장음표시 사용
91쪽
se Priora duo ex Templo D. Apollinaris in Classe refert Rubeus ; alterum ad annum 7o8. spectans ex Turri Ecclesiae' Cathedralis Cymaclensis exhibet Fabrius: singula vero ex
D. N. DAΜIANVS ARCHIEPISCOPUS FECIT.
HIC REQUIESCIT IN PACE GEORGIUS VC ARGENTARIVS FILIUS PETRI VC ARGENTARII IUN. QUI VIXIT
ANN PL Μ XUII. DEP. SUBD PRID NONAR AUG. IND. XIIII IMP. m. M. TIBERIO CONSTANTINO Pp AUG. ANNO VII. ET PC EIUSDEM ANNO III. Φ .se Duo te haud satis intelligere ais in marmore , quod
is heic post Fabrium a mendis expurgatum recudimus ἱ cur m nempe anno Tiberii Constantini Septimo scalptum dicam tur, quem tamen literarum monumentis compertum est D quatu'r tantum annos regnasse: numque repetita ibi Ar-
is gentarii vox ad Familiam aliquam pertineat indicandam, is quemadmodum de Iuliano illo Argentario nonnulli, iique is non omnino spernendi auctores suspicantur. Ne quaeso,, sollicitus esse velis in rebus intelligendis , quarum altera D haud
92쪽
haud dissicilem explicationem requirit ue altera post Baechinium non ut antea tenebricosa videtur: cui si notatio
quaedam nostra accedat, quod dubitationis adhuc supererat eliminabitur . Ideo igitur , quod ad priorem interrogationem spectat, eae notae Chronologicae in marmore ponuntur, quod eX eo tempore, quo Tiberius a Iustino Caesar fuerat renunciatus ad id, quo inscriptio Georgii scalpta est, septem anni effluxissent. Dictus si quidem fuerat Caesar Tiberius Constantinus anno s7 . tribus anniS ante, quam Imperator fieret, quos si quatuor iis, quos regnavit, adjicias, annum septimum in marmore indicatum habebis. Cave autem putes novum id in lapide. accidisse'; quam plurima enim possem ejusdem rei exempla a ferre, si per otium . liceret. Verum neque tu is es , qui amicos frustra delassandos, neque ego, qui tempus terendum , ubi necessitas haud flagitet , censeam : cur enim fluctus in simpulo excitemus λ Ut vero de nostris Argentariis aliquid proferamus , .omissis aliis muneribus, quae per hanc . Vocem , prout latinus sermo varie jactabatur , declarata sunt, sentio cum Bachinio eos nullo pacto sa)'a: Graecorum Trapezitis differre, iisque hoc . muneris de mandatum ut Eccusasticos reditus apud se depositos ad Episcopi, praescriptum , vel juxta conventa cum ciero Archipresbytero, Archidiacono , Primicerioque traderent distribuendos. Neque haec Bacchinii conjectura ab Ecclesiae consuetudine vel tantillum recedit: quis enim nesciat
ejusmodi Gazae Episcopalis Praefectos, sive Custodes, quos
etiam a Thesauro per id tempus Saccum dicto, Sacceumrios vocabant , inter Ecclesiae Ministros suisse cooptatos δIta autem se rem .habere .eX hoc maXime e Vincitur, quod Iulianus ille Argentarius V. Cl. . qui de sua pecunia cum Bachauda genero Archangeli Michaelis fi dem excitarat, cum Episcoporum jussui id secit , Anandant Eccoso , at . que eXst Xisse dicatur. In aere. autem alieno sui se videtur , qui Episcoporum mandata publice persequeretur. Ceterum , ut eo revertar unde discessi , Argentiriorum adpellationeni in nostris marmoribus ossicium , non
a Vide etiam Ducangium in Gloss.
93쪽
is cognomen declarare s neque enim fieri id potuit , quo se tempore cognomina minime adhibebantur ) conjicitur ex se duabus papyris Ravennae exaratis , ubi ejusmodi monu-- menta confici solebant, quarum utraque cum testium, qui ,, subicribunt nominibus , munera pariter , quibus iidem se iungebantur, conjungit . Quum igitur inter ceteros duo se Argentarii quoque subscribant, illud consequi perspicuum se est hanc vocem, ut ceterae , ad munus aliquod indicanis dum pertinere sa). In priore papyro ad annum s39. re. is serenda haec habentur: Serapio Vir anus Argentarius gener Iohanni Pim ... b) trus Collectarius se)Latinus possetarum parenS Candidianus VΙ In altera vero sub annum s o. scripta, praeter Vitalemis V. C. Monitarium, & Romulum U. C. Silentiarium, ce se nitur etiam Paulus quidam V. C. Argentarius, qui, si adsese datur Iuliano Viro celeberrimo, Georgio, ac Petro, quos se memorat lapis noster, & Ioanni illi, de quo loquitur Gre- ,, gorius M. lib. ep. 23. quinque Ravennatis Ecclesiae Anis gentarios recensebimus. Neque id tantum colligimus exm posteriore papyro ; verum etiam docemur sexto Christiis saeculo Argentarios longe a Monetariis distasse , quam se vis, ut ostendit Ducangius in Glost. Latin. Barb. in Wi-
,, sigoth. L. a. tit. . f. q. pro una eademque re usurparen-
tur. Superest modo , ut de eo quod posteriore loco po- se scis aliquid disseramus. - Si quis Oificinarum situm, ubi nummi antiquitus Ra-- vennae cudebantur, inquirat, is oleum & operam perdet. se Ut enim ejusmodi res Variis temporum vicissitudinibus is fuerunt obnoxiae, ita nullus dubito, quin idem officinis is contigerit, de quibus est sermo. Nos pro epistolae modo is ea tantum prupunctabimus, quae aliena haud videbuntur, is ne per nimiam audaciam omnia susque deque miscentes
ca Tabulae reseruntur a Mailao scient. Diplom. p. I 3. atque a Mu ratorio Antiqv. Italic. Ton . II. pag. IOOE.
94쪽
se in Ravennatum rebus describendis censoria virgula note- ,, mur. Ubi enim haereat aqua , quid probri , si ignorarerem fateamur λ Tria sunt quae Monetae situm aliquo pacto ostendant: subscriptio nempe Ioannis illius in papyro ann.s a. & duo Agnelli loca , quorum sub finem capitis secundi in dissertatione meminimus. Substribit ille: Iohamnis fori ... habens stationem ad monetam auri in porticu Sa- , cri Palatii. Agnellus vero docens , unde Reparatus, ac Gra-
,, tiosus edum fuissent, suum Archiepiscopatum obtinuere, se de Monasterio, inquit in vita prioris, S. Apollinaris quae- stus es hic Ravennae non lomer a pusserula Ovilionis in
,, loco , vocatur Moneta publica. Vitam vero alterius,, exordiens, ita loquitur. Eu innasterio B. Apollinaris Ab- ba fuit, quod es fundatum non longe ab Ecclesia S. Rem demptricis Crucis ad Monetam veterem , unde Sanctissimus,, Reparatus fuit. Si per Monasterium D. Apollinaris , ex se quo ad Archiepiscopatum laudati Antistites evecti fuere , M Celebris ea aedes a Theodorico Gothorum Rege excitata,m DiVoque Martino primum , nunc vero D. Apollinari sa-
cra intelligi posset , dissicile haud seret Aureae illius -
netae situm investigare , de qua in papyro . Quum enim se diserte tradat Rubeus, ex eoque Fabrius, eam Urbis regio- ,, nem, in qua nunc est D. Vincentii Paroeciae, quae parumis certe a D. Apollinaris distat , dictam suisse S. Vincentii deri Moneta aurea, quid vetaret , quominus Sacri Palatii no- mine Theodoritianum Palatium, in quo post Gothos exa-M istos fortasse degerunt Exarchi, intelli sentes, papyrumque,, cum Agnello conserentes, certi aliquid statueremus λ Ve-M rum neque Monasterium illud D. Apollinaxis pro eo , se quod hac tempestate sic vocatur, usurpare licet, quod sciam mus circa annum 836. a translato D. Apollinaris corpore is nomen tantum invenisse, cum perpetuo S. Martini adpel. M latione vocetur ab Agnello ; neque vero simile videa. D tur ab aurea ea Moneta, de qua in papyro, S. Vincen. se iii Regionem dictam fuisse: papyrus enim septem ac plu-- in secula eam Urbis divisionem antevertit , quam annoret 8 s. contigisse docet Rubeus per haec verba: hoc temporem Urbem Risennam in quatuordecim divisam Regiones
95쪽
is inυenio. Restat igitur ut relata Agnelli verba accuratiuς M perpendentes , eo loci sitam fuisse auream papyri monsis tam statuamus , ubi Monetam publicam, ac Monetam Veis terem quae eandem ossicinam per Agnellum significant, se collocare is videatur. Ea mihi suspicio pluries injecta est, D Augustorum temporibus ad S. Apollinaris in Ue- ,, clo, in ea scilicet parte, quae Sanctae Crucis Templum nuncis Paroeciam respicit , extitisse . Id ut censeam in caussa
se sunt Agnelli verba , quae utrasque has aedes sibi paenem conterminas assirmant . Minime autem dubito quin Sanis diae Crucis Templum idem sit , quod Placidia excitavit ;se superest enim SS. Nagarii ac Celsi Sacellum, illi olim ad-
,, haerens, quod rei hujus fidem faciat. Monasterium vero se D. Apollinaris cum ea aede , atque Paroecia convenire , se quae in praesentia hoc nomine donatur, sat indicant & lo-
,, cus, ubi sita est, & Bullae Alexandri III. atque Urbani IV. se ejusdem rei testes locupletissiniae. Quid plura Τ Auctoritas ,, doctissimi Bacchinii facit, ne ab hac suspicione dimovear; is quamvis enim de ossicina Nummaria haud disceptarit,
is ea tamen proseri de Pusterula Ovilionis , deque memo-- ratis Templis , ut decipi cum illo gloriosum videatur :M licet enim opinari Augustorum aedes , quarum meminit ,, papyrus , ad SS. Nagarii ac Celsi , ubi etiam nunc eo- rum sepulcra cernuntur , sitas fuisse. Dicendum tandem ,, foret aliquid de recentiore ossicina Nummaria Ravenna se lium : sed nil lucis affulget , qua eruditiores fiamus .is Theseus a Cornu, qui nobiscum antea sensit, quamvis stri-M Elim atque obscure satis locutus sit , ad S. Fincentii Pa-- roeciam fuisse positam suspicatur, ea ratione , quod nem- pe de Moneta aurea iis temporibus dicta fuerit, quibus,, Archiepiscopi Ravennatum res moderabantur. Conjectura se Veri non omnino similis videtur. Aliorum tamen esto ju- se dicium. Ego quovis monumento destitutus nil ausim deis finire . Probabile certe est Archiepiscopos rerum Domi-m nos nummos signasse. Habes , Saverni ornatissime , quae se ne ossicium desererem conjectando , vel potius divinando,, sum assecutus ; quae si tibi haud clara satis videbuntur , se dicam cum Livio: in rebus tam antiquis , se quae smilia vc
96쪽
,, rι sunt, pro veris accipiantur, satis habeam. Obtempera- ,, Vi autem , non quod me eum putem , qui cuiquam in se ejusmodi rebus facere satis queam, sed quod meretricul, ,, rum more sacramento me veluti obstrinxerim , ne quem ,, tristem dimitterem . Tu si me amas , ut reor, Volunta- ,, tem in te meam aequo animo excipies . ac mea alias ope- ra uteris : etsi enim doctrina omnibus , candore certe, is ac benevolentia nemini concedo. Vale. M Ravennae ex aedibus Seminarii v. Calendas Novem- ,, bris CIDCCXLVIII. CAω
97쪽
De Libra , GIdis ac Denariis Ravennatibus, deque ceteris pecuniae generibus in eadem urbe conflatis.
DE v nis pecuniae generibus acturi, qua posteriori
bus seculis Majores nostri usi sunt, ut a nostra incipiamus rerum ordo non minus , quam ratio postulat. Nil apud Scriptores , nilque in nostris Archivis post seculum Christi decimum frequemtius occurrit, quam Libra Ravennae: verum quid ea esset , quotque solis , ac denariis constaret haud liquet . Nos ea proseremus , quae ex tanta rerum caligine erui potuerunt , ut facem aliis praeseramus, qua spartam hanc doctiuς Orn re queant, remque totam haurire. II. LIBRR Ravennatis initium , atque originem si quis inveniat, erit mihi magnus Apollo Eam primum constasse denariis, sive nummis ab Archiepiscoporum ossicina prodeuntibus minime dubitamus, quum illius mentio habeatur per ea tempora, quibus, ut dictum est supra, Philippus declar, Verat constandorum nummorum praerogativam ad solos Archiepiscopos pertinere. De ea sic mentionem fieri animadvertimus in tabulis , quibus anno Io I s. quorumdam bonorum dominium conceditur Tedbaldo , & mrotiae iugali f-liis, re Nepotibus a Sergio Ravennatis Ecclesiae Archidiacono, & Abbate Monasterii S. Georgii Martyris sa in Caligariorum nomine persolvat, idest Libram unam R . pro denariorum solidis I aginta, o pro unoquoque solido Raυ denarios duodecim. In charta agente de quodam tenimento in Regione Herculana Ravene anno IIo' scripta per Mercatellum Tabellionem , haec habemus D): dare aebeatis omni anno in
98쪽
mense Marcii, vel lina indicit. duos Den. R . Sc paullo post: quia exinde das nobis octo soldos Raυ. De hac moneta loquitur pariter sententia electorum arbitrorum in contra versa de manso Caligariorum , O duabus partibus Ducatus inter archiepiscopum Raυenuatem sa), Ο Petrum Traυerfiriam, quam ex Archivo Estensii vulgavit Muratorius ib) .
Ea pertinet ad laudatum annum II 97. Pro pensione tribuat nummum Raυenuatis monetae singulis annis . Libram Raυignanorum nominant etiam nonnullae Chartae seculo XIII. &XIU. exaratae. Binas dabimus ex Classensi Archivo , traditas nobis cum aliis compluribus a D. Gabriele Guastuccio ejusdem Custode, curante D. Maria Angelo Flacchio Clas ensis Bibliothecae Praesecto , Viro literis , moribus , modestiaque spectabili. Prior est exemplum autenticum Instrument sive Laudi lati inter Comune Ravenne , Comune C enereperti in archivo publico dicte Comunitatis Ravenne , quod ad annum I 32. Ind. Xv. diem X. Novemb. est reserendum. Easque a distis partibus emologari , confirmari sub pena mille Librarum Raυignanorum in compromisso inserta a parare nou observante predi te parti obserυanti δε enda . Instrumentum autem ipsum anno I 288. consectum fuisse docent , quae sequuntur: Latum fuit hoc arbitrium, oe laudum per dictos arbitros sedentes, presentibus , re volentisus dictis sndicis &c. sub ann. Domini MCCLXXXI Tu didi t. prima, die Mercurii xx. Octobris. Altera charta ostrumentum dormia continet cujusdam Dom. Beatrisiae de Melariis . Ea est hujusmodi. In Christi nomine amen. Anno Nativitatis eiusdem mitismo Ducentesmo nonagesimo , Dd. XII. Raven.
die XV mensis Iunii in domo dicendorum fratrum σα ibisque Nicolaus , Oddo, o Franciscus de farris fuerunt contenti, o consensi habuisthe, CT recepte in dotem, re δε- tis nomine a Domina Beatri sa, Filia olim Fantholmi meret mrii de R ena, presente Uxore didit Domini Nicholai pro matrimonio contracto inter dictum Nicholaum, re ipsam Dominam Beatrisam , videlicet in rebus mobilibus extimatis co
mum ab Intellige Guillielmum, qui ct Guillielmotus, ct Otho dimu est, atque
anno I Io . Gerardo sitffectus.
99쪽
muni concordia inter eos sexaginta libras R ignanorum reo. Duas Tornaturas, o meaiam terre laboratorie extimatas quinquaginta libras Raυignanorum pro Tornatura , positas in ple.
batu Sancti Appollinaris in Ronco nigro in Burgo porte Sancti Manete Civitatis Ramen. σc. Subscribit Tabellio:
Ego Ambrosius stius Petri Gignatis Imperialitarius de Raven.
auctoritate No-HUIUsMODI autem Ravignanos in nosses, & parvos divisos suisse, praeter Chartam , qua diximus sa) Divum Raynaldum concessisse Maxio quondam Albigileti licentiam cudendi , seu fabbricandi monetam in Raυenna, videlicet Ra- ω nanos grossos, o parvos, s b) docet etiam sistrumentum quoddam Transadtionis inter Dominum Lionesium de Polenia, o Dominam metheritam de Badais, occasone litis venientis inter ipsos, ubi haec habentur. In Christi Nomine Amen, Anno eiusdem Nativitatis Miltismo trecentesimo trigesmo nono , Indictione septima, tempore Domini Pape Beneuini duo. decimi, die vigesimo secundo Octobris in Gualta Sancti Petri Maioris, in Domo Domini Franci ci de Rasponi. Iudicis m. Item dicebat dictus Bentinus predictum Ugorinum, ejusque heredes esse obligatos predicto Domino Leonelio ex causa deposti in sexaginta octo Libris Ravignanorum pamorum. Item iu alia parte in quinquaginta libris Raυ. quas confessus fuerat dictus inolinus habuiqse a dicto Domino Lionello a Domina Cathalina quamdam suam domum postam in civitate Raven- ne in G. Sancte Mathe majoris juxta dictum D. Lionesium G c. Scripsit has tabulas Ghomeus de Catis de Ferraria &c. Cum iis, quae de Ravignanis grosss ac palmis diximus consonant, quae in Veteri Statuto habentur sc) lib. U. Rubrica LVIII.
cui titulus: quod nullus de Raυ. debeat recusare monetam Ram Et qui habet monetam falsam frangere debeat. Inquit autem : Statuimus, ct ordinamus , quod quilibet de cisitate R. teneatur , o debeat trasse monetam tam grossam , quam ραρο
e) Coaex hic membranaceus Legum Munieipalium nitide scriptus serva tur in Publico grammatophilacio.
100쪽
vana, ct eam non recusam si fueris bona, o Legalis. Et qui eam recusaverit condemnetur comuni pro quolibet denario grosso in quinque soldis R. pro quolibet denario pareo in duodecim donariis Raυ. σ teneatur quilibet ad cujus manus pereenerintntiqui denarii falsillos frangere, er non expendere. Et saliquis inυentus fuerit habere quinque soldos R. simul, vel ab indes supra de denariis Di s capiatur, re duci, G' presenta
ri debeat coram Potes ate Rav. qui contra eum procedat, s- cui de iure fuerit procedendum. Et hoc intelligatur etiam de monetis bonis, G cursum habentibus in Civitate Ravenne. I U. HACTENUs de libra Ravennae generatim sumta: modo de ejusdem valore pauca dicamus. Ad componendas, dirimendasque lites ad duos Iulios posterioribus temporibus redactam fuisse, norunt omnes. Verum, rectene factum id fuerit, inquirendum. Si chartas perpendamus, nil certi ex iis erui poterit. Duo tamen habemus, quae lucis aliquid tenebricosis hisce dissicultatibus adserre poterunt. In Testamento sa) Lamberti de Polenta, consteto anno I 3I6. die decisma Oct a Iunii in Villa Alturae districtus Raυ. in Domo, seu tumba dicti Dom. Lamberti , posta in dicta Vilia , praesenti-sus m. Presb. Filippo Rectore Ecclesiae S. Sixti de Sant,no , Magistro Pellegrino Medico , Mahisero Francischino de ola modico, Magisiro Compagno de Ferraria Medico, Cam-Bio de Arionis Not. Dominico Bonetti , Bletia de Ugulis, Me in io Philippo de Ferraria, oe' aliis testibus ad haec Gocatis, rogatis a dicto Testatorer haec habentur : nem reliquis de aliis suis bonis egregiae Dominae Iuliae Marchisoni ens Uxori suae duo mille lib. R . sive mille florenos amri , quos confessus fuit idem Dom. Lambertus ab ipsa habuisse
in dotem tempore contracti Matrimonii. Subscribit quidam Guido R Adus Raυ. auctoritate Notarius. Librae igitur duae Ravennates saeculo XIV. unum florenum auri aequabant :ex quo inserri potest earum unam duos Iulios currentes parum excessisse. 1
a Ex Archivo Canonicorum Later. S. Mariae in Portu cap. A. num. Ioa.