Scholia antiqua in Euripidis tragoedias [microform]

21쪽

καίτοι φθόνου ἐν δ μύθον αξιον φρασω : V. V. 285. ἀποκτείνειν φθόνος γυναῖκας:φyoνος μέμφις. σημειωτέον δLoτι ἀντὶ του μωμου

νυν φθόνον τίθησιν, δε ε Θησεῖ' καίτοι φθόνου μεν μῶθον ζιον φράσω .αλλως - σημειωτέον δε τι τον φθόνον δὲ ἀντι

της μέμψεως εἴρηκεν φριπίδης, γε Θησεῖ-

καίτοι φθόνου μεν μυθον ζιον φράσω.ητοι μέμφεως ζιον:- R. V. 320 πρεσβυταί τὸ χορος την συγκο- πην, πρεσβύτεραι γαρ δε ειΠεῖν σου υδεν ησσοναθλιαι : V. V. 365. κάσιν την κάσιν Ἀνακρεων ουτε μην άπαλην κάσιν. σεσημείωται δε τι την θηλειαν κάσιν ἐποίησεν, εἰ μη ΠοκοΠ κασιγνητης. V. V. 365. κάσιν την κάσιν, ως Ἀνακρεων λέγει 'ουτε μην Ἀπαλην κάσιν. σεσημείωται λυτι την θηλειαν κάσιν εἶπεν ει μηαποκοπη ἐγένετο του κασιγνητην:- B. V. 462. τας καλλιδίφρου Ἀθαναίας:ου μονον γαρ παρθένοι φαινον, ς φησιν Ἀπολλο--δωρος εν ῆ περὶ θεῶν αυλης , ἀλλα και τέλειαι γυναῖκες, Α Φερεκράτης ν Λουλοδιδασκάλω. τι δε κρόκινός εστι και τακίνθινος και τους Γίγαντας εμπεποίκιλται δηλοῖ Στράττις τουτον δε ἀνιέρουνδια πενταετηρίδος εν τοι παναθηναίοις:- V. V. 467. η ιτάνων γε κειαν ἀντὶ του γιγάντων. ποσυγχέουσι δε την νὰκατέροις διαφοραν.

και Καλλίμαχος '

22쪽

M πάλους βάλοντ, διεκρίναντο δὲ τιμὰς πρῶτα γιγαντείου δαίμονες εκ πολέμου V. V. 569. , λλοις ἔβαλλον τουτο παρὰ τους χρόνους Ἐρατοσθένης γαρ περὶ της φυλλο- βολίας φησιν ς πάλαι χωρις αθλων γωνιζομένων

των ἀνθρώπων τω νικησαντι καθάπερ ψανον εἰσφε- ροντες ερριΠτον των θεατῶν πως καστος ηυπόρει.

οἱ μεν υν εμπορευόμενοι διάφορα δῶρα, τῶν ἐλοιπῶν οἱ μεν εγγυς καθημενοι Πτεφάνους πετίθεσαν, οι δε ανωτέρω τοῖτο περ ην λοιπον, βαλλον τοῖς νθεσι καὶ φυλλοις. και νυν Π τοις πιφανῶς ἀγωνιζομένοις προβάλλουσι χιτῶνας, πετασους, χιτωνίσκους, κρηπῖδας δι δη συνηθες ην κυκλωπερινοστοῖντας ἀγείρειν τὰ διδεόμενα. εως μεν υνεν αγωνισμα κατὰ Την 'Oλυμπίαν ην, δαψιλης γίνετο τῶν δωρεῶν δόσις πολυπλασια μενων ἐτουτων αὐτα ἐμειουτ ει πολλὰ καταμεριζόμενα και τέλος η φυλλοβολία κατελείφθη ταῖτα υνπαρὰ τους χρόνους Ευριπίδης ὀψε γάρ ποτε Ἀγερ- μὰς της φυλλοβολίας ἀπεδευμ η φυλλοβολεῖται δε

ουδαμῶς ζυλινος κεῖνος αλλὰ χαλκους ων ἀπέδρα ποτερον δαιδάλειος ν η τις εζέκλεφεν αττόν. καὶ Πλάτων

23쪽

ύπεῖν τι τους νόμους αἱ ἀναγκαι διοριζουσιν. αι γαρ ἀφάγκαι και των νόμων εισιν πικρατέστεραι,

γράφει εάλω μεν η ροία Θαργηλιῶνος μηνὸς, ς μεν τινες των ἱστορικῶν ν ισταμενου, ς δε ὁ την μικρὰν 'Iλιάδα - ουόη φθίνοντος διορίζει γαραυτὸς την λωσιν φάσκων συμβηναι τοτε την κατά-

δε τουτον τον χρόνον υπὸ ιγινητῶν Ἀθηναῖοι κατὰ θαλατταν χλούμενοι πέμπουσι πεζους ει την νηπον υπολαμβάνοντες, αν φθάσωσι πεζους αποβιβάσαντες β, πολλὰ α βλάψαι την Αἴγιναν. O δε πεξελ- θοντες, τυχον γαρ αυτοῖς προκαταΠεπλευκότες ετων Παρτιατῶν τινες, ους Ἀθηναίους απαντῶν- τας ἀπεκτεινον λην νός TONTO δε απεστειλαν ἀπαγγελουντα τον δε ς λθεν περιεστησαν αἱτων τεθνεώτων γυναῖκες αἱ μεν ερωτῶσαι του αν-

ὁρας τί γεγόνασιν, αἱ δε τους υἱους, ἱ δε τους αδελφούς. Ἀτυγχανον δε φοροῖσαι κατ' κεῖνον

24쪽

τυφλωσαν ει Τα ἀπέκτειναν οἱ δε Ἀθηναῖοι μεγάληνηγησαντο σν φορὰν το γενόμενον παθ ος εδοξε δἐαυτοῖς Ἀριελέσθαι των γυναικῶν τὰς περον&ς, Πώγα εις Πλινον αυταῖς περιέστησαν Ου φυλακηντης ἀμπεχόνης. πάντων ὁ ἰδιαίτατον συνέβαινεν επι των Ἀθηναίων οἱ μεν γα κόμας φορουν, αἱ δε γυναῖκες ἐκείροντο, και τοιοῦμεν ἀνδρασι ποδηρεις ησαν χιτῶνες, αἱ δε γυναικες ἐβρύα ντ εν τη Λωρίδι στολῆ, διοπερ και εως μῶν πολλοὶ τους ἀχίτωνας δωριάζειν ' φασαν:-APAακεδαιμόνια κόραι διημερευουσιν αλπτοι καὶ ἀχίτωνες, ἱματίδιον λουσαι πεπορΠημενον εφ'εκατερου ων δμων. και Καλλίμαχος ' 'Eσκεν τ' αλστος χἀτερόπορπος ἔτι '. καὶ των ε ταῖς ἀρχαίαις γραφαῖς υκ λίγαι τεσταλται λ'. Eu δωριάζειν τυ γυμνὰς φαίνεσθαι τὰς γυναῖκας Ἀνακρεων

ἐκδῶσα χιτῶνα δωριαζειν:- Ἀλλως. πο ιγινητῶν πειρατευόμενοιλ Ἀθηναῖοι στραzιὰν κατ' αυτῶν ἀποστελλουσιν. δ αμα παρτιάταις πανTας ἀπεκτειναν. ει δἐ σωγεις

των αἱ γυναῖκες και ἀφελόμεναι τὰς περόνας τῶν ωμων τυφλώσασαι πρῶτον ἀπεκτειναν οἱ ὁ ἐυθηναῖοι γησάμενοι δεινον περιεῖλον τῶν γυναικῶν τὰς περόνας, ἐπείπερ εις Πλινον αυταῖς χρησαντο υφυλακην της ἀμπεχόνης και αυτοί γε ἐκόμων, αἱ ἐγυναῖκες ἐκείροντο και τοι με ἀνδράσι ποδηρεις ησαν οἱ χιτῶνες, α δἐ γυναῖκες ἐβρυαζον εν ταῖς Λωρικαῖς στολαῖς δι και μεχρι ημῶν τὰ ἀχίτωνας δωριάζειν φασαν:- V.

26쪽

πτωχον γενέσθαι μεταβολη μεν, δυυ -υ.ωnτ' υχὶ πάντων ἐστὶ β μεταβολη γλυκυ : VR. V. 226. κρεῖσσον δε τυ δοκεῖν - Σ - μωνίδης φησί 'το δοκεῖν και ταν ἀλήθειαν βιαται:- R. V. 239. πίση μων ἔτεκε υνδάρεως:Στησίχορός φησιν ς των τοῖς θεοῖς υνδ&ρεως Ἀφροδίτης πελάθετο*, διο ὀργισθεῖσαν την θεὸν

27쪽

V. 245. ' νε ρ - τα συμβαίνοντα γαρτοῖς πίνουσι τοῖς προεστῶσι θεοῖς το παθους ἀνατιθέασιν ι ποιηταί. Γόν τι κα ομηρ0ς φησι

χωλαί τε ρυσαί τε παραβλῶπες τ' φθ αλμω. εκ των ἀποβαινόντων παθῶν εἰδωλοποιησας αυτας. Ουτω και τον Πλούτον τυφλον λεγουσιν τι ἀκρίτως ποιεῖ πλουσίους και τον καιρον πισθοφύλακρον, τιτοῖ παρωχημενου δύνατον επιλαβεσθαι κωφον δεαυτον ο σημοσθενης φησιν τι μετακαλουμενος υχ

εἰληφεναι παρὰ Ἀπόλλωνος εδει υν τον ποκριτην λαβόντα τοξεύειν. οι δε νυν ποκρινόμενοι τον ηρωααι τοῖσι μεν τα τόξα μη δεχόμενοι δε σχηματίζονται τοξευειν. ε δε ὁ μαινόμενος π ενίων δ υγιαίνει μη θαυμασωμεν η γαρ νοσος ποικίλη των μεμηνότων, ω καν ταῖς ρωάσιν η Κασάνδρα ' τοσόνδε δ' κτὸς στησομαι βακχευμάτων - V. 'V 269. γαλην' ὁρω κεκωμωδηται στίχος διαπιγελο ν τον ποκριτην. υ γαρ φθάσαντει διελεῖν την συναλοιφην επιλείψαντος το πνευμα- τος τοῖς ἀκροωμενοι την γαλην δοξαι λεγειν τοζωον, ἀλλ' υχὶ τα γαληνά. πολλοι μεν υν αυτὸ

28쪽

κα των με αλλων Ουκ μέλησέ μοι μελῶν, Ευριπίδου δε δραμα δεβιωτατον διέκναισ' 'Oρέστην δ, πιέλπον τον υνταρου μισθωσάμενός τα πρῶτα τῶν ἐπῶν λέγειν.κά εν αλλοις πα*ων φησί ' γαληνορῶ. I noῖ, προς θεῶν Ποῖ ποι, γαλην; A. γαλην'. B. γὼ δ' μην σε γαλην λεγειν ορῶ q. και Σαννυρίων ε Λανάη 'τί ουν γενόμενος εις πην ἐνδυσομαι; ζητητέον φέρ' εἰ γενοίμην γαλη ἀλλ' ' μέλπος μ' εμηνυεν ο τραγικος

ἐκ κυμάτων γαρ αυθις αυ γαλην ορῶ:- R. V. 475. βεβαρβάρωσαι χρόνιος ων νβαρβάροις γράφεται ἀφ' Ἐλλάδος ει παροιμίαν δε- στίχος ουτος εχώρησεν ζ V.

29쪽

αν ληλυθότα εἰ μη παραγέγονεν Ελένη κωμωδειτα δε- στίχος δια την πραότητα - V.

Αἴγυπτον εις ωργος καθάπερ ἄλλοι τε φασι καὶ Εκαταῖος γραφων ουτως ' O δε Αἰγυπτος αυτυς μεν Ουκηλθεν εἰς ωργος παῖδας μεν, ς μεν ισίοδος ποίησε, πεντηκοντα, ως βλέγω δε ουδἐ εἰσί. και Λιονύσιος ὁ κυκλογράφος εν ω πρώτω τα παραπλησι φησι. Φρυνιχος δε ο τραγικος φησι συν Αἰγυπτίοις τον Αεγυπτον κειν εἰς Ἀργος λέγεται δε τις ενυργει πρῶν, που δικάζουσιν Ἀργεῖοι ἀλλ' υ παρηκεν 'o αναὸς Αἰγυπτω δικασασθαι. στορεῖ δε περιτου χωοχυ εινίας ν τῶ ποωT. τῆς ποώτης συν-

χεως δε κυριευσαντες τον Μελάγχρουν και την Κλεο- μητραν βάλλοντες λέθοις ἀπέκτειναν και τον τάφον

V. 859. Cod. των υἱῶν κεν εἰς αργος αἴγυπτος τιμωρησων. SuppIevi ex editis obet. : Codd. ἁλιαία. Μisere corrupta et inutila. Cod. κυκλογραφεῖς ἐν τούτω ' Codd. λέγει. st Codd. παρηκει. et Codd. ἔνθα. Uen. ἐκδόσεως δεύτερον. Uen. μεiύχαριν καὶ την λίθοις. Vαι τον μὲν λαν καὶ την κλεομήτραν βάλλοντες τοῖς, unde

30쪽

αυτων δεικνυουσι και νυν ἔτι περανω του καλουμένου πρωνος λ' ωι α παντελῶς, ου συμβαίνει τους

Φρυγος εχοντες σχημα και πρόσωπον η πως νηδιὰ θυρῶν ευλόγως ξιόντες φαίνωνται - ε ων δε αἰτοι λεγουσιν ἀντιμαρτυροῖσι τη διὰ των θυρῶνεξόδω φανερον γὰρ εκ των ξης τι περπεπηδη