장음표시 사용
121쪽
νεστας, πολλους βοη δ ληφεται το νης πόλεως συμφέρον, και κινδυνεύων πέρ μῶν τοιμους --οακαλῶ --βουλον ἐν ἐκ των πολιτικῶν καὶ σωφρόνων ἀνδρων συνηγορ- Φωκίωνα δ' ει των στρατηγων , αμα δἐ καὶ δικάωσυνη διενηνοχόταπώντων, ἐκ δ τῶν πέλων καὶ των λαιωτων των ἐμαυτου, μυσεκλέα, καὶ τους ἄλλους ἄπαντας, Ι tι- ἐγώ κεχρημαι, καὶ τῶν αυτων ἐπιτηδευμάτων ρτέπηκα. ἐν ουν ἐμὰς λόγος ψηται τοδ σωμα τοὐμον ηδη παραδέδω-- μῖν, καὶ ἐγώ,
κωλύων τὰ ψευδῆ γρά. ν εν τοῖ φηφέσμασιν εστ ει περὶ ποιότητος. ποσοφὰς δ λαμβάνει νι
122쪽
μυλης εἰς τούτο δέκα τάλαντα περα ισιας προς ει ὀ δεύτερον πιφάλαιον παρεχομένου --σθένους νομον περον, κελεύοντα ἀνακηρύττει, ἐν τεθεα- v, αν ψηφίσητα ο δημος, ἀπένης ου πω πῶν πολιτικῶν αυτὰ εἶναι φησὶν, αλλα περὶ των γνωκων στεφάνων περι υσέας προλει τὰ τρέπον πολλα κατα μέρος οῖεται δε πον μηριο--ην εἰς δ κα ους διηρηκέναι την ἀπολογίαν τα πράγματα καθῶσασταεις τωὐτους μερίσαντα πρῶτον ἐν ουν φησιν εἶναι καιρον του πολέμου του πρωτου του προς ἱλιππον
περὶ Ἀμφιπόλεως γενομένου, δεύτερον τον της
ειρηνης, τρίτον ει τον του πολέμου του δευτέρον, καὶ της περὶ σιοώνειαν ηττης, τέταρτεν δῶ τον ηαρόντα καιρὸν τον τερὶ τῶν προς Ἀλέξανδρον πωλετευμάτων. εν ἐν υνο πρώου αἴτιον αυτόν -- σε γεγονέναι της ειρηνης, αἰσχρας ουρος αε αδλξου, καὶ του μ ν τὼ κωνοὐ των Ἀλληνων συν ηρίου την πόλιν αὐτην πεποιησθαι. εν δε τω μυ- τέρφ, τε τον πολεμον - προς Φίλιππον αυτός παρεσκεύασεν ἐν δ το πρέπφ, τι του ἱερο πολ Μυκα των περὶ Φωκέας συμβάντων αἴτιος ἐγώ το, και η ηττης - ἐν χαιρωνεία, πεισας μετα βαίων αραμένους των πόλεμον τον προς ελεπιπον, παρατάξασθαι ἐν α τω τελευται , τε τα
123쪽
ἐπιμεμπτως πεπολιτευται δια τούτο ἐσπουδασε περὶ τουτο μαλιστα, και ἐν του τω μέρει της κατηγορέας το τλεῖστον ἐνδιέτριψε μέμψαιτο δ αν τις τοπροοιμ- ως τραγικον, και περιττὸν και ἐπιλόην μαλλον ἐοικός. ν στάσις του λόγου ἐστὶ πραχματι- οπροφος, ωσπερ καὶ η του - του στεφάνου τὰ δἐ κεφάλαια δηλονότι της πραγματικης περιεχε απερ καιεπεῖ οἷον το νόμιμον, γνόμενον ι τορος νόμους του δέκαιον εἰς τέσσαρας αιρούς ορα δἐ πως ἐπιλογικως ρξατο - συνηγόρων ἐκ λης, σπερ καὶ Ἀημοσθένης. ἐς πον, τε οὐκ ἔχε κατασκευην - προοεμωW ούκος οὐδὲ συμπερασμα δεῖ ζητεῖν δε ου ἔστι, κατάσπιο- ἔστι γαρ αυτον καπασπευη, H του τὰ μέτρια και τὰ συνη - μηνινεσθαι ἐν τῆ πόλει εἰ - η αιτια της προτάσεως ἐστιν η κατασκευη, δια δἐ το τῶ μετρια μη μεσθαι ἐν π πόλει αἱ δεησεις, κατασκευσλῶν εἴη ἔχει δἐ καὶ συμπέρασμα ἐν δ πεπιστευκως κω ἐως τούς
μειζον των ωόμων καὶ των δικαίων. Περὶ ισχίνου. οτι δυνηθη νικησα την - τη Ορων υβούλου συναγωνισαμένου κατατου ημοσθένους, ἐν το ποιησαι τους δικαστα ανα-στηναι, ἔτι του ημοσθένους λέγοντος, ως ἔγνωθεν και τουτο ἐν τοις Λημοσθενικοις. συνέβη δ αυτή πε ιν της πατρωος στερον διὰ το κατηγορησαν του τηφωματος οὐ κτησιφῶντος, του ει του
124쪽
Aημοσθένους, ως παρανομον, κυγορὶσαντος το προ τιμον, ἐὰν μη μέρη αυτ παράνομον, καὶ τονθεντος, και διὰ το μὴ δύνασθα καταβαλειν την καταδειην, ἡ αὐτὸς ρισε, φυγῆ χρησαμένου - καὶ τουτοθνῶμεν ἐν τω - του στεφάνου φυγων τνιν πα-τριδα, καὶ θελησας ἀνελθεῖν προς Ἀλέξανδρον, μα-
θων περ της αὐτου τελευτης, και της ταραχῆς των τούτου διαδοχων, ει νοδον ἔπλευσε, καὶ , λακον διδασκαλειον συνέστησε, παιδεύων Ῥύτω τους νέους,
καὶ τοῖς τελειοτέροις ἀνδράσιν ἄναγινώσκων - λό- ονυον κατἀ κτησιφῶντος, ον εἶπε κα- του η- μοσθενους. καὶ θαυμαζόμενος σφόδρα παρ αυτῶν επὶ τούτω, καὶ ἐρωrώμενος παρ αυτων, πῶς ἐπὶ τοιούτω λόγω ττηται, ἀπεκρινατο θαυμάζετε, πῶς ηττημαι, καθὰ οὐκ ηκούσατε μεις του θηρέου ἔκεὐνου θηρέον γαρ αυτον ἐκάλει - - δεινὸν των τρόπων και νελεημον λέγεται δἐ οτι καὶ τα λεγομένας μελέτας καὶ τα πλάσματα των ζητημάτων αὐτὰ πρῶτος - ευρεν ἐν του σχολαζειν. Oτι μαθητης
ἐγ-ε- ῶς ἐν Θημητριος ὁ Φαληρεύς φησι Σω
κράτους του φιλοσόφοb, εχ υστερον Πλάτωνος.ώρω Καικίλιος και λμενεῖς καὶ μιππος στο-
ρουσιν, ου ηκουσε τούτων τῶν ἄνδρῶν μαθησεως χάριν φασὶ γαμ, ως τι νειν του χαρακτηρος που
IIλατωνικος σώζει, υτ το ἀκριβες καὶ καθαρὸν και περιττον και εὐρυθμον, ἀλλα κεχηνυῖά πώρέστιν αὐτου η δέ του λογον, καὶ τεχνος ἐν καιπροπετης, καὶ ευχερῶς ἐπὶ το λοιδορεῖν αἰπο--αὶ ἀπρεπῶς ρητορ εραγομενη, Τουσα δε τε εὐφυερκαι εὐάγωγον καὶ Γον αν γενο/X τινι εκ φύσεως καὶ μελετης φανους.
125쪽
πεπιστευκας κω, πρωτον μἐν τοῖς θεοῖς, δεύτερον δ τοῖς νόμοις καὶ μῖν, γούμενος Ουδεμέαν παρασκευην πυξιν παρ μῖν μεῖζον των νόμων καὶ των δικαίων ἐβουλόμην ἐν Ουν, λυθηναῖοι, καὶ την βουλην του πεντακοσέους, καὶ τάς ἐκκλησίας ποτων ἐφεστηκοτων ορθως διοικεισθαι, καὶ τους νόμους, ους ἐνονοθετησεν ο Σολων περὶ της των ρητόρων εὐκοσμίας ἰσχύειν, να δέ πDωrυν με τέπρεσβυτάτο των πολιτων, σπερ ι νομοι κελευοισι, σωφρόνως ἐπὶ το βημα παρελθόντι, νε θορυβουκαὶ ταραχης, ε ἐμπειρέας τὰ βέλτιστα τῶ πολε συμβουλεύειν δεύτερον δ' ηδη, και των ἄλλων πολιτῶν εον βουλόμενον καθ ηλικίαν χωρὶς καὶ ε μέρει περὶ κάστου γνώμην ποφαίνεσθαι οἴτω γαρ αν μοι δοκεῖ τε πολις ἀριστα διοικεῖσθαι, α τε κρέσεις λάχιστα γένεσθαι επειδ δε πάντα τά πρό re' ρον ωμολογημεν καλῶς εχειν νυνὶ καταλελυται, και γραφουσε τεν- φδέως παρανομους γνώμας, κωδ
126쪽
ταύτα ευρο τινες τα ψηφισματα ἐπιφηφιζουσιν, ουκε του δεκαιοτάτου τρόπου λαχόντες προεδρευειν, αλλε παρασκευης καθεζόμενοι ἀν δέ τις των ἄλλων βουλευτων οντως λάχη κληρουμενος προεδρευε- , μετὰ μετερας χειροτονίας ὀρ- αναγορεύη, τουτον
οἱ την πολε - ουκήτε κοιρον, - ἐδμν αυτῶν Θουμενο ειναι, πειλουσιν εισαγγελεῖν, Ἀταδουλου- μενο τους λωτας, καὶ δυναστεέας εαυτοῖς περιπομουντες, τὰς κρέσεις, τὰς μεν κ των ν κων καταλελυκασε, τὼ δἐ εκ των ψηψισμάτων με ορ ης κρέ- νουσι σεσέγηται ἐν το καλλεστον, και σωφρον στατον κηρυγμα των ἐν π πόλει, πι τις αγορευε μυλεται πων περ πεντηκοντα ετη γεγονοτων σε
παλιν ν μερει των ἄλλων , θηναιων τῆς δε τωνφητόρων κοσαέας ου ετι κρατεῖν δύνανται, ου' οἱ νόμοι, ουθ ο πρυτάνεις , οὐθ' οἱ πρόεδροε, ουθη προεδρεύουσα φυλη, το δεκατον μερος της πολεως. τούτων δ εχόντων ούτως. καὶ των καιρῶν - ν
βάνετε εἶναι, εν πολελεταε μερος της πολλεας, εἰ τι--γὼ τυγχάνω ννώσκων, αἱ τω- ρανόμων πα--φαι ει δἐ καὶ ταυτας καταλύσετε, η τοῖς καταλύο σι επιτρέφετε, προλέγω μῖν, τε λησετε κα- μκρὰν της πολιτεως τισὶ παραχωρησαντες. ὁ γὰρ ἔστε, Ἀθηναῖοι, οὐ τρεῖς εἰσι πολιτεια παρὰ πασσώνθρώποις, τυραννις καὶ λιγαρχέα, καὶ δημοκρατέα διοικουνται δ' αἱ ἐν πυραννέδες καὶ λιγαρχιμε ποις τρόποις των ἐφεστηκότων αἱ δὲ πόλεις αἱ δημοκρατούμενα τοῖς νόμοις τοῖς κειμένοις μηδεὶς ουν μῶν του ἀγνοε&ω, ἀλλὰ σαφῶς καστος πιμάσθω, τε, οτακεισίν εἰς δικαστηριον, γραφην παρανόμων δικάσων, εν ταύτη τη μερα μέλλει την ψηφον φέρειν περὶ της εαυτου παρρησέας διόπερ καὶ ὁ νομοθέτης τουτοπρῶτον εναζεν εν τω τῶν δικαστῶν ρκ , , - ου- μαι κατα τους νομους Ἀκεινό γε ευ ειδώς, οπι, τανδιατηρηθῶσιν οἱ νομοι τη πόλει σωζεται καὶ η δημοκρατια - χρη διαμνημονεύοντας μῶς, μισεῖν τους
- παράνομα γράφοντας, καὶ μηδἐν μικρον πεῖσθαι
127쪽
ῶνα των τοιούτων ἀδμημάτων, αλλ' ἔκαστον περμεγεθες, καὶ τομ υμων το δίκαιον μηδένα ἐν ἀνθρωπων ἐξαιρεῖσθαι, μητε - των στρατηγων συνηγορίας, ο επι πολυν - χρονον συνεργουντες - των ἐπορων, λυμαIνονται την πολιτειαν, μητε τας των ξενων δεησεες - αναβιβαζόμενοι τ ἐς ἐκφευνουσιν των δικαστηρων, παράνομον πολιτειαν πολιτευομενοι ἄλλ' ωσπερ αν μῶν ἔκαστος αἰπον- θε- την τάξια λιπεῖν, ηὐαν ταχθῆ ἐν τρο πολέμαν, ουτ καὶ νυν αἰσχύνθητε ἐκλιπεῖν την τάξιν, ντέταχθε - τῶν νόμων, φύλακες της δημοκρατέα εἰς τηνδε την μέραν. φκειν δ χρη διαμνημονευειν, τι νυν παντες οἱ πολῖται παρακαταθροε-- την πόλιν μῖν, - την πολιτείαν διαπιστευ-
σαως, οἱ ἐν πάρεισι, και ἐπακούουσι τησδε της κρέσεως, οἱ δἐ ἄπεισιν ἐπὶ πων δέων ἔργων Ους αἰσχυνόμενοι, καὶ των ρκων, ους- ιόσατε, μεμνημένοι, και των νομων, - ἐλεγξωμεν κτησιν το, και παράνομα γράφοντα, καὶ ψευδη , καὶ συμφορατῆ πόλει, λύετε, - Ἀθηναῖοι, τας παρανομους γνω- μας, βεβαιουτε τη πολει την δημοκρατέαν, κολάζετε
του ὐπεναντιως - νομον, και τῆ πόλει, και προ συμφέροντε το μετε. πολιτευομενους. ἐν ταυτηνεχοντες την διανοιαν, κούοιτε των μελλόντωWρη σεσθαι λογων, μοισι τε και δίκαια, και εὐορκώ, καὶ
τῶ μεγίστην ἐν μορίων ἀφικνεῖσθαι τους κατη--
128쪽
ρους, πολῖ δὲ σι μαλλον του δικαστής . πολλοὶ γαρ
μοσίων χρημάτων ἡντες ἐξελεγχόμενοι. διεφύγγανον
ἐκ των δικαστηρίων. εικοτως. 3σχύνοντο γαρ, ωσι, οἱ δικασταὶ, χι φανήσεται ὀ αυτος ἀνηρ ἐν π αυτῆπολει, τυχον ει και ἐν φαυτ υν-υτω, πρωην μέν ποτε αναγορευομενος ἐν τοῖς ροσιν, τι συνανου- ται Ἀρετης ἔνεκα καὶ δικαmσυνης πο του μου χρυσω στεφάνω ο δ αυτος κηρ μικρον ἐπισχων, ἔξεισιν εὐτου δικαστηρω κλοπης ἔνεκα τας ευθυνας ωφληγκως. στε ναγκάζοντο την φuφον φέρειν οἱ μκασταὶ, ου περὶ του παροντος ἀδικηματος, αλλ' περτης αἰσχυνης που δημου κατιδων δέ τις ταυτα νομοθετης, τέθησι νομον, καὶ μάλα καλως χοντα, πονδιαρρηδην ἀπαγορευοντα τοῖς πευθυνους μη στε να- γουν καὶ ταυτα ούτω ευ προκατειληφότος του νο- μο-- εύρηνται προέττονες ε οι των νόμων, πει μη τις ἡμῖν ρει, λη τε ξαπατηθεντες. τούτων
γαρ τινες των τους πευθυνους στεφανουνTων παρατους νόμους, οἱ μεν, φύσει μετριο εἰσιν ει δη τις ἐστὶ ριέτριος επι των τα παοάνομα γραφόντων ' βίουν προβάλλονται γέ τι προ της αισχύνης προσεν ράφουσι γαρ προς τα ψηφίσματα. στεφανουν τονυπευθυνον, Ἀπειδῶν λόγον καὶ εὐθύνας της ἄρχης μ. και η μεν πόλις το ἴσον αδρκημα αδικειται προκαταλαμβάνονται αρ μένοις καὶ στεφάνοις αἱ ευ- θυναι ' V δε το ψηφισμα γράφων ενδεωνυται τοῖς ἀκουουσεν οτι γεγράφει μον παράνομα, αἰπένεταν
υπερπηδησας τὰν νόμον τον περὶ των ,πευθυνων πιέμενον, και την πρόφασιν, λέγω ἀρτίως προεῖπον γῆν. λελων. πρὶν λόγον, πρὶν ευ θύνας δουναι, γεγραφε μεταξὐ σημοσθενην αρχοντα στεφανουν -- ρουσι ει, - Ἀθηναιοι, και ἔτερόν τινα λόγον πεν
129쪽
ων σεω, ἡκεινας, αἰ ο δημος εἰωθε χειροτονεῖν ἐν Οὐχαιρεσιαις, στDατη ους, καὶ ἱππάρχους, καὶ τας μετα τουτων αρχας, α δ ἄλλα πάντα πραγματείας πsOστεταγμένας κατὰ ψηφιο α θω- προς τους λόγους τους τουτων νομον μέτερον παρέξομαι, νυμ ῖς ἐνομοθετησατε, λυσειν γούμενοι τας τοιαυτας προφάσεις. ἐν διαρρηδην γέγραπται, ,τας χειρο πονητας φησιν αρχας ἀπάσας ἐνὶ περιλαβων νο- μαπι νομοθετης, καὶ προμπων αρχῶς πάσας ἶ- ναε, α ὀ δημος χειροτονεῖ, καὶ , τους επιστατρος φησι των δημοσιων εργων εστι δἐ ο ημοσθένης
τειχοποιος, πιπιάτης του μεγέστου πω εργων καὶ,παντας, σοι διαχειριζουσι ι των της πολεως πλεονα τριακονθ' ημερας, και σοι λαμβανουσιν γεμο--
ωιας δικαστηριων M των ργων πιστάται πάντες ρομονί χρῶνται δικαστηρίου τί τούτους -- λευε ποιεῖν ου διακονεῖν ἄλλ ἄρχειν δοκιμασθεν -- εν - δικαστηρέω επεδη και αἱ κληρωτα αρ- χαἰ οὐάλκμαστοι, αλλὰ δοκιμασθεῖσαι ἀρχουσι 'και λογον και εὐθύνας πράφει προ τον ρομματέα, και τους λογιστὰς, καθάπερ καὶ τὰς ἄλλας αρ
Ἀθηναῖοι, α ό νομοθετης άρχας ονομάζει, υτο
130쪽
μεῖζον ἐξειργασμαι τινος ουν εἰμὶ ὐπ- θυνος, εἰ, ἡ
τις ἐστὶν υνοιος εὐθύνη προς- ταύτην - 's'- φασιν ἄκούσατε μου λέγοντος καὶ δίκαια, καὶ μῖν συμφεροντα. ἐν γαρ ταύτy τη πολει. ουτως ἀρήσω ουση, καὶ τηλικαύτη τ μέν-- οὐδρις ἐστε ανυπευδυνος πων και πωσοὐν προς τα κοινὰ προσεληλυθότων διδάξω νάμας αρῶτον ἐπι των σφαδόξων οῖον, τους ἱερεῖς, και τῶ ἱερείας, - θυνοους εἶναι κελεύει ό νόμος, καὶ συλληβδην παντας, και χωρις ἐκάστους κατὰ σωμα τους τα γέρα μονον λαμβάνοντας, καὶ τὰς εὐχῶς - υμῶν προς τους θεοῖς εὐχομένους και υ μόνον δέρη, ἀλλα και κοινῆ κα-τἀ γένη, ομολπίδας και κηρυκας, καὶ τους αλλους απαντας πάλ- τους - τριηράρχους πευθύνοYς εἶπαι προλευμ ο νομος, τὰ κοινα διαχειρίσαντας, μά- των μετέρων προσόδων πολλα ἐν φαερουμώνους, βραχέα δἐ κατατιθέντας, ἐπιδιδόναι δ '
σκοντας, ποδιαντας ει μιν - μέτερα, ἄλλ' - λογουμένως τας πατρουας ουπ- εἰς την προς θῶς ανηλωκότας φιλοτιμέαν ου τοινυν μόνοι ι τριηραγνοι, αλλἀ καὶ τα μέγιστα των ἐν τῆ πόλει συνεδρίων ω- ην των δικαστηρίων ρνεται νηφον. πρωτον
μεν γὰρ την βουλην την ἐν Ἀρελ πανον ἐπράφειν νωος τους λογιστἀ ό νόμος κελεύει λόγον και εὐθυ-
ωας διδόναι καὶ την κει σκυθρωπον καὶ των μεγασιων κυρίαν ἄγει - την μετέDαν νηφον ου αραστεφανωθησεται Ῥουλ ηοξ ρεω πάγον οὐδἐ φ πάτριον αὐτοῖς στίν ου αρ φιλοτιμουνταεῖ πάνυ γε ἄλλ' ου ἀγαπωσιν, άν τε παρ αὐτοῖς
μη ἀδικῆ, ἀλλ' ἐάν τις ξαμαρτάνη, πολάρουσεν οι ει μέτεροι ρητορες τρυφῶσι πάλιν την βουλην τους
πεντακοσιους πεύθυνο πεποιηκεν ὀ νομοθέτης, καὶ οὐτως σχυρῶς απιστεῖ τοις πευθύνοις, - εὐθέως