장음표시 사용
41쪽
Coloplioneum sta lue prii clarissima P. Muid di Simoitidis carminibus dicam, quorum pleraque non mi u inter poculaeSSe canta laqSi igitur novi aliquid Ion inologia invenit, totum in eo Versatur illud, quod, ut supra diximus, inter poculorum potitiam
nobiliorum studiorum non erat immemor et ea in primis celebrasso videtur, quibus ingenui illorum temporum viri oblectabantur. Imo vero : ne ea quidem laus ilis ius poetae innituum propria liabenda est, sed aetoli qua vixit potius est imputanda Non suorum sed communium studiorum interpro suit Atheniensium, qui jam tum ante luam ira copiis suis sophisiae ad omnis generis disciplinas animos incitarent, ingenuis artibus insormari in perunt. Cui antea logi inservierant volere poetam ut ex aetatis Suc studiis argumenta sua trulierent, eamdem noster secutus est et eum scribendi cursum tonuit, quem mutati aequalium mores tenero eum coegerunt Quantum vero se ad aequalium judicium usque sensu Sepoeia nos fer singeret, non ex solis elegiarum si agmentis, sed
ipS ex oratione perspicitur Ion sui loni non illa iacunditate caret et venustate qui Ioniam poetarum erat propria . Qui S, ut exemplo utar, molli versuum flexu non delectetur et gratissima imaginum novitate quibus noster vitem brachia Sua explicantem depingit uvasque in prodiis inter se, ut convivas ipsos inter epulas, quasi garrientes Austori nempe et
pusilli simul judicii virum, qui totius loci eleganti abundan
t Fragin elegiarum et pocist et etv Bergk, Lyr. r. . 2. Vide praesertim fragm. I in Lyr. r. Bergit. d. Inter elegorum veteres scriptores Mimnermus unus videtur ea neglexissessiade omnium juxta intererat audire et ea solum quae ipse penitus sentiebat expressisse. Quanquam enim ex intimo corde proficiscuntur odium atque invidia qua adversus v χχob: furit Theognis, ea tamen ad res quae omnibus cordi erant, spectare nemo est quin videat. . Nieber lingius merito animadvertit verbis et iv et et ωnioeti inesse praeclarum exemplum epicae sive ionicae 1αZoo ortet: nec displicere mihi fateor quae adjicitio . icti cl. p. 6i Imprimis enim in hoc carmine animadverti oportet omericam, vel ionicam quamdam structura libertatem sive gratam negligentiam quam tum argumento tum carmini elegiaco aptissimam ne ad severiores leges revocemus cuVendum Bib.
42쪽
- 28 lia non moveat iii 'ol, ni salior lyricium quiddam omnia haec redolent, et jus modi sunt quae in clior dithyrambico nos non offenderent. Non poluit Ion ut videtur, in scribendo omnino exuere lyricorum carminum indolem quae lum ad perseelam speciem a summis viris, Pindaro et Simonide, adducta erant atque ila colori ionico, quem relinuerat, miSce
bat aliquid splendidius, quale probare tum solebant assidui
dithyramborum spectatores. Non lamen ultra modum lumido illi generi inseruiit, sed tantum inde sumpsit, quuntum nec PSSedsset ad augendam et reficiendam senes conlis jam elegiaci carminis virtutem atque robur eo quo magis laudandus in ea re videtur, quod arduum erat descriptas operum vices Ob Se vare in hoc tanto lyricae et scenicae poesis avore et gratia. Infer novissimos elegiarum Scriptores Ion annumerari pol e St.
Si qui eadem lato aut pauci post annis aliquam huic e neri operam tribuerunt, aut videntur ii delectationem potius ad breve et exiguum tempus quaesivisse, ut Critias aut nihil jam ex antiqua voloris elogiae indole relinent, ut Dionysius Chalcus, cujus poemata lyricis carminibus propiora sunt quam elogiis Ion ipso soriasse non diutissimo huic antiquo generi
immoratus est, et brevi se ad alia convertit in quibus ira clandis majorem se considebat apud aequales Suo saniam esse aS-
l. Si vocem pol et exceperis, quae parum proprie Videtur in hoc loco usurpata esse, non video quid reprehendi possit in his versibus elegantissimis. De toto loco scribitinoopulus soP. ct uil. p. si Dicendi genus tumidum et frigidum et artificiose pelitum, quo singula nimis quiddam accipiunt dithyrambicum quam quod in elegiis componendis non vituperandum esset . In medio inter Nieberdiligium etioepkium stabimus si vere judicare volueri-
43쪽
nibus adsuit, quibus aliquandiu distracia est Allieniensium civitas, donec devicio optimatium duco Cimone ei in exsilium pulso Thucydido Molosiae silio, Pericles summam pudciVe suos auctoritalem adeptus est, et, nullo jam obstante aemulo, debilitas si acta quo antiqua areopagi auctoritate, O- vis popularibus quo institutis Allienarum magnitudinem et splendorem labilivit. Utrum vero Ion segnis hanc disci plinae voloris perturbationem spectaverit, an partes ipse in hoc certamine gerendas susceperit, disquirere non indignum videtur. Minimo dubium est quin indo a principio in optimalium factionem summa voluntate Ion proponsus fuerit et impensius
Cimonem coluerit. Non modo enim beneficiorum, quae doleScens a praestantissimo viro noster acceperat, memoria inter so erant conjuncti, sed etiam, patria oriundus in quatum florebant nobilium partos, iis praeceptis Ion informalus erat, quae inter eum et Cimonem communium de rebus publicis opinionum vincula instituerent.
44쪽
Nec minus, opinor, Ioni accepta esse polorans quae Cimon de barbaris debellandis praedicabat. Cum Pericles lotas
Athenarum sociorumque viros advorsus Vicinam Lacedaemonior lui potestatem, unde summus vir maximum patriae Sila
periculum imminero intelligebat, reservandas esse arbitraretur, Cimoni autem nihil utilius esse videretur quam pacem cum Spartanis agor ut civitati licere in Asiae littoribus I gaeique maris insulis reliquas Persarum opes lacessere et allerere, utrius laudem sol lunam pulus nostro Sequendum fuisse, cum ipse ionica genio esse ortus, barbarisque eo insensiores gereret animos, quo servitutis Asiae Minoris civi talibus a Rogo impositae calamitalem et dedecus propius vidisset injus nimirum partes amplexus est, quem videbat, patriae virtutis simul et solicitatis heredem, sibi munus suscepiSSe Ionas in libertatem vindicandi et diuturnas Persarum injurias ulciscendi. Jam ex iis, quae de privalis utriusque moribus narrabat Ion perspici potest quo Cimonem studio prosequeretur, quam contra alienus Pericli esset u Ion poeta, inquit Plutarchus, Poriclem insolentem ait fuisse in consuetudine, et sustuosiorem ejus autem jactantiam magno aliorum contempli ac superbia esse permixtam Laudat contra Cimonis concinnitatem, sae ili latem, et in convicii comitatem . , Neque mihi mullum videatur erraro, si quis opinetur Plutarchum in libello, quem de Cimone scripsit, Atheniensem ducem singuli tribus laudibus ideo extulisse, quod in scribendo Ionem saepe oculus sit. Multa sunt prosecto in hoc opere, quae ex Ionis historicis libris prosocia sunt, quos Plutarchum accuratissime legisse inde manifestum est, quod haud semel ab eo laudatur Ion . Neque hoc sane mirum Earum enim subsellarum curiosus quae ad privatam magnorum Virorum Visam perlinent, qui Plutarchus nostri commentarios neglexisset, quibus luculentiores vix poterant ulli inveniri, cum
. Plutarch. Pericles V. 2. Plutarch. Cimon, IX XVI.
45쪽
narraros Ion non en quo Ab aliis necopisset, se i ii tali si uult audivisso traii vidisset tantor tuo Iuni nulla ui ct illa uniosi, Cimonis i ibi uim mores, Ormon PS, in Unium Eserebant.
Sed ulut so Paros habet si ublica intor Cimonis et Periclis
sputores certamina ni lento ut quo arrecto animo Ionom SI, PClavisso constat et litteris mundavisse quo ramicorum suorum
laudem possent augere. Anno Di illo Cli . . . eum Lacedo monii Athonas togatum Periclidam missis soni auxili iam implorantes adversus lotus quibus ad obollandum ninios addiderant calamitates in quibus Sparta, Pira motu soroe, et Sa lum vers ibuetur, utque in summa di bitalion Allio nienses hara orent, utrum Ephiali e consilia audienda ossent suadentis ut inimicis suis of soro hostibus auxilia donogarent, an Cimonis auctoritas sequenda, qui subveniendum esse Spartanis conseret, pro corio haberi pol est Iononi in concione assuisse, in qua vehemontissimn animi, virium, ingenii contentione dimicaverunt inter se adversa rum paritum ducos Eorum Pnim quast tum vel dicta vel icta sunt, in libris suis memoriam Servaverat, utque etiam nunc apud eum imaginem deprehendimus gravissimost illius ora lionis qua Cimo incerto plebis voluntatem expugnavit, civeS suos adhortans botriae cium c laudum osse Sinerent, neve urbem, quod alterum jugi partem sustinoros, negligerens Paucis post monsibus Cimo, quatuor millibus opillarum praesectus, Lacedaemonem contendit promissa parianis auxilia secum adducens. Num Cimonem in itinere Ion comitatus sit in eortum est. Al Poloponosum ipso prosecto invisit res propius olim civitalem inspexit cujus mores alis ueingenium proe dicatum saepe a Cimon audiverat. Ei amicus, qui et LXoλακto Vocul, plures , Sic Ion Lacedaemoniorum indolem
l . Plutareh. Cimon XXIV. Concionis quae tum habita est memoriam et Aristophanes in Lysislrctfct v. llid, servavit. Effingit legatum Periclidam
2. Vide II Psych. s. v. υμ-io 6 bov. Ex loco laudato apparet Ionem Alphei cursum in Elide vidisse. 3. Plutarch. Cimon, XVI IV καὶ 1 EA, O t υα Πελomovumet ora et et f. xli et c
46쪽
- valde admiratus est, ut apparet ex nonnullis perditae fragoediae vorsibus qui ad nos pervenerunt in quibus cum eorum breviloquentiam, tum strenuam in agendo Virtutem lauda-Verat
Non enim verbis munitur Lacedaemoniorum civitas
sed ubi Mars novus bellum novum incidit exercitui populo ,
Senatus imperat, manus conficit i.
Ipsi versus, quod apud Iononi admodum rarum suisse videtur, concisum habent aliquid et breve, quale Spartanorum dicendi genus suisse nolum est. Cum ipso Lacedaemoniorum rege Archidamo, consuetudinem nosior, ut veri omnino simile est, instituit. Ab eo enim hospitio exceptus et rogali mon-Sae assidens, sive in castris, sive Lacedaemone coena habita est, carmine elegiaco rogis laudes celebravit, quom ab ipso Jove per longam divinorum heroum seriem Uerculem Proclem, Persidas genus trahere prosilebatur . Quamdiu vixit imo consentaneum est Ionem iisdem advorsus Periclem inimiciliis esse inconsum, quibus amicum Suum eumdemque patronum videbat inflammari. Quemadmodum Vero mutilae aemulorom simultates non eadem semper
vehementia eruperunt, sed aliquandiu paulum consedisset Daegi: O ἀυopoq. - Id ibid. XV quoties civibus suis aliquid exprobrare Cimon volebat aut eos irritare, dicere solebat diaetodit aevi ob asotolaeto t. Cum gemellos silios ei genuisset uxor, alteri et e loemonio, leo alteri nomen imposuit.
l. Fragm. Lap. Nauck l88s . Periit ipse fragoediae situlus. f. historiolam
quae his versibus apud Sextum Empiricum clausa est. Ion in hoc loco nescio an alludat strenuis et fortibus Lacedaemoniorum consiliis, cum Archidamus, Ol. sol .6. - 63 ant Ch. n. civium animos post terrae motum trepidantes et desperatos recreavit, contractaque Spartanorum manu, rebellantium hilolarum impetum repressit.
2. Vide Ionis carmen in secundo hujus libelli capite. Vide apudiauptium,cle Ioni Persibus uui Atheninum XI, p. Z6s, disputationem qua Vir doctus Varias eorum opiniones refellit, qui primo elegiae carminis versu designari putant aut Jovem, aut Bacchum, aut mensae regem, coenamque prbitrantur Chii aut Argis esse habitam. I auplius O. uelleri opinionem sequitur qui ad Archidamum Lacedaemoniorum regem haec pertinere suspicatur, et carmen recitatatum esse credit Lacedaemone aut in Spartanorum castris O. Mueller, is ieri Lillercti si ecque, I, p. 228, cum nota).
47쪽
tium lucem iras concipii lini, motio Contra alii lui Lil se odio suo rem illo bal l l exemplo allorum, cui dubium esse potest, ilii in Summus dolor, tuom ex amici exsilio anno i it an l. Ch. n.
unimo ceperat, paulum mitigatus sit post illud apud Tanagram pro lium in quo Cimo suo in Athonas amore insigni
dignus visus os i qui in patriam revocalus, non adversarius jam Periclis, sed socius, liquam gerendarum rerum Iniblicarum partem oblineret Reconciliata in lor lucos gratia, ad leniores erga Periclem sensus nostrum etiam conVersum eSSe
pro certo haberi potest . , Mortuo vero Cimone ii alit h. n. , rursus necenso Sunt animorum odiorum suo saces . Tum enim Thucydides, Molosio filius Cimonisque assinis , contractis, quae jam Solulae Videbantur, optimatium paritum reliquiis redintegra loque bello, in Periclem lambo homo illi impolia os infulis ut in summo discrimino vorsari videretur magni viri auctoritas. Quamlum potuit Ion inter dimicantes amicos suos personam SuS- linere e cum ei praesertim propter peregrinum originem nullus ad publica munera aditus, ut verisimile est, pateret 8 Non ignoramus quidem alios etsi civitate semper caruerunt, cum lanion eximia in dicendo acultato ominerent, ex aliqua parte, dum privatos aut defenderent aut arguerent, publicas res alligissem hanc scimus, paucis post Ionem anniS, artem Lysiam calluisse. At Ion no quo natura videtur suisse
inStructus, neque disciplina insormalus ad hanc dicondis acul- lalem i. Neque id mirum, cum ea aetate vix coepisset Athenis
s. Plutarch. Perietes XV: Reget: icilla Ovoc. 2. Nullus exstat veterum scriptorum locus, nullum monumentiam, cujus festimonio nisi contendere possimus Ionem in ei vitalem ab Atheniensibus esse receptum. Quam parce civium jura peregrinis concederent Athenienses, Lysiae exemplo docemur qui post tot et tanta beneficia quibus populum in recuperanda libertate adjuverat, nunquam tamen in civium numero habitus est. Quibus autem meritis Ion ab Atheniensibus civitatem potuerit impetrare non video. Fieri tamem potuit ut per Cimonem letoet xtim obtineres.
At ne sic quidem jure suffragii in concione aut in judiciis fruebatur, nedum ad publicos magistratus illi via pateret. Vide Schenkl, De meloecis ollicis, in tener Siticien l88θ, II, sub sinem.
48쪽
- esse aliqua ars dicendi et nondum paterent illi siculorum aut aliorum magistrorum ludi, in quibus postea eloquentiae arma fractare Athenienses didicerunt. At si quis oratoriam vim volebat lum adipisci, una ad id via ei erat, nempe si in rebus ipsis gerendi versaretur atque summos in re publica viros dicentos audiret atque imitaretur et in quo quidem vel studiosissimi operam rustra consumpsissent, cum illud eloquentiae genus excellentiam naturae requirat qua paucissimi, vel apud Graeco S, eminuertant. Quid vero ut oratoribus, ita et poetis sua auctoritas erat, eaque Summa, modo non intra pariolos, ut ita dicam, alque in dolositu paucorum amicorum coeli ingenium suum XPΓ-cerent, sed prodirent in lucem et spectunt cuncta civitate,
in scena quid do publicis rebus ipsi sentirent sub vividis per
sonarum imaginibus expromerent. Quod jus non Atheniensium modo poetarum suisse constat, sed peregrinis etiam haud se mol obtigisse. Ad hanc labefaciendae adversarum partium pol est alis rationem confugisse Ion videtur. 2. - De scenicis foetis qui sub mPholoe et Meretilis nomine I usistin et Periclem Persecuti Sunt. Plutarchus in Pericle dum ea commemora quae ad Aspasiam ulli noni narrat eum mullorum comicorum poetarum conviciis obnoxiam suisse qui inter Varia cognomina, mulieris impudicitiam porto criminantia, ct erram OmPhctlam Saeptu eam Vocare consueverant . Qui fuerint ii, Plutarchus
. II tet6tueti ci ille cro scilicet qui nostro ab Aristophanis quodam interprete adscriptus est, spurius jam ab ipsis antiquis auctoribus habebatur.
49쪽
ipso non proclit sed a Ialonis intersit te locemur ex eorum num oro suisso Cratinum qui pro socio non solus exstitit illius opprobii auctor Multi enim comit ilia voloris scriptores insonsos Polioli animos se ore liunt is notum plures Pliani subularum Argum stillum traxisse potueruiit PCllore uti sol lan sit inliti' connubio. Intor eos testat Archippum memorare, sui circa Pam Platona Vis obni ilua de cossit Periclos . Conni diam illo composuerat XCujus litulo, up ακλῆ cndi aemu forsitan licet con
jicero poetam de Aspasiaret ejus familiari aliquid expressisse.
Paucis post annis Nicochares eamdem maloriam arripuit ut in cortum videri potest num quid do Pori elis amoribus ille tradiderit, cum praesertim haud ita paucis post defunctum Periclem annis, consecto jam Peloponnesiae bollo, sto pueril Quod vero porti nos ad Onmhctio ab Antiphane et a
Cratino juniore, ni odiu , ut dicitur, comos dire postlis, Compo
Silas, vero mihi dicturus osso vido or stabulas illas do diis polius, oratorculis holuatione, do opularum apparalibu Segisse qui tum mos vigebal, quam de Pericle et j v xo tet stat. At fragost diarum satyricorum suo dramatum scriptoribus haud multo minor, quana comicis poetis, videtur conceSSasuisse potestas in conam inducendi quae in civitato gerebantur. Ut Eschylum Euripidem aliosque omittam, ipsa Periclis aetate duo satyrica dramala acla sunt, quorum utrique Omselicto nomon inscriptum erat. Quorum allorum Achaeus Eretriensis scripserat, altorum Ion Chius. De Achaeo Periclis insectatore dispulaverunt alii'.
Dido t. p. lo Eupolis, qui ea in Chironoua Periclis ui agistrum scilicet vocaverat et II elenarii, id est Graeciae pestem. In ejusdem auctoris comoedia, quae inscripta fuit tλoc, vapulabat Aspasia Schol. lat. p. 332, si, Bekker. f. Frcts m. Com, Poem Didos, p. 8T, ).2. Archippus comico certamine vicit Olymp. si il5-ila ante Ch. . , secundum Suidam. Cf. Friasm. Omio. yrmet, Didos, p. 2 b.
50쪽
- Quod vero ad nostrum perlinet, cum non possit esse dubium quin odio Periclem Ion prosecutus sit, cumque ex Plutarcho discamus Aspasiani lieroni OmPhctlam per contumeliam a Scenicis poetis esse vocalam, propius idem est Ionem, Om Pholae scriptorem, inter eos posse annumerari qui, arrepta sabulo occasione, Aspasiae riusque familiaris Periclis mores et vitam in scena strinxerunt .
otio strino et Sit Ionis Omphala. Clarius quidem, credo, ita se rem habuisse appareat, si plane notum sit quo anno Ionis mPhcti acta sit. Pulat Noopulus 'dabulam paucis uni Periclis obilum annis induciam esse, infra quatuor illorum annorum spatium quibus summus vir, dissidonio jam duci suo civitate, inimiciliarum fluctu paene obrutus est, cum alii carissimos ejus amicos Phidiam, Anaxagoram, Aspasiam ipsam, impietatis causa in iis vocarent, alii ipsum odiosis criminibus insectarentur i - 2 ante Ch. n. . IIaec lania in Periclem odia, ut opinaturio opkius, non Ion ipso inflammavit, sed communi omnium odio ipse accensus est ita ut inde scribendae Om-
Pholoe occasionem noster arripuerit.
At quaedam Sunt quae possint opinioni quam tueturio op-kius objici Nempe jam ante annum coeperant comici scriptores Periclem in scena doridoro, atque jam inde ab anno io in lanium creverat poetarum audacia, ut scena digna visa esse quae severiore lege regeretur Praeterea, infra annos i - 2b, adeo firmis civium ludiorum undamentis nitebatur Periclis potestas, ut nullus jamdiu exstaret aemuluSt. Ea opinio non sola nostra est, quippe quam protulerit olim oephius sZeilschris f. c. Allerthum aetas. 886 no IS , quem in ea re Verum perspexisse credimus, quanquam non omnia nobis placent in ejus disputatione. 2. oepke, Zeilschri . . . allerih. WisS. 836, S. d. Curtius, Ilist grecque III, p. 3, in gallica translatione.