Animadversionvm liber in Nonni Dionysiaca. By Petrus Cunaeus

141쪽

ru NONNr Drouus VACA ristensem ducem vertisse patrium solum, in Scyathi sedes suas collocavisse.non igitur satis habuit dixisse,

sed odiosa sedulitate addit insuper,

circ*ίνων : pc x Ao su repsetea, Aaeas est idem quod jam dixerat. tamen neque sic de sinere potuit majori enim ad huc taedio illud cu-

dissidebat captu nostro, neque futurum credidit ut posteri intelligere Sent, quid paucis vellet.quare prolixus esse laboravit Antiqui inter pri in mas dicendi virtutes statuunt . moret ornetre quam multis quidem modis obtineri ajunt, sed praecipue tamen, si quis ita dicat, ut plura relinquat, quae tute addas Hoc magnae artis est nam hin brevitate est venustas,d suo sibi judicio gaudent alii, qui audiunt dum enim ipsi per se intelligunt, .explent quod omissum erat, magis sapere jam sibi videntur, lavent dicenti, non ut auditores, sed ut testes. Non arari adverterunt hoc severi illi Aristarchi, qui jam olim Homeri quosdam errores exagitare ausi fueriit Liter hos Porphyrius est,qui cum legisset in Iliadis libro .

142쪽

ri PETR CvN EI AN IN AD ER s. anxie monuit addendum suille, in eis cepatri r; est id nam ni fiat, metuendia jam elle ne etiam vermes sint in deorum numero habendi, quum desine sanguine sint, frumentum non edant, neque bibant vinum. sane hoc mire stultum cst,&videtur philosophus ille, postquam semel scholae sua si alia reliquit, in alio quali orbe pede posuis

se Nos euhoc tanto metu liberamus nemo enim

erit, qui credet Homerum voluisse perfecta den nitione docere quid dii essent ex multis enim una differentiam posuiti reliquas omisit, ut curiosici q-ciae sapietes semper aliquid haberent, quod suapte industria adjicere ad haec possent. omisit, inquam, quia res manifesta erat,sitimul ut esset op ui EA: GP. Omnino enim brevitas esticit&αο ν -

et petet simul, venustate. Quare hac de causam apistri quoque Grici subent subinde uc ire - i , qui longe elegantissimus est, tagratissimus

dicendi modus Equidem ad hunc locum quod attinet,arbitror supervacanca illa recidi posse, sisti f.

non enim jam aperte dicet eum in Scythia habitatasse, sed facile tamen colligetur M. Tu et et Emo teris. in quo non vulgaris est artis vis. Aliter res habet in exili charactere ibi enim magis decet vicina omitia. minima eXcutere,neque quidquam praeterire. Atq; id ei saepe hic autho set, iteratio eius dem ei laudatur Quod in Ctesiae scriptis frequens fuisse veteres notant i cola piris musν,κα συλ

143쪽

eandem rem multas repetiit,ut nihil horti sit quod tolli possit, quin simul pereat quoque ii pHygiae. hoc ab aliis quoque mirifice factum fuissem emi nimus. In illo Asclepiad. ae epigrammate,quod di tum n unquam fuit, aliquid det vinum est, dedita opera idem iterat, neque obtundit tamen. Quin Callimachi quoque singulare quoddam artificiu apparuit in ista tautologia, quae est hynm. v.

nihil se licius est,nihil quod magis admiramur. tamen hoc ipsum in alio quodam charactere culpandum est et, neque defendi a quoquam poster. Tanti est discernere dicendi genera, decorem in omnibus serrare. 3 o. Is iret Ata: pιλ pcia non ea in Italia Pelo tu, nris sed in Sicilia leae. 38O S. 'Arrae ob c u leg.

144쪽

iit Parni CuN EI ANIMADUERS. , ret,in peregrinac reosar Arius aliquis fuit, ina, quit, qui hostem suum arma moventem, omnia, dira minitantem, verborum paucorum vi repres sit. ita victoriam, quam pugnando reportare non, potui siet, mystica quadam incantandi virtute obti- , nuit .Hoc ut nobis lignificet,Operose et est o Ao M. Haec verba ejus fuerunt, quorum vim putida nugacitate explicat,

prosecto non amerius, sed Nonnus videtur,c et ir,&poterat tam horrebili carminis lege vel serpens in pratis rumpi. )i inm hi in imite, o iras, Aera prec

ut sit Tith asus fluvius, prope quem agebant Gor-

145쪽

ctas querelas amantium. viri summi, sed non animadverterunt paulo aliter haec creteians referri. noster enim non ab hac illum, sed ab illo hanc amari ait contra alii,

Io librumta decimum arturara

Dionysiacorum.

Sis. I M. diae lex pol tir tam in re pinem ae (rsa ei, nil i tu vigilae sibi rent disti. et insigniferior.ndenim dicit,quod vult. Postquam populorum ducum auxiliares copias recensuit, tandem etiam catalogum contexit J νευμ μαγικ pos . sed ante tamen indicat,&ait se numeraturum restri et a Mirum', hoc est, multitudinem Deorum. Obsecro quid istuc nam est aut quo modo credemus et: ilogor, cras Ac ubique& semperdi nati a pracsvir certe sed o non sunt dii, sed in ter homines hi,qui ad deos ob quamcunque naturae suae excellentiam proxime accedunt quare si

ductum verborum sequimur sane necesse estic aerii oloen erit non illa deoru sed hic heroum sum morti ducum vide quid possit ignoratio eme- dati idiotismi essicit enim ut diversum sit in di

eurunt alii prodigiosum subinde,&qui plane sierin Prater

146쪽

1i PETRI CvNA ANIMADVERS. praeter sensum eius. Nemo vero recte dixerit diu nos deos nihil quippe divinum est, nisi quod sit extra illos. nam reliqui omnes possunt horum particj patione quadam divini censeri a solidi non possunt.Iam illud quoque nihil est , pci rene vecta. Serri Siculi debebat locum integru sic scripsisse, sic enim distines c, reverc.

hunc locum inspicere solebam in augustum coarctari copias meas sensi sunt enim tam male depravata omnia,prope ut desperaverim nunc tameconjecturae sidere ausiis sum, de singula sic consti

cie Telchinibus agit, qui quum sient homines invidi, o fascinatores, terram omnium matrem nutricem Stygiis quia perfuderunt, ut sic sterilis,& humanum genus periret.(i 3 388. 16. viri doctissimi insigne mendum hic reis liquerant, quod integrum sensum inverterat legend.i πιον crito A pc' et petet, uer . cra

147쪽

ij NON Ni Dio Nusa AC A. arcterat enim Pholus quoque Centaurorum unus, sicut Chiron. 3yo. II. Aeevaeis mi ardo a parer sae et cet ethpJ auq nihil sani. immutem sic,

Haec germana sunt. Causa autem, quam adfert,cur

hi ambo ad bellum una venerint, sophistica est

nugatoria.

ardent enim libidine, sin furias ac ignem imunt. viri summi, pυ μ s. sed non ita loquitur nos e r. Fal-hen b. e pri qi: lv v. in quo profecto nihil est quod probeS. 3ys, . non adsequitur Homeri divinitate . quod ais enim ille ait de portentos illo homin vel hominis potius retrimento, ψ thep.dec Id noster,

sane multo deterius est enim :ο ο , cujus caput in mucronem desinit velut turbinatum est at caesi: minimc. pertinet enim ad lapides,&ad alia, in quibus multa sunt, quae extant eminent illud est acutum: hoc vero asperum quare halluci

natus est.

148쪽

11 PETRr v NA ANIMADvERS, scripserit,

nam Thessalae mulieres fere omnes veneficae crant,&anuum ingenia maxime huc ferebantur. 6η Oet. 28. Ieruet rus L ex sternutatione omen vulgo erat.nemo autem calce sternuit sed naribus. quare male utipi rescripserim potius,r rid porcis, A , et pus siet et pest . a si sic pag. 336.3. -- i coie J rs n

Tionysiacorum.

149쪽

D dram decimui exturata

a b. I et languet vis verborum propter levemu Arii rationem lege, si, is volui fingere indignantis db;b quen- icto dam, acerbam Aolgo e stringeti ira effusam . quod ubi fit, praecipiunt dicendi artifices inutilem esse

hoc enim non est effervescentis, neque concitati, sed declamantis Mostentantis prima ars est artem hic dissimulare. magis enim acre est,quicquid sint anxietate effunditur,. ex ipsa renatum subato apparet. Homerus quoties verbis aliquem saevientem acit, numeros frangit, tam utilat multa ac quasi singultun loquentem inducit. talia sunt ista in Iliade.

150쪽

paret, quia neque verbis stat,neque sententiae suus ordo quod enim coeperat dicere, abrumpit post transiit ad aliud neque hoc absolvit, sed deficit eum tia si vox deinde iterum pergit,

nihil potest liis esse magis acre, aut fervidum. stet in simili re quum vires suas experitur,eandena laudem nusquam assecutus est amat enim etiam in his ubique splendidam illam compositionem, neque variat uspiam, aut a plenitudine numerorum recedit Equidem nisi me monuisset, haut scivissem haec esse excandescentii, prope urentis convitia,

componit singulaniti octa quam tesIerulas etiam dialectice argumenta format,&omnem vim explicat oratoris cuiusdam. In ornamentis conformationibus eligendis&collocandis , comprehen non devinciendis, nihil non ad rationem&tanquam ad artem dirigit. Atqui verum illud est,quod monent Rhetores,an θυμὶ et Hic u

ra . abjicienda igitur hic fuerat anxiati a sollicitudo, quicquid ira ac servor animis suggerere solet exprimendum fuit. tum&negligi debuit et b