, ς ivit, dum in libro De Scriptoribus Ecclesiastiris de Nilo scriberet , apud quem tamen aliasunt non
Petrus Chrysologus Ravennae Episcopus, de quo abundanter ejusque scriptis Posserinus in . Apparatu se ro & Labbeus in opere DeScrystiori bus Ecc ast is, quos legas, Haec opera saepius impressa in G alliis cum operibus sit chorum Lemnis Papae Nimi, Maximi Taurinensis Episeopi, fulgentii Ruspensis, & aliorum: sid separatim in
ad antiqya mi optiuia Ilationibus, quam legit'. M tem satini R 'itis Hortatas seu Sermones, olim ab Annis ad minu3 Nongenti collegit in shvs Pontis 'nomine Foelix , intibus p Mit p*νurum Prologum da indubiam
rum veritalcm, i me mutum ex tribus
Beatus. Pontifex Pedrus Ravennatensis Ecclesiae praefulgidum decos, & C tholicae veritatis prae- cipuus Doctor, calore superni amoris accensus & i. rigatiorio perennis gratiar irroratus, digno eloquii ..
113쪽
sui ornamento vernantium lectionum opuscilla singulis Evangeliorum parabolis polito sermon conficiens, delectabili dulcedine aures omnes re- plevit & corda. Proinde dilectissimi, tanti Pastoris intentum & anxia mente legamus, & ardentili desiderio uiniique spiritalibus amplectamur; qua-υ tenus fructum laboris in vestrae mentis cellaria r - condentes, simul cum eo magnificae laudis gloria perfruamur , & praemia aeterni muneris capiamus. Haec humilis Praesul Foelix de pauperculi M cordis cellario, stimonis exiguum Icgentibus o
Porro Foelix iste eundem in MSs. Codd. ordinem instituit, quam qui in vulgaribus operum
sancti Petti Chryselogi impressionibus hucusque
legitur.Foelix ipse Epi opus Ravennatensis suum hunc Prologum Sermonibus illis praefixit, qui in 3. aut MSs. Cmd. a me inspectis sunt numero
clxxvi. Claruit Episcopus Ravennae xl. circa annum Ioa. ad 7o8. circa quem hanc collectionem
aggressiis est. HONORATuρ Antoninus Constantinae in Astiio civitatis Episcopus, scripsit aA Arcadium quendam, qui pro Consessione fidei Catholica in partibus Africae a Genserico Rege imissus exulabat, i istam ad tabores pro Christo ferendos exhorta toriam, de exemplis praesentibus & Scripturarum relationibus roboratam, dc quὁd Consessionis fidei perseverantia non Alum praeterita purget peocata, sed & meritum procuret martyrii. Haec Gennadius cap. 91. De Scriptoribus Ecclesiasticis , legiturque Honorati Epistola in Bibliotheca v
rerum Patrum primae 5: secundae editionis Parisiensis annorum is s. re is s. quam etianv προ-
114쪽
g Scsti pro Ri Bus ECCLEs. 9 Pries tom. s. editionis a Coloniensibus anno i , i 8. procuratae. Floruit circa annum So. ejusque in
moriam faciunt Possevinus in Apparatu sacro, verbo Antoninus ; Aubertus Miraeus in Au rio De Scriptoribus Ecclesia licis cap. Ii . pag. mihi 1os. Labbeus in Bibliotheca Scriptorum E clesiasticorum Chronologica ad annum O.
DIADOCus .PHOTic Es in veteri Epiro seu
Illyrico Episcopus, a Bellarmino & Auberto Miraeo in/etario De Seriptoribus Ecclesia is cap. 3o Pagina mihi 181. floruisse dicitur exeunte saeculo quarto, circa annum Christi 39o. Sed per- peram , cum circa 6o. floruerit, ut cisnstat ex praefatione Victoris Vitensis ad Libros quinque De persecutione Africana, quos evulgavit Petrus
Franciscus Chimet Presbyter Soc. Jesu. De illo
hoc unum certo profitetur Labbeus , antiqui
rem filisse illum sancto Maximo Abbate & Martyre ; qui capita aliquot illius citasse reperitur; Itemque Photio Patriarcha Constantino litano, qui ejus meminit in Myriobiblo capp. aol. &23 r. scripsit centum Capita De perstitione Spiria tuasi , quae latine passim impressa sunt ex interpretatione Francisci Turriani Soc. Jesu , graeco
vero tantum cum duabus centuriis Sententiarum
se iritualium fan K Nili collatis cum tribus MSs. Exemplaribps & Scholiis appositis, Flo entiae apud Bartholomaeum Sesmatercilium anno 1178. in 8. Itaque de eo Victor Vitensis in prologo ad libros De persecutione Africana Possevinus in Apparatu secro, cum aliis de quibus supra. Habentur ejusnodi Capita sincti Diad κi MSs. in Bibliotheca Societatis Iesu Romana, inter Codiuces quos attulit ad societatem Franciscus Tur-
115쪽
s suppOMEN Tu Mrianus; in Veneta serenissimae Reipublicae int libros quos ei reliquit Bessat ion Cardinalis;
vavarica serenissimi Ducis Monachii num. 88. cui Sermonibus Asceticis Dorothei, Isaiae aliorum, SANCTus L EO MAGNus cognonaine,vitae salusti monia, rcbusque gestis ac scriptis maximus, Ro manus Pontifex, vir apostolicus. , Oithodoxae fidei columna, vocis Apostoli Petri interpre*, Apostolicorum Dram tum defensor , Apostolis coiia- parandus, scripsit ermones varios in Ecclesi pronuntiavit, Christiana pietate, eruditionς, cundia adni randos. Scripsit etiam plures Epist las , quibus Catholicam veritatem asseruit, lesiasticam Disciplinam restauraxit ac propagavir,
Canonum transgres res & contemptores coer
cuit: de cujus Scriptis abunde Belluminus Labbeus in opere De Scriptoribus Ecclesiasticis λPossevinus in Apparatu sacro, Natalis Alexat ad infelestis Historiae Ecclesiastica pitibus saeculo G
pag. 6 m. dum agit de Prospero & Juliano P
merio, unde hic sequentia desumam. Inter onise . nes operum ipsius editiones excellit illa quam ac .
curavit clarissimus & doctissimus vir Paschasius , Quesnel Presbyter Congregationis Oratorii P. N. Jesu Christi, ex collatis M Ss. Codicum Exemplaribus cum doctillimis Commentariis variisque dissistationum & operum accessionibus , duobus in A. tomis anno i 67s. Parisiis, apud Jogiane ' ignard via Jacoba a sub Bibliis aurei . Merito Pa hasius in appendi em rejecit Ser' monem in Natali sancti Visce uti Mytyris, cuju=Axictor Hispanum se prodit: & Se onem qui in aliis initionibus secundus er i , in Natali S
116쪽
solorum Pem ct Pauli, cujus initium est
Exaltemus in Domino : quia praeter exordium ,
quod procul dubio non est sancti I conis; & quinque circiter lineas quae desumptae sunt ex Sermone 1. in Anniversario ipsius Assumptionis ad Pontificatum , reliqua ex Sermone 3 in Annive sario ejusdem transcripta 96. in thed a
sanciti qubd caetetis accensuisset, poenituit virum doctissimum, stylo maturius expenso, illumque tandem sane lismo Pontifici abjudicavit. Epistolam de Chorepiscoporum privilegio quae in prioribus editionibus erat 88. recte abiudicavit
sancti Leoni idem Paschasius Quesnes ; cui hoc in judicio praeiverant Joannes Morinus & Sir-mondus ; Ex Heterodoxis vero Blondellus in suo Pseudo-Isidoro & Turriano vapulantibus. Ptimuim suppositionis argumentum est, quod in antiquis codicibus M Ss. non compareat, sed tantum in recentioribus quibusdam post Isidorianae ColleChionis tempora exaratis. a. si dapud Antiquos Scriptores mentio hujus Epistolae nulla extet, eamque nullus seu Canonum seu Pontificiorum Decretorum Collector ante Isidorum Mercatorem, seu ante s. seculum suis Collinionibus inseruerit. 3. QOd stylus a Leonino prorsiis abhorreat. . QDd titulus sancto Leoni sit insolitus , & quod nexus Episcoporum Gerimniarcum Gallicanis noris piat aetatem salusti Leonis, sed Caroli Magni, aut poster orem. s. Cum Synodum Rotnae habitam describit, s mdum appellat Episcoporum, stae caeterastum Cois ac Motum christique Fidelium coadunatam : quasi laica plebs inConcilium admitteretur; quae verba sancto Pon-rifice indigna sint. Adde mirum sacerdotis aevo
117쪽
, SuppLEMEN Tu Msalicti Leonis, nunquam tribui solitum Presbyteris absque additamento hujusmodi Oridinis , secundi Gradus &c. Taceo de foedo selecis
ino. 6. In hac Epistola citantur Canones Ne caesaiienses, cum nec a S. Leone, nec ab ejus Decessbribus, Synodorum particularium Canones citatos legamus : & Innocentius I. alios a Nicaenis recipiendos non esse professus sit. 7. Canona 3. Neocaesa iensis ea in Epistola ex Dionysi Exigui versone citatur , quam Leone Magno longe posteriorem esse Remo nescit. 8. Rhabanus Maurus in i bro quem De Chorepiscopis ad Dr donem Me ensem Episcopum scripsit , ejus Epistolae non meminit, quod argumento est eam esse supposititiam : nunquam enim ille Chorepiscoporum caussam defendendam suscepisset, ii sanctus Leo eos damnasset ; nequc haec Epistola virum tam eruditum & in Germania quo missa dicitur, scribentem fugisset. 9. Epistola illa nihil aliud est quam Canon septimus Hispalensis Concilii . cui exordium hasulsum praefixit impostor
ut Epistolae imaginem indueret. Io. Adulterinam
esse Epistolam clamat silentium Synodorum Parisieniis 6. & Meldensis . Nicolai i. in Epistola ad Rodulphum Bituricensem Archiepiscopum, Capitularium Caroli Magni & Ludoviei Pii Impp. in quibus frequens Chorepiscoporum mentio occurrit, nulla Distolae istius sancti Leonis,
quam certe non omitissent. Denique sunt aliqua in ea Epistola, quae cum Ecclesiae Romanae consuetudine conciliari non possunt. Se ineque, inquit , conam Episcopo licet Presbyteris in Baptist riu intraire. An non potius coram Episcopo, de cum Episcopo in Baptisterium introire, oc ex oD.
118쪽
ficio baptizanti Episcopo adesse jubebantur 3 Ad
has non attenderunt rationes viri. eruditi, qui hanc Epistolam ut genuinam sancti Leonis admittendam esse censuerunt Hallei ius & Ludovicus Cellotius, in suo uterque opere De Ecclesiastica .Hierarchia. Petrus Aurelius adversus Sirmondum scribens. Dionrsius Peruvius in notis ad san tum Epiphanium, & Petrus de Marca lib. a. de Concordia Sacerdotii cto Imperii cap. i . cum aliis.
Idem operum sancti Leonis editor atque illustia,tor Paschasius Q sinet duos illos De vocatione omnium gentium ΓΓros , nec non Epistolam ad D metriadem edidit sub nomine cincti illius Potitificis, easque lucubrationes ipsi vindieare conatus est duabus dissertarioiabus elegantissimis. Id autem probat ex stilo , dicendiqus caractere planὰ simili: ex identitate doctrinae circa gratiam Christi, & circa alia etiam capita ; ex vocibus Auctori librorum De vocatione gentium & sancto Leoni
communibus, ex convenientia denique uti iusque in citanda Scriptura sancta. nondum viris omnibus eruditis persuadere potuit, hos libros &hanc Epistola esse sancti Leonis scelus, ejusque
nomine in nova operum ipsius editione, merito inscriptos fuisse. i. Quia tanta non in similitudo doctrinae istorum librorum cum doctrina Leonis, quin aequalis & sorte major reperiatur cum doctrina sancti Prosperi, ut in Prospero dicit Natalis Alexander , nec tamen sancto Prospero indubie attribuuntur. Stylus vero non est Leonino peni- itus similis: nam periodi sancti Leonis sunt magis commensuratae, nec tantae sunt in ejus Sermonibus aut Epistolis figurae, tot Rathmi, tanta
119쪽
s6 S up p L E M E N T u rami dulatae ac tinnulae orationis astichitio; quanta in libris De sin alione omniu- gentium aut in Epistola ad Demetriadem : uno verbo, facundior est sancti Leonis citra ullam assectationem oratio. Praeterea sanctum Leonem contra Manichaeos , . contra Priscillianistas , contra Pelagianos, contra
Nestorianos & Eutychianos pugnine, ejus Vita de Epistolae tcstantur : sed contra Semipelagianos ipsum certasse non legimus. Amicus Cassiani erat, qui libros De Incarnatione Christi scripsit ab eo togatus , eosque ipsi nuncupavit qua aliunde prosperum mi ni faciebat, querit ubi creatus est Pontifex , sibi ad E stolis esse voluit. Contro versis igitur illis non se videtur immiscuisse sanctus Leo. Tertio GeIasius Papa Libros De ca- iri ne gentium laudat sub nomine cuiusdam Eces
saram adest Di. At sanctum Leonem Decesibiuni
tuorum unctim , tot meritis illiustrem, tanta nominis celebritate conspicitum, qui ab annis dun, taxat triginta obierat, suo nomine designasset, non eo modo quo ignoti quique notari solent.N mo enim facio credet ex hominum rhemoria de
letum fuisse hujus Auctoris nomen , praesertini Romae, si is suisset sanctus Leo Romanae E esiae Archidiaconus, ac paulo post Pontifex , quies, annis triginta e vita missaverat. Plura enim
Romae fuissent illorum librorum & Epistolae
Exemplaria , quorum aliquod adscriptum habui fracti Leonis nomen ; & vivebant adhuc plurimi, quibus notum fuistis sanctum Leonem haec scripsisse, & id in omnium eruditorum oteversatum esset, nec illud ignorasset Gelasius doc tissimus Pontifex. Denique nullus Cod ex bis. haec opera sancto Leoni adscribit, ut fatetur Paschalius
120쪽
97 Paschalius QIsrael, nec in tota retto Antiquitate genuinus illorum Auctor cognitus cst. Unde non moleste ferat vir doctissimus, si libros De Cocatione tentium & Epistolam Hii Demetriadem sub sancti Leonis nomine sub quo illa pauid confidentius vulgavit in nec laudemus, nec laudanda esse putemus : eo quod ejusmodi ausus in Scriptis sanctorum Patrum inscribendis vel abradendis, absique rimo ratione, vel quasi fieri non
ntum etiam ad capitula seu AEEctoritates de Vatia Dei ct libero voluntatis arbitrio ; quae Coe. testino Papae tribuuntur , pio quibus sancto L ni asserendis dissertationem suam tertiam Paschasus Quesnes instituit: vix video, quanam ei ratione succedat. Haec enim solas conjecturas, eas. que non satis validas, ad Antiquitatem destruenciam & mille annorum. ut ita loquar, Coelestini possessionem. Unde Paschasius sub initium suae dissertationis adstringitur Aleti eas esse Oxlestino attributas a Petro Diacono, aliisque qui in causa fidei ex Oriente Romam missi sunt, lib. De Lm carnatione o gratia D. Mysu Christi ad Fulgen- m cap. ultimo. deinde a Cresconio Episcopo Africano, in fine sitae Collectionis Canonum circa annum Christ i 6so. emissae , eidem adsci iptum Pontifici legitur. Tum denique posterioribus saeculis , a Floro Magistro scribente Ecclesiae Lugdunensis nomine, adversus Ioannem Scotum Eri- senam ; a Lupo Ferrarienti Abbate in JGIEZa- quaestione a. ab Hincinam Remensi libro De
J0gi cap. 1. pag. 379. Nihil itaque conjectur* valeat ad tam mucidam Antiqui atem everte