장음표시 사용
591쪽
Gratiam et pacem. Quod de relinquenda aula et osse io 'Consulis, mi Spalatine, Sic Sentio. Est sane nonnulla callia
tibi: non auditur verbum, sicut sapiens dicit: Ubi non ratouditus, ne e undas sermonem: verum si aliqui audiunt, nos est cessandum, alioquin et ego jamdudum in tanto conterari Verbi tacuissem. Nisi ergo alia subsit causa tibi, quae com scientiam gravet, aliena iniquitas et malitia non est satis, ut propter eam locum deseras aut quippiam facias. Nam nisi Conjugium te isto loco amoverit, ne fingere quidem pos e*Cal Sam, quae te movere deberet. ε) Ac qui nunc expertu nulam plane noveris, et multis apud Principem prodesse queὸ , ubi Si novitius aecesserit, quid faciet antequam discat aulὸν istam ' Et ut omnia simul praestentur, quando fiet, ut rasim fidem et opinionem coram Principe obtineat, atque tu habe , longo usu paratam 3 7 Aut ergo is ane, aut si discedis, uxor cogente discedas. Nisi sortassis hanc causam metuis allegare, et loco ejus aliam praetexere velis, quod quid prosit, v Video, cum tandem prodenda sit ipso facto, si seceris. Quod Argilla de uxore milii ducenda scribit, gratias agy1
nec miror, talia de me garriri, cum garriantur et inulta ali Verum tu ei gratias age nomine meo et dicito, me esse quidq*in manu Domini 'γ sicut creaturam, cujus cor mutare ac N mutare, occidore aut vivificare potest, singulis momentis nhoris: laoc tamen corde, quo hactenus sui et modo sum εnon fiet, uxorem ut ducam, non quod carnem meam δῆ SEXum non Sentiam, Cum neque lignum neque lapis sim, animus alienus est a conjugio, cum expectem quotidie moriemiet meritum haeretici supplicium: itaque nec Deo sgam terim num operis in me, neo in corde meo nitar. Spero sui φquod non sinet me diu vivere. Vale et ora pro me. Witem
hergae, die Aiadreae, anno IID IV. Martinus Lut laeta
592쪽
Opto scire, qui sint in Senatu Imperii nomine Principisses Suri Esselingae. Nam rogatus sum, ut pro D. Maniel Ca- Ptivo Supplicem, Si per ipsos possit liberari, sicut scribitur ex Essentinga lacta promissio a Ferdinandensibus. Hanc Supplicationem quoque Sophiae pauperculae novissimam tibi commendo, si quid poteris pro ea facere. Vale et ora pro me.
Gratiam et pacem. Certum est, te vel Croesum e Sse tactum ibi, talem Evangelisiam, qui omnes semel converterit, Ilii Amsdorsi: alioqui quomodo fieri posset, ut tam superbus, tam raro nobis scriberes 3 Favomus tamen, si est imite Si perhias: nobis nihil est, nisi unde humiliemur. Νam Cari stadii veno num latissime serpit, accies Sit ejus sententiae Z inglius Tu regi et Leo Judaeus aliique multi, constanter asserentes in Sacramento esse purum panem, Sicut in soro et C. obsecro autem te, ut coopercris fideliter, ne tam fraudulenter agatur cum fratribus Augiistinensibus vobiscum. Qui bus, si qui voIlent egredi, statuebatur me praesente, ut aliqua summa daretur, ne vacui exirent, de qua re te ipsi facient certiores: nunc videntur tam Senatus quam Prior
negare. 1 Budd. posset. 2ὶ Opto ete. Susat bes Cod. Ie n. a ben siidd. p. 8S.
593쪽
Canonicos nostros perpulimus tandem, ut consentiant mis fas esse abrogandas. Jam tractatum est de illa abominationis domo: quid futurum Sit, scies. Vale et Saluta noStrofi omnes. Vitembergae, feria 6. post Andreae, anno MDXXIV. Martinus Luther.
Betri fit Me ringes egenheli eineo aer annes, sue raelffen Φ. Eumonuistern Surspracve eintegen soli. svo bee .fahit isten Samnitiing iu stiel, in Schii e II. 62. Strobe Rama er p. 106. Devti di ben Salei XXI. 1366. Venerabidi Viro Gn. Nic. musmanno, Episcom nensis Ecclesiae. G. et P. Vidit me et loquutus est mihi vir iste. Sed cum Non urgeret me in Causa sua, quamvis promtus eSSem, Placuit et ipsi et mihi, ut tu pro eo apud Consules, si opus sit, agaS, facturos omnia pro sua benignitate, quae possinr. Valeel ora pro me peccatore. Witteb. fer. 4. Post Barbarae,
NI DXXIV. Fratri suo Valentino jam antea a me scriptum est per alios postulatores. Saluta Dominum Hermannum Mulphori. 12. M. DCXIL.
594쪽
Gratiam et pacem. De relinquendo ministerio verbi, mi Sp Iatine, adhuc aliud non sentio, quam antea. . Non enim Causa tua mihi satisfacit, quod sint alii te peritiores in linguis aut majoribus donis ornati. Nullum ego scio, nisi velis vel Phi- Iippum ipsum, aut Pomeranum, vel Jonam succedere tibi: de grege nostro non habeo, quem tibi praeferam. Vide autem, ne tentatio sit, quae postea, si cesseris, magis sit te adfectura poenitudine immedicabili: Satan est nequam. Proinde nunci magis consulo, ut perseVeres, ut probetur Spiritus, an ex Deo sit, vel an tenteris, magis quam eum Principem deseres forte proximum Sepulchro, et novo miniStro conturbes ulti mos dies ejus. Quod ubi contingeret te recedente, statim illume vivis exoedere, Perpetuo doleres, te non perseverasse ad diem illum. Sic sentio: tu ergo boni consule, a C Vale. Wi-tembergae, seria 2. post Nicolai, anno MDXXIV. Martinus Lutherus.
Seruo Christi D. Georsio SPaZatino, ministro verbi in atiω'' Saxoniae, suo in Domino iratrLGratiam et pacem. Hodie ex Argentorato literas amicorum ' accepi, mi Spalatine, de Carl stadio, qui illac iter faciens
595쪽
Bbsileam versus, tandem quinque libros evomuit, duos adhne lerucians. ' Ibi ego bis Papista, amnis Antichristi, et quid' Nirum, quam suriat in me, nihil in me Sinit integrum esse, sui etiam suos oflendat ea suria. Ottonem BrunSsel Sium Cepit, iquem et solum illic allocutit S est, novum igitur flagrat incem lilium. Ego Epistolam ad Ecclesiam Argentinensem edo is hoc biduo, consolatus, donec Plane respondere donet Chri stus. Remitte EpistolaS, libros Visurus Satanae hujus statim. Virum, quem CommendaSti, allocutus sum. Ora vero tapro nobis, ut gloria Christi triumphet, aci vale. Respondi vero ad proximas literas, credo eas te hodie accepi SSE. Wi teinbergae, seria 4. Post Luciae, anno MDXXIV. Martinus Luther.