Scotus, et scotistae Bellutus, et Mastrius expurgati a'probrosis querelis Ferchianis earundem centuria pars prior a' fr. Bartholomeo Mastrio Meldulense subtilissimae Scotistarum Academiae oblata anno Domini 1647. Et a'Paulo Pinzarinio physico Meldule

발행: 1650년

분량: 683페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

661쪽

Ptimum in Doctoribus, qui animadirettentes, scotu stip. sisse contra Fidem Catbblium sic, ut arisu eraso veriti , te destrueret hic tetid afookε, quin dis hi ictilestrit., endum nati , quos superius eseripserita M argumentari contra veritatem Catholicam constituἐetit , cohibuctiis relinquat sed in fine quatuo bona verba prosetat ad , Lectorem deliniendum se sis apparet quanta sine gra-r tiae te tendet mise icosdiae Creatori,&c. I sale exens plut imitati sunt; scfibunt enim quaritis possunt ingeni s, Viribus contra veritates creditas, rationes pro creditis om- , ninb soluunti, Deinde dicut Nos lumini supernaturali, &, fidei credere debere&c. Tales Achillinus, Piccolom: Gia

, minii Malla quidam repe pe enim dicunt laten-

. ter. Gre quod nulla ratione credi debet, quod nulla ratibne sulcituri quod omni ratione impugnatur. Quod, nulla ratione defenditur. H Secundum in plurimis, QDoctoribus,, Auditoribus ma- is tum secutum eit. Cum enim*mnes agnoscant Ioannem. Scotum esse subtilissimum Doctorem, in Atili versatissi: Mum, atque in disp. omnino sublimem laetestare hoe elogium cotisti, dete itare Latet sub auro venenum ostro cruorem, melle fel abscondies rursus laudes apponit, vis hcerior in vituperio videatur Chabet venenum suum blanda oratio inquit Mimus Publi anus iam iam audi. 3 Attendunt autem a Scoto non esse soluta haec argina, menta,quae probant animam intellectivam esse mortalem, , , consequenter credunt, haec argumenta esse insolubilia H hanc pa te me seqmnino in Atah tenendam, nec hon

662쪽

, obfirmant se in hac salsa opinione ranima intellectiva

est mortalis . Mamucusquequamistio Ferchius in maledictis feracissimus. Tandem in fine praesentis eius satyrari quatuor haec bona veris a ad Lectorem deliniendum per ingentem irroniam, pro is fert. Haec ideo dico, non quia Doctor sustilis defeodiis non debeat,4 possit. Defendi ego ipsum in publica Ca- , thedrAta uina, sed Vobis scottitarumsupremi exstec-- o efensionementi Mummotific/ndAm. Ita tamen ine, tolutionem a me publice datam, per internuntim qua ratis, , di anquam vestram, utprompti estis, scripere publicetis , sed hoc, si vixero, non tacebo. l. i. . . .

yideat Aequus Lector superbiam homin mihi is, irrideris i i qmniantis, Pisit eides idisse, ori φ in publicati. 3thedra Patauim , t erbalis desens oTu si tam en facta quo inobis incredibile es Jobijt in auras. Vituperia iis ripta manent, O generose Scoti Vindex. Quid re

alium Scotic ris j ipnem nec nisi iusta palinodiata delenda. Si

vi haec ino ratis culpa delenda. Si publice, ae data solut=o Ad quid clanculum P Solquohemetuam negligi s is udi inuitus ruioram exputa: QNon est, quod uagi r sem res*ri mus gratiaρ reddimus Deo, quod perTe proferimusnjhil. Boni a Te didici mus nihil. Tua igmenta, ac fabulosa dogmata cnnlata.

663쪽

vestrum, qui ut Arist6t: mefitem a periret non debebatis hanc tal sit tem relinquere probatam, quod assima intelle 'iniua sit mortalis, scilicet hon debuir facere milum ut eueaeta rei bonum kquulem nisi as ista, quamscolds pnobata, reliquit est capitalis, in qua salus: tum euiusque libitu-

s, &Crucem sepelire potes totali Fides Christiafia eorruit. 6 paulo infra. sed ut oste fida ii, omnia haec vestra dictes, ria esse: contra Scorum. Dico Seotum male fecisse quia cc

tra veritatem

Ab hoste tutato SM.L ah ὀcioresinibriae prodire non possunt in Catholicissimula Doctorem, Se iliareata dignissimum i subditum fidelissimum, ac filium amantissimum S. Matris

Et ciniae. De cuius do nae integritate, extat Decretum, Saeongregationis Cardinalium ante annum 36 IO ctrciis, iis Sancitum; quo 'aecipitur Doctranarum, aut librorum Censoribus, ut quidquid Scoti esse constaret, intactum , inuiolatumque admitteretur, quemadmodum testatur P. Cauellus in Vita Scoti cap. e. aucas vandingus tom. s. Annalium Religioliis in vita eiusdem Quapropter videri fit, inuollitii interest, an ham conuitia sic impunita ' proccuxere debeaist ad Haereticoru tripudium, & Catho.

Item paca L . scribit scotus quidem deseruit defensiori nem istitatis thesis, quia noluit defen)ere veritate, istam anima eli immortalis, id quando nolia it soluere

664쪽

, argumenea, quae contra ipsam attulit. Item pag. 3c g. Epicurei tali eodem Muis do oermanente posuerunt Ciras, cultus earumdem rerum statuunt animam intellectivam

, losophia tenetis resortilitatem animae cum Epicuro24be

me Scotum simale quia in hac Materiai Scotum non regi

γ, pio, sed veluti Alexandreia res,eto

Ah ii dignissimus staricae doctrina Interpris ''Mi Ihirtili in nablicis hac egregia laude Dimitor phrasim tua, ,, pag. 37 Scotum sis cholam eius ornas' Plus debebas amare Scoti honorerni, scotistarum, quam odisse Upitem pag. ro scribie. sicut, tinotus ibi a xandreus defendit, probat animam intellectivam esse, mortalem in via Atist Item pag --'Siam Magister

665쪽

ri corrupto. Aristant, Graeco, ratino, ait Lintilliger Jis Scotus ponit intellectus. intelligere a liqvado est, aliqui.,. dinon est: nam est aesedem seu .inxςlmn t ridetur in-

ri mal cI in Corpore tuo stantia quaedata existens, demon coria

Praeceptoris vetiri, Jnsitandis auibin itari us, lodiamur, Ferchi, imitatores esse Praecepto Lis nostri in citam dis author irat saecuemadmodum potuit Nipse gloriari

pore quaeuit, reserendo opinionem Comentatoris. 4 19. q. p. de l .ar. in arg: ab Inlta . An autem serapni US ista

Obi erramen doctrio, potum iit Lectori Eruditisumo, dimonem Portium,ossote ica palestra, Uirum non obscurii. dili': aemqnte humanapag. 8 asserere se legisse in anti.

quaedam extiter s. &non ut ex Thaemistio in Codice

pi qua filac:n s rio, priorem suppon/t. Haec Portius. Quod totum telatum volui, ut prudens Lector opinari pro

babiliter, it Acotun est adse secunulum Codicem

666쪽

coirupitur. que admodu in prioren manuscripto, h5re. feruntur impressa Thomistiana verba Videatur, qu et obseruauimus circa version et lis i. de aiadis s. F. a. a. n.lOP.

De transsationibus operum Arist signanter methoricie non ad verbu factis; legatu iusta quaerimonia Aenecesilui, alias Pij II epili. Is lib. ad Campisium atque errores

Trapesunti j interpraetis notabuntur, adeo ut mirum minus sit, i. Arist: varie, secundum varias Translationes legi. Videaturi fatio Angeli PH litiani in suetonium pag. D ii deploratis non conuersu e Graeco Arith sedi peruersu)item Blancanus in lib. de locis Matematicis Arsit pag. I. n. 14s. pag. 68 .a 37 pag. FS n 243 pag. II. ma η pag. III. n. 266- pag. 3 c. n. in pag. AOq. n. aro cor

ruptos textra notans. .

In conliantiam Scoti in tradeda Dessinitione Creationis pag. 37 Ferchius aperit, fuse ibi legantur insipidae illet irrisiones. sed non constat Scotus. Constabit ne in hac ara minime. Dabitur ne Status nequaquam. Dabitur ne status notavitque.)4 similes nuget, Viro indignae legantur que: recantat lib. . Apol. pag. o de constantia Scoticas nec non in

Vita ipsius scoli pag 38, 63, Tandem iam festus sum in colligendis istis scorijs pagscribit si a Scoti libris auserat ut Arist nihil Scoto, remanet in philosophia in Theologia ex decem partibus , , Vix remanerent tres. plures enim . Arith quam scripturae , expendit, dc exponit prolixiores disputationes ex Aristphil osophia, quam ex doctrina Xpi agitar. Haec Ferchius ex Cathedra Patauina inter prae publicus ad Scoti doctrinam propagandam,gratitudinis, dc debiti ergo.

667쪽

Uceat mihi nunc inae iustius intorquere,quae Tu in Iouiu pag. in apol: contorsisti. 'quot crimina,quot probra,quot infamiari ignosce amabo Lector hu manissime, si erumpen- res indignitionis Hamas non cohibeam; si exclamem, par ee iusto dolori. quid ommisit, aut quid non congessit,

, expuit in Scotum, quo illius scripta, dicta vitam, famam, glotiam, elatissimis tenebris obuol ueret o seuerum virum. . Non pepercit personae quamHaeretic minsimulat. Noo. Religioni,cuius iudicium in deligendo Alexandreum Prς-- ceptorem infamat. Non sequacibus, quos ingenia seruialia habere proclamat. Non doctrinae quam contra Fide Catholicam militare criminatur. Non animae quam do cinisse mortalem, assirmat . Non denique requiei cel riae quam tertio Moti seculo, illamis tercipere, hanc sit coisnatus denigrare. Non ne septem discussis accusalso nutri

Post Praece prorem vituperatum aggreditur vituperare Disci pulos. Non poterat Ferchius hos non odire, qui Scotum priore ijs odio habuit lesamus quae in eos debachatur pag. . ac sed Scotus, acotistae, inquit pro uno habentur Tum Quia easdem rationes Scoti transcribunt; de nouo V aiae patum, aut nihil faciunt. Tum quia, qui se alligaueo runt uni Authori nolunt ex proprio iudicio loqui sed exri voluntate loquuntur illius. ε' i Ex hoc proprio iudicio Ferchius audacter intulit pag. 334.

M Cur non licebit mihi negire illisi tanto Scotistas, qui

668쪽

ssa rIn Antonium Andream scoli fidelissimis Discipulam pag., 3x Acribit Possem ego responsionem hanc eudoMo- , ei idest Antoni Andreae recipere, quia non est vestra sed - Viri spectatissimi s pube mma antithesis. Vir spectatissimus, Pseu Scotus aia melius attendamus i ve .s rum tamen, quoniam Antonius Andreas illa me positi u nem acrepit ab Aquinate, non es um Scoto accipienda.. ii Item pag os. Transtripsit enim ereptatrionem ab Aqui, nate, ut plerunque facit. Ecce Antonius Andreas, PseudoScotus, uansfor Us in Psi eudo Thomam.

In Bassol calios praeclaros Scotistast scribit ea

. lectivam mortalem esse tenetis.

Haec ei potissima calumnia Ferchiana inuo a perlapam Scoti lemutquae scribitquo Latia faeemuiribri inquit . Scotus Attila iamiadum sua primm intellectivam este Deo immediate dori huc atlingere P teli ratio nataralis, cum sit immortalia ι imo adpellanam L Faventini. optimi. N. dussissim eo, legatur disp. p. opustuli cius eontra Atheos, post, . authoritatibus Aristo Rationabus naturalibus i. si apparitionibus, immortalitatem validissime probat. Verba illius n. ad haec sunt Li: Et quidem quod Ariit. cqnsueritiesie lintra Mem -- adtasM Uu i quia Kkkk num-

669쪽

numquam legitur dixisse mulse seu in particulari, intellectum, seu animam rarionalem esse mortalem, de corrnpttibile e conuerso autem aperte d teste immortassesn,prς sertim a.deanrma te a g. Wayst ΒΗ δε-tim,r .uione essicacissima, e Tl rutilprincipis desumpta comis probat. Quo ad persollas nos iras, Ideatur ExpurgarItem in Bassia pag. 4r . in Cermunt Peripatetririquanta cil, laude motralitatis assertores, Artit: excipiunt Melius qui μ-ri e Ioannes Baisoli virulis Aristi pruus pia, quam Atim, melius conclusiones deduxi t. tilbin unquam non bene d 3, duxit, quoniam anima rigorruptibilem deducere debuit., cuius oppositum asseruit Totum irronice dictum in Doctissimum Virum ι , IK Faventinum, iugi cathedra Seotica Ie thaphysica , ερ- Theologka Atum sereni,, lirgularissimum Benefacto . rem, Cur ipsemet in Visa ipsius P. Faventini fitetur gnati animi ergo haec effitie Vestig. c. pag. F8. auentunus in Theorem: ς philosophiae Naturalis, arguit, quo

, cere lementa, sed forma nequaquam&e Respondetur is errorem admirri. Nam patercula sciolum non est in

,, textu in quo tamen praecipua visa esidet. Et ecce me, ritus Fauominus, tanquam corruptor AIIs est. & pag. 2 P . , prahst refutatur auentinus in theorem: 68. cap EI.

Mictrix Aristi loqui se dubio; quia apparet paniculam, dubitatiu mi fors J velis j conditionalem. Sed pauen

, virius hauci reoedistinxit rex. neq ax Uueuit in assertim ne, nullam esse Conditi narem, ι ullamiesie dubitatione

670쪽

Eta Fauenti us tardus in animaduersiori Aristotelici ex . ,, paulo infla. cum Faventinus ipsci&Scotus 4 d. 43., c a. confiteantur Ariste verba pro immortalitate expressari es e, non pro mortalitate. Cur Aristotelici sunt, qui Ariste verba negaui quasi dicat expuaeantur ab Albo peripa teticorum Scotus agi iter, MFauentinus Discipulus. Item pag. 3ti scribit sed praeter argum Scotica, Fauenti

nus nonnulla excerpit ab Alexandreis pro Scotra .l Primuin ν, quod assirmat efiicacissimum. Tale est M. Respondetur hoc argum esse inefluacissimum, nam consequentia, lullai, esto nulla ratione probatur.&pag ra. ad aliud argumentum Faventini, aperte scribitis de Faventinus ex falso arsumentitur, vel e dubio &paulo infla M.quin- . to Faventinus in rugit. Atiis. in . de animais Io loquituri, de intellectu hominum particularium, non de intellectu Vniuersali. dicens quod intellectus pol mortem non rei, minis itur rmeli 'tiosum ipsum ponere. Respondetur,

Et in fine conchi fit inqua diuentinus ex hoc loco con ,, cludit oppositum propositi; quod eli eleganter dictum, sicuti de nobis millies pariter diciti, Faventinus es Doctor extra propositum. Pudenda Atili: quem perchius dicit se in delici as habere habeo detecta in Libello de ortu Danubi j in origine fluiorum in lib. de Caelesti subitantia, ortu motus contrarietate ad mentem Anaxagorae, atque in sua Vestig. a. nec non inde. clamatione habita in Parnasso,& a Marco Antonio Nah in

suo Opust Avulsi di Parnaso ad Poeti Toschi 'ex scripta. hic ex eius reracitate rescribenda essent , quemadmodum

ea Digitia ' Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION