장음표시 사용
31쪽
eo secratus , ut exillimat Papebrochius in Conatu Chronico-Hil orico , tum maxime quia verus Pontifex non fuit , ut probabilius censet Pagius ad an. 935. g. q.
OTTONIS III. REG. 3. BASI L. ET CONS. Ici. JOANNES eius nominis XU. natione Romauus , ex patre Leone postea Presbytero , anno 983. ues,. i. ,. Deςςmbri eiectus est . I Uexatus si
.. tim a Crescentio Nomentano , qui titulo Cons. Pag. f. I. latus arcem Hadrianam occupaverat , secessiit iaHetruriam , & per Legatos confugit ad opem o Bar. an. tonis . 2 Ut cognoverunt Romani , veriti m. 003. f. r. lentiam Regis eum revocant in Urbem , & πω, sequuntur honore omni . Tranquillum adeptus Pontificatum ad memoranda reliqua S. Udatricum Episcopum Augultanum , inquirens in vitam eius atque miracula , congregato ad id Romae Concilio , in Sanctorum numero habendum
decrevit . 3 Quo facto initium solemnibus Ca.
3 Hoc decretum, quod est primum , ut ex Mab illo
32쪽
ntis, Nombus dedit . a Idem dicitur Ciυitatem Ferrariam concessisse Thedaldo proavo Comitissae Μathil dis , quicum multa erat dilictione conjunctus. E vita migravit anno 996. cum annum Pontifeatus undecimum attigisset . Hic fuit in armis sys. g. t.
ruditissimus, multos libros composuit. 6 Pag. , i.
OTTONIS III. REG. 14. BASI L. &CONST. 2I. GREGORIUS V. Germanus , Emno antea diis ctus , fulgens regia Ottonis assinitate , anno ,
pq6. Pontifex erratur . I Quo die , non com . x . 38. perio . Ante diem tamen poliremum Μaii iniisse Pag. β. t. Donorem summum , pro certo assirmaverim . Eo enim die , qui solemnis erat Pentecostes , Oti nem III. cu)us favore auctus fuerat dignitate tan-
nio ait Pastius ad an. 9 3. g. a. indubitara fidei mo memetim de DIemni per Romanum Pontificem Canonieatione , exinstat apud Raronium ad eumd. an. yy3. j. 1. Marcum Velinferum pag. s87. Bollandianos die 4. Julii pag. go. rom. a. Fontaninum in Codice CanoniEationum pag. I. 4 Vide annotat. xo. ad Leonem III. Pontis. XCUl l . S Ioannis XV. Constitutionem tom. v. Bullarii pag. v. s Auctor Anonymua in Vita Comitissae Mathildis c. 4. apud Leibnitium tom. a. scriptor. Rer. Brunsvicensium me. 6sa. & apud Muratorium tom. s. Rer. Italic. pag.
6 Martinus Polonus in Chron. pag. 344. i Auctor vitae S. Adelberti Epi Leopi Pragensis, apiin Nabillonium sare. v. Benedicti no pag. 86o. Erae νωπο CopeIIa Reatis quidam Cloime Betino , DeuIaribur litterιι gregie eruditus , ex ipse Regis sanguine genus ρποι
33쪽
ta , Imperatorem rite constituit , & Ad catum
Eeelsae S. Petri effecit. 2 Habuit eo praesente Romae Concilium , in quo Collegium Septemvi
rum Imperatori creando institutum , edunt non
pauci. 3 Ottone in Germaniam profecto , Gr
a Di tmarus lib. 4. inter Scriptores Brunsvicenses t . Dupinus De antiqua Ecelesiae disciplina Dissertat.
p. cap. 3. β. 3. dicit, incertum esse, quomodo , er a quo seprem Electores instituti fuerint . Sunt enim Seriptores, qui hanc Electorum institutionem tribuant Carolo Magno , ut Iordanes in chronico: qua sententia nisi videtur auctoritate Innocenτιν III. c. Venerabilem De electione S electi potestate. eiusdem institutionis Germania Principes auctores faesunt: aliι eam Gregorio V. tribuunt , ut Blondus , muclerus , Plotinac Bellarminus de Rom. Pont. l. s. cap. S. S de Translatione Imperii lib. 3. eap. i. er Hii Gregorio. X. υτ Aυen-rinus lib. s. Annalium Boiorum , ct Onobrius in lib. De Comitiis imper. tibi ex professo probat , hos septem Electores non ame fata Federisi institutor esse . Denique. non πυιι i. eam partim Grehorio V. partim Ottoni III. partim Prine ibus Germaniae tribuunt , quia eum hos omnes diυres modo saeinstiturio diυersimode tangat , ab omnibus approbari debuit. Atque horum sententiam prae ceteris Dupinus probat. Natalis Alexander dissertat. t . ia Hiit. Ecel. Saee. IX. S X. Stib imperio Federisi II. Germania Principes ius ei gendi Imperatorem Septemυiris detulere , qui deineos fui Glectores ab Historieis numerantur. Alexandrum sequitur P gius ad ann. 996. I, 33. Baronius ad an. ος6. β.s3. ait, ius eligendi Imperatorem per Gregorium U. trans itisum ad Germaniae Prineipes ,
haud tantem adeo liquere , per ipsum fuisse Electores ipsos numero senario , vel sentenario definitos r sed π s factum fu
vir , constare rameae , nequaquam id fuisse usu receptum. It que g. 64. adjicit, numerum septem Electorum ab Inn centio IV. decretum in Cone illo Lugdunensi I. Teum. XIII. anno I et s. Neque sua btile opinioni deeβ probabilitas, ut observant Monae hi Congregationis s. Mauri in additionibus ad Gossarium Ducangit , verbo Electores. Praetre
quam enim quod eirea hae tempora in electione Imperatorumpra alere expit Electorum auctoritas , certum est, ab Innocem
sis Iv. Friderieum II. Imperiali dignitate in hac D nodo pri-
34쪽
GREGORIUS V. 3ptgorius a Crescentio Nomentano pellitur ex Urbe , suffecto in eius locum Ioanne Episcopo Pla-
Electo ribus, ut Henrieum T ringis in eius locum sincerens. Postea sententiam suam explicantes subiiciunt hater Certum videtur , per Ortonem III. rationem suecedendi in Impe-νio innovatam fuisse, sussraelisque , habita interdum natalium εratione, electos deinceps Impera rores, qui prius Dio 3ure hereis ditaris , nataliumque miυilegio sceptro potiebantur. Haec ver te significant omnia Historia Germanica , qua superfunx , -- numenta. De alia fuit , ut opinor, errandi oeessio Seriptor bias, qui Electorum originem ad hae tempora retulerunt. Cuna autem in eluendo Imperatore potiorem parιem Oaberent septena Imperii Ostitiales, iique potentiores essent Germaniae Principes sensim pedetentimque ad hane devinere aueroriratem , ut sibi potestatem, ceteris Principibus excitisis , eligendi Imperatore tribuere tentarent. Et paucis interjectis : Existimanatis , nunιo, quod indubitatum fir , monti meuro probari posse, ante BuI-ιam Auream anno i 336. editam a Carolo I v. feyremElectores pleno sibique proprio 3ure , quo scιιicet ab electio alii Prine per exeluderentur, Imperatorem elegisse . Quocumque tandem modo , & quandocumque septemvirum Electorum numerus obtinuerit , parvi refert . Illud pervelim haberi pro certo, jus eligendi Imperatorem em nasse ab Romano Pontifice . Eius quidem rei testes sunt Innocentius III. in cap. Venerabitim 33. De electione, Clemens U. in Clementina Romani Princi r , De iureiuran
edita in Concilio Viennensi incum. X. Electores ipsi in Epit . ad Nicolaum III. quae eli apud Bellarminum lib. 3
De Trans lar. Imper. cap. 3. & apud Raynaldum ad an. sa7ρ. q. 6. Quod facile colligitur etiam ex sacramento . quo Albertus imperator fidem suam Bonifacio VIII. o Brinxit , reeitato ab eodem Raynaldo ad an. 33 3. g. 9. His addunt, tam ante, quam poli , nititutiam septemvirum Electorum collegium .'ontifici Romano, a quo renovatum est occidentis imperium, ius tuitis imperatoris electionem Probandi repent an .iive . Certe Luo oviens II Imperator . Ca ri, li Magni ab ecos in epist. ad Η statum Graecor una Imperatorem, apud Baronium ad an. 8II. so. rrancorum Principes, inquit, primo Refles, deinde vero Imperatores dicti
sunt is duntaxat , qui a Romano Porusce ad hoc Meo sancto prius Iuno.
35쪽
centinorum , qui Ioannes XVI. appellatur . 4
in Q. Gregorius Ticinum se conseri , celebratoque ibia An. 998. dem Concilio , Crescentium percellit anathem 6 ' te . Otto , audita expulsione Gregorii , descendit in Italiam eum restituturus in locum suum . Ve
nientem excepit Gregorius Ticini : inde uterque
Septem ab initio fuere Electores, tres Ecclesiastici, Ar chiepiscopus Moguntinus Arehie ancellarius Germaniae, Tre. virens s Galliae, Coloniensis Italiae, di Laiei quatuor, Comes Palatinus Archidapifer, Dux Saxonicus ArchimarescaIIus, Marchio Brandeburgicus Archi camerarius, Rex Bohe. miae Archipi neerna. Hi ne vulgati versus rMaguntinus, Trevirensis , Coloniensis rouilibet Imperii fit Cancellarius horum ,
Et Palatinus Dapifer . Dux portitor en sis , Narchio Praep situs camerae, Pincerna Boemus, Hi statuunt Dominum eunetis per saecula summum .
In locum Comitis Palatini perduellis anno I 623. suffectus a Ferdinando II. Dux Bavamae Maximilianus , di ann I 648. pacis caussa Οdtavus Elector idem Palatinus , qui nune eit Are hi thesaurariuς, inlli rutus sub ea conditione, ut Maximiliani stirpe virili deficiente Palatinus restitueretur in loeum pristinum, mi merusque Electorum ad septem
rediret. Demum anno a sqa. nonus Elector creatus Dux
Hannoverensis, Areh vexilliser. Vide Joan. Albertum Fabrietum Vol. XI. Bibliotheeae Graeeae pag. 372.
4 Pagius ad an. ς;8. F. et q. Ioannes iste , Iiret Antia papa , Ioannes XVI. appelloodUr , quod duos subsequentes
Pontifices eiusdem nominis eius aliqualem rationem habuerint, alterque Ioannem XUII. er alter Ioannem XVIII. in Diarescriptis se nuneupaverit. Papebroebiut in Conatu Chronico Histori eo id optima ratione ab utroque factum νecte existimat. Licet enim, inquit , non fuerit umquam verus Pontifex hic Ioannes XVI. tamen exstabant sub eo nominis numero sparsas toto orbe , pro occasionum diverstate. Epistolae ae Bullae ;quae ne eum veri deinde Ponti sitis actis confunderentur ,s hic quoque diceretur XVI. necesse habuit Silvestri II.
Recessor permittere, ut vocaretur Ioannes XVII. 2ειοd nos etiam faetemus , ne si eum Boronis, s reeentioribus pasm ve-ιimus , expuncto hoe Pseudopopa , sequentium Pont eum n mertim imminuere, publicis c ρνιυatis eorumdem ac .selurumtium temporum Amr adversemur.
36쪽
Romam proficiscitur . Ioannem oculis erutis, auribus , naribusque praecisis Imperator punivit , Crescentium vero , qui se in arcem Hadrianam i cluserat, captum multavit capite. Gregorius in Pontificatum restitutus, advocato Concilio , irritum se- νςg. g. .eit matrimonium contractum a Roberto Galliae Re--I. 4.ge cum Beria consanguinea , minitatus anathema , ni eam actutum dimitteret . Idem Gerberio Ra
vennae Antistiti , quem misso pallio secerat Archi piscopum , ius dedit imperii exercendi in eam Cia
vitatem , & monetae cudendae . Adiecit etiam C maciensem Comitatum, eonfirmatis omnibus privit giis , quae a Romanis Pontificibus Ecclesiae Ravennati concessa fuerant. 3 Vitam amisit anno 999. XII. Kal. Marti annis duobus , o mensibus amplius otio, quam Pontifex creatus erat.
s) Gregorius V. epist. ad Gerbertum Ravennatem, apud Rubeum lib. s. His . Raven. pag. 2 3. & apud Lati-heum tom. IX. Cone. pag. 733. Ex gratuita ιargitare nostra post mortem Adelaida Imperatricis Aue a donamus tibi , tuae- tia EeeIesia distri itim Ravennatis Urbis . visam integram ι
monetam, retoneum, mercatum , muros, ct omnes portas Ciυi
tatis . Si υero alia privilegia aliquibus facta apparuerint, Samctis Ecelesiae obnoxia , huic nostro priυilegio contraria , auactoritate Dei oe S. Petri ad nihilum redigenda illa diiudieamus : ω Me quod facimus, sabilimur , θ' inractum perma mendum iubemus. Donamus etiam tibi, ruaeque Melesia fanctae Comaelensem Comitariam , post mortem Adelaida Imperatricis Augustae, ut tu , tuaque sancta EceIesia , tuique successores litum eiam omnibus inibi pertinentibus libree teneant , o ordinent in perpetuum .
37쪽
OTTONIS III. IMP. 4. BASILET CONST. et SILVESTER II. Gerberaus antea dictus , nati
ne Aquitanus , primo Remorum , deinde Ra- . vennatium Archiepiscopus , anno 999. IV. N nas April. Ottone III. adiutore , I cuius sue-' rat praeceptor , ad Pontificatum pervenit . Hunc infamavit Benno Cardinalis , tempore Gregorii VII. impudentissimus calumniator , scribens, magicis artibus adeptum esse dignitatem summam. Ast temeraria unius hominis vox extinguitur laudiabus , quas in Silvestrum II. conserunt Scriptores aequales ; itemque elogio illo , quod Sergius IV sepulero eius inscribi voluit . a Ceterum in memorandis habetur hoc maxime , quod S. Stephanum Hungarorum Ducem , qui Pannoniam perduxerat ad Christi fidem , regio diademate donatum auxit Regis titulo , iusque praeserendae Cru- eis
i Non ab ipso otione Ponti sex factus est. Constituistio enim illa apud Goldastum rom. r. Constitui. Imperi lium pag. 226. in qua Otro III. dicit, Silvestrum I l. ab se erearum Ponti fidem , supposititia est, atque tot sere νnem dacia , quor υerba complectitur , ut ostendit Pagius ad an. sqq. q. 3. & ante ipsum Haronius ad an. Itor. 3. 47. &Gret serus in Apoloaia Baronii cap. 22. pag. ar7. S lib. 2. contra Replicatorem eap. I 6. pag. 426. di in Appendice se. cunda ad Coin mentariolum De Principum in Sedem Ap stolicam munificentia pag. 6 7. tom. 6.
ab Vide Gret serum in Mysta Salmuriensi, seu Examine Mysterii Plesseani cap. 63. pag. 3 3. tom. p.
38쪽
eis non ei solum , sed etiam eius succetaribus pedimisit. Vita defunctus est anno IoO3. U. Idus Ma- 1 oo.. . t. ias , cum Pontifex fuisset annos quatuor , mensem Pag. 9 i
ANNO CHRISTI I 3. HENRICI II. REG. a. BASIL. ET CONST. 2
TOANNES XVII. Romanus , cui Sicco cogno Barian. men , Comitum Tusculanorum factione electus anno Ioo3. III. Idus Iun. Pontifex consecra-
Dilmarus extremo lib. Chronici pag. 3ος. Optia me eaιιebat astrorum eurfur discernere . oe eontemporales suorvaria artis notitia superare. In Μagdabum Horologium feeit. illud recte eonstituenr, eonfiderata per fatuam quadam stetis , nautarum duce. Bernardus Petius in Thesauro Aneedot rum tom. 3. pari. a. pag. s. edidit eius Geometriam. Baronius ad an . Ioo 3. q. 6. reeitat huius fonti fieis epiassolam nomine Ecclesae Hierosolymorum scriptam ad uniis versalem Catholiet orbis Eeelesiam Romanam petendi caussam subsidii, ex eaque eoneludit , eumdem Pontificem primum inveniri. qui sancta militiae elassicum oeeinureit eom modiori tempore promovenda. vide annotat. 6. ad Urbanum II. Ponti f. CLIX. Mabillonius Praef. in priorem partem Saee. VI. Benedi ctini β. a. Undeeimo Metiis tot summos Pontificer tulit Beneis dictinus ordo, ut tum Romana sedes quasi hereditaria Deees sione ad nostros transisse viarietur. Testes ejus rei adIωnt Sil- .ester II. Leo IX. Victor II. Stephanus I x. Gregorius VII. Victor III. εν Urbanus II. μονum postremi sex a mediosa eulo undeeimo ad finem usque partim interrupta ferie supremam illam sedem tenuerunt . Vide annotat. a. ad S. Gre.
39쪽
tur , & post menses quinque , dies quinque ρο υἱ-ginti, VII. Idus Decembris moritur. I
nus , anno too3. VII. Kal. Januar. in Ponti, catu positus, statim Legatum misit in Germaniam ad initiandum novum Archiepiscopum Magdeburgensem , cum ille se conserre Romam non potat , ut consecraretur ab ipso Pontifice iuxta privilegium Eeclesiae suae . Huius tempore reconciliata conco dia inter Ecclesiam Romanam 8c Constantinopolitanam , nomenque ipsius Ioannis ab Sergio Patriarcha relatum in Diptycha . r Regnavit annos& menses quinque, mortuus anno Iooy. prope e , tum mensis inii.
r Vide Annotat. 4. ad Gregorium P. Pone. CXLI. O Epist. Petri Antiocheni to. a. Monum. Cotet. pago M. Vide annotat. s. ad s. Innocentium I. Pontis. XLII. l
40쪽
SERGIUS IRANNO CHRISTI Ioo9. HENRICI II. REG. 8. BASILET COMT 34. SERGIO IV. Μartini filio , Ronrano , qui an
tea Petrus Episcopus Albanensis dicebatur, an- Bar. anno rooq. Pontificatus traditus est . cI Effusa suit ioo . . in pauperes liberalitate , aliisque virtutibus con--, spieuus . Quare licet nullo publieo cultu donatus Pt, ejus tamen memoria in Menologis Benediuino
ι - τὸ In seeundo, tertio, quarto, & quinto et Catal eis Pontifieum Romanorum , a Pagio praepositis tomo l. Criticae in Raronium, Ioanni, qui vocatur FQ.nus , subro atur Sergius , qui voeatur os porci. Di tmarus siriptor elucem aetatis lib. 6. inter Seriptores Rerum Brunsvieensium tom. a. pag. 3ος. te Ioanni xv l . IReeeribandi Se aius, qua vocabotrer Bueca porei 3 arquo Benedictui , am praelari , consolidatiser nostrλ. Baronius ad an . Io ρ. g. 3. Creatin Papa Sergius est mpiscopo Albanens , tune Petrua nomine nian partis . cui ob -υerentiam Apostolici miminis , nomen mutare plaetiit , ersemitis voιuit nominari. Id quidem ex Iouisisti inseriptis constat: quam idem Baronius subiicit ad hn. xora. g. r. In quo solio murato premansit nomine Praμι Sergius ex Petro a M -eiratur erat. Errat rem Dismams, qai suo sudisio oe assertione ideo id fiactum feririt, quia nomine non satis honesto Bueeaporei nominais .etin t ut ait Auctor Vitae Sergii IV. apud Lab. tom. s. Cone. pag. Ma. Falluntur item alii , qui Dilmarum sequ
Recte Muratorius Antiquitat. Italic. dissertat. 4r. pag. 764. tom. 3. postquam multa de agnominibus dixit , itaeone ludit et Sis semio IV. Papa ante Pontifiearum nomen Os Porci . B ea di Pomo , nomen vero Petrus μέν tra