Anthologia lyrica sive Lyricorum grae corum veterum praeter Pindarum ...

발행: 1897년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

σινάμωροι πολεμίζουσι ρωρω.

Σικελον κότταβον ἀγκύλη λατάζων

δει δ' φρυσιν σελίνων στεφανίσκους θέμενοι θάλειαν ὁρτὴν ἀγάγωμεν

ἀλλὰ τρόπινεῆαδινούς, ῶ φίλε, μηροές.

οὐδ' αὐ- ἐάσεις μεθύον οἴκαδ' ἀπελθεῖν:

φίλη γὰρ εις ξείνοισ' ἰασον δέ με διψοντα πιεῖν.

πιδυμελε χαρίεσσα χελιδοῖ -

καλλίκομοι κουρα Λιος ρχήσαντ' ἐλαφρος

312쪽

ANACREON. 227

υρσόλοπος μὲν ' Ἀρης φιλεῖ μεναίχμην.

-τε γὰρ ημετερειον τε καλόν

πάντας, σοι χθονίους ἔχουσι υσμ ς καὶ χαλεπούς μεμά κά F Μεγίστη, τον ἀβακιζομένων.

Πωλε Θρηκίη, τί δή με λοξον ὁμμασιν βλεπουσανέλεος φεύγεις, δοκεῖς δέ, οὐδὲν εἰδέναι σοφον ἴσθι τοι καλος μεν α νοι τον χαλινον ἐμβάλοιμι, ηνίας δ' ἔχων στρέφοιμί σ' ἀμφὶ τέρματα δρόμου. νυν δὲ λειμονάς τε βόσκεαι κουφά τε σκιρτοσα παίζεις ' Iδεξιον γὰρ ἱπποσείρην ου εχεις ἐπεμβάτην.

Kλυθί μευ γέροωτος, εὐέθειρα χρυσόπεπλε κουρη.

313쪽

ἀτέ μοι λευκαὶ μελαίνη, ἀναμεμείξονται τριχες.

υλκίμων ' ριστοκλείδη, πρ2τον οἰκτίρω φίλωwωλεσας δ' ηβην, μένων πατρίδος δουλτην. 75. αἱ δέ μευ φρένες

ἐκκεκωφέαται.

εγρ δ' ἔχων σκύπφον Ἐρξίωνιτ λευκολύφ μεστον ἐξέπινον.

στεφάνους δ' ἀνὴρ τρεῖς καστος εἶχεν, τους μὲν οδίνους, - δὲ Ναπικρατίτη . 80. 85 )Ἐστε τένοισι μειλίχοις εοικότες, στεγης τε μοῖνον καὶ πυρις κεχρημένοις.

Πάλαι κοτ ησαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι.

314쪽

Kνέζη τις ηδη καὶ πέπειρα γίνομαι σὴν διὰ μαργοσυνην.

ησυχος καθεύδει.

Eρω τε ηὐτε κοὐκ ἐροκαὶ μαίνομαι κοὐ μαίνομαι.

μηδ' με κυμα ποντιον λάλαζε, τη πολυκρύττὶ ἡ Γαστροδώρη καταχυδην πίνουσα τὴν ἐπίστιον.

διὰ δη- Καρικουργέος Μάνοιο χεῖρα τιθέμενοι

υ μὲν θέλων μάχεσθαι, πάρεστι γάρ, μαχέσθω.

πολλοισι γὰρ μέλεις. 89 R.

λίην δὲ δειλιάζεις.

315쪽

ω φιλεω, ς κρηπιρι παρὰ πλεω οἰνοποτάζων νείκεα καὶ πόλεμον δακρυόεντα λέγει, ἀλλ' ὁστις Μουσεων τε καὶ ἀγλαὰ δορ' Ἀφροδίτης συμμίσγων ἐρατη μν σκεται εὐφροσυνης.

οὐδέ τί τοι πρις θυμόν, μως γε μένω ' δοιάστως

οἰνοπότης δὲ πεποίημαι. ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ.

' δηρων προθανόντα τον αἰνοβιην Ἀγάθωναπαή δερὶ πυρκα ς δ' ἐβόησε πόλις τινα γὰρ τοι υνδε νέων ὁ φιλαίματος Ἀρης ηνάρισεν στυγερης ν στροφάλιγγι μάχης.

Kαρτερδ ἐν πολέμοις ιμόκριτος, οὐ τόδε σαμα υρης δ' οὐκ ἀγαθῖν φείδεται, αλλὰ κακον. 96. Ep. .hood Σάν τε χάριν, Βιόνυσε, καὶ γλάδν ἄστε κόσμονωεσσαλίας μ' ἀνέ κ' ἀρχος Ἐχεκρατίδας.

316쪽

Mχεο ιμώνακτι θεῖν κήρυκα γενεσθαι ηπιον, ς μ' ἐρατοῖς ἀγλαχν προθέροις Ἐρμη τε κρείοντι καθέσσατο τω δ' ἐθελοντα ἀστ2 καὶ ξείνων γυμνασίω δέχομαι.

102. Ep. 13. Σπιλλία μερόεντα βίον πόρε, Μαιάδος υίε, ἀντ ἐρατον δώρων τονδε χάριν θέμενος' δος δέ μιν εὐθυδίκων Εὐωνυμεων ἐνὶ δήμωναίειν αἰονος μοῖραν ἔχον ἀγαθήν. 103. Ep. 16. ιιο καὶ σε, Κλεηνορίδη, πόθος λεσε πατρίδος 'ς θαρσήσαντα Νότου λαίλαπι χειμερίη ωρ γάρ σε πέδησεν ἀνεγγυος υγρὰ δὲ τὴν σὴν κύματ' ἀφ ιμερτὴν ἔκλυσεν ήλικίην.

317쪽

232 ANACREON.

ολος Φειδόλα Πα- ἀπ' εὐρυχόροι Κορίνθουπ- αι Κρονίδα, μναμα ποδων ἀρετας.

εισαμένα Πω να δυσαχέος ἐκ πολέμοιο σὰς Αθηναίης ἐν τεμένει κρέμαται.

Η - θυρσον ἔχουσ' Ἐλικωνιας η τε παρ αὐτὴν Σανθίππη Γλαυκη ς εἰς χορὸν ἐρχόμεναι ἐξ ὁρεος χωρευσι, Βιωνύσω δε φέρουσιωκισσὸν σα- σταφυλην πίονα καὶ χίμαρον.

Βουκόλε, ταν ἀγέλαν πόρρω νέμε, μὴ τὸ Μυρωνος βοίδι- ῶς θανουν βουσὶ συνεξελάσpς.

Βοίδιον οὐ χοάνοις τετυπωμένον, ἀλλ' ὁσὰ γήρως χαλκωθέν, σφετέρη ψευσατο χειρὶ Μύρων.XI.

318쪽

XII.

ΕΓΚΩΜΙΑ.

Εἰς τοὐς ἐν Θερμοπύλαις θανόντας.

εὐκλεὴς μὲν - θα καλις δ' ὁ ποτμος

Numeri adiecti sunt editionis SchneideWhumast.

319쪽

234 SIMONIDES. βωμος δ' ὁ τάφος, προ γόων δὲ μναστις, ὁ δ' οἶκτος

Eἰς τὴν ἐπὶ Ἀρτεμισίω ναυμαχίαν.

ἐβύμβησεν θάλασσα.

αποτρέπουσι κηρας

Σκόπα τω Κρεοντος Θεσσαλῶ.

υνδρ ίγαθον μὲν ἀλαθεως γενέσθαι χαλεπύν, χερσίν τε καὶ ποσὶ καὶ νόω τετρώγωνον, ἄνευ ψόγου τετυγμένον. οὐδέ μοι ἐμμελέως το Πιττάκειον νέμεται, καίτοι χοφον παρὰ φωτος εἰρημένον χαλεπον φάτ' ἐσθλον ἔμμεναι.

320쪽

μὴ οὐ κακον ἔμμεναι, δν ἀμάχανος συμφορὰ καθελη. πράξας γὰρ υ πας ἀνὴρ ἀγαθός, κακb δ δε κακος, κάὶ

τουπὶ πλεῖστον ἄριστοι, τους κε θεοὶ φιλεων .τουνεκεν οποτ' ἐγώ τ μὴ γενέσθαι δυνατον soδιζήμενον κενεὰν απρακτον ἐλπίδα μοῖραν αἰονος βαλεω, πανάμωμον ανθρωπον, χὐρυέδεος ὁσοι καρπον αἰνυμεθα χθονός' ἐπί τ' μιν εὐρῶν ἀπαγγελέω. πάντας δ' επαίνημι καὶ φιλεω, εκῶν στις ερδη 15

μηδὲν αἰσχρόν ανάγκα δ' οὐδὲ θεοὶ μάχονται. ἐξαρκεῖ, ἐμοί,3 ὰν ρ κακος μηδ' αγαν ἀπάλαμνος, εἰδώς γ'

ὀνασίπολιν δίκαν,6γιὴς ἀνήρ οὐδε μή μιν θωμωμάσομαι ' των γὰρ ἀλιθίων θἀπείρων γενεθλα. πάντα τοι καλά, τοῖσί τ' αἰσχρὰ μὴ μέμικται. ΕΠΙΝΙΚΟΙ.

Ἀναξίλα Ῥηγίνω ἀπήνη.

Xαίρετ ἀελλοπόδων θύγατρες ππων.

SEARCH

MENU NAVIGATION