장음표시 사용
41쪽
lius,vel a mendis repurgati atque in i tegrum restituti.
Agathia ibi Ammiani Marcellini
Julii Caesaris az7. in QT -330 3 7 Libra de magistratuum Ram insignibus ut 'Martiam Capellae ur
Sexti Rusi a Sidonii Apollinaris M.
42쪽
stimodis in hisce tibias Rhenm
A Bba, Vrsperget, Gratianug. I ac sis. Herodoruς. Agathias. D. Hieronymus. Ammianus Marcelli- D. Hilarius. nuS. Josephus.
Arrianus Nicomed. Asinius Quadratus. AusbimuS. Bassus poeta. Beda Presbyter. CassiodoruS. Cicero. Claudianus. Diodorus Siculus. DionysiuS. bersheimensis monasterij Chronica.
Iulius Caesar. Justinus. Kalendarium marty
Liber de magistratibus& praefecturis Ro
Mamertinus Panegyrista. Martianus Capella. Maximus Planudes.
43쪽
Paulus Dia,Onus. Plautus. PliniusJunio Plinius Senior. Pomponius Mela. ProcopiuS. Provinciarum liberi
Prudentius. Ptolomaeus. Ratherius Veronensis.
Rupertus Vitiensis. Senonensiis monasteri, Chronica. Sidonius Apollinaris.
solinus. Stephanus. trabo. Suetonius.
suidaS. Corn. Tacitu Theodoritus.
Vegetiui. Velleius Paterculus. Fla. Vopiscus. Vuneseidus episcopus Magontinensis
44쪽
SIS RERvM GERMANcarum Liber Primus.
Ui Germaniam veterem ad ureis usique extendunt, Ac Rheni Ante a meridie, de quorum n mero praecipuus est Pomponius 'Mela, Rhetiae bonam partem in dextera Rheni ripa Germaniae,in sinistra Galliae
tribuere coguntur. At constat eos tractus qui
Brigantinum lacum attingunt utrinque &etiasti periores , sub administratione fuisse ducis Rhetiaruna. Siquidem apud Arborem felicem, quam Arbonam hodie vocant,praesidium Rhotiae primae collocatum suisse, non aliter quam Bregantiae sive Confluentibus in opposita ripa, suo loco docebimus. Nec abs re Strabo de Germania loquens lib. .Prima hujus regionis parem
inquit uni Rheno proximae, ab ipsius fere fontis initio, quoad in pelagus infunditur. Dicit fere. Ergo Germania non pertingebat ad Alpeta, Mortum amnis Rheni. Itaque sciendunt supra Danubii sontem inter Germaniam veterem Sc Rhetiam primam, limitem a Romanis fuisse constitutum. Hunc a quibusdam Impp. promotum lFimus arridente victoria. Fuitis sane verminus a meridie , partem hanc veteris Ger-
45쪽
maniae quae& Alemannii postea dicta est
provincia Rhetia prima sive superiori dirimus. Confiniti Germaniae Rhetiaeque hoc loci no a latuit veteres. Nam C. Solinus de Germaniae terminis loquens, Vigeuonum qui si nus maris de sevonem montem accolunt fasti mentione. extendi illam inter Hercynium saltum di r a Pes Sarmatarum tradens, 'UM mripit, linqui' Danubio, ubi desinit Menoperfundit r. Sicquet Danubii caput a meridie propemodum Germaniae vereris terminum faciKQ uae res movit cul-rissiorum poetam Cl.Claudianum, ut sic can ret ad Moecenatem suum Stiliconem Vanditum:
Sublimis in Arcton Promiser Hercra confinis Rhuias Da Oui se Danubis iactat, SM' Parent , Istra I RomQωρ tenini lumina rego. Fontem Danubii Rhetiae ceu vides) assignat
propter vicinitatem. Postremum vero carmen diligenter observandum, Trans ianubianas MCisrnenanas provincias innuens: n m has intelligit Romulei regni nomine. Sane nunc melius averba Taciti intelligentur, quum scribit, Gem man iam a Galliis Rhetius V Pannoniis, Rheno. ά . sic Danubiofluminibus separari. Siquidem Da-
nubius Germaniam veterem, de qua scriptor ille loquitur nec erat alia continentibus intra fines suos adhuese Germanis) dirimit a Rhetiae superioris parte versus meridiem: nam stipra sontem hujus ut dixi confinium Germaniae ScRhetiae erat loco non multum dii binti, queri i
46쪽
bigitur Germaniam veterem a Rhetia prima,& a secunda cui Vindeliciae quoque nomen sed iustius. Item a Norico ripensi,tum ab utra que Pannonia prima Sc securida. A Galliis secludit Rhenus Enimvero Tacitus quum pugnam Cecinnae cum Helvetiis describit in hia Horia Augusta , commemorans nuncios ad Rhetica auxilia mittas, α juventutem Rhetorum statim assuisse, satis innui t qui nam utramque Rheni Brigantiniq; lacus ripam tenuerint
Ascribendum huc.l imitem per Danubium esse doctum sub Augusto, quemadmodum Sextus
Rufus auror est,non quod Rhetiae, Noricum, es nis fuerint ademptae, 'V Τί
luam pol ederant, sed quod eas regiones quum uterentur libero jure, sibi Romani
Eterem Germaniam incoluere populi im
digonae,Teutones, Cinabit, Marsi, Gam xivii, SDevLVandali,Batavi,Caninefates, Mar iaci, Catthi, Usipii, Tencteri, Bructeri,Ch avi, Angrivarii, Dulgibini, Chasuari, Frisii, ' hauci, Cherusci, Fosi Sennones,
Ciadigm, Aviones, Anglii, Varini, Euda es, Zaraones, Naissiones, Naristi, He
47쪽
Marcomanni,Quadi, Marsigni, Gothigni, Osi, Burii, Lygii, Arri, Helvecones,lica nimi, Elysii,
Naharvali, Gothones, Rugii, Lemonii, Sui nes, Astiones, Sitones, Peucini si ve Baltirnae, Fenni ac Venedi. Ex Coraacito. Ptolomaeus,
qui post Tacitum scripsisse creditur, sedantia
quioribus usus tabulis , more Graeco mutans subinde nomina, Teutonarios commemorat,
Turogos, & pro Quadis Tuados, & caeteros: nam passiin extat volumen. Externi populi incoluere, sed qui jam olim vel discesserint vel evanuerint, pars Celtaru duce Elitovio in saltus Hercyniae sylvae transgressa , Tectosages Boi Helvetii. Hodie Selavini sive Vinidae, tuosa veteri loco Bohemos, & quos Polonos appellamus. Arrianus Nicomediensis, qui libris octo vitam Alexandri Magni deseripsit, a colas quosde Danubii recenset in ripa Germ
nica. Secundum hanc, inquit, pugnam triduom ander ad D ubium vi profectus s. omnium quidem longe maximum eorum qui in E-νον smi: longis mo tractu per terras excurrit, gentes bellicosin praeterlabitur, μι magna ex parte Germana , ex quibini in amnis fontu oriauntur. Earum gentium H remiscnt uuaris, πMarcomanni, deinde Dauci Sammatinum genups hos Getae. Deinde Sarmatarum magna pars Postremo Scythae, iis ad exitum minis pertianent, unde per quinque ostia in Euxinum potu, esuit. Haec ille lib. primo. Scripsit autem M. Antonino principe. Caeterum Plinii caput,quo quinque genera veteris Germaniae populorum
48쪽
Li3ER PRIMum senumerantur, castigabimus explicabimusque non indiligenter lib. tertio.
a TATUS GERMANIAE VE T ru ante Iuliu Caesarem, crpo ea ub saribus incolumi dum imperio Romano. Iopuli Germaniae veteris in summa liberta- A te vixerunt. Ne tamen putes libertatem in anarchiam exisse, Reges ex nobilita e quaeq; na- tio, luces ex virtute sumebant, ut scribit Taciatus. Nec regibus infinita aut libera potestas. Duces exemplo magis quam imperio praeerat, non vi sed dexteritate suis commendati. De majoribus rebus principes consultabant, de minoribus omnes, sic tamen ut apud principes consilia retractarentur,nam vulgus raro sapit. Regibus vel principibus autoritas dignatioque ex aetate, nobilitate, seu lauge bellica. In concilijs eligebantur principes, qui jura per pagos vicosque redderent, Centeni singulis ex plebe
consilii autoritatisque gratia aderant. SaCe dotes religio venerabiles saciebat. Adulteria severe puniebantur. Nosses interdum epulando transmittebant,noti solum dies: nam die, inquit Iacitus oetinemque continuare potando nulli
probrum. Unde quibusciam adhuc sellii diebus φpud nos a nocte cognomentum, ut est ille sub Rhcalendas Januarias, quo juxta ritum Christi
num servatoris nostri natalem celebramuS, at xiquo vocabulo,& haud dubie ex Erlimc om
49쪽
vino videlicet conviviisque. nam Vune scidus
Anglus, qui Bonifacius mutato nomine dictus lest,c,rchiepiscopus postea Magunctanensis. m. dicat in epistola ad Zachariam suminum Pometificem, Germanos hanc ob causam reprehen- sos,suae consuetudini praetexere, quod Roma- ni circa templum D. Petri, calendis Januariis ethnicorum more choros ducant, & acclam tionibus ubique personen ac mensas eo die ac nocte onerent dapibus, nec quicquam supe lectilis vicino roganti accommodent,ne ignem fquidem ipsulo. Apparet igitur non solum Ger- .manos,sed etiam Romanos hic majorum s rum eonsuetudinem diu retinuisse. Tametsi
Zacharias in literis, quibus Bonifacio respon 'det, testatur praecessorem suum Gregorium Gius nominis tertium, &se morem hunc damnabilem jam olim abolitum, sed denuo repul- Iulascentem sustuli sse. Proinde non esse quo se excusent, Germani quin idem faciant.Sed redeamus unde digressi sumus. Bellabant otii in Germani vagis in cursibus. & disiectas per c tervas,deinde longa adversum Romanos miliatia insueverunt sequi signa, subsidiis firmari. dicta imperatorum accipere. Eos commercia cium cum provincialibus populis in ripa tantum vel Rheni vel Danubii habere permittebant Romani,Hermunduris exceptis , quibus adeo fidebant, ut intra Augustam nobilem illam
Rhetiae coloniam, e regione trans Danubium
sitam di renitiora loca admitterentur, sine cu-
50쪽
Lta ER PRIMus stode transeuntes,quod aliis non licebar. Siquis .: idem ut alibi scribit Tacitus) quod contume-; liosilinium erit viris ad arma natis, inermes , ac prope nudi su b custode & precio cum pro-. vincialibus coibant. Porro postquam armis . Drusi Neronisque Sc Germanici sub Augusto. Di ac Tyberio suis in sedibus obruti sunt Germa-; ni veteres , aliquandiu magis seipsses mutuis Di id . bellis attrivere, quam aliud provincias Rona
: norum transilienanas vel trans anubianas in- . Cursarenti Hoc eliquod Tacitus ait, Inde otiuis, Eonec occa Anciscordieno irae , s civilium at morum, expugnatis lcgionum bimis, etiam
uasa Ectaveri. athi Cheruscos sibi subje- .i Cerunt.An barios pepulere Chauci. Alios alij, impetiebam. Quae inter ipsos discordiae exiti
, Ies in cavsa fuerunt,it Germanorum reges, ad , Romanos iubiale respicere cogerentur. II e. vis,i iquat Tacitas, potentia Regibus ex au , turitate Romana raro armis nobis, sepius pecu- .. nia ι viantur. Ubi diligenter observandum,id, studioso de Romani, ut Germanos ad disco i. diasi licerent. l. adius Aug. Arminii nepotem i. fra tre,nomine Italum, Romae educatum
ι Caeruscis peteticibus regem dedit. Is avum i maternum hab c at Catumetum Catthorum, Principem Arinserant aurei Cherusci tum, nobiicio tuos perii testina bella, hoc uno reli, Pis regiae. Marcomanno, sis os, in- --, 'ui cirus, ut ad nostram memoriam regu, RV m .ex gmine i orum , nobiis Marobodui, o I /εί im sim j s.frenos Ia ινnt*r. Vςn