De coniunctivo Plautino

발행: 1899년

분량: 221페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

- 44 tentialem coni factae exempla certa desunt. Infiniti oenini, non regenti coniunctis potentiali debetur coniun tivus incisi. 497. Quodcumque optes, tibi relitu co/uivere. Finalis est coni in . 536. Prenesim mercedem dure qui misti et . d. ii Suuem liquem elim qui monstret. U. irrealem coni imperfecti neclem assimilatur temporalis senti in Poen. 681. Viuere liodrin vos Hiem, quom huic aurum

darem.

80 temporis attractio haec potius appellanda est quilae modi euin perbene dicatur videre equidem vos volo quom h. v. lean, ubi infinitivo coniunctivus debetur. Sod stiam imperfecti assimilatio facilis erat, cum irrealis quodammodo teniporali quoque sent per se esset. Nam etiam ipsa auri traditio irrita futura erat, si non advocati inspectarent.

In nullo igitur exomplo ressimilatio fit nisi ita, ut se

tentialis aut irrealis noti etiam secundariae sententiae addatur apud Menualem coni ne id quidem in in certo

exemplo. B. Indicativus.

Regenti coniuncum potentiali secundaria sententia non amitur,u Medii sio. Si non est, notis esse neque desideres: si ess Guineo quin Mungus non queus. In As. 894 F σε, nauteum BAere mulini, si necessuin est, quam illum oscularier,

ubi secundum Onii necesse sit editores correxerunt necessum sit, certe non propter coniunctivum multu corrigere opus est.

Indicativi apud irrealem coniunctivum servati exemplum non habeo. Diyitiae by Omle

152쪽

- tu II. Coniunetivus regens ips pendet. Coniunctivum voluntatis et coniunctivum rei sumptae non licet amus eortis finibus hie atque in absoluto -- iunctivo fractando discernere, cum non semper liqueat, ex utro singuli coniunctivi subiecti deducendi sint. Tamen, quod ad modorum assimilationem attinet, reperiemus eadem partitione hic opus esse. Ad ceteros enim coniunctivos, item ut apud voluntatis coniunctivum absolutum, infinita

tantum sent secundaria quae eiusdem temporis est assimilatur, ad eos autom, qui se sumptae coniunctivi vim atque significatione iii sed Olsent insuper et infinitae sent. Alieni temporis et definitae sent haud raro assimilantur. α Coniunctivus regens praesentis aut perfecti temporis est. A. Coniunctivus. g 1. Coniunctivus oritur in infinitis sententiis so-eundariis, quae cum regentis coniunctivi tempore congruunt, semper sere si ad suturum tempus utraque

sententia pertinet, paulo solutius si ad praesens in iterativis periodi'; semper quamquam pauca ex sunt si ad perfectum.1 Condicionales sententiae. Ad futurum te ni pus et coniunctivus regens et secundaria sententia spectant. Disseil os ubique diiudicare, utrum coniunctivus c-dicionalis sententiae modorum attractioni an nexu condies ali debeatur praesertim cum semper nobis occurrat

post , M ic si forte', Di, ubi iam in absoluta di ilans liberius usurpatur, in nullo ex post nisi, ni . Tamen in exemplis, quae iam afferam, redibile ridetur 10

153쪽

- IM eonitinetivum subiunctae periodi ex indicativo futuri abs tuta periodi provenisse.

a. irae sentia coniunctivus. a . Regenti sententiae interiecta est condicionalis sententia:

eam. 353. Num a uusus quin, si sit hue non redeat, riginti suis Mihi Miro tuo cis p. i. d. 924. M p per ut piger si uelim

cum 29. Mero. 912 puere istisnjecit sileo, Ut si haec non in vera, inceptum hoe itinersuperlicere e equar. 8at libri, corr. Cam. sit , sint ceteriJMen. 555. Demum hanc coronit m atque abiciam , Ut, s qui a sequutur, hac me abiisse censeant.bi Leo; quia C ante corr. si qui C ex corr. DB , -- qui si qui sequuntur FZ ortasse recte hae B hee ceteridcum Nonio O-S. Ut si sequentur me, hac abiisse ee sinu . Sed indicatous futuri in sent condicionali, quae re ni sententiae interiecta est exemplo probari nequit.

Q. Regentem coniunctivum sequitur condicionaliη sententia:

capti 856 Quin tu funium, ut tu te cupis fucere sumptum, etsi ego elem. Cist. 73. Qua in tergum meum ne ueniunt male formidos eruiseu me sciat tu meoi dem esse

154쪽

Ne ni=nio opere sumat operam, i quem conventum velit.

Vid. 106 Fr. XIII mulis hune adliguri ad h oris m, Ut semper piscetur, etsi sis,mpestas maxuma. In St. 78-80 mihi arridet lectio Leonis un- temptem suoruer, si malint

a . Inter primariam et regentem sententiai posita

esse datum armen tu in dicat.

Dic Camer. siqui rmitum libriJ Trin. lire in quo, si tibi Denegem piod me rus, ne te leniorem ervum Puus. 487. v. p. 93. Rud. ii 27. Concredunt tibi A si istorum nihil sit, ut mihi reduus.

In duobus exemplis, quae sunt Merc. 12- et Rud. II 28, si dicas ad praesens tempus condicionaleni sententiam respicere, conseras luneso Rud. 137. Si erunt vera, 1134. Ilii ii dicam qui id verit, ne alia x profera in in quibus ad futurum tempus regentis sent secundari attrala itur. Praesenti temporis coniunctivum assinissatum haberemuη, sive cum Mingi legeremus in Rud. 35. At ego te, ut tor,

in tibi, si ulmeum herem esse speres iam demium, -8. O mihi iam didus, sive eum Leone 636. Ut, si, ulmeim ni deesse speres nimii initio, Di deesse Leo ubi rem ess B, ferem esse UD J', metere verus Schoen pravam emesens seni initam, cum maledicendi notio in totam tollat v. 63 qui rubet Medioeren Disi tiro b Corale

155쪽

- io sed tenenda, credo, est codicum lectio Rud. 636. Ut ubi J--- uberem esse speres .idemus coni agnoscendiis Θι qui paulo ante usu venit in , 632. Atque iste euas ut sit tibi.

Ut enim non solum in paratactica iurisiurandi formula. Ita me di ament solamor. d. I. 3, 1. Si te diva potens Cypri regat, Plautus optativum modum usurpat, sed etiam in condicionali sent post si Mil. 57i tu hereis, si a di ament, linguam eo se primes:

ita in illis duobus versibus 32 et 36, qui inter se defendunt, Optativus ni Odus post ut adhibitus est. In iterativa praesentis teinporis periodo est coni.

curo 379 , p. 82.

b. or feeti coniunctivus est. U. Regenti sententia interiecta es cond. sent. Bacch. I037. Neque ego haud committum, ut si quid pe ea tum siet, Ferisse dieas de fm0 mea sentemia. - si quid peccatum erit)Μil. 242. it, ii illi eo ne mi mi natiι sit Meus consere , eum pidos hic cum Hieno sese lori, eam Arguum nidisse Vud te ero.

V. loquitur condic sent.: mst. 922. A enim ne quid e mioni s mihi su si ii derim tibi.

156쪽

us Trin. 754. Quem fodere metuo, sonitum ne ille Gaudiat, Neu rem ipsum induset, dotem dare si diae erim.

domum. Ciiiiiunctivuli 48se curassint apparet ex coniuri :tivo qui equitur: repeniunt niuiictivus, credo, est liui in

Amph. 724 in quod obrodat sit, animo si male eas oce perit.b . Inter primariam et regentem sententiam poriis est cond. sent.

Mil. 362. Quites me miseris, si forte liber eri eo perim Mittu- nuntium ad H, ne me deseras.

Si recto mihi videtur interpulixisse Leo. Ep. 3l ambigua pecie. In In exeiuplo perfecti indicativus in coniunctivum abiisse videtur: Rud. 1294 signub tum usque quaque, Si quis perdiderit nidulum eo uur usque argento multo,

A d Gripum ut en ivt. Sed neseio an hi eadem ratione, qua in exemplis dudum laudatis Rud. 13 et il37, secundaria sententia

ad suturum tempus regentis senti attracta sit. II enim in Rud. 1137 si eruti sinu dum est quod si reperientur esse sera, ita hic siquis perdiderit idem est quod siquis repe

157쪽

150 Quare non ex hoc exemplo concludi licet latius patere silui lationem modorum apud voluntatis coniunctivum subiunctum quam apud absolutunt. Nam ut illic vidimus, dos non assimilari, ubi tempora utriusqne sententiae non congruerent si quis perdidit - pentat , ita ne hic quidem per silerit ex perdidit oriri potuisse credo, licet verbo sus rubo periodus illa subiungatur. b . Anceps verbi species est in Trin. 157 cs Ροun.

2. Universales vel in sinita sententiae re lati vae. a. irae sentis coniunctivus est. Ubi ad futurum tempus utraque sententia pertinet, lex est ut coniunctivus usurpetur ex qua lege modalia tantum verba excipienda sunt. Paulo liberior est modorum usus, ubi ad praesens tempus infinita vel iterativa sententia sicut coni regens refertur. Relativa sententia in exemplis longe plurimis ut regenti sententiae interiecta est aut eam sequitur bis vel ter inter primariam et regentem sent intercedit. a'. Regenti sententia interiecta est relativa Aunt :Aul. 599. Neriti imperium discut, ut quod frons velit oculi sciunt frenos corr. 'Bacch. 353 v. p. 155. Cas. 252. iam domuisti unimum, potius ut, quod ir pelit

Fieri, id fucius Cis p. l).

Μen. 548. Haec me curaturum dioito Ut quuntum possint quique liceant veneunt.

possent , possit FZ, veniant DFZ.J

Cis Capt. 448. Ut quam primum possis redeas. Amph. 630. Et memor sum et diligens, ut quae imperes

compareant.

158쪽

i Fucere certumst quae te velle arbitrabor. Recte, credo, Camerarius eiecit verbum si, quod inepta explicatione e a. h. l. defendero conatur. Horantem enim puellam senex non re venerea commemoranda solatur

sed benignis verbis fuit quod imperes ego faciam. Quibus permota puella eodem sensu respondet. Non probanda temptarent missi et Ussing. Peri a 616. Seso εν omnium meum, in quo rogitet, neruus erepi Hoquar.

Incertior est littera i in Α, quam ut propter eam cum inniter et omnibus editoribus certam ceterorimi odiscum lectionem viret, quueeumque leno rogituti ramus. io indicativo accepi infra. St. 686. Quisquis praetereat, commissatum volo ocuri l

Convenit,

Dum qiι idem hercle quisque veni ut, penivi

Etium in hoc sex incerta sunt litterae ino: quis- quo pentu penis', cum in ceteris libris sit quisque peniat. Sed contra sermonem Plautinum in hac rei sententia infinita,

quae regenti sententiae interiecta est, Goet supplevit --niet .sori cum ' ut ait in minore ed. coniunctivus neniis autem, ut legi Leo, e probabilis est, quod similis coniunctivus proxime antecedit quisquis pruetere M. In me. 430. durior munus is curarum- scio, in quoius m non puenires vii tu a mihi, simul et consecutio et obliqua vis cogitari potesti

hoc licit quod ego tum faciam, si tu mihi imperes,rOm Venureum scilicet ν.

159쪽

probro. Men. 994. Cur quisquam quod illi minitetur postrum si ci fecerit. Iure hoc loco in Deruui notionem particulae ne ubiit.

Poen. 88 I. Quid ergo dubitus, qui lubenter tuo ero meus quid possiet Fucere uetus 3

746. Suspendunt omnes nuncium se uruspices,

Quum εν tuis posthue quod loquuntur creduum. sses A tuis in M

dis p. M.

Cis p. 143 indicativum futuri post absolutum coni. voluntatis: 24. Ac suo periculo is emut qui eum mercabitur. Post consecutivum coni incitarativa periodo est coni in M. I73. Virtute formu id euenit, te a Meu quicquidhubeas. Post interrogativum coniunctivim es coniunctivus in re sumpta: eas. 570. Num meo quidem unimo, qui ui oculos udrocri, Eogitur oportet Adsitne ei animus necne adsit quem advocet.

160쪽

In ceteris exein plis coniunctivus reperitur OS IIegu-tivii notioni sententiani expiatem et quide ui itini negativae notioni coniunctivus tribuendus est in relativa ententia,

quae infinitum pronomen negativum nemo, nihil, quis quu- etc. sive ascriptum sive auditum definit.

Aul. II. Dumquidem nequid percon eris, quod mihiJ non lubeu proloqui. Baech li73. Mn metu nequid mihi desint quod ferius Men. ii00. Promeriasti, vi nequid res quod eris quin

impetres.

Most. 902. cautos OPUS, Ne huc mea qui male me mulcet.

se umor ovit' Simul prohibe furiun ud versum eos quod nolint l. Desin A, esunt BCD, nolunt Z JVerba inepta redis, credo, removi Ruselit. Sed si Plautina sunt, coniunctivus certe cum A adhibendus est. Nam pos negativae notionis regentem sententiain indicatinuum in invita seni ne modulis quidem verbi facile usur

pari posse sentio. Coniunctivus regens, negativae sent priuiariae ipse subiunctus, eiusdem significationi est atque coniunctivus

cum indignatione interrogantis de quo p. Ida wJ:

SEARCH

MENU NAVIGATION