장음표시 사용
241쪽
potestas superior, quae promissi vinculum aut impediat. aue solis Wat . Standum ergo omnino , sive aequum, sive iniquum Pronuntiaverint , ita ut Plinii illud huc recte aptes , summum quisque eaust sua iudicem facit , quemcumque eligis. Aliud enim est is de arbitri ossicio , aliud χs de compromittentium obligatione qum
XLVII. I. In arbitri ossisio spectandum. an electua se ac in
vicem judicis, an 27 cum laxiore quadam potestate . quam arbitri quasi propriam vult Seneca , cum dicit ἔ metior viderar conditio eausa bona , si ad judicem , quam si ad arburum mittitur o quia 28 illum formula includit, ereertoe, quos non exeedat, ferminos νο- uil ; hujus libera e nullis adstricta vineulis religis oe detrahere aliis quid potes o ad icere , ετ sentemiam suam , non proin lex auestitia suadet , sed prout humanitas sericordia ιmpulit, regere. Ainristoteles quoque ἐπ- , id est, aequi S commodi hominis es
a. Quo in loco aequitas non proprie significat, ut alibi , par tem illam iustitiae, 29 quae legis sonum generalem e mente auet ris adductius interprtiatur, inam haec & judici commissa est sed omne id, quod reetius sit quam non fit; so etiam extra justitias proprie dictae regulas. Sed tales arbitri sicut inter Privatos di eiuscem imperii cives nequentes sunt . &specialiter Christianis com 4 mendantur ab Apostolo Paulo l. Cor. vi. II ita in dubio non de-het tanta potestas concessa intelligi; in duous enim, Id quod mi nimum est, sequimur; praecipue vero id iocum habet inter sum-m3m potestatem obtinentes , qui cum judicem communem notis habeant, arbitrum censendi sunt adstrinxisset tis ruulis, quibu1 dicis ossicium adstringi solet.
as De eo omittentium obligari lex dicit, cum possit in alienum de .e Quid sacere necessario teneantur. absurdum sensum rapi, ex rationC Ae a6 I. moem judicis ut merum cum prudentia id intelligendum m ius summamque justitiae legem & cauin net. 2.1o. a isiarum merita specteta go Eι iam eaerea tristina Etiam m ia rore quadam ut pon per leges Possit non neri. st etiam praeter ius ex aequo vi bono gi Ita an aMιιο θ ubi non plane aluere. ac diserae de iis conuentum est.
242쪽
tiare debere, non de possessione; nam ῖ pollet isoria Iudicia iuris civilis sunt; . ure gentium possideodi sus dum inrum sequior . Ideo, dum causa. cognoscitur 's nihil est innovandum, lum n Q. Praelu dictum fati. tum quia: dissiduis est cecuperatio. Li.ubus In historia disceptatorum inter populum Carthaginiensem & Masinillam, lam gan . loquit , us moliona non mutarunt. O .. i. XLIX. I. Alterius generis est arbitri sumtio, cum quis ipsi h ni de se arbitrium permittit , quae est deditio pura , subditu a faciens eum, qui se dedit, ei vero, cui sit dedit iu , summam deserens mici atem. ἐπιτρο- σὰ κοβ αλὼν dicunt Graeci . . Sic R IOlos in senatu rogatos legimus , per uintellentne . de se arbitrium populo Romano . Consivum L. Cornelii Lentuli apud Appianum cirςa tinem belli Punici secundi , de re Carthaginiensium hoc erat z permittant, inquit, Carthaginienses se arbitrio nostio , ut victi solent, oe multa antehae feterum ἔ υιdebimus deinde nos; oe , si quid foerimus largιti, 36 habebunt nobιs gratiam et 37 neque en/m fedus differe poterunt I permultum autem.mterest . uamdιM federa tum illis mmus , ut ea νumpant, semper aliquid causabunt.ν tanquam iasi adis versus aliquam fideris partem . Nam quia musta sunt dubia tnterpre- atronis , pater simper perplexandi materia. At, ubι at dedιtis ' abstule-Frmus arma, corpora ipsa acseperimus in potestatem , tum demum in. relligent nabit se habere proprium , demittent animos , quodcvmqusta nobis acceperιnt , id tanquam de atieno daιum liberuιbus auimIs M-νφιent.
a. Sed hic quoque distinguendum est , quid victus pati de
beat, & quid vietor jure, quid etiam salvo omni ossicios facere possit, qvid denique eum maxime deceat . Vietus post dedi iamnem nihil non patiendum habet; quippe jam subditus,ec, si sus
belli externum respicimus, eo in loco, ut ei nihiὲ non eripi POD fit, etiam vita , etiam libertas personalis , multo magis bona ,
non publica tantum, sed & singuloruin . rutou , inquit alio loca Livius, 3 8 permisso libero arburis, ne in coνpora βυιreιur, metuebant .
GROT. hJ prior pali negotior num rare debere, non de pdj sisne id Dux Sabaudiae dicebat in contro versa Salueiae. Vide Serranum Heu meo IV. GRON. 33 De principati me otis limus sit res , cle qua ambigitur ἔNsia uter interim eam postidere de-
aent cesium certatur, uter , dum lis sit, ponidere debeat ; nam is onus probandi in aliarum devolvit.
neficio nostro consecuti fuerint.
o Myue enim fedων dioere Ex sedere quicquam illis deberi. 38 Permiso ΒΘ ro arisimis 3 si s
natus populique Rom. Omne de se aris bitrium sacerent , ne Principes e rum vinculis re suppliciis tradereri tur, metuchast. 4
243쪽
Citavimus alibi e ubi omnia et , qui armis plus potest , ded ta sunt, Lib. 2 f. earqus ex iis babere victor, quibus mulctari eos velit, ipsius iudicium, , V I atque arbitrium est. Eodem illud Livii pertinet et Romanis mos tu. GF vr . iustus erat, cum quo nec sedere , nee equνs legibus juuerentur amisi. hia, non prιus imperio in eum tanqnam pacatum uli , quam o muta divina humanaqne dedisset, obseIes accepti , arma ademta .' praesidia urinbibus imposita forent. Etiam Occidi licite interdum deditos Osten. I b. ti l . aer. dimus. I l. S.
L. I. At victor, ne quid injuste faciat, spectare primum de- bet, ne quem occidat , nisi id suo facinore meritum; sic di, te cui quicquam auferat, nisi in 'ustam poenam . li intra hunc
autem modum , qoquantum securaras patitur, ad clementiam & liberalitatem propendere semper honestum est i interdum pro circumstant tis etiam ex morum regula nec cisarium a Lia. tria . κνχ. Diximus alibi , bellorum egregios sines , quoties ignoscendo translatur . Nicolaus Syracusanus apud O; Odorum . L-xit r.
pe m ιιπιοι , ψ I mcenecabiti Iurebcio puniendos eensuit 2 de Caesar Octavius apud Appianum , L. Antonium . qui se deditum venerat,
st Suo facinore 3 Proprio , extra communia , S egressis modum eorum , qua vulgo S pro leue in
244쪽
3. occurrit saepe in Romanis historiis locutio, tradere se in , fidem, tradere in fidem & clementiam . Sic apud Livium libro xxxv II. Legationes finitimas tradentes in fidem civitates suas benigne audiωι - Lib. XII v. Paulo , ut se suaque tu fidem clementiam populi Romani permitterent , eontendeote , ubi de rege Perseo sermo est. Sciendum autem est , his verbis nihil aliud quam 4ῖ deditionem meram intelligi ; syὶ neque fidei nomen his in locis Diiud signiscare, quam ipsam probitatem victoris , cui se victus
Nobilis est apud Polybium & Livium historia de Pha.
nea Restolorum legato , qui in oratione ad Minium consulem eo prolapsus est ut diceret et ηδευται τοῖν Λιτάλου αὐαs κυνοι εαρν Υπι,νιν ' Molos illa vertit, Livius) jejηρ. que hae 3 ρσηl Romanι permittere . Cumque percunetanti consuli terum id is Ermasset, postulasse consulem , ut quidam belli in. centores sibi sine mora dederentur. Cum Phaneas excepisset, nodin servitutem , sed in fidem tuam nos tradimus, & quod impe- . Taretur ν non esse moris Graecorum , respondι1le consulem , nihil se curare , quid Graeci esset moris , se more Romano imperium habere in deditos suo decreto, & catenis vinciri legatos iussisse.
vos Dei nostra permiseriti, Ex h s verbis apparet , qua tum ita Punς ει non violato gentium iure facere pollit is, in cuJus fidem Populus aliquis se permisit. Neque tamen hac potestate usus est Romanus consul, sed di legatos dimisit, & 'tolorum concillo de integro dcliberandi fecit potestatem. Sic populus Romanus Fali scis respondisse legitur, edoctum se, Falistos se non porcitati Msdei Romanorum com sisse; & de Campania legimus, tus non sedere sed deditione in fidem venisse. . Ad ossicium vero eius, cui Tacta est deditio, non malere.
acerbitatem verbis mitigare solebant.
Sie fidem dicebant potestatem libe sam de aliquo statuendi . Sie socios qui erant veri suhjecti . Sic Magi stratus in edictis ponebant Boniamsa aiam, id est , recte facietis, pro zo v quod esset, volumus & jubemus. Sic lictor supplacium ianuurus jubebatu
245쪽
t uteris Senecae iIlud οῦ clementia liberum arbitrium habet; min Iubformula , sed ex aequo M o jμitat , s absolvere illi licet , oe quanti vult 46 taxare hiem. Neque referre cxistimo , an aedens se dicat se dedere alterius sapientiae , an moderationi, an imiseri r diae; haec enim Omnia blandimenta iam , res manet, ut victor
LI. Sed sunt tamen de deditiones conditionatae , quae aut si gut is consulunt, ut quibus vita saIva, aut corporum libertax, aut de quaedam bona excipiuntur ; aut etiam universitati; quarum mn-nustae etiam ψT mixtum qu a. m. amperium PCiIunt induere; de
quo egimuS altata . . : . . . a I
LII. Accessiones pactionum sunt obsides de pignora . im: -- fides diximus dari aut sua voluntate , 48 aut ejus qui imperium habet ; nam in summo civili imperio comprehenditur de 49 jurin actiones subditorum . ut in bona . Sed civitas aut esus rector renebitur illuci incommodum ei, qui patitur , aut proximis re pensare; sic si plures si ni , quDrum qais obses eat, rei publicae nihil intersit , danda spera videtur, ut sorte res dirimaturis invasallum, nisi idem subditus sit , jus hoc laudi dominus non shabet; neque enim reverentia de Obsequium quaeaebet, hucusque
Lul. interfici si obsidem posse diximus, per jus gentium ex ternum, non etiam internia iure, nisi par ipsius culpa accedat . Servi quoque non fiunt οῦ imo oc iure gentium bona habere & h redibus relιnquere possunt ., qua Misam Romano Iure cautum est
ut bona torum in fiscum cogantur . . . . . . t a. . . . . HVM .'
Ll V. An fagere obsidi liceat, quaerituri lc constat non Iiceresa si ab initio aut poliea, quo laxius haberetur , ndem dederit . Alioqui videtur non is animus fuisse civitatis obligandi civem ne aufugeret, sed hosti dandi facultatem qualis vellet custocliae. Et sic detendi potest Cloeliae iactum. Sea etsi ipsa tumi peccaverat , in civita .ramen reciPers oc rc ἶincre obsidem non poserat. Sic
gendi Vel non agendi, ut emest 3.
ην dus inamoneri Potest qui sumis rasestum is ruet is n- στ-. Maratam imPerium habet, publici boni illud virgini, eausa , auserie singulis arbitrium a. Quo
246쪽
D xx X.xi. cedere, Is praelio iterum lacessere , quae & dictis locis S apud Livium aliquoties reperias ut signa poni victoriae , per se nihil probant , nisi quatenus cum aliis indiciis valent ad iducendam ho- ilium fugain. Et certe, qui loco cessit, ia dubio magis est ut L. gisse credatur. At, ubi victoriae frma argumenta non sunt , res manet I 6 eo loeo quo ante praelium fuit ; & aut ad bellum , aut
ad novas pactiones veniendum est. - . ' - - . - :L.Ioeierarem, se XLVI. 1. Arbitriorum Proculus nos docet duo esse genera et per Oeisu unum ejusmodi, ut sive aequum, sive iniquum, parere debeamus , 'uod observatur, ait, cum IT ex compromuso ad arbitrum itum , est 3 alterum ejusmodi, ut I 8 ad honi viri arbitrium redigi debeat, L. Si ita ratis, cujus generis, exemplum .habemus in Celsi responso si libertus , Nisi ib. inquit, ita auraverit dare se quot operas patronus arbitratust sit, nor aliter rarum fore arbitrium patroni quam I9 β AEquum arbitratus sit . Sed haec jurisjurandi interpretatio, ut Romanis legibus induci potuit, ita verborum simplicitati per se speetatae non convenit . Ilis, lud tamen verum manet, utrovis modo arbitrum sumi polle, aut ut Σο conciliatorem tantum, quales Athenienses inter Rhodios &1 a Demetrium fuisse legimus, aut ut 2I cujus dicto parendum omni .
.L ' siι. Et hoc est genus de quo nos hic.agimus , &de quo non nulla supra diximus cum de cavendi belli rationibus loquere
2. Quanquam vero etiam de talibus arbitris, a 2 in quos comin Promitto in ell, lex civilis ita ruere pulsit , S alicubi statuerat , ut ab iis provocare & de injuria queri liceat; in id tamen inter reges ac populos locum habere non potest . 23 Nulla enim hic est
A, eoque modo vinoria toti nonium adeptras Delphos abiit . Idem Nicia v
ώesse motoriam , ct qui id impetrast
et I Cusus dicto Qui imperio re
2 a Iu quos e promistim Qui oomne in habent pronuntiandi S litem terminandi potustatem. GROT. g Id tumen ἡnter reges ct
populos uoram habere non potest ' M- Diana libro Xx in , Is: Bemhus libro IV. Paces Per arbitrum factas habes aliquammultas in I onica hil oric
247쪽
potestas superior, quae promissi vinculum aut impediat , aue solis .at . Standum ergo omnino , sive aequum, sive iniquum Pronuntiaverim , ita ut Plinii illud huc recte aptes . 'mmum qui uu canis sua judicem facit , qu eumque eligit. Aliud enim est 2 de arbitri ossicio , aliud χs de compromittiatium obligatione qui
rere XLVII. r. In arbitri ossisio spectandu m. an electua sie Eo euvicem iudicis, an 27 cum laxiore quadam Patestate , quam arbitri quasi propriam vult Seneca , cum dicit et melior viderisν rauci. tio eausa bona , si ad judicem , quam si ad arbitrum mittitor e quia 18 illum mula inclussit, 'era ita , quo non exeedat, termιμι ρο-uie ; hujus libera re nullis adstricta υιηtulis religio oe detrahere aliis eruid potes ad itere , σ sentem iam suam , non proin lex aut ju- itia suadere , sed mout humanitas fericordia ι vlit, regere. Α-ristoteles quoque σηπι-3 , id est, aequi S commodi hominis es
a. Quo in loco aequiras non proprie signincat , ut alibi , pa tem illam austitiae , 29 quae legis sonum generalem ex mente auet ris adduetius interpretatur, inam haec & iudica commissa est led omne id, quod reetius sit quam non fit; sciet tam extra justi ias proprie dictae regulas. bed tales arbitri sicut inter privatos S eau Daem imperii cives faequentes sunt , di specialiter Liuisitavis com . mendantur ab Apostolo Paulo l. Cor. vi. II ita in dubia non ae- e tanta potestas concessa intelligi, in duuus caim, Id quod minimum est, sequimur; praecipue vero id locum habet inter sumis mam potestatem obtinentes , qui cum judιcem communem noris habeant, arbitrum censendi sunt adstrinxi sic us lcgulis, quibu1 μ- dicta Ossicium adstringi solet.
- ne arriret eraeis Quid sacere tit I pareret dare MI faxere ops tere illum deceat. as Qua legis Ionum Quae quodas De compromstientium obligati lex dicit. cum possit in alienum aem a Quid iacere necessario teneantur. absurdum sensurra rapi, ex Kationς ἀζa6 I. insem j-λιι ut merum euin prudentia ad inrelligendum m ius summamque sustitiae lagem & cau net. 2 . 1 . am rum merita spectet. go E. m eaerea in It Etiam MAE3ore quadam ut Pon per leges possit non fieri. st etiam praeter ius ex aequo ct bono at Da /o audio ubi non plane Oatuere. ac diserae de iis conueruum est.23 Iitain formula Cum qua sem- . 3 2 Quia inrrumuis ὸ L. s. D. M per dabatur a Praeinre ιu a, Vτιu R. 4. 1
248쪽
tiare debere, non de pulsessione; nam ῖ pollςisOria Iudicia iuris civilis sunt; . ure gentium possidendi sus duminum sequitur . Ideo, dum causa. Cognoscitur,. 33 nihil est innovandum, tum n et praesudacium fui. tum quia: dissicilis est recuperatio. Liv us in historia disceptatorum inter populum Carthaginiensem & M si uillam, k- .gan. loquit , Ius possessionii non mκtaruηt. ., Al , XLIX. I. Alterius generis est arbitri sumtio, cum quis ipsi ho ni de se arbitrium perniniit , quae est deditio pur , subditunt faciens eum , qui se dedit, ei vero, cui fit deduiu ,.summam deis serens porcitatem. επιτρεπων τὰ καν λῶν dicunt Graeci . . Sic A IOlos in senatu rogatos legimus , perum levent ne, de se arbitrium populo Romano . Consi uum L. Cornelii Lentuli apud Appianum airca linem helli Punici secundi , de re Carthaginiensium hoc erat ἔ permittant, inquit, Carthagimenses se arbitτιο noesho , ut υιcti solim, oe multa antehae fecerunt ἔ videbimus deinde nos; σ , si quid foerimus largιtι , 36 habebanι nobis gratiam et 37 neque euhm fedus differe poterunt I per vilium autem interest . PMamdι. sedera tam illis
immus , x ut ea rumpant, semper aliquid causabuntur tanquam iasi a versus aliquam fideris parιem . Nam quia multa sunt dubia interpre- rationιs, pater simper perplexandi maereta. At, ubi at deditis' abstulerimus arma, corpora ipsa acεeperimus in potestatem , tum demum in gelugent mial se habeνe proprιum , demittenι animos , quodcumqusta nobis acceperint , id tanquam de alieno daιum liberuιbus animis ac-ε ιent.
a. Sed hic quoque distinguendum est , quid victus pati debeat, & quid vieior jure, quid etiam salvo omni ossicio facere Possit, quid denique eum maxime deceat . Vietus post dedit mnem nihil non patiendum habet; quippe jam subditus, ει, si jus
belli exieruum respicimus, eo in loco, ut ci nihil non eripi pos- fila etiam vita , etiam libertas personalis', multo magi 2 bona ,
Iu Lux Sabaudiae dicebat In contro versa Salueiae. Vide Serranum Hen neo IV.
GRON. 3I De principati negotis utrius sit res , de qua ambigitur ἔ
Nun uter interim eam postiderc debeat
aentccestum eertatur, uter , dum lis
τὰ , poni dere debeat ; nam is onus probandi in aliarum devolvit. 3s NihiI s ixmsau - Non auferenda Possessio ei , qui rem
neficio nostro confectui fuerint.
natus populique Rom. Iurae de se M. hitrium sacerent , ne Principes e rum vinculis de suppliciis traderentur, metuebaut,
249쪽
Citavimus alibi : ubi omnia et , qui armis plus potest , dedita sunt, Lib. it carcque ex iis babere victor, quibus mulctari eos velit, ipsius iudicium, V atque arbitrium est. Eodem illud Livii pertinet ἔ Romanis mos in. DF. FI . t tus erat, cum quo nec federe , nee squis legi bus juverentur amicitia, non prius imperio in eum tanqxam pacatum uti , quam omnia di .ηa humanaque dedisset, 'obsides aceepti , arma ademta . praesivia --bibus imposita forent. Et iam occidi licite interdum deduos osten- iti t.
ta a. At victor, ne quid injuste faciat, speetare primum debet, ne quem occidar , nisi id suo facinore meritum; sic x, ne cui quicquam auferat, nisi in justam poena m . iii Intra hunc
hutem modum , qo quantum lacinios patitur, ad clementiam ta u. beralitatem propendere semper honesiuin intectum pro circumstantiis etiam ex morum regula necessariu in I A. et irae.xσχ. Diximus alibi , bellorum egregios sines , quoties agno' in o. scendo transig tur . Nicolaus 'Syraculanus apud Diodorum rωλxtrr.
ρον- ιι νιης , qI indeprecabιιι supplicio puniendos eensuit . - elarint vius Apud Appianum, L. Antonium. . qui se deditum venerar,
Suo fac κοre 3 Proprio , extra communia , ct egreta modum eorum , quae vulgo di promiscue in si m. i , Intra hum autem modum, quantum securiιas patiιur , ad clemennam ct liberalithuem ρὲ opendere Ieui per boris iam est Vide inob: te exemplum perdinanda Legionensum rebis apud Marianam lib. xi , cxi s. & Ie Pete quae nos supra hoc libro , cap.xt. GRON. o Quantum se urit ac meedere ροtest victor , ita ut ipse ex
tra metum cladis aut rebellionis maneat.
a Sensista me ct oiciorem Du- 'ras tihi conditiones eraescripsisseni, quod & possum, ut victor , de 'aure possum, ut avectus injuria.
250쪽
Li6 L I B E R III., i s. v. 3. occurrit saepe in Romanis historiis locutio, tradere se in fidem, tradere in fidem & clementiam . Sic apud Livium libro xxxv II. Legationes finitimas tradentes in fidem ciυitates fias benigne audivit . Lib. xliv. Paulo , ut se fuaque ιu fidem elementiam populi Romani permisterent , eontendente . ubi de rege Perseo sermo est. Sciendum autem est , ii s verbis nihil aliud quam δι deditionem meram intelligi ; ikὶ neque fidei nomen his in locis aliud signiticare, quam ipsam probitatem victoris , cui se victus
4. ιὶ Nobilis est apud Polybium di Livium historia de Pha.
que pueι ρ ηἰι Romana permittere . Cumque percunctanti consuli iterum id assirmasset, mitulasse consulem , ut quidam belli in-eentores sibi sine mora dederentur. Cum Phaneas excepisset, nos in servitutem , sed in fidem tuam nos tradimus, & quod impe- .raretur, non esse moris Graecorum, respondιsse consulem , nihil se curare , quid Graeci esset moris , se more Romano imperium habere in deditos suo decreto, & catenis vinciri legatos sussisse.
vos Dei nostra permiseritis r Ex h s verbis apparet , qua iam lmpune & non violato gentium fure facere pollit is, in cuIus iidem populus aliquis se permisit. Neque tamen hac potestate usus est Romanus consul, sed S legatos dimisit, & AEtolorum concilio de integro deliberandi fecit potestatem. Sic populus Romanus FaIi-- scis respondisse legitur, edoctum se, Faliscos 'se non potestati sedi fidei Romanorum commisisse; & de Campanis legimus, eos non federe sed deditione in fidem venisse. I. Ad ossicium vero erus, cui Tacta est deditio, non male re. Deditionem 3 Roman rerum
acerbitatem verbis mitipare solebant. Sic fidem dicebant potestatem libe-sam de aliquo statuendi . Sic socios qui erant veri sui,jecti . Sic Magistratus in edictis ponebant boniam famatim, id est , rem facietis, pro eo , Iluod esset, volumus & jubemus. Sic ictor supplacrum sumturus jubebatur Iuge agere. GROT. k N que sidei mine. hip is Deis aliud Agin are ρω- uom pro Bitatem rivorsa . etii se victus per mitriit Polyhius: παρὰ Ῥωμαί πι -- ναμῆ νο, σι εις τη, πίστιν ἀμ-