Ioannis Casae Latina monimenta, quorum partim versibus, partim soluta oratione scripta sunt

11쪽

ἀI exPum perari. . amiummia an mohan si magnum Uus j ere, ac siuribter copiosis de tribus plenioribus politioribum linguis, tamquam alterum m. taarronem, uno volumine dis utare, aetuo nomini vigilias has suas,qui in idem studium toto pectore incubueris, ad summam inruggentiam ipse rum perueneris, apte ut aiebat congruenters dic i illi docti semus vi uum in primis propriumque sermonem celebrauit: ipse γero non eum tantum in quo natus erat ,stia Vraecum etiam Latinum, cuius imago quaedam ac vestigium noster est, requentas re oe colere cogitabat, oe veterem etiam inorum oriaginem sentems aperire: atque omnem denique coniunctionem ipsorum ornarum explScare. Cum igitur magnus hic i ius conatus impeditus fuerit: ct in m Ao cursu tam praeclara voluntas facta, qua ego ratisnepotui, τοlui desiderium i ius implere. Quare istic amantissimi tui hominis laeto animo munus acciper

tes id ab auctore ipse, architectos huius operis accipere exissimato, qui tui semper nudiosissimus fuit, aedum xixit demum s nihil enim maius excogitare valeo ad omningam egregiam ipsius *oluntatem erga te cumulate tibi in amore re*ondit. Gale asma.. m. Nouemb. MD LX III.

12쪽

x ET RHANNIBALILARIO s.

V o D mihi suauissime Hannibal onus imposuisti, quam

uis sua sponte magnum fueririt, numquam tamen graue

mihi duxi: libenter enim id tuli: ct in singulis ipsius par

tibus tractandis voluptatem non paruam inueni. nam ,

quod in primis alicui molestum esse potuisset, dubiumque ipsum habere, an edi haec serapta oporteret, mihi negotium non exhibuit: nec ullam in partem suspensium me tenuit :iam pridem enim mecum statueram rectum hoc esse; dolebamq; potius tam sero id fieri: ac de re,quo scrupulum non magnum in se haberet, tantopere deliberari . Impulit au tem me in hanc mentem, fccitque ut certi prorsus animi essem de omni hoc facto, iudicium; quod olim seceram de ingenio doctrinaq; huius eximii viri, in quo me socios comitesque multos habere praeciare intelligebam equi&ipsi existimabant nihil limatius, ac politius his monimentis inueniri posse: nihil auctoris ingenio acutius persectiusque. Quos certe fructus antea admirabilis naturet ipsius videram: videram autem multos: hanc profecto opinionem de illo in animo meo excitarant. Possem autem multa de summo ingenio hu-

13쪽

ius hominis :7ni. i ta in hoc genere scriptorum poneret,V . ia pratu care, quae me ab omni reprehensone culpaque temeritatis ut opinor vindicarent: atque id pon tam ut me tibi,cui hec omnia nota & perspecta sunt, quam Vt aliis omnibus purgarem. Sed, cuin res meum locum iam venerit, ut cuncti mortales ex liis praeclaris monimentis specimen aliquod capere illarum rerum sicile possint,vel potius persecte de ipsis existimare, iudicia ipsorum non praeoccupabo: nec crimen arrogantie subibo. de his solum alienis scriptis illud ex animo pronuntiabo, quod M Cicero aliquando de suo quo dam libro, quem valde probabat, ac persectum undique esse arbitrabatur,in epistola quadam scripsit. me non recusare, si sorte aliter quam ego sentiam, de illis ali quan- .do existimatum fuerit, quin quantum de his libris, tantundem de mei iudicii fama si ulla ipsa est detrahatur. Nam non parui etiam ponderis, ut hoc securo animo s scerem, apud me fuit, quod videbam hos viros his scriptis

sempitern memoriae commendatos, quorum laudem ac

gloriam libenter omnes probi & honesti homines audituri essent, ac si quid etiam maculet ac viti; aspersum so retin eorum splendore decoreque illustrando, ipsemillos dignitate eorum captos,&iucunditate illa perfuses,

non animaduersuros. improbum vero suisset, ac nefarii sceleris profecto simile,tam prarularum argumentum occultare, ac vitam horum honestissimorum virorum perpetuis tenebris dicare : quamuis enim ingenti ipsemmi virtuti scriptores deesse potuisse non videantur , non tamen ni si fallor facile parem huic nostro,& iudicio, &' sacultate dicendi, praeconem illa inuenisset. Quod vero pertinet ad labores, quos magnos variosque susti nui, utiliber purgatus&ab omni macula Vacuus exiret, o mnem ego hanc molestiam indignitatem que deuoraui, ut amici hominis laudi honorique seruirem: nec um-tquam odiosos mihi labores illos esse cognoui, non modo

14쪽

GIm ipses grata mei , ait, sed omnem

penitus inde tristitiam anata. . cinq; Mupulit.Leuauit ' uoque non nihil hunc meu laborem, quod eodem tempore me gratum tibi facturum esse cognoui, quem etiam po spexi eidem rei toto animo studere, accurare quanta maxima diligentia posses, ut hF assinis tui monimenta integra prodirent . in quo ego ossicium hoc tuum vel pietatem potius, vehementer laudo: ac maius quidem te in illum beneficium contulisse iudico,cum memoriam ipsius ita vivam tenueris, quam si illum in vitam reuocasses:

cum enim ille mortalis natus esset, necestario non multo

post extinctus suisset. hec autem ut spero eterna erunt,& nulla iniuria temporis vetustateque delebuntur. Remitto igitur ad te librum excusem,&iam communem omnium, publicumque saetium,qui prius tuus priuatusque erat , Vel potius magis nunc, quam umquam, tuum, cum Ornet plurimum,atque omni dignitate augeat eum, qui tibi auunculus fuit , ac Veris proprijs--, que ipsus laudibus celebret, non siispectis & aliunde, ut sepe contingit, ascitis. quin autem redundet quoque m te aliquid huius glorie dubitandum non est: neq; etiam parui illud qstimandum. Gaude igitur non parum eximio hoc tuo ac pmstanti bono, contigisseque tibi invita cum ali)s multis animi & sertunae donis,ut nasterere e serore huius praeclari viri: & si es tuo nomine nobilissimus, non mediocri tibi laudi ducito: prestatoque te dignum, ut sacis, tanta sanguinis egregiaeque virtutis coniunctione . quin certe te ille plurimum amarit,&summa cura studioque mores ingeniumque tuum expoliuerit, dubium non est. Sed haec non sunt huius temporis: Iu

lud magis addendum est,& ipQ tota haec epistola concludenda. Gratum admodum, acceptumque mihi munus tuum fuisse, proclarisiimum honestissimumque munerum omnium, existimareque me beneficio hoc valde honorem meum crevisse,postquam, de quo tecum prius se

15쪽

dulo Uera, usiquam tantis dono dignioreta ' o iam me, satisquet stimoni js ipsius crebris in hoc volumine ornatum put bam, ac inhi aliquo modo eternitatem partam rebar. Idiam consuetudinem illam antiquorum Gr corum non improbo, quam tu in tuis litteris attigisti .svnde mena riae proditum est quendam ex illis, sapientiae studiosum , habitum suisme eo tempore contumacem,qui nullum Umquam suum opus ad principem aliquem Virum miserit cum multa praesare scripsisset, quasi eos contempserit, rct illo honore indignos putarit .iRomani vero scripto Mi se ili veteres: &qui floruere ante, quam resp. in Unius; potestateui caderet, hocnon faciebant, neq; institutum iillud seruabant, quia maiores nullos se,aut opulentiores habebant: quare ad amicos, familiaresque suos hoc traducebant, quos tu imitari volitisti, ciura tamen contra hac aetate magna copia ipsorum sit. Sed postquam tu assirmas hoc etiam in me utem auctori ipli venisse , vim eda iuscemodi aliquo munere honestaret; non possum id, ut cetera ipsius omnia consilia factaque, non magnopere laudare : eoque nomi- lira ne immortales tibi gratias agerc. N. J Vale. Florentia IIII. IL

16쪽

PETRUS VICTORIUS

LECTORI S.

ON putatis alienum humani imelector de nonnullis

re admonere quae tibi cognita esse oportet initio huius nour operis perlegendi: non ram nostri muneris Ornan is causa, auctoris iratus celebrandi, qua in ut laborem tuum levem, Crinuriruam te ira, ve verius iudicare de omnibus his

paruis ingem magni monimentis posis. praeser oris avrem Vs i orum partibus, in quibus quip piam ignoratum aut exi timationi pylas labis aliquid adportare,avistensum animi tui impedireposset, diligentius id faciam. nam quaedamsiunt quoenulla mea opera egener nec suspensum te vlla μηcto tenerepossunt, quia non minus ipsi quam Eo, Autimur se ris, percipies cuicuimodi illa sint, er quantum psis tribui debeat. Haec autem sunt

mimum carmina, quae primum etiam locum obii umerunt . illa vero varos temporibus condita fue

17쪽

re . quam: si tita - η partem fripserie poriremis vitae suae annis, cum se in Euganeos montes abdidissee: recessumque illum coleret, in

quo nonparvo temporis spatio bene beateque vis xit. nam et multo melius illic,quam alibi umquam,

valuit, er totum se litteris scriptionibus F inuolvier unde si se avelli passus non esse, πviuum

adsuc eum verristemque haberemus: er volvomen hocplenius, copso sq, manibus tereremus. Sed multo plus apud eum consilia aliorum valvem runt, quam uerum ipsus iudicium, quod fecerae de fortunae varietare,inconstantis rerum humanarum,quae non satis prudentia coistia invitum ipsum illinc retraxerunt, quasi de Iutv mentis deiecerant . Huius autem animi ipsius resis eogo ut opinor non omnino levis essepossum , qui, cum eo illo ipso tempore torum paene diem locutus. sum in itinere: cum ille, pontificVs litteris evocastus, Flaminia via Romam proficisceretur: ocucurri autem ipsi Pisuri: visius enim misit est non ualde securi animi fuisse de euentu illius con V , doluitque sibi inusto, ac recusanti extortam fuisse bonam mentem, in qua manendum sibiese, quod reliquum eras vitae, si m deliberaverat. Quod sequitur in editione hac: pertinetque ad vitam nosram insermaniam, multis avibusque moles Iti s liberandam,muleoprius ab ipsescriptu erat: cumue illud pe Romae lectum er pondeo

18쪽

' nutum est ab e ... rum in ea tirbe omni aetate ma a copia fure, semper i eorum iudiciys maximprobatu it, ersummis; lavdibus in caelum βιblarum, Erpropter oratis nis elegantiam'propter sententiarum gravitas' rem, totiusque illim disputationis acumen Cratatilitatem. ita praeterea Petri Rembi,in qua ille litteris mandanda multum laboravit, ut amici

hom nis, qui in i de udi , quibus ipse desarus erat, totus occupat senae,aeque in imis vi ram cum summa laude consim erat: quamvis in ipsa nihil amiculae dederi π omnia summa cum V de vereque exposiverit uersecta ab eo expolitas

fuit. Contarent vero vita,numqvamsatis lavdari hominis, quamvis omnesgraves er honesti viri in eius doctrina,probitare,casuare rudentia ferate erga deum celebranda interse contendere inodeantur, non Omnes numeros absolutionis ust taeri, neque extremam auctoris manum obtinuit:

ut, quemadmodum ille vir integer, undique per hctus absolutusp fuerat, ita etiam libellus, quiuitam pHN explicae, cuncta hominu consilia Eup memoriae ρrodi nulla parte mancus debilis

que rei. Inuidipe igitur tantae psiuS gloriae aliquo modoortuna visa est, ne ais vise,ut quem

admodum in huius summiviri vita nihil labis ave culpae messet, ita etiam omnis macula notaque ab

M polusiiviis scriptis abestpe . quanto magis au

19쪽

rudis inchoatap eri.quod Vs omnibus,qui legent, cognitum esse debere ex timui. ne siquid serie illic incuriae viti aliquando offendatur,illud auctori assignetur: ipsiuss institia ave negligentia

commissum esse credatur: nemo enim estscriptor eruditus, laudis alicuius etgloriae cupidus, qui non diligenter sua scripta relegae, ac nouo quo damstudio laboreq; sivo illa purgare ac nitidioηna reddere conetur: cum hic noriter in primis in ea re diligens accuratusque foret, er plurimum raudis in suis omnibus laboribus emendandis adhiberet, quod morte praeuentus, aut subitis magnisque occupationibres inde abreptus, prae lare ines,quodmaxime ornare Cr omni vfrtvte expolire cupiebat, non potvie i cum argumentum ecentenoria nactus esie, er quod omnem ornatum lamen/que orationisse lineret. patet autem quanto an

mi ardore aggressus hoc sis, quale quas vestι-

όulum altums huius praeclari operis Hruxerit. Re Iae nunc,in quo maior adsuc fir ulus, mea sententis,est: quodque magis mesollicitat honoris, causa harus praeriantisimi viri, labor quem po fuit in vertendis in Latinum firmonem contioni obus Thucγgidis: cum enissemper arduum esse ac d si de existimauerim conuertere aliquid e Gro cis Friptoribus cfliquis recte er cum mediocri etiam laude mynus hoc obire uehimam, ut plerist

20쪽

hoc factune, qui nullo ornaea azibi 'nusio sese. lectu verborum, nullo iudicio, g o quo modo senarentias expresisse contentifunes hoc etiam ipsunt prae lare posme nihil eri ea rotave er para seum inprimis semper durum Er laboriosumputavi attingere hunc scriptorem, er aliquam ipsius

partem in alium quempia ermonem comporta are . contiones vero has propter obsuritatem senarentiarum, orationisq; brevitarem, ne dicam asseritatem er duritie maiorem adhuc moliri iam in

f continere non sine causa cut arbitror credidi. Et tamen hic noster tot tantisque discultatibus

deterritus non est ,speravitquesepo se sudio erdiligentias fp assiperare: uelpotius in ny erfnd Diaesiuae periculum facere voluit: experirisque,vestes per atilita verae laudis acgloriae, an ex hoc quas certamine honerie disicedere posa se, er eamquam palmam inde domum reportare: nihil enim sibi quam cilestronum proposite,sd semper cum Vs,qui summum locum in qualibet lavde tenent, contendendumputavie, er aliqvos etiam ipsorum sertasse vicit er omni honorespoliauit: hoc enim verius esseputo : cum compertum habeam, maiorem partem horum laborum ab ipso e. xercitationis cavsastis Uceptam, cum maiora quaedam messitaretur, ac doctrina ingenioque suo digniora. ipsas eamen quoque edendasputavi, madigis utilitatis aliorum causa, quam illius ipsus de'