장음표시 사용
61쪽
ANNO CHRISTI Io 37. HENRICI IU. REGIS 2. ISAACI COΜNENI 1. STEPHANUM IX. Goretelonis Ducis Lotharinis
giae filium, qui Federicus antea dicebatur , Ca- sinensem Abbatem & Cardinalem Presbyterum ,
Romam ex Hetruria paullo ante reversum , IV. Nonas Augusti anno Io 37. Romani uno omnes con-slio , ac voluntate concordi , per vim ex hospitio eductum ad B. Petri, quae ad Uincula nuncupatur , Basilicam perducunt . Ubi ejus vocationem de cona
fuetudine facientes , I Stephanum , quoniam δε- sum Sancti Stephani ripae eo die celebrabatur ,
appellari decernunt . Die vero altera apud BG- ιι Petri Basilicam ingenti cunctorum laetitia fummus o unilae alis Pontifex consecratuν . a Quatuor menses in Urbe moratus , Ecclesiasticae disciplinae regendae intentus , novis constitutionibus Clericorum coniugia , nuptiasque consangui-
i Tune electio Pontificis fieri consueverat per voe tionem , & aeelamationem. non per secretum scrutinium. Vide annotat s. ad Gregorium XV. Pont. CCXXXVI. - ζ1 Leo Ostiensis lib. a. Chron. Casin. cap. y7. PR. a P. Vide annorat. q. ad D. Gregorium Magnum Pontis LXVI. Idem Leo Ostiensis lib. et r. cap. ς8. S lib. 3. eap. q. di eit Stephanum IX. perseverasse Abbatem esse Praefectumque Coenobii Casinensis ad mortem usque. Petrus Diaeonus de viris illustribus Casinensibus eap. I . tom. 6. Scriptor. Rer. Italie. pag. 3o. scripsit Stephanus iX. ιιώνtim de Corpore Domini, an quo omnia. qua Graeci arioresus Latinisum Saerifeltim deιatνabant, destruxiν. Alium orissam librum de eadem re edidit adversaes quemdam Monacbum Constantinopolitantiis, scilicet Nicetam Pectoratum.
62쪽
guineorum interdixit . Pridie Kal. Decembris linum prosectus , Desiderii monachi lectionem tu Abbatem ratam habuit , ita tamen , ut se vivo Abbas desgnatus esset , mortuo tantum succede ret , eumdemque Legatum Constantinopolim milie ad Ecclesiam ConstantinopolitUam Romanae consectandam . Ubi Romam rediit , S. Petrum D miani Episcopum Ostiensem , & Cardinalem ere vit invitum recusantemque . Eodem tempore Hibdebrandum Subdiaconum legavit ad Agnetem A gustam Henrici IV. Germaniae Regis matrem , &communi Episcoporum , Cleri , populique Romani consensu statuit , ut si ante reversionem elus sibi mori contigisset , in eiusdem usque adventu comitia Pontificia protraherentur . Cuius decreta nulla ratio est habita . Cum enim haud multo post , mense Pontificatus septimo , ac die septim. supra vices m , IV. Kal. Aprilis anno Io 38-
Florentiae obiisset , ubi etiam digno fatis est hon re sepultus , 3 statim Ioannem Mincium E
piscopum Veliternum in eius locum tuffecerunt , qui Benedicti X. nomine menses nomem ρο ira
3 Leo Ostiensis lib. a. Chron. Casin. eap. goo. ubi inditi Ad esius saeratismum eorytis , meritis ejus intemen ribus , plurima CMissus fgna obtendit. 4 S. Petrus Damiani opust. ao. cap. 3. In qua nimia νum Sede eum admirari solaamus reυerendae maiestatis Antiis stirem, nune despicabilis perbonae eernimus 31mtionem . Alii hie indigitari Cadaloum existimant. s Quamvis nullum hic inter Pontifices: legitim seum habeat, dieendus tamen Benedictus X. . Nam Benedi iactus, qui initio saeeuli XIV. factus est Pontifex, Benedictus XI. appellari voluit. Itaque falluntur, qui Leonem VIII. verum Pontificem existimant, quod Leo , qui eum postea secutus est, Leonem se: IX. non VIII. nominaverit . Similem casum vide supra in vita Gregorii v. Ponr. CXLI. annot. 4. & lege vitas Joxnnis XII. Pontis CXXXIII., Benedicti V. Pontis CXX IV.
63쪽
ANNO CHRISTI Io 38. HENRICI IU. REGIS 4. CONST. DUCE r.
NICOLAUS II. cui 'Gerardo antea nomen ,
Burgundus, Episcopus Florentinus , Roma-Bar. an. norum consensu universe Ecclesiae administrandae s anno io 38. V. Kal. Januar. praepositus est ab Hil-j. debrando, qui in Italiam rediens , audito, comi- Bar. an. tia contra Stephani IX. decretum habita fuisse , 3 I' 3- Florentiae sublitterat. r Eodem mense lanuario anni insequentiς Romam deductum Clerus pO' Pag. I. I. pulusque Romanus in Petri sede collocarunt. a a. 4. 3δ.
t Chronicon Farsense inter Seriptores Rer. Italicit m. a. par r. a. pag. 644. Demωm Benedictur X Bειμsernensis Episeopus, qui post menses IX. expellitur, er ωσσ- Iaus nobrox , qui Surgiandis dιcitur, Papa eιigitur. orderi eo vitali lib. 3. Eccl. Hist. pag. 48a. Nicolaus II. genere Franeus es. S. Petrus Damiani lib. t. epist. 4. ad Arehiepiscopum Ravennatem pag. 4s. de Nieolao. II. De electo hoe mi,imidetων , quia bene ιitteratus eβ . ρο υivaeis instenti . sine suspicione costus, io eroeandis eleemos3nir pliar. Et opuIculo IX. quod eli de eIeemos/na, extremo cap. 7. pag. NieoIavr Papa, qui ante triennium ex hae in Domino lueemigraυit, numquam in toto anno pratermittebat diem. quin pedes duodecim pauperibus sempeν ablueret . Quod si sacere per torum non occurreret diem , ιυeidum pietatis opus expI bar in nocte. Uahellus De Archiepiseopis Florentinis tom. 3. Italiae Sacrae pag. 72. Gerardus tametsi ad summωm Ponti eatum ascendisset, dum ramen vixit , Eerisam Florentinam gube
Beato Episcopus Albiensis auctor coaevus in Pan gyrico
64쪽
Tum Benedictus X. in Concilio Sutrino iam gra
du dejestus, veniam petiturus accessit . Nicolaus summittentem se ad pedes , atque errati poenite tem ad lateam communionem admisit. 3 Nihil exinde egit intentiore cura, quam ut Simoniacos , qui interdicta sacrorum commercia , & Nicolai ras, qui prohibita Clericorum connubia desendebant, reduceret ad officium , erroremque eriperet Berengario , qui mutaverat propositum , & iuxta, . Petit Sanctam Scripturam canis mersus ad vomitum II. ia. suum , Eucharistiae Sacramentum rursus oppugna bat. Itaque habito Romae conventu Episcoporum , multa constituit Simoniacis o Nicolaitis extermi
nandis , tenuitque , ut Berengarius libros
pro gyri eo in Henricum III. lmp. IV. Reeein lib. 7. cap. a. pag. 3 63. apud Menthenium tom. I. Scriptor. Rer. Germanie. refert , Nicolao N. Romae ab Hildebrando seia Prandello in Episcoporum Synodo impositam coronam . in cujus inferiori eirculo hi ebatων ita : Corona Regni de manu Dei: in altero vero fiet Diadema imperii de manu Petri. Ex quibus intellistitur . dupli eis ei reuli in Tiara Pontificia artumentum esse multo antiquius Bonifacio VIII. qui vulgo ereditur primos adhibuisse Tiaram e r. Cumdatam corona duplici. Vide annotat. o. ad Silvestrum I. Pont. XXXIV. st annotat. 4. ad Urbanum V. Pont. CC.c Communio Dica est illa, qua Presisteris aut Cleriaci, ex deIicto aliquo immarebatur peν paenitentiam veι in prinnam, Mi videt cet non υν Presbyteνi er Cisriel , sed inter Dicor eommuniearent , hoe est in Iaieoνυm ordine deinceps censeremur , ita ut neque Μissam faeere . neque eum Cisricisis Choro eum municare possent. Ducangius in Glossario ro. a. pag. 872. Hete in primis, ut Quicumque Saeerdos, Diaeonus, Subdiaconus, post eonstitutionem Leonis lx. de eastitate C -νieorum, Contubinam palam duceret , vel ductam non relinqueret, ei a sacris taetendis, S Ogeio Eeclesiasti eo inte dictum esset: Ne quis a lateo Eeelesiam aut pretio, aut gratis aeeiperet neque per simoniacam haeresim promoveretur ad quodlibet Eeelesiasticum ossicivm : Qui a Simois ni is gratuito consterati essent, in adeptae dignitatis h noro permanerent, nondum vero promoti ab eis in post
65쪽
propria haereseos hi conspectu totius S odi manti pro
pria concremaret , errore abnegato , Catholicam
professionem , quam in Turonens Concilio fecerat , sub iure urando iterum renovaret. 3 In eodem Romana conventu Cardinalibus Episcopis in primis permisit Pontificis electionem, 6 & in ea jus idem Henrico IV. aifirmavit , quod concessam D d a fuerum ne promoverentur. Ita fere apud Labbeum tom. Conc. pag. o99. s Anonymus Chimetianus apud La, tom. q. Cone. pag. roso. qui e vestigio affert verba ipsa iurisjurandi, reis lata etiam a Gratiano dist. a. De eonsecrat. cap. Ego Minrengarius 42. ae postea subjicit: professionem B tangarii Nicolaum statim per divesa transmijisse regna . 6 In mimis Cardinaler Episeopi diligentissime simul da electione tractanter , mox ipsi clerieos Cardinales adόibeant , seque reliquus Clerus ετ populus ad Gnsensum nove electionis accedat , nimirum praeeaυentes, ne venalitatis morbus aliqua occasone subrepat. In Decreto de electione Romani Pontilia gis apud Baronium ad an. xoIς. g. 23. S apud Lab. tom. s. Cone. pag. rol 3. Harduinum e m. 6. pari. I. pag. Io6s.ct apud Gratianum dist. 23. eap. In nomi ue Domini g. S. Petrus Damiani, Alexandro II. Pontifice , lib. I. epist.2 . pag. et q. Cum electis illa per Episcoporum Cardinalatins feri debeat prineipale iudieitim , seeundo loco jure praebere Gerur assensum, tertio popaelaris savor attollat applausum et seque suspendenda est eaussa, tisque dum Retia Celsitudinis consulatur auctoritas, nise , seur nupeν eontistit , perieulum fortassis immineat, quod rem quantocius accelerare compellat. Franei seus Papius in Prahiat. tom. r. g. v coniicit, Ez-Hesiae Romanae administrationem translatam fuisse ad sacrum Cardinalium Collegium non quidem anno 12 I. ut ad annum eumdem β. at . insissat Spondanus , sed annoroso. quo Nicolaus il . tribuit ius eligendi Romani Ponistisieis solis Cardinalibus. Certe Deuti diaiaeeimo non mutarum movecto, ius iιωd remperiisse Cardinali e , habemur ea Amtilpho S iense Arisidiareno , postea Lexoviensi Eρiscopo , qui in Dactatia De Sehismate orto post Honorii Pape deincessum, quem ediate Dacherius tom. a. Spici legii cap. 4. verba saetem de Innocentio II. qui Pontificatum recusabat ,
Cardinales se ei Deuentu invi cita si quiescis, exhibemus
66쪽
pestas , vel qualiscumque hominum conatus, malignitatis sudio restiterit, ut is, qui electus esset in
pHlotica Sede 1uxta consuetudinem inthronizaνi non valeat: electus tamen , scut verus Papa obtἔneat auctoritatem reeendi Romanam Ecclinam, di Onen
obsequium; si reeusas, exigimus de inobedientia poenam. Eadem enim quae Papae superstitis est , ipso decedente , Penes nos praeeipiendi S ulciscendi consistit auctoritas ,
donee alius inducatur. His dictis, subdit Arnti0bus . pa- Tabant excommunieationis proferre sententiam. Ab eodem anno ros s. absente Ponrifice regimen fuisse penes aliquot Cardinales a Pontifee desienator . multum υerismae υιdetur Ioeam anno ara g. etim Gelasius II. in Galliam lycedere dere visset, Petrum Porruensem Discopum pro se Viearium constia ruit, re Cardinales aliquot ei in auxilium socia υit , ut is τυν Pandulphus in eius vita. Vide annotat. t. ad Benedictum II. Ponti f. LXXXIII. Num Pontifex eligi possit is . qui non sit Cardinalis , disputat Lambertinus lib. 3. De Servorum Dei Beatificat.& Beatorum Cano nitatione cap. 33. num. II. Post citatos auctores, qui id assii mant, cum tamen , inquit . ira Caetti S. R. Ecclesia Cardinalium non desint . qui stim mi Poni eatur Dignitatem & Ofeium re te administrare possnt, congruum ιdcisco omnino est , ut ex eir Summus Pontifex d fumatiar , 3uxta citatum textism in cap. In nomine. ubi soluitur: Eligatur autem de ipsius Ecclesiae. Me est Romana, gremio, si reperitur idoneus , vel si de ipsa non invenitur, ex alia desumatur: pluribusque prosequitων S. Amtoninus in Summa Theologica pari. 3 tit. λ . cap. 2. g. 7.& in Conliit. so. Sixta Papa V. g. a. Bullarii tom. a. Labetur: Ex eorum corpore , numero, & Collegio ille ipse . qui eunctis Pastoribus est praeficiendus , ac totius Domini ei gregis curam habiturus , Summus Pontifex deliga
Baronius ad an . rosq. s. resus pri-keii eouerisonem factam in hoe Concilio a Nicolao summo Pontifico Henrico Fegi exactus me disquiramus, haec aeeipe : Nota ita quidem apparet . concessisse illi Pontificem atque concilium itieeIigendi Fomanum Pontificem , ut eo priυari volueνit Romanum Clerum . imo ad S. R. E. Cardinales Episcopos voluit id potissimum pertinere, inde ad ceteros, quos sive iura, sive con- Duiliam by Corali
67쪽
as omnes facultates illius. 8 Conventu dimita, proficiscens in Apuliam Normannos absolvit ana- themate, o Richaris Principatum Capuanum σRothberto Ducatum Apulia, o Calabriae , atque Siciliae confirmaυit , adactis sacramento , fideles seae vectigales sore. 9 Postea Romam rediit, at- Bar. m. que inde . Florentiam , ubi anno Io6r. XI. Kal. si s RAugusti finem vivendi secit , cum per biennium
femesre, & dies quinque supra viginti Pontificem egisset. io )
Deitido ιactenur admisissent , ne euiquam praeiudieium inseraretων. Nec qu/dem quis dixerit, plura modo esse Miniso R ει concessa, quam eius Patri Henriso Imperatori data fueranea praedecessioribus Romanis Pontifieistis, nimirum quod factentit factum vidimus , ut illum eligeνet Imperator , in quem primo , si per pacem licuisset , suffragia Romanorum eoneυνν rent et seque primum Clarus eligeret, ex Cleri electioni Imis perator 3pse faυreet. sin minus id clero facere Heuisset , ipsos, et clerus refunderet tune liberam in Imperatorem elicti nem, ut quem vellet eligeret, nomine tamen Romani Cleri. In ore autem ComiIio de Romanistim Ponti etim elictione constitutio edita est preneeessaria temporibus istis , quibus υis
S. Anselmus Lueensis lib. a. eontra Guibertum Antipa pam rom. I 8. Bibl. Patr. pag. 6ος. ostendit , Praefatum deeretum nullius momenti Ese . nee umquam aIiquid iurium
habuisse . Homo quippe fuit Nicolaus , eique ut contra sara eret. μνripi potuit. Et S. Petrus Damiani opusculo 4. seu Diseeptatione Synodali inter Regis Advocatum &Romanae Eeclesiae defensorem pag. 26. S 3 r. & apud Baismnium ad an. rosa. I. 3 r. & so . probat, Regem ipsum in optimates eoncessum sibi privilegium irritum feeisse . S Apud Baronium ad an . ros ς. g. 27. Labbeum
tom. 9. Conc. pag. Iro . Gratianum Dist. 23. cap. Ira nomine Domini a. & in Chroni eo Farsensi pag. 646. tom. a. Scriptor. Rer. Italic. pari. Σ.
- Leo Ostiensis lib. 3. Chron. Cas n. cap. 16. io Pan vinius in Epitome Pontificum Romanorum lib. a. pago os . scribit, mortuum Roma in Patriarebis Minteranensi, er in BUIico Principis Apostolorum sepultum .
68쪽
mine antea Anselmus, dignitate Episcopus Lucensis i) anno Ios r. Kal. Octobr. cum alti P t. f. i. gradum nullatenus appeteret , Violento plurim 3. rum consensu, quorum apud Romanos rum praeceli hat austoritas, ingenti Concilio asentiente , rn eo Lis catus es primatu, quo Praefulum Orbis terra capuν
inter Seriptores rerum Italicarum tom. II. pag. I 72. Iasi. Nuper Benedictus X li I. constitutione I67. memora.
t. Lucensi Eeclesiae dignitatem . adiunxit Archiepiscopalem, eiusque Canonicis assirmavit concessum a decessori hus suis usum Nitra alba serices ad instar S. R E. Carindinalitim, eosdemque auxit υμ omnium Pontifiealium , ae omnibus insignibus Abbatiatibur , Cruce , Anulo , Baculo , a ιiisque Paνamentis, ct Indumentis , praeter singularia iura alia, quae in constitutione ejus ras. memorantur . Vid annotat. I. ad Clementem II. Pontis CL.
69쪽
existeret atque Magister. Altimo rem hane fani ea te meruerat atque doeirina. Σ Quod eum ad aurea
Imperatricis Agnetis eiusque filii Henrici I U. pereenisset , in lignationa nimia ducti , quod hae sua illorum consensu oe auctoritate gesta fuissent, Cad
Lum Parmensem Episcosum ultra montes a Placendi
tino duntaxat , σ Vercellino Discopis . a dis sese, vitatis Mosolorum Simonis G Itida tu Papam elisi fecerunt. 3 Interim Alexander habito Romae
amplius centum Episcoporum conventu , Leonis S 'IX. & Nicolai IL decreta adversus Clericos Si- Plis. s. s. moniacos & incontinentes rata esse iussit , litte- Bar. a.. visque amice monuit Berengarium , quem tertio 30 4. F. Poenituerat propositi , ut errorem deponeret haud uelimulate . Simoniae ipse ab Cadaloo accusatus , Concilio Mantuam indi se coram Episcopis concepto sacramento purgavit , tamque aperte di-Iuit objectum crimen, ut adversarios ipsos pertraheret ad caussam suam , atque obtineret , ut Cae datoo repudiato & sacris amoto , Pontifex summo omnium consensu haberetur . Romam rever
a Gulielmus Pictaviensis De gestis Gulielmi r . Duricis Normannorum , inter Scriptores His tariae Normann zum Duche ii pag. 397. ε Leo Ostiensis lib. 3. Chron. Casin. cap. 21. t m. 4. Seripe. Rer italic. pag. 43r. ubi haee etiam habet de Alexandro ι I. etimque Alexandrum voeaνi deeemunt ἔ quo pariter modo ab Electoribus nomen impositum Gregorio VII. & Victori liti refert eodem lib. 3 extrem cap. 36. S 46. Petrus item Diaecinus lib. 4. eiusdem chron. C sin. extremo cap. a. scribit, ab Episcopo Albanensi nomen inditum Urbano H. νPlatina in Paschali Il. paa. t a. Sanctus Petνων R in rium visum optimum P-rificem elaeis , eων 'o Iea Primἐρνinii oe Scriba re rinna νυ Paschalis nomeni indrdere. Postea, atque etiani num aliter fieri consueuit. Nempe
interrogatur novu1 Pontifex , quo ipse nomine velit arpellari.
70쪽
butiam Iureconsultis propugnatam damnavit , &obfirmatos in errore perculit anathemate . Idem misit vexillum ad Gulielmum Comitem Noe manniae, ut Haroldum Vrannum occupantem Amgliae Regnum pos obitum S. Eduardi Regis expello, ret, atque eo ut legitimus successor eius legitime poni, ,h. - 3 Idemque mandavit Sacerdotibus, utro68.3. . rem divinam facerent semel tantum in die. 6 3Pag. 3. 4. Renoυaυit communem Regularium Canonicorum vitam
' 'gi' Basilicam deditaυit Iolemnitate maxima; 8 ius Pag. f. a. que mirae permisit Uraiislao Duci Boemorum ,
Exstat deere tum apud Gratianum Causta 3 s. qu. s. cap. Ad fidem Apostolieam a , ct apud Baronium ad ano
Ine estuosi, ut ait Baronius ad an. et t. s. Io. auctoria rare Iustiniani Imperatoris , eadem ratione , qua in successioni-- , numerandor esse dicebant Rradus consanguinitatis . Adversus hos S. Petrus Damiani scripsit opusculum VIII. quod exstat tom. 3. Pag. Sy. s Baronius ad an. o66. g. I. ε In Concilio Romae celebrato anno Io63. ex qu deeretum recitat Gratianus dist. i. De consecrat. cap. rufi fieit S Fuit Saeejdoti tinam missam in die una eelebrare , quia Christut semeι pastar est. ω totiam mundiam redemit . Non modica νες est unam missam facere, re valde selix est , qui unam musam digne celebrare potest. Quidam tamen pro infunctis isnam faemur, er alteram de die, fi necesse Derit. Qui mos iam abrostatus est. Innocentius enim III. cap. Consuluilia 3. De Celebrat. Missar. Respondemus, quod emcepto die Nar ιυtratis Dominicae, nisi caussa neesistatis D deat . susscit SaeeνGrι semeι in die tinam Missam fotum m iso celebνare. Consentit Honorius III ibidem cap. Te νes σente ra. Plura in hanc rem Bona lib. i. Rer. Liturgicis Cap. 8. Marte ne lib. i. De antiquis Ecelesae ritibus cap. s. art. 3. q. 4. & 38. Thomassinus De vet. & nova Eeclesiae disciplina pari. 3. lib. l. cap. 37. Vide annotat. ad vitam Benedicti XIV. Ponti f. CCt L. Ioannes Diaconus in libro de Eeelesia Lateranensi cap. g. apud Mabillonium tom. a. Muset Italici pag. 36ς.