Anthologia lyrica sive Lyricorum grae corum veterum praeter Pindarum ...

발행: 1897년

분량: 475페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

οὐκ ἔστιν κακον

ἀνεπιδόκητον ἀνθρώποις, ὀλίγφ δὲ χρύνω

πάντα μεταρρίπτει θεός.

ἔσχατον μεται κατὰ γας.

ὁ δ' ὁ θάνατος κίχε καὶ τι φυγύμαχον.

ἔστι καὶ σιγst ἀκίνδυνον γέρας.

πύλις ἄνδρα διδάσκει.

πάσαισιν κορυδαλλίσιν

τι γὰρ γεγενημένον οὐκέτ' αρεκτον ἔσται.

332쪽

Οὐδὲ καλος σοφίας ἐστὶν χάρις, εἰ μή τις ἔχει σεμνὰν γίειαν.

τίς γὰρ ἁδονδὶς τερ ατων βίος ποθεινις η ποία τυραννίς; τας δ' ἄτερ οὐδὲ θεον ζαλωτδ αἰών.

πορφυρέου ἀπο στόματος ιεῖσα φωνὰν παρθενος

ευτ' ἀηδόνες πολυκώτιλον, χλωραυχενες, εἰαριναί

- Ἀγγελε κλυτὰ ἔαρος μύδμου, κυανέα χελιδοῖ

333쪽

248 SIMONIDES.

ἐξελεγχει δ' ὁ νεος οἶνος οὐ- περυσι δορον ἀμπελου ὁ δε μυθος

δει κενεώφρων.

ξεινοδόκων δ αριστος ὁ χρυσος ἐν αἰθέρι λάμπων.

το δοκεῖν καὶ τὰν λάθειαν βιαται. 61. μονος αλιος ἐν Ουρ-2.

εἰ, αλ στίζοισα πνοιά.

ουτος δε τοι ηδυιιον πνον ἔχων

ενὶ δ' οἰωεἴκει θεὰ μέγαν ἐς δίφρον.

334쪽

οω- ἀμύντορα δυσφροσυν-

ει δ'Ἀρα τιμησαι, θυγατερ ιός, στις ἄριστος . . . , δημος Ἀθηναίων ἐξετέλεσσα μύνος.

μεσσοι δ' Ο τ' Ἐφυρην πολυπίδακα ναιετάοντες, παντοίης ἀρετης ἴδριες ἐν πολεμω.o τε πόλιν Γλαύκοιο, Κορίνθιον ἄστυ νέμοντες, ο περ κάλλιστον μάρτυν θεντο πόνων χρυσο τ μήεντος εν αἰθέρι καί σφιν ἀέξει ' αὐτο τ εὐρεῖαν κληδόνα καὶ πατέρων.

εν δὲ τ κάλλιστον πιος ειπεν ἀνήρ 'οῖ περ φύλλων γενεή, τοίη δὲ καὶ ἀνδρῖν. παυροι μὴ μητῖν ἴασι δεξάμενοι στέρνοις ἐγκατέθεντο πάρεστι γαρ ἐλπὶς κάμ', ἀνδρον τε νεων στήθεσιν ἐμφυεται. θνητον δ' φρα τις ανθυς ἔχη πολυήρατον ηβης, κοοφον ἔχων θυμον πόλλ' ἀτέλεστα νοεῖ Ουτε γὰρ ἐλπίδ' ἔχει γηρησεμετ υτε θανεῖσθαι, οὐδ' ὐγιὴς ταν , φροντίδ' ἔχει καμάτου.

335쪽

250 SIMONIDES. 10 νήπιοι, οἷς ταύτη κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν. χρονος ἔσθ' ηβης καὶ βιοτοι ὀλίγος θ τοῖς ἀλλὰ - ταυτα μαθών βιότου ποτὶ τερμανοχη - ἀγαθον ληθι χαριζόμενος.

Zεὐ πάντων αὐτbς φάρμακα ιιοsνος ἔχει. 71. 68. οὐ γὰρ ἀπόβλητον ιονυσιον οὐδὲ γίγαρτον. 72. 204. . - , μνήμην δ' οὐτινά φημι Σφωνιδα ἰσοφαρίζειν ὀγδωκονταετε παιδὶ Λεωπρέπεος.

' si xo Οὐλύμποιο περὶ πλευρὰς ἐκάλυψενο- ὰπ Θρήκης ὀρνύμενος Βορεης, ανδρον δ' ἀχλαίνων ἔδακεν φρενας, αυτ Ἀμήν )ζωή, Πιερίην γην ἐπιεσσαμένη, ἔν τις ἐμοὶ καὶ της χεέτω μέρος οὐ γὰρ εοικεν θερμὴν βαστάζειν ἀνδρὶ φίλω πρόποσιν.

ἐγγύθεν Εὐρίπου δημοσία κεχυται, οὐκ ἀδίκως ερατὴν γὰρ ἀπωλέσαμεν νεότητα τρηχεῖαν πολέμου δεξάμενοι νεφέλην.

336쪽

Μηδὲν ἁμαρτεῖν ἐστι θεου καὶ πάντα κατορθυsν. 77. 150. Μυριάσιν ποτὲ τηδε τριακοσίαις ἐμάχοντο ἐκ Πελοποννάσου χιλιάδες τέτορες.

N ξεῖν', ἀγγελλειν Λακεδαιμονίοις, τι τηδε κείμεθα, τοῖς κείνων ημασι πειθόμενοι.

Μνημα τόδε κλεινοῖο Μεγιστία, ὁ ποτε Μηδοι Σπερχεῶν ποταμδν τεγαν ἀμειψάμενοι, μάντιος, δς με κηρας ἔπερχομένας σάφα εἰδῶς οὐκ ἔτλη Σπάρτης γεμόνας προλιπε .

-κλέας Ια κέκευθε, Αεωνίδα, ο μετὰ σεχτηδ' ἔθανον Σαάρτης εὐρυχόρου βασιλεῖ, στλείστων δὴ τόξων τε καὶ κυσωδων σθένος ἶππων Μηδείων ἀνδρων δεξάμενοι πολε .

M ξεῖν --δρύν ποτ ἐναίομεν ἄστυ Κορίνθου, νυν δ' ἄμμ Ἀωντος νὰσος ἔχει Σαλαμίς ἐνθάδε Φοινίσσας νηας καὶ Πέρσας λύντες καὶ Μήδους ἱερὰν Ἐλλάδα ρυσάμεθα.

337쪽

-- εστα-ταν ἐπὶ ξυρου Ἐλλάδα πασαν ταῖς αὐτῖν ψυχαῖς κε μεθα ρυσάμενοι. δουλοσυνας Πέρσαις δε περὶ φρεσὶ πήματα πάντα ηψαμεν, ἀπαλέης μνηματα ναυμαχίας 5χστέα δ αμιν ἔχει Σαλαμίς πατρὶς δὲ Κόρινθος ἀντ' ευεργεσίης μνημ' ἐστε κε τόδε.

Οὐτος Ἀδειμάντου κείνου τάφος, οὐ διὰ βουλὰς Ἐλλὰς ἐλευθεριας ἀμφεθετο στέφανον.

υσβεστον κλέος οῖδε φίλη περὶ πατρίδι 'εντες κυάνεον θανάτου ἀμφεβάλοντο νέφος ' ουδε τεθνὰσι θανύντες, ἐπεί σή ἀρετὴ καθώπερθεν κυδαίνουσ' ἀνάγει δώματος ἐξ Ἀχεω.85 153.), in G, καλος θνήσκειν αρετης μέρος ἐστὶ μέγιστον, ὴμῖν ἐκ πάντων τουτ ἀπένειμε τύχη Ἐλλάδι γὰρ σπευδοντες ἐλευθερίην περιθεῖναικείμεθ' ἀγηράντω χρώμενοι ευλογιI.

Παῖδες Ἀθηναίων Περσῶν στρατὸν ἐξολέσαντες ηρκεσαν ἀργαλέην πατρίδι δουλοσυνον. 87. 165. . - νδε δι ἀνθρώπων ἀρετὰν οὐ Βατο καπνις αἰθέρα δαιομένας εὐρυχόρου εγέας ο βουλοντο πόλιν μὲν ἐλευθερία τεθαλυῖαν παισὶ λιπεῖν , αὐτοὶ δ' ἐν προμάχοισι θανεῖν.

338쪽

μαρνάμενοι Μηδων τοξοφόρων προμάχοις αἰχμηταί, πεζοί τε καὶ κυπόρων ἐπὶ νηων, κάλλιστον δ' αρετης μνημ' ἔλιπον φθίμενοι.

νδέ ποτ ἐν στέρνοισι τανυγλώχινας ὀιστοὐς λουσεν φοινίσσα θουρος ρης ψακάδι ἀντὶ δ' ἀκοντοδόκων ἀνδρον μναθεῖα θανόντωνα φυέ ἐμψύχων δε κεκευθε κόνις.

Ἐλλάδι καὶ Μεγαρευσιν ἐλεύθερον αμαρ αειν ἱέμενοι θανάτου μοῖραν ἐδεξάμεθα τοὶ μὲν π Ῥυβοί ας Ἀκ ρω πάγω, - καλεῖταιἀγνὰς Ἀρτέμιδος τοξοφύρου τέμενος τοὶ δ' ἐν ὁρει Μυκάλας, τοὶ δ' ἔμπροσθεν Σαλαμῖνος, να- Φοινισσαν ἐξολεσαντες Ἀρη , τοὶ δὲ καὶ ἐν πεδίω Βοιωτίω, οῖτινες ἔτλαν χεῖρας, Ἀνθρώπους ἱππομάχους ἱέναι.

ἀστοὶ δ' ἄμμι τύδ' ἀνδρείας γέρας ὀμφαλ ω,

339쪽

ανθίππην, Περιάνδρου ἀπεκγονον, ς ποθ' ψιπύργου σημαινε λαοῖς τέρμ' ἔχων Κορίνθου.

Σημα καταφθιμένοιο Μεγακλέος υτ α χωμαι, οἰκτίρω σε, τάλαν Καλλία, οἷ' ἔπαθες.

ιερίη Γεράνεια, κακον λεπας, φελεν Ἱστρον τηλε καὶ ἐκ Σκυθέων μακρον ὁρ- Ἀναῖν, μηδὲ πέλας ναίειν Σκειρωνικον οἶδμα θαλάσσης ἄγκεα νειφομένης ἀμφὶ Μεθουριάδος ε νυν δ' ὁ μὲν ἐν πύντω κρυερος νέκυς, οἱ δὲ βαρεῖαν ναυτιλίην κενεοὶ τηδε βοοσι τάφοι.

Φη τοτε Πρ ωτ ύμαχος, πατρος περὶ χεῖρας ἔχοντος, ηνίκ ἀφ' ἱμερτὴν ἔπνεεν λικ'w

340쪽

SIMONIDES. 255

Aἰαῖ, ν σε βαρεῖα, τί δὴ φυχαῖσι μεγαίρεις ἀνθρώπων ερατ παρ νεμητι μένειν; ὁ καὶ Πμαρχον γλυκερης αἰονος μερσας ηίθεον, πρὶν ἰδεῖν κουριδίην ἄλοχον.

Γλαυκος λαιρείης ἀντὶ πολυχρονίου. 102. 176. Aωὰθ καὶ Κλεόδημον ἐπὶ προχοησι Θεαίρου ἀενάου στονόεντ ηγαγεν εἰς θάνατον Θρηρκίω κέρσαντα λόχω πατρος δὲ κλεεννιν

αὐτο τις καστος ἀπολλυμενων ἀνιατα

Νικύδικον δὲ φίλοι καὶ πόλις ηδε ποθεο.

χαίρει τις, Θεύδωρος ἐπεὶ θάνον ἄλλος ἐπ' αὐουφχαιρήσει θανάτ πάντες φειλόμεθα.

SEARCH

MENU NAVIGATION