De Ione Chio; hanc thesim

21쪽

legimus, et convivio assuisse in honoro in Cimonis institulo, qui ex Orientis regionibus post IsyZanli uni capiunt, ut licet conjicere, tum Athenas odiorat. Ille Ion magnum ducem audivit, cum inter amicos nugaro tur et discinctus inter pocula luderet, praeclare a se in bello advorsus Persas gesta memorantem audivit narrantem quo dolo non illepido, post oppidi expugnationem, providisset ut moliorem proedae purioni Athenienses acci porent, sociorum vero avaritia de ei peretur necnon ad illi artim canentis voco delectatus est, in qua arte convivi excelloro vir egregius adeo visus est, ut

omnes eum cludarent, et Themis locli, qui jam tum Atheniensibus propter Superbiam invidiae osso incipiebat, ingenii delectamentis longo anteponondum esse profiterentur . Sic nostro, primo statim Athonas advolitia, in domo hospitis dolinoala totius civi latis brevis imago proponebatur poterat in rebus ipsis deprehendor quam varia tum Allaeniensium Vita esset, quam urbanis sermonum et conviviorum illecebris ornata, quam militari glorio intonia, quantis simul jam actionum simul talibus divisa et distracta Nec miror animo adolescentis altissimo impressam diu remansisse earum, quibus interierat, quas audiverat, rerum memoriam. At Cimo aulo alios concinnitate et humanitate sua tenornm nostri montem sibi videtur do vinxisse , cum pra disertim magni illius ducis virtutos gratiores etiam essent propter decoram corpori speciem, atque animi dolos ipsa hominis lacio, statura ingenii, crisporum capillorum pulchritudine commendarentur'. Ceterum, Jam pridem erga Ioni populares propensa voluntate erat Cimon, quod quidem ipSe paucis

mon IV). Sed ad rem nostram nihil refert uter vera dixerit. Non enim de Cimone ipso judicium facimus, sed quaerimus quid Ion ipse de Cimone senserit. Quid autem senserit, ex Plutarchi loco minime dubium esse potest.

22쪽

post annis porte declaravis, cum Phaselilis iratus in quos jamjam erat animadversurus quod Atheniensium imperium

respuerens, Chiorum precibus ad miliores sensus revocatusos et suum Phaselisis crimen condonavit . Imo vero, ab universis Atheniensibus accurato observatos esse Chios satis

ex eo constat, quod illi infor socios soli cum Samiis Lobiis quo sui juris esse non desierant of tribulorum erant immunes inec soriasse Cimoni indignum visum est humanioribus ad se moribus allicere silium unius e principibus hujus in Sulae, quae Athoniensibus praesidium in longinquis regionibus adversus barbaro paratum videbatur, et cujus studia sibi devincire magnopere ludebant. Ulcumque se ea res habet, pro certo haberi polost jam inde inter eximium ducem egregiumque

juvenem exstitisse mutuae quoddam benevolentiae studium, quod brevi arctioribus amiciliae vinculis confirmatum Si. Adolescenti Cimo auctoritatis suae auxilium apud nobilissimos CiVitali viros, amicos suos, praestilis, ut palorent illi Allienarum domus clarissimae Ionem contra Cimonis partibus videbimus mox se addixisse, donec defuncto magno duce fr3ciisque optimalium opibus, Periclis consiliorum magnitudine captus est atque illi dosiilit adversari.

Nondum vero ea erat Ionis aetas in quam cadoroni negotiae rerum publicarum cura, sed illo rarum studio nimirum potius desinebatur. Quos autem magistros Ion audiverit admodum incertum est. Allamen consentaneum est eum in Cimonis domo mullos egregios viros conVeni SSe, quorum sermones ad informandum juvenis animum haud dubie plurimum valuerunt. Videtur praesertim cum schylo, qui tum allicae scenae arbiter habebatur, consuetudinem conjunxi SSe

quod o Plutarchi loco intelligi potest, in quo memoratur Ionem et i schylum isthmiacis ludis una assuisse Ad spectandum juxta assederant, pugilatum intuentes cumque ad vulnus pugnantium alterius qui aderant universi cum cla-

l. Plutarch. iii non XII. 2 Grote, titSt. si ecque VIII, p. . in gallica translatione.

23쪽

more surrexissent, Ionem cubito langens Eschylus Videsne, inquit, quanta sit ex olei talionis vis otii vulnus accepit lac et claniant vero qui spectant i n. Quid significare vellet his orbis Eschylus haud facile est deprehendere, Sed ipse poetae gestus, amici latus cubito pulsantis, aperte dochri at quam valde amiliaritor viverent Magnus vir multa nostro de vitae sua siclis nimirum narraverat, quorum ille memoriam in libris suis religioso servaveratri qui si non ore penitus periissent, quam juvaret nunc ipsum Eschylum audire de fragica arto cum amico disserentem, ut egregia Graecorum et ipsius apud Salamina acinora reserentem . Infer Sophoclem etiam et Iononi si quis conjeceris consuetudinem exstilisso, non infitias ibo Elsi nim Plutarchus I schylum prodidit iracundiam aliquam concepisse , quod Sophocles Sceno poeno rudis et iro in tragico coriam in eum vicisset , contentio quae in lor nobiles postlas orta erat ab invidia sano prorsus aliena fuit non paemulus magi quam discipulus Eschyli Sophocles erat ut poterat noster utrique esse familiaris. Elatem adde, qua soro aequales erant Ion et

Sophoclos addo illium Sophoclis humanitatem et tacito in

commercio indolem, nec jam miraboris nostrum cum poeta

amicitiam contraxissem quod ita re ipsa suisse inde ceterum

Stobaeum, Floril. XIX, s. - Quanquam e veterum testimoniis non apparet jam inde ab adolescentia Ionem cum A schylo esse conjunctum, minime tamen incertum mihi videtur esse eum, propter magnum suum litterarum umorem, non negliXisse cum scenae atticae magistro, ubi primum potuerit, consuetudinem instituere 'quod per Cimonem facile fieri potuit.

Σαλα ζυtχRotc pri et v. Schnei devinus Philolosti/s VIII, p. III sqq. ex Ionis libris profecta esse putat multa ex eis quae de Aschyli vita et moribus nobis tradita SUnt. Ex eorum numero sunt quae narrantur a Pausania, I, lod a Porphyrio, de Abstin. 2, L ab Athenaeo VII, 3. Te, etc. 3. Plutarch. Cimon VIII.

Athenas post cladem suam Eschylus, ut Plutarchus vit Cimon VIII ; nam sequenti anno in theatro victoriam reportavit legratost cujus partem Septemessiciebant. Vide ergk,si tech Liter. III, p. 28 l .

24쪽

elucet, quod coenae, Chii apud Ionis cognatum quemdam habitae, una accubuerunt i et de summi viri moribus atque indolo judicium Ion reliquit quod ferro non potuisset, nisi saepe atque diu familiariter eum Athonis convenisset .

Neque mehercule possum adolescentis selicitatem non admirari, qui praestantissimorum qui unquam uero poetarum opera in cena spectaverit; qui Simonidem, ut alios iaceam quorum nomina proferre sit longius, viderit: qui ADP 3gorae, dolescentiarium florente, Sermonibus potuerit adesse; cui, ut paucis omnia complectar, iis temporibus vivere dolum sit, iis Summorum virorum amicilii frui, quorum gratia quidquid Allienae lum, sive in bello, sive in illoris, sive in artibus egregium tulero, intuor oculis potuerit et ad incolendum ingenium Suum deriVare . i. - De remissiorihil Ionis in coleSCenii moribus. Ut Ioni Allionis dogonli non deerant studiorum incisa

monta, ita abundabant etiam Vitae oblectamenta, quibus a gravioribus occupationibus distrahorollar, ei voluptatum deliciarumque copia quae juveniloni animum allicerent. In hoc igituraeialis flexu, cum se prosundit primum cupiditatum impo-lUS, peraclo jam eorum, quibus adolescentes delinentur,

primo studiorum cursu, ad liberiorem remissioremque noster Vivendi modum se contulisse videtur, nequo ea virtutis indolo aut conlinentia suisse, ut omne Voluptules, conViVia umo

l. De coena apud IIermesileum habita vide tolum Athenaei locum, in fine hujus libelli laudatum.

2. Athenaeus, ipsa Ionis verba laudans, XIII, p. di d. metotai ethno L Scit Ic

3. Num familiariter Euripide, multo juniore usus sit Ion incertum est. Conjecit tamen et cicerius ex epigrammate de Euripidis morte Ioni falso quidem tributo tributo tamen, aliquam inter eos potuisse exsistere consuetudinem.(Welcker, Die friech. Triact. p. 58.

25쪽

Celerum caveamus ne tristiores in ea re Ioni judices exsis-iamus 2 praeter suum quod omnium concessu datur huic ad uti ludus aliquis ei juniori inis tua dam ignoscunt etiam austeri viri, repulemus haud sucile nostro suisse exemplorum, quae ante oculos proposita habebat, vim sessu gero. Non ure, equidem sateor, is agere videatur qui de Atheniensium virorum muliorumque sanctitale et castimonia judicium adoro instituat ex solis auctoribus quorum scri silis do temporum illorum moribus aliquid nobis traditum est. Eorum enim plerique sunt comoediarum Scriptores, gens maledicentissima natura, neque unquam fere aequo animo res a stimare solita, qui sibi praecipuum sinem proponant ut malignitate sua speciatores delineant et salibus suis cum nobilissimi cujusque detrimento plauSu commoveant. Quis ut exemplo utar, niSi Se-Vera correctione et exceptione adhibila, si dona adhibolit iis quae Plutarchus, poetas qui tum vigebant auctores Secul US, .

do Periclis libidinibus et protervitate referti Eoo nimirum

calumniae merae sunt malevolorum hominum, multitudinis invidiae tanquam deo cuidam, ut ipso Plutarchus ait, quotidie sacrificantium. At omissis tot conviciorum aculeis qui, Sive ex privatis, sive ex publicis odiis prosecti, in polentiorum civium mores jaciebantur, quis est qui non saloatur Atheniensium gravitali et conlinentiae damni aliquid attulisse

eum perpetua illas tres, rupti: ludos publicos sine informissione, ut ita dicam, celebratos et frequentissima nocturnorum Orgiorum sacra, lum advenarum ex orientalibus regionibus Allienas, sive faciendae mercaturae, Sive Voluptatum cauSu,

confluontium infinitam multitudinem, se eum Asiae luxuriam asserentium Salis sit Pausaniam, Lacedaemoniorum rogem, memorare quo ab uno sus est discere qua multi protervitate

morum laboraverint. Addo donique Milesias Ephesiasque

meretrices, quae sive sormae pulchritudine, sive etiam illecebris ingenii omnibus elegantiarum artiumque munditiis Xor-

l. Vide praesertim Plutarchum, Perieles, XIII et in rctym comic. roem, Didos, p. 26 Ilermippi locum; ibid. p. 168 Eupolidis sabulae quae afluco ius-cripta est fragm. lo et Id.

26쪽

- nali, Athoniensium virorum animos aggrediebantur ei ad soaltrahebanta quarum cum nonnullo dicantur, jam Modico rum bellorum fompore, apud magnarum civitatum principes auctoritate maxima valuissori nulla lamen clarior exstili et in re publica polentior, quam Aspasia illa, quae, quamvis postea magnis virtutibus et id in connubio haud ambigua, praeferiis vitae maculam abluerit, exemplum lamen illustro praebet vel maximos ea Plato Athenarum viros cum volupias dignitatem conjungi posSe UtaViS SP. At praesertim illo amicorum coeliis in quem Ion cooptatus erat ubi primum Athenas venerat, non alienus suisse videtura liborior et hilariore vivendi generem atque noSter, Si quando voluit a via aberrare, exempli excusationem in ipsa Cimonis domo posuit invenire. Non loquor de opprobriis quae do Cimon ipso et ejus sorore Elpinice narrabantur, in quibus, ut Plutarcho placet, latere opinor interprotum ignorantiam, Atheniensium quaedam instituta pravo intelligentium . At Cimonem constat apud aequales et populares suos malo audivisse quod ad morum evortialem altinos, et ad ros amatorias fuisse propensiorem Melanthius ostia in elegiacis carminibus ocosum in modum compositis, Asteriam quamdam

commemorabat, Salaminiac Am mulierem, et quamdam Mnes- iram, quas Cimo adamare serebatur Melanthii autem osti monium non rejiciendum esSe ex eo manis eStum est, quod ad Cimonem ipsum poeta carmina sua miSerui, nedum in eum acerba convicia conflare conaretur neque prosocio Cimon ipso poetae irascebatur, contentus ridere et largilione aliqua

ejus operam remunerari'. Tradit etiam Plutarchus Cimonem in Isodicem, Eurypiolonii filiam, ita vehementi umore esse

27쪽

phus ologos in ronii miserit . Quid de Elpini eo dieam C. imo

nis sorore cujus elium sumam se imus ad molas pluit munilici, sis o illum Callici, Amorem , ut Polyp noli flammam iaceam, pro certo haberi potest stam non nillil osti vitalis ira se tulisse et laseivi e paulo silus habuisse ilia uni matronum decuit Eam enim logimus. io stiluam etiam sormae dignitas annis dolio ruisset, ad Periclem, Cimonis decusatorem radiis SP, ut non precibus solum, sed etiam venustalis suci illecebris acerbum ejus odium mitigaret' eamdem et scimus munditiis suco et unguentis in ea a talo non abstinuisse, in qui celerae ornamenta omnia respuero solent quae cum gruxiore matronarum habitu parum congruunt '.

Accedit quod Cimo, postquam victoriis suis pristinum do

l. Plutarch. , Cimon IV. Zeller Philosophie e Grees, in translatione gallica, IlI, p. 56, . , negat ad Archelaum philosophum haec spectare; sed res ipsa vix dubia esse potest. Fuitne fodice Cimonis uxor legitima Ambigua sunt

ri pellex, quas pro conjugibus habere cives Atheniensium, ges patiebantur. 2. Plutarch. Cimon IV Ditissimus Atheniensis Callias Elpinicae amore captus, Miltiadis mulctam solvisse dicitur, ut a Cimone sororem conjugem Obti

neret.

. Tradit Plutarchus Cimon IV , nescio quo festimonio fretus Polygnotum Elpinicae amore incensum suisse, et eum Poecilem pictis Trojanarum capti- Varum figuris exornaret Laodicem sub Elpinici specie repraesentavisse. At in hoc Plutarchi loco manifestus error deprehenditur, ita ut totam illam de Polygnoto et Elpinice historio im in uua, si minus omnia, falsa coiitinere non negaverim Ait enim Plutarchus ulvam Elpini P et Polygnoti flammam ante eXarSisse, quam Cassis illa nupsisset. Non attendit Plutarchus se antea dixisse Cimonem, antequam cum Callia ni atrimonio jungeretur Elpinice, sortunis omnino destitutum fuisse : unde emeitur Cimonem non potuisse tum urbem decorare monumentis illis et picturis ad quae persicienda Polygnotum Thaso arcessisse dicitur Magnifica illa opera tantum post Cimonis apud Eurymedontem Victoriam, anno abo, si eri coepta sunt. Itaque si verum est Elpinicae cum Polygnoto intercessisse familiaritatem et consuetudinem, non prius in tercessit ea, quam aliis nupsisset Elpinice... Plutarch. Cimon, XIV. Narrat Stesiimbrotus Periclem subridentem V pauc

testimonium ab omni suspicione vacuum eo magis mihi videtur esse, quod a Cimonis partibus ille stabat ouod si rem, quae Elpinicae famam attereret Otius quam augeret, Pericli vero honesta videri posset, referre non dubitavit, ea nimirum vera est, et idcirco a Stesimbroto narrata est, quod, cum esset omnibus notissima, non poterat omitti.5. Plutarch. Pericles XXVIII.

28쪽

- si miis Suae Splendorem et magnificentiam resecerat , ad se

mullos contraxerat e nobilissimis civitatis gentibus juvenes qui in locupletes magni ducis sedes et amoenos liori OS CODVeniebant, ut rogi hospitio excopii lautissimis mensarum apparalibus accumberent et iis opularum ruerentur VoluptatibuS. quibus herum ipsum non abhorruisse constat' Illo in circulo, illa inter convivia Ionem saepissime versatum esse quiS neget Mulla, quidem saloor, saepe dicta esse praeclare inter conViVa crediderim, cum praesertim opulis adessent Summi

viri Cimonis amici, Polygnotus illo et Micon et Panaenius ejusque rator Phidias et tot alii quos nostro conligit ut de arte in qua florebant, aut de operibus quae tum Athenis perficiebant, scite simul et jucundo dissoronios audiret. Quid

vero, cum accumbebant alii, non ingenio sane neque Ser

monum leporo destituti, sed moribus et dignitate parum speciali, ut Molanthius illo, Cimonis amorum laudator, qui veteris comoediae agellis vapulavit, ut bonarum coenarum assectator, garrulus et libidinis immodicus . Ut egregiarum artium, ita viliorum ot libidinum exemplis

quae riu oculis proponebantur, quomodo noster potuisse se Subducere, ad quae imitanda cum aetas, tum Cimonis auctoritas eum hortabatur Aliquid igitur e studiorum contentione Ionem in prima juventulo remisisse non est quod miremur.

Quod ita re ipsa suisse etiam ex Balone Sinopensi, qui de

l. Quod jam post Mycalensem pugnam fieri posuit. Tum enim ad Cherronesum Atheniensium classis deducta est ii Elle setait impatiente de retablirrascendant 'Athenes et de reprendi e les biens des citoyens allisiniens de laChersonese Probablement uti grani nombre des principaux personnages et en particulier Cimon sit de Miltiade, avalent a des possession etendues a recolavrer virote VII, p. 58, in gallica translatione. 2. Plutarch. Cimon, XVII es PericleS X. 3. Plutarch. Cimon IV. f. apud Cratinum Comio strino frctym. Didos, p. scribae Metrobi votum Equidem ipse sperabam Metrobius scriba, mecum viro divino atque hospitalissimo omniumque olim Graecorum optimo, Cimone selici senectute convivantem, lotam vitam ducturum esse. Sed ille me deserens abiit prior n. Optabat ille ciconiae collum ut diutius sapore frueretur eorum quae deglutiebat Archippus comicus eum tradebat devorandum piscibus adversus homines gulae deditos rebollantibus. Cf. Plutarch. Cimon IV, DCOmiss VrseC. Γαμm. Didot p. lθ8, Si, ele. cf. Athenaeum I, 6 c XII, ibis, a VIII, 3.3, c.

29쪽

- la nostro librii in scripserat in tolli uim iis . Illo enim iis dona soroverbis, tribus Cimonis nutura sepiola est, ad os lingendos Ionis mores utitur t Ionoeth: inquit, Ion eruti. Elianus quoquo tradit Ionem intomporaniona ad bibendum se ostendisse . IIuic vero crimini num quid vori in os sol in dubium vocavere quidam inter quos Selio ollius nillil liud uolonis aut leti inniverbis significari putat, si quis volit ad voti runt an loria Inscribendi niorem attondero nisi Iononi in carminibus suis de propinationibus et conviviis saepe egisse, neque habendam rationem esse si agmentorum, cum ea soro omnia nobis a scriptoribus radii a sint qui soliti sint ejus generis argumenta in libris suis ipsi tractare' Quid vero Verbo omoetr c,

quod ad Ionis mores pertineat quis est qui putet ouis possit contendor ista do illoris, do carminum argum sentis iunium esse dici a Quod si =261 steteto et o oetriari jure Octi illi qui Bacchum et Venerem, Baccho ipso et Venere abstinens. carminibus sui celebrat, quis unquam dignior aestitit quam Anpereon, qui hoc nomine appoliaretur, cujus tamen moreSab Eliano ipso ita videmus do solidi, ut moderatos et rugi. Per deos immortales, inquit, ne quis de Toto poeta maledice dicat caveat quis ne eum in temporantiae arguat Plato

pillem eumdem poetam is 36 appellare non dubitavit si Elonini no veteres quidem fugiebat non semper ales poetarum more esse, qualia erant Carminum argumenta, neque ullam causam invenire me saleor, cur de scriptis eorum dicta esse

aliquis iniolligas, quae de eorum indole viri critici protulerunt. Quod si non Ionis morum gravitali adversatur, quod

l. Allienaeus. X, 26 f. 2. Elianus, Vcti'. istor. II, l . : Omora petet Tapirio o vora Est Tis rae E ' . AEliani testimonium eo majorem auctoritatem mihi habere videtur, quod in loco laudato eos tantum recenset qui propter magnum vini amorem famosi

erant.

3. F. Schoeli Ceber Ion Bon Chius Aheinisches Musetim, l8 l, p. l. AElianus, IX, . Animadvertendum est tamen in loco laudato Alianum de

rebus venereis tantum esse locutum. 5. Plato, hae rus, 2 ore.

30쪽

-' ejus carminum fragmonia ad nos pervenerunt eorum libris inclusa qui praesertim e conviviis maloriam suam hauserunt, quis lamen audeat contendero ali argumento posse defendi nostrum sobrio et temporanti victu usum esse No eam igitur

indolis foveritatem Ioni tribuamus, quam neque ipsa poetae origo, neque temporum quibus vixit instituta recipiunt Chii natus es Ion in insula propter excellentiam vini notissima, oujUS no Sirum sagacem aestimatorem fuisse ipsum illud os lendis, quod quadam dio, ut victoriam in tragico cortamine a se reportatam celebraret, sic filia Chio vino plena Atheniensibus dono dedit. Noquo pro socio ipso lagioribus illis, quorum celeris copiam aciebat, poculis abstinuit. Quod si quis arbitros ur hunc vini amorem Ioni probro fuisse apud aequales, reputet is nudam indo traxisso infamiam schylum, Ionis amicum, of Platonem in ConDimo non dubitasse tomulonios

inducor urbanissimos Athenarum Viro S. Quod pertino ad amores lonis quem piat stibist to But Sinopensis Vocat, confitentem, ut ita dicam, reum habemus, cum

ipsius poetae orbis Balonis testimonium innitatur. In elegiacis carminibus, inquit Balo, consiletur Ion se Chrysillae, Tolo filiae, Corinthiae mulieris, amore captum eSSe, quum

amicam misso Poriclis Olympii Toloclidos infesto seruit . Equidem fateor, si una Chrysilla Ionis amica suis, non Siquod pto metaedio eum appellei Balo. At quis non videt in mullas alius nostrum exarsisse, inter quas unam Chrysillam memorat vir Sinopensis, quod Periclis fiam, cujus vel minima sueta noscere operae prolium est, amorem illa inconderat Quid ver, In amore quoquo Ion Periclis advorsarius 8 exclamat Noepkius . Quidni quaeso Non mam semper morum

Verba theos et burdiet 6 Bergilius arbitratur sinem esse elegiaci versus Bergk, Ionis fragm. in Lyr stroec. Minime probabilem esse puto helckerii conjecturam, Teleclidem scilicet per fictum Chrysillae nomen Periclis avaritiae alludere tantum voluisse. helcker, ille Griech. Ira sinit. p. il).2. Κoepke, cle Ionis it et rctfm. P. .