Beati Rhenani selestadiensis Rerum germanicarum libri tres. Quibus præmissa est ipsius Vita auctore Joanne Sturmio

71쪽

RERuM GERMANI cARUM bellavit. Sed quum Pannonios ejus rei nituisset, depositis δc collatis apud amnem B thinum armis, supplices a Tyberio pacem in1- Petrarunt, Pinete duce capto, Bato;ieque se dedente, quem ingentibus donatum praemiis Ravennam transtolit, gratiam referens, quod se quondam cum exercitu iniquitate loci circu-cl ulum passus est evadere. Jam indicatis istis ad Danubii ripam provinciis quas Romani suo subdideriit imperio,facile est intelligere, quod Sex. Rusius de haς ipsa re scribit hunc in modum, SubIuli ,inquit, et Octavio Osare pere . alpo Jultat iter fatifum. Alpinis omn bui victi

IVor cor provinciae accessermit. Rusone P. Vnoniorum re subacto, in deditionem P nnoniae

venerunt. Amaltris inter Savum re Draυῶ p stratis, regio Savetensis es Sqcuu orum loca Pannoniorum obtenta sunt. Marcomanni'stuadi

de locu Valeriae, que sinit inter Danubiam es D Uum, pulpsi ut, Et limes inter Rominios cir Barbaros ab Augustaper Vindebo iam, per Nori-

cum, Pannoniam ac I sitam est constι fretus. Haec ille. Pannoniam viro sortem ,& solo plano lo tam atque uberem esse Solimis asserit, Drado Savoque inclytis amnibus circumfluam. Nunc ut alns uuoque nati ibus gratum faciamus, puta Gallis Brittanis, Italis, ct orbis Romanus quaqua versum illa diosis innote icat, aliarun 1egionum provincias obiter commemorat, *nus. Nam ad cognitio 'ς maiator an qui histo rus posterius scrip et via , haeς rς , ncii in hilasseris momenti

72쪽

LIBER PRIMUS.

ENMMERATIO CAETERARII u

tibi bis Promisciarum , integra

Am re Romana. DRaeter provincias illas ad Rhenum proxia me vergentes interior Gallia habuit, Viemnensem, Lugdunensem primam, Belgicam primam, Belgicam secundam, Alpes Poeninas de Grajas , Aquitaniam primam, Aquitaniam secundam , Novempopulanam, Narbonensenaptunam, Narbonensem secundam, Lugdunei sena secundam, Lugdunensem tertiam, ac Lugdunensem Senoniam. Britanniarum quinqueterant provinciae, Maxima Caesariensis, Valet xlia,Britannia prima,Britannia secunda,ac placia

Caesariensis. subscribit nobis Sex. Rusus ad sis

Valentinianum Aug. Sunt inquit, Gallia cum si M. Milania, Britanniis ψrovinciae xvij. Alpes maritimae,Provincia,Narbonensis, Vien ensis, N v populana, uitaniae daa, Alpes Grais, Maxima Se anorum, Germaniae duae,Belgicae duae, Lugdunensas ducan Britannia, Maxima Caesariensis, A taonia prima ac Britannia secunda. Hactenus ille. sed in eo libello nomina haec sunt valde corrupta. Provinciae Hispaniarima quinque suerunt, Betica, Lusitania, Galleci Tarraconensis, Carthagiliensis, Tingitania, ac Balearis. Italiae provinciae x v i i. venetia, amiselia, Liguria, Flaminia & Picenum, Annomoris Diri, Tuscia& Umbria, Picenum suburbicarbiam,Campania, Sicilia, Apulia, Calabria, Luc ritia rutii, Alae. Cottiae, Mimnium Sardinia ac

73쪽

,o 'R EstuM GERMANI e AIL MCorsea.Rhetiam primam, Rhetiana secundam& Valeriam enumeravimus supra.Habebat Iulyricum praeter Pannoniam iecundam, Mui am, Pannoniam primam, Noricum. Medite raneum ac Noricum ripense, etiam Dalmatias. Aphricae provinciae Byzacium Numidia, Ma ritania Sitifensis, Mauritania Caesariensis, Re

Tripolis. ORIENTIs vero provinciae quindecim xuerunt, Palestina, Phoenice ,Syria, Cilicia Cyprus, Arabia, Isauria,Palestina salutaris, P lellina secunda,Phoenice Libani, Euphratensis, syria salutaris,osthoena,Mesopotamia,ac Ciliacia secunda. Provinciae AEgypti quinque, Libya superior, Libya inserior, Thebais, AEgyptus, ac Arcadia. Asianae directaeos provinciae decem. Paphylia,Helles tus, dia,Pisidia, caonia Phugia Pacatiana,Phrygia salutaris,Lycia,

ria,ac Insulae.Poticae dioeceseos provinciae dec Galatia,Bithynia,HonoriasCappadocia prima. Cappadocia secunda, Pontus Polemoniacas Helenopontus, Armenia prima, Armenia secu-da, ac Galatia salutaris. Thraciarum provinciae sex, Europa, Thracia, Hemimons, Rhodope. Moesia secunda,ac Scythia. Illyrici provinciae octo,Thessalia,Epirus vetus,Epirus nova,Dacia ripesis, Moesia prima,Praevalitana,Dardania,ac Macedonia salutaris. Sed haec narratio velut

interjecta putetur studiosorum gratia. Nos ad Germaniam nostram, unde digressi sumus, re-

74쪽

cupata ac recentior. Parte Rheni portiuncula Rhetiae s prema, deinde magna partem Maximae Sequanoria, mox Germaniam prima cum Argentoratensi tractu. Ec non minima portionem primae Belgicae Mediomatricorci videlicet & Trevirord,item Germaniam secunda cum toto tractu qui a Morianis, Nerviis. & Eburonibus hoc est a Ter vana, Tornacoq; di Leodio sumens initiu versus Oceanum Septentrionale porrigitur: Similitera parte Danubii Rhetiam primam Sc secundam, Noricum cum Carnunto. Pannoniam primam de secunda cum Valeria dc savia, Germaniam vocamus posterius occupatam dc recentiorem. Nam omnes hae provinciae a D. Augusti princia Patu Romanae ditionis saerunt,donec subrii tiniano tertio,inclinatis Romani imperii rebus Germanis e veteri inter Rhenum & Danubiuum Germania agminatim erumpentibus occuparentur, 3c prorsus Germanici juris fierent. Porro Rheti,Norici& Pannonii,nihil utiquam cum Germanis commune habuerunt, praeter Danubium, qui utrisque limitis loco suit , pro- prio sermone, cultu, institutisque semper distincti. Hii provinciales postea saeti Romanam linguam edidicerunt, qua alpestres Rheti eti num utuntur. Helvetii vero, Sequani atquet Mediomatrici Galli fuere. oc hii simul cu jugo, Romannoria, etiam linguam acceperunt. N -

75쪽

. RERuM GERMANic ARuuruui,' eromandui,Condrusi, Veroca Ges, Ebi rones, Bethasi, Tungri,& caeteri Belsarum populi, qui longe ante Juliunt Caelarem e veteri Germania Rhenum transgressi suerant, non tam sua lingua,hoc est Germanica, putantur usi quam Gallica, praesertim interiore . Sed tamen postquam in Romanorum ditionem concesserunt tacti Provinciales, certum est post Romane locu los.Nam plane bilingveis fuisse suspicor ad Rheni ripam habitantes Germanos provincialeis,Triboccos Nemetas, Sebusios, ac Vari-gionas, prius Gallice, deinde Romane & Gr manice loquentes. Haec propterea dicere cogor hoc loco, ne quis G:rmaniam veterem in provinciis somniet aut quaerat, etiam antequam provinciae factae sunt. id quod de trans danubianis & Sequanis verissimum est. Nunc facile est videre,quanta Germaniae veteri secta sic accessio.Siquidem ut summatim dic mus, quicquia terrarum hodie vel transi nubium ves cis Rhenum utitur Germanico sermone, toturri id a Germanicorum populiS Occupatum est, C. xeptum Romanis.Sed hoc mani seste docebunt emigrationes nationum, quas Opexae pretium erit indicare. e GERMANOR. VEτEMiΜ ΕΜIGR

Ametsi Germaniae populorum illae primae emigrationes, de quibus in literis aliquid

extet, non proprie ad hoc argumentum perti mant quod i . praecipue fractamus , nempe distinctionem

76쪽

L 1 AER PRIMUS. . gistinctionem veteris Germaniae dc provinci rum: tamen ut absolutior evadat libellus, pri-n mum vetustissimos veterum Germanorum e , itus brevissime commemorabimus.

c ERMANI IN ITALIAM Cis p An . nam, ubi nunc Brixia ax Verona urbusiunt. T Iesus ab Urbe condita lib. v. de Belloveso locutus, Ambigati Celtarum regis ex sor re nepote, qui beneficio sortium in italiam ii ' gentibus peditum equitumque copiis proses etias, Mediolanium condiderat, Alia Iubimis η manus Germa rum, inquit,Et torio duce vestia λ napriorumsecuta, eodem saltu favente Bellovsa sequum transiendisset se eis, ubi nunc Brixia F ac Misona urbes sunt, locos tenuere Libui, conm l dunt. Hoc factum Prisco Tarquinio Romae regnante , aut non diu post. Ab hiis tum condituit Bergonaum. Nam Bessi Germanis montem si- gnificat. .

DUas olim fuisse causas video,propter quas

populi novas sedes quaererent, unam ut melius atque uberius solum haberent, alteram ut praegravante multitudine regio patria levaretur. Eadem, inquit Cerialis apud Tacitum Gallos alloquens, per causa Gemmanis tra fendendi in Gallias, libido, ali avaritia, ct mutandae is amor, ut relictispaludibus Usolitudia

mbus Fui Dcundisimum hoc flum τρα ipse

77쪽

RRAuM GERMANic ARVM possiderent. Igitur Cimbros Teutonosq; e Ger inania veteri in Galliam transisse reor bonitate agri illectos. nam illos avitarum sediu ad Ge manicum mare prope Saxonas iam taedebar. Proinde facto per Chaucos dc Frisios itinere trans Rhenum in ultimis Galliaru oris ad S Ptentrionalem Oceanum consedere.Ubi quam diutius manere non possent ob maris Gallici

inundationem, quod velut longius extrudebat novos hospites,per Galliam errabundi ad Rhodanum usque venerunt , ibique sedes figere costituerant. Dum autem vagarentur in Gallia, coniunxerant se illis Tigurini Ambronesque Gallicae nationes, & ipsae regnis suis pulsae sedes novaS quaeritantes. itaque ferociores saeti virium incrementis, quum terram a Romanis

tanquam stipendium sibi dari postulassent, de

repellerentur, contra legatos armis insurrexerunt, Syllanoque Sc Servilio Cepione ac M. Manlio fugatis, castrensi praeda & quidem ii genti potui sunt. Hos pollea vicit C. Marius, partim in tractu Cotiarum alpium ad Aquas Sextias, partim in Italia in campo Raudino. Sedi

haec ex historiis nota sunt. Noitrum est ostendere Cimbros Teutonosque Germanos fuisse,& e veteri Germania in extremas ad Oceanuni Belgicae Galliae terras transgres s. nam vulgus eruditorum Flandros hoc nomine vocat, quia transisse magis quam multis illis seculis habi-'talle Cimbros satis appareat. Causam errori praebuerunt haec L. Flori verba perperam intel

78쪽

enfingasset Oceanus. Neque enim de primis ocavitis Cimbrorum Teinoriorumq; sedibus loquitur, sed de his quas in Galliae vacua parte

transito Rheno Occupa verant, nisi navigiis o- sila Rheni circumvectos credere liber. Deinde quaei legimus apud Paulum Orosium, Cimbris Teutones . Tigurini es Ambrones, Gallorum gentes. iic distinguenda verba sunt, ut Tigurino, Ac Ambrone, tantum, Gallicas fuisse natione intelligamus, quae sint a Cimbris in commi, litium ascita . Apud Iustinum Mithridates orans sic, A Germania Cimbrico bello immensa miliastroru ais immiti ii populorum, more proceste mundasse in Italiam. Velleius Paterculus de Metellis fratribus loquens, qui uno die rriumpharint. Tum,inquit Cimbris Teutoni transcendere Rhenum, multis mox nostruinuisis cladi

nobiles. Idem paulo post, Efusa, inquit, uti sedis, min, manis vis Germanarum gentium, qMibus nomen Cimbris ac Teutonis erat, quum

Cepionem Manlium scis. Sante Cerbone S Alani fudissent fugassent Iin Galliis, ct eoisse

exercitu, Scaurum 1 Aure θῶ Cos.salios celebem rimi nominis viros trucidassis, Populi Romaniis non alium repellendis tanti, hostibus magis idoneis imperatore quam Marium est ratus. Tum multiplicaticonsulatu eius. Tertim in apparatu bel o consumptus. Quarto trans a eis circa Aquas Sextim cum Teutonis confixit, amplis, CL. M. priore acpostero die ab eo trucidatis,gensse excisa Teutonum quinto citra a eis, in campi, quibus nomen erat Raudis. Tacitus quoque veterem

79쪽

RERuM GERMANIeARuM Germaniam destribens, Eundem, inquit, Germaniae sinii proximi Oceano Cimbri tenent, pamma nunc civitas, sed gloria ingens. veteri , fama lata v igia manent, ut i ripa castra a pacta,

quorum ambitu nunc quos metiaris molem ma V.C. o. nus1 gentis, ct tam magni exitus dem. Sex mtesimum 2 quadragesimum annum urbs nostra. agebat, quum Primum Cimbrorum audita sisnt arma. Intellige tam magni exitus fidem, hoc est, tam magnae emigrationis. Scripsit autem Tacitus sub Traiano senectae vicinus. Huc adde quod & Ptolemaeus & Pomponius Cimbrorum ac Teutonorum maritimarum nationum

in descriptione Germaniae meminerunt. Quin & hodie reliquias alterius gentis superesse ferunt Imbrorum nomine. Huc ascribenda D. Hieronymi verba, qui in Epistola ad Gerontia, Gens Teutonum, inquit, ex ultimis saltarum inceani ais Germani eprofecta littoribus, omne, Galliam inundavi saepivis caesis Romanis me citibus, quis Arura Sextim Mario pugnante si perata est. Claudianus ad Stiliconem suum destalia sic canit, Sue lacessita ed non impune aremur Ausonia. Haec Senonu restinxissanguine mmari Haec o Teutonico quondampatefacta furoriolia cathenati vidi qualentia Cimbri. Tradit Jul. Caesar, Cimbros Teutonosque quum iter in Provinciam atque Italiam sacerent, hiis impedimentis quae secum agere ac portare non poterant, citra flumen Rhenum depositi .

custodiae ex suis ac praesidio sex milia hominu

80쪽

Liax R P Ri Mus. una reliquisse,ex quibus Aduatici sint procreari, Pro Catuacis libro secundo comm. fortas. Caseris si sis, Atuaci scribendum. Porro Tigurinorum ' M. Veteres sedes tenere videotur, qui in Helvetiis hodie vernaculo sermone Urij vocantur,quasi

dicas gurini. Sed de hac re fortassis alio loco

GERMANI IN BRITANNIAM.

mictam Caledonum in Britannia gentem, a Germanis originem duxisse, satis indicat Cori Tacitus in vita soceri sui Juli j Agricolae,

quem ei. insulae regundae Domitianus Caesar praeposuerat. Eius haec sunt verba, Britanniam describentis, Habitu , inquit, corporum varis, sitfiexeo arg mcnta. uam1 rutilae Caledonia, habitantium comae, magi artus, Germaricam originem asseverant. Caledonia post a scolis occupata, scotia dicta est, quum ante Romanum agnoscens imperium Britannia minor, dc secundaBritannia appellaretur.

Tu NGRI TRANS RHENUM.

X Teutonibus, qui primi trans Rhenum in Galliam migrarint, reperio fuisse Tun- gros. Eosque quum res successisset, ob tam egregium facinus suspicor novo tum vocabulo Germanos esse dictos. Nam Ger Nu Teu' Gremisiatonica lingua prorsus virilem significat,ut Geo Din.chardus prorsus durum, Sc Getare bim prorsus celebrem. Atque hoc Germanorum nomen

est quod Tacitus ab ipsis Teutonibus inventum