장음표시 사용
81쪽
VICTOR III. Beneventanus a Gregorio VII.
Pontifex designatus est . Is enim tribus ante i. diebus, quam iret ad superos . rogatus ab Episco- 4. s. pis & Cardinalibus , ut signincaret , quem Ponti-6 34ficatu dignum haberet prae reliquis , trium dediseptionem , videlicet Desiderii Cardinalis o Abbdiis Coenobii Casinensis , atque Episcoporum Ottonis msielsis , o Hugonis Iugdunensis . I His Anselmum Lueensem addit Leo Marsicanus lib. I. Chron. Casin. cap. 63. Gregorio igitur mortuo , Di opso Cardinales tina eum Clem populo universi pariter tino eo enia, o animo Desiderium capientes , inυ tum m renitentem attrahunt , ad Ecclesiam Christi Mart=ris Luciae perducunt , bique eum iumra morem Ecclesiae eligentes Victoris ei nomen im- Bar. an. ponunt, a ) anno Io 86. IX. Kal. Iun. Quarto die ab electione sua , Roma discedens , Pontificiis insignibus Tarracinae depositis , rediit Casinum , Pag. F. a.& XII. Kal. April. anni insequentis multis rari . . nibus o orationibus coactus υix tandem fuccubuit , o praeteritam electionem Crucis o purpurae resum- E e a tiouec 1 Paulus Benr;Mensis in Vita Gregorii VII. eap. Ioρ. inter Seriptores Rer. Italicarum tom. 3. pag. 3 7. a Leo Marseanus seu ostiensis lib. Chron. Casin. Cap. 66. unde colligas, Pontifici electo nomen impositum ab Electoribus. Vide annotat. ad Alexandrum II. poni. CLVI.
82쪽
mam reversus VII. Idus Majas consecratus est . Hic ingenti exercitu ex omnibus Italiae partibus
comparato , & in Africam transmissis , insignem
de Saracenis victoriam reportavit , centum millibus caesis , captaque Urbe eorum maxima. 4 Inde adversus falsum Pontificem Clementem III.& factione ni eius Concilium indixit Beneventum , quo eum sacerdotali ossicio S. honore privatum obligavit anathemate . Cavit insuper , ne Laici darent , neve Clerici ab eis acciperent alicujus E eles allicae dignitatis inυesituram , irrogata utrisique poena anathematis . Vetuit etiam , Poenite tiae re Eucharilliae Sacramenta suscipi ab Haereti
eis & Simoniacis . 3 Celebrantem Concilium
invasit repente morbus . Itaque repetit Casinum .
Morti proximus Episcopos & Cardinales monet , ut otioni Episcopo Ulliens , quem Gregorius V ΙΙ. praeoptaverat , deserant Pontificatum . 6 a
Post triduum , bis lustra serens , ut est in elua
Eam Leo Ostiensis lib. 3. Chron. Casin. cap. 72. vocat Urbema Afrieanam. Ad quem locum ita scribit Ane Ius de Nuee: Africa λώι σνat litoratu meoici Mahdia posi- ea ad Orientem Tunera. De ea meminit Faetellus Hist. Si- eulae decad a. lib I . pag. 6 II. . . is Vide Angeli de Noee excursum Histori eum ad eap. a. lib. 3. Chron. Catin. Leonis olliensis, inter Seriptor. Rer. itali ear. rom. 4. pag. 481. ubi quaerit, inrtim Saceriariter er Κρι eopi ScoiImatιci , Simoniaci , er excommunicati sint υeri Sacerdoter ε Dicent , ut e apud Leonem Ostiensem ii. 3. Chron. Casin. cap. 73. Ateipue eum , ω νn Romanam Ecclesiam is dinate, meamqωe υιcem in omυιbus . quo que id facere possetis, habere iusibus υerbir, ut annotat Angelus de Nuce, aeuιtatem illis trahor noυum Pontificem Dbroganda nondum Dpremo spiratu exhaιaro, di Pontificaris se abdrcat per tantia-ιum illud spatium, qua Onimam agebat , ut i successoris et
83쪽
no primo, mense tertio, die tertio ac vicesimo , quam Pontifex electus erat . De mortis genere non conve nit . Sigebertus in Chronico dysenteria consectum
scribit , Trithemius lib. 4. De viris illuJtribus O dinis S. Benedisii cap. 13. tradit , suis e suspici nem , eum sublatum veneno per insidias Henriel IU. in calicem , dum sic rifiearet , injecto . Sepultus eit in templo Coenobii Casinensis.ctio legitime eelebraretuν a Cυνο ς er ipse se ante obitum Ima minentis timore schismarit exsolυeret , tranquilliusque , de optimo successore securrat , vita decederet . . . Ceterum otionem ipsum inflensem msi quinque menses elis ere placuis , quem Gregorius, atque Victor eligendum proposuerant . - Ptolomaeus Lucensis Ecel. lib. Iς. cap. 13. tom. r. Scriptor. Rer. Italic. pag. io S. Victor H I. ut Martianus scribit , veneno in calice posito , re ipsum sumens extin guitur. Mntentius autem dieit, quod osenteria moritur e quia esse potuit ex virtute veneni administrati sibi pre amicos innoriei, quia dictus Victor faυebat praedicto Gregorio VII. contris ipsum, tir Ηιstoriae tradunt. Lambertinus De Serv. Dei Beatis S Beat. Canoniet. libu . cap I. g. ro, num . a . pag. a a. Etsi meo Abbas Flavisataeensii in suo Chronico mortem Victisis NI. hisee vobis describat. Hic igitur conseeratus ab Ostiens Episcopo, cum Missas apud S. 1 etrum diceret, infra actionem iudieio Dei percus Ius est; & quamvis rarde cognoscens , se errasse, sal ple deposuit; & accitis Fratribus de Monte Casino, qui secum aderant , praecepit , se illo deferri , & in Capit ulcinon ut rapam, ted ut Abbatem sepeliri r huie tamen mingoni nulla fidet habeuda ea, eum steterit a partibus Hugonidae rebi epileopi Luκdunensis, qui immoderato Ponto eatus deside rio inflammatus arare tulerat electionem Pictoris, ejusque Con serationem , tit Didere est in ejus Epistola lom. ro. Concopa a 4r . qua nempe conviciis Sanctissimum impetis Pontis
Fasti Ben dictini eius memorIam die x ε. Septembris Neo. Iunt his verbis. In Monasterio Casinensi obitus Beati victoris Papae ui. sanctitate vitae , 5c Niraculorum gloria elatissimi.
84쪽
URBANUS II. Gallus , antea Otto Episcopus
Ostiensis . cui ut Pontificatus daretur , Vis Pag g. r. ctor III. moriens auctor fuerat , non Cardinalium magis , quam aliorum iludiis anno Io88. IV. Idus Maraii Tarracinae Pontifex contra omne vo- pum suum o desederium renunciatus est. IJ La-λ iosa tum a decessoribus suis in Henricum IU. anathe- '' ma integravit , eo etiam nomine , quod Adelaidem conjugem in carcerem detrusam non solum
ab alienis , sed etiam a filio Conrado violari ius. sisset, recusantemque polluere se tanto scelere nothum declarasset . Versa inde cogitatio omnis ad continendam disciplinam , & Schisma extinguendum . Duodecim , partim in Italia, par-t m in Gallia , separatis temporibus , Concilia celebravit , quibus haeresim Berengarii , Inυesituras , Pseudopontificem Clementem , Simoniacos , Nic uitas , teterrimas pelles aetatis ejus opprimere a que
, Urbanus II. in epist. ad Episcopum Saletburensem
apud Edmundum Marte ne tom. I. Vel Monument. pag. sat. Nihr omnιum 3msienistimo , contra omne votum, desiderrum , Deus διυνimum venitenti, ν imen sedis Apostoιιes com NMIere . . . . auctora rorem atque imperium sanctae Daemorra praedetessortim meorum Gregorii, oe Victoris habere se Iuper hoc asserenter.' Petrus Diaconus lib. 4 Chron. Casin. extremo cap. Σω banum cuncti surgntes capiunt, eum ue canom xueuιes, purpuream in Munt i
85쪽
que delere studuit . Horum Conciliorum celebratissima tria , Beneventanum, Μellitanum, & Claromontanum. In primo decernit, ut Nullus D f-- Π-copus eligatur , nsis in sacris Ordinibus religios υἱ-vens fuerit inventus . Sacros autem ordines dicit patiὲ. s. Diaconatum oe Presbteratum . Hos siquidem solos a primitiva legitur habuise Ecclesia . et In altero atque item tertio Presbyterorum filii prohibiti Sacerdotio , exceptis iis , qui monallicum institu- . tum susciperent . 3 Illud praeterea statutum in Claromontano , cui ipse praesens adsuit , ne quis sacram Eucharistiam sumeret , nisi sub utraque
specie ; privatus item Christianis sacris Phi-
a Gratianus dist. 6o. cap. Nullus in Episcopum 4. ScInnocentius III. cap. A multis ς. de aetate& qtialitata praeficiendorum. Tardius eνεο , concludit Marte ne De antiquis Ecclesiae ritibus cap. 8. intra saeros maiores Ordines Subdia uatur annumerari coepit , plane neediam exeunte saeculo XI. sub cuius finem ιoe anno ros r. celebratum Beneυenti concialium praesidente Uνbano Papa II. Hugo a S. Victore, qui claruit anno iras. , lib. a. de Sacramentis parr. 3. cap. gr. scribit haec e Sacros Ordines Diaconatus , O Presisteratus tantum appellandos eensent facri Canones , quia hos Iolos primitiυa Iestitur Ecclesia habuisse. Vide annotat. s. ad Pelagium II. Ponti f. LX v. Acta mem rati Concilii Beneventani reeitat Balvetius in additione ad cap. 33. lib. De Concordia Saeerdotii & Impetit Petri de Marea, & Harduinus tom. 6. Cone. pag. 169s.
3 Ex hoe Urbani II. decreto , aliisque monumentis
Christianus Lupus operum tom. 4. dissertat. r. Prooemiali extremo cap ra. ita concludit: Permaneat ergo Bassardorum ad Episcopatum iremuIaritatem, Iicet praeibum is Muremus exordium, esse antiquam . oe ad sacros inferiores Ordines extemsam ab Urbano II. Quis ad minores . oe primam tonsuram extenderit, ignoro . t
4 Canone ag. Ne quis communicet de Altaei, nisi eo pus separatim , ct santuinem fimiliter sumat , aris per neces statem . oe per cautelam. Pantalia II. epist. 32. μυimus. per se panem , per se vinum ab ipso Domino traditum. Quem morem fic semper in sensa Ecclesia conservandum docemus ,
86쪽
lippus Rex Francorum , propter secundas nuptias
eum Bertrada contractas , priore UiUente uxore ἀφ -
3 itemque Christi Sepulcro Terraeque Sanctae
vindicandae ab tyrannide Saracenorum tunc primum decretum bellum sacrum , quod tribus lucu
lentis orationibus Urbanus suasi . Idem , si
atque praeeipimus, praeter in pamulis ae omnino infirmis , qui ponem absorbere non posunt. Ad abrogandum viὸ elicet pravum eorum morem , qui Fidelibus administrabant Corpus Christi Domini intinctum ejusdem Christi sanguine , ut narrat Micrologus hujus ste uti Scriptor Eesesastieis. Observationibus cap. I9. tom. et g. Bibl. Pafr. pag. 477. Vide Petrum de Marea in notis ad Concilium Claromontanum
s Quod anathema tam accurare ferυ tum , ut hoc tempore in plerisque diplomatis, non regnante Philippo. sed e gnante Iesu seriberetur. Brietius in Annal. ad an . Ch Io s. Mabillonius lib. a. de re Diplomatica cap. 26. f. 3. nu. ag. defuerunt bis postremis remporibus , qui ossererent , formulam , Regnante Christo, aetis publieis adseriptam fuisse oceasione exeommunieationis, qMa Philippus I. ob Bertae repra dium,er Bertradam superduetam. semeι atque iterum pereussus est. Quod quam a vero abhorreat, tam valide se manifeste demonstrarunt Ioannes Bestius, oe David Bion delius, ut nemo contra obmutire in posteνum ausurus fit impune. Idem δε- monstνat Elon delius de dimotis Philippi Augusti ab Ingelba se . Eam porro formum aeris sive publieir , fis privatis nuia o umquam ιme apstositam fuisse: Ied pro scriptoris arbitris Φιadmissam vel omissam . AIiquando vero utraque formula Christi regnantis & Philippi apponitur in illius temporis monamentis. Sis donatio Gulielmi Tiarnensis anno Io T. aera ante Regis diυortium , Philippo Rege Humano , & Christo Rege superno . De formula Reynante Christo multa Natalis Alexander in Hist. Mel. saee. XI. S XII. ea. IO. art. s. pag. 637. to. 6.
nium inter Scriptores Historiae Normannorum pag paci. Providus vero Papa omnes , qui eongrue arma ferre poterant, adbelium eontra inimitor Dei exeisit , er paenitenter euneros exilia hora, qua crucem Domini sumerent , ex Auctoritate Dei
ab omnibus pereatis stiis abseIυit, o ab omni gravedine, etiasis in ieiuniis, aliisque macerationi in carnis, pie rei η vis.
87쪽
aliquibus sides sit , dum Salerni moraretur R gerium Calabriae & Siciliae Comitem privilegio insignivit, ex quo Monarehiae Siculae , uti appellant , initium deducitur . 7 Idemque, reserente
Ioannes Morinus lib. io. De administratione Saeramenti Poenitentiae cap. et q. q. Io. Interrogabis, Lector, an mimum in Ciaramantano Coneiιio institutum fueris,s urpartim boo Poenitentiae genus y Minime et reperiuntur patiιio antiquiora exempla, quae idem Morinus subjieit e vestigio. Mabillonius Saeeulo sexto Benedicti no pag. ς 3. num. In Concilio apud Clariammontem Galliae Urbem deereta erpromulgata primum fuit expeditio facta adversur infideles . qui cum iam multis abhinc annis Terram Santiam invasis , sent. ceteris etiam Orientalis Imperii provinciis infesti erant. conscriptias est trecentorum millium hominum exercitus, quio, Crucem suis υestibus a stitam Cruciati dicebantur, o empeditio Cruciata appellata. Illi post υarias fortunas muIraFque captas Urbes ae provineias , occupara randem ipsa se Urbe, qua Christi Domini υita ac morte consecrata est, novo Hieroso0mitano Regno , vieinisque Christianorum Toparta rum prineipatibus in Oriente initium praebuerunt. Privilegium illud ae diploma, ut scribit Baronius in I ractatu de Monarchia Siciliae , veluti emblema preti sum in Da Historia de rebus SieuIis lib. 7. extremo cap. I. intexuit Faetellus Sieulus, deque eo narrat etiam Gaufredus Nataterra Iib. 4. Hist. Sieulae eap. ao. Sed qua sibi iurae dem vindicet Monarebia dicendum. Quod enim auctoνitate inisbani Papae diplomatis ipfitim Rogretam Sιciira Comitem, atque cur haeredes Legatos a latere eonstituros omnino velim; omnes pariter successores Reges esse in Siciliae ReRm Legatos noros , contendunt, eo1demque omnia, quae sunt Legarorum a Ialme, incere posse confirmant: imo ct subsitMendi potestatem habere cum e m auctoritate, nimirum ut iudicare o punire possent, abβιυera oe exeommunieare quos velint, uicos, mon ebor, clericor etiam Eeelesiastica dianitate Praelator, Abbater.
Discopos, Arebiepiscopos, imo ct S. R. E. Cardinatis ibi d gentes eidem Monarebia subditos esse velint. Eiusdem quoque Monarchisa esse se hasis appellationes ad sanctam Sedem Ap sMisam impedire, μntios eiusdem sanctae Sedis non admireris re , sique demum respectu Eeelsastica iurisdictionis neque ipsam violitam Sedem recognoscere er babrae superio νem, ms in
νεμ praventionis. Illa sunt, qua Urbani auctoritate diplom ris
88쪽
Bona lib. a. Reta Liturgic. cap. Io. f. & Divinae Psalmodiae cap. I a. f. a. Praefationem de B. Virgine instituit, ejusdemque Osscium natum ducatumque in clauseris Monachorum in lucem gentium
. sapienter eduxit. 8 Mortem oppetiit Romae an.
de Monarchia Siciliae past. s. S ad an . Ioρ7. f. Σο. Mbis ut ait Blietius in Annalibus , doctissime confutat Mona chiam illam, quam Hispani Spiritualem appetiant , ct Μ gistratum illum CDνieo-Iaieum , quem die unt Stetiιi Monar-ehi. Spiritualis Iudieem , seu inquisitorem, o quo gran nesar proυocare ad Pontifeem, re eui , ιieet homini Ialeo , --ιati Libelli inferabuntur Beatissimo Patri . Ostendit autem
dod issimus Cardinalis, hoe instrumentum mutilatum esse, d tum duntaxat Rogeris eiu qiae filiis , toties . revocatum esse , quoties Sicilia RMnum in noυam familiam transit. Sed σtomi Mius Baroniani laesio βυere prohibita est in iareoqtie Stellia Regno: hae qua tio ex Antuemiensi Annalium Ecele- Fasticorum editione sublata. Eadem quaestio paucis abhine annis retractata scriptis in partem utramque libris, inter quos ille maxime commendatur, cui titulus: Istoria deIIs pretesa Monarchia di Sicilia , editus Romae anno 171 S. Clemens XI. constitutione Romanus Pontifex xx 4. anno 17 34. promulgata Siculam Monarchiam abolevit. Memoratus Haronius ad an. xx o. f. s3. Ecce tibi , LOctor. quod Tomo superiori ad an. ro ρ7. f. s8. Ostendimus , exorditim Siculi Monarchia non ab Urbano II. ut ex falsatieeitie litteris aliqui dedarere conati sunt e sed a metiripaps Schismatico Anae leto, tit audisti ex Perro Diacono , inchoa
8 Idem Bona Ioeo ei lato β. a. Petrus Diaconus Casinensi officii B. V. institutionem ad Greeorium II refere . At υero Gregoriur, teste Baronio , Pout ea tum iniit anno DItitis 7x I. Antiquior uitur quam vulgus hominum putast , hujtia obhieli tibιιs er ordinario est . Radulphus Tungrensis De canonum obserυantia proposit. Σ . rom. 26. Bibl. Patr. pan. 3 tr. De Officio B. Hrginis I xitur in Chronicis, quod Urbantis H. qui noυem Praefationiabus prioribus deeimam de B. Maria I mine addidit, in Gaia
no Domini roο6. de mensa μυembri r in quo statutum est , quod horae B. Maria Virginis quotidie dicamur , Oinciumque μ
89쪽
xoqq. IV. Kal. Augusti clarus itineribus ae laboribus pro Ecclesia susceptis per annos undecim , menses quatuor, o dies duodeviginti. 9
itia diebus Sabbatorum solemniter fiat. Quod quidem, ut est apud Labbeum tom. Io. Conc. pag. 3I . tunc a sancta binnodo, Urbano agente , indidium, s a clerisis pie susceptum ad Iaicos quoque fuit tam viros , quam mulieres propagatum , o quidem etim magno faenore gratiarum , ut experti sunt omnes fugiterque experiuntur Fideles illud ex animo frequen-νantes. Vide Baronium ad an. Ioys. q. I 1.
Ο Guibertus Abbas Monasterii S. Mariae Novi genti in Galliis lib. a. Historiae Hierosolymitanae cap. I. inter Bonflassi Gesta Dei per Francos pag. 477. hoc ponit elogium Urbano H. eoaetaneo suo I Atressatur flattii mentis senis estia splendenς miramiis. Defuncto etenim ae sepulto eo, fetit succedem ei Ostiensis scripsit EpiDOpus Honorius II. eum plurima figna iam fierent , adultis quidam sepulcro iιιius iuυenis , ct membrorum damnum sibi imprecatus est , spere Urbani merita . qui Odo diceretur . signum umquam factum fuerit. ae feret. Dedum pedem a loco extvlarat , ςum Gisio sermonis amisso , oe alἰero lateriam parat si inre curaenre correpto , postridie Urbani virtutum tesιmonia mortuus ipse perhibuit. Lambertinus lib. i. De Serv. Dei Beati f. & Beat. Ca- noni Σ. cap. I. num. 2s. Nomen huius Pontificis in nonnuιιis Marinologiis o saevis Fastis Beati titulo es inseniarum. In Martyrologio videlicet Benedicti no apud Mabili nitim taeulo VI. Benedicti no pari. a. pag. 9o . In Men logio Benedicti no IV. Kal. Augusti fol. say. Philinus etiam Ferearius in Catalogo Santiorum , qui non iunt in Martyrologio Romano is eo meminit, praeposito Beati titulo.
90쪽
tea dictus , Presbyter Cardinalis anno IO99. XIX. Kal. Septembr. relictum ab Urbano II. l , cum vel invitus tenere cogitur . Hic contra tres Ρseudopontifices ab Henrico IV. alium post alium, Clemente mortuo, sibi oppositos stetit impavide . a Henrico autem IV. erepto e vivis maiorem ab eius filio Henrico U. passus est calamitatem . Hanc ut declinaret , in Galliam se recepit , auxilium petiturus ab Rege Philippo , quem pinnitentem commissi biennio ante restituerat commu-' nioni Christianorum. Post annum ferme integrum revertit Romam . Quot ubi. Henricus audivit , eodem ipse quoque concessit , Imperialem consecrationem ab eo suscepturias . At Paschalis con' ferre recusavit , nisi prius ille investituraς , hoc
est Dominioraim Ecclesiasticorum po Jessionem dandi ,
virorum, Asriebriqum hoe fore faeculo νeυelandum , er inter alior μνώertι υiri temporis huius fama celeberrimi , de φυσS. Bernardur epist. s6. ad Gaiastidiam Carnotensem Epi copum. Vide Mabillonii annotat. in hane epistolam , ubi non pauca de Antichristo. a Albertum videlicet. Theodorieum, S Magni nul- sum, qui qui aem Silυeme Iv. appellatus est . Quodnam alii nomen sumserint, non invenio. Dissiliam by Corale