Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

발행: 1829년

분량: 303페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

72쪽

66 APPIAM ROMANAR HISTORIAR.

ἐκεινον μητηρ, περισώζουσα - υἱώ, εἴπετο, βο- σα αυτ τὀ χρυσίον κρυφαι ὁ δῶ οἰ-της, ουδε ἀνωρ τώμενος, τὴν μεν ηώπε, φενδομένην, τὸν δε κρωφαντα. καὶ ὁ φοντος το μεν νεανιαν ἀπεδεξατο G σιωπης, - τὴν μητερα του πώθους, καὶ μεθηκεν αμφοτερους ἀπαθεῖς ἀπιέναι, τι χρυσων φερωμένους ' ον δε οἰκέτην, ω πέρα του πρώγματος -- ολεὐσαντα τοῖς δεσπdταις, ἐκρεμασε.

πεμφθεὶς νωιώκη, Μυρέων πινει- τήν τε λυσινερρηξε τολλιμενος, καὶ ἐς ἡρα ἀνίει Μυρεων δε προσέτασσε δεχομένων, χρηματισάμενος ὁμοιως ἐς

73쪽

LXXXIII. πιδ δε ευε καὶ τὰ περὶ Πομπηιον. νεώτερος ἄν δε των-- - Πομπηιου παίδων, υπιμφθη μιν τὰ πρωτα - ταιον καίσαρος περὶ Ιβηρων, - οὐδεν μέγα δια εδτητα καὶ ἀπειρίαν

74쪽

μενος νωλει, καὶ πιλεις ἡ τινὰς Αρει βροστήμας

τε καὶ μειζους.

διήλεον σινιον Πολλιωνα, πολεμειν Πομ πηε ον τινα -λεμον ἄντων ὁμοιως διαφερδντων, ὁ τεο ς καῖσαρ ἀνηρέθη, καὶ η βουλὴ κατεκήλει Πομπήων. δἐ ἐν Μασσαλιε γε μενος, περιεσκώπει τι τὰ ἐν μη αἱρε- δι πάντης θαλάσσης ἄρουν, καθὰ ηπεν αὐτου καὶ ὁ πατὴρ ἐς μιν τὴν πέλιν οὐδ' ἀνηλωπι - δε ηες εν τοῖς λιμεσιν ησαν λαβων, ἐπλευσε, συν αἷς θεν ἄ- της ἔβηριας - - μενης δε της των τριῶν σπης ἐς Σικελίαν διεπλευσε, καὶ ιβ --δ ανοντα αυτης, ου παριώντα οἱ τηννησον, ἐπολιώρκει μεερι προγραφέντες ἐπὶ θανάτου καὶ φυγόντες ἐκ -μης' σὼς τε καὶ ωἁννιος, ἔπεμ- ἐκστηνα Πομπέα Βιθυνικον Σικελια 1. XV. δεδε μεν ὁ Πομπήῖος Σικελιας ἐκ - σε, - να- θων, και νησον ἐπικειμένην τῆ Λα--λιρ, καὶ στρειῶν - πολον, ὁσον τε προυτερο ευε, πάνδων οἷ εὐροντες ἐκ μης ἐλεύθερον η δουλον πον η πὀλεις ἐξ Ιταλιας πεμπον αὐτα, ε ἐς ἐπινια- τοῖς στρατοῖς ἐπηγγελμέναι ταῖς γα δηγνώμαις ἀδε ἁλιστω τὴν νικην των τριων ἄνδρων

75쪽

ἀπεὐροντο, κοὰ ὁσα δύναι- εὐ- αντέπρασσον ἀποδιδρήσκοντές τε τῶν πατρω- ῶς οὐκέτι πυτρι- λων, οἱ δυνώμενοι, συνέφευρον ἐς Πομπηδον, ἀπο-

ουτε τὰ πηδάλια κοντες εὐπεψη, συνεταράσσοντο.

76쪽

eto APPIAM ROMANAR HISTORIAR. V XXVI. - Καῖσαρ ἐπ-ν, πόνοις μεν

καὶ Ἱππωνευσι μεγάλας πιστεις υν- εδωκεν ἀνα- λοσειν αυτοὐς ἐκ - ἐπι-ων ἐδεδίει γαρ ως ἐπὶ του πορθμου μὰλιστα κώλουντος δ' αυτω --νων κατὰ σπουδην, δι-u 4 αὐτον ἐς ὀμεντέσιον, ἐν ἀριστερῆ ἔκ- ακώίαν ά Π- ων, καὶ Σικαιαν περθέμενος ιν τε τμα Μουροπος δε, ἐπιδντος τογκαισαρος, ἴνα μη ἐν μέσι , --MΠαιἈντωνιου τε καὶ καισαρος, μικριν ἀνα-ρ - σας τοῖ μεντεσίου, τὰς ὁλκάδας ἐφώλασσεν ἐν τῆ πώρου, ἐν στρατ4ν ἐς Μακεδονίαν ἐκ του μεντ σιου διαφεροώσας αἱ δε προεπέμποντο μεν αδ τρον ρων ' πνεύματος δε πολλο κατὰ θειν ωειου ροπωμένου, διεχ ησαν ἀ&- ουδεν των προπομπων δενθῶσαι καὶ ὁ Μουρκος ἀχθύμενος, μως ἐφηδρσενειαν-οναις κεναῖς - δε καὶ τότε, κάναυθις ετ ρον στρατιν πουσαι, διεπλεον ἱστιοι στρογγυλοις μέχρι πως ὁ στρατις καὶ - αὐτῆ Καῖσάρ τε κια Ἀντωνιος διέπλευσαν. καὶ ὁ Μουρκος, πεν -

δαιμύνων βεβώφθαι νομιζων, πέμενεν μως τὰς ἐκ της ταλιας αυτοῖς διαχλούσας παρασκευὰς, αροφὰς η τι ἐπισυλλεγιμενον στρατ4ν, λώπωνεσα δύναιτο καὶ αυτεμμιτιος φνω βος υπὸ των ἄμφι τι Κάσσιον ἐς τ αυτ εργον - χρησμμώτατον δὴ μετὰ νεων ἄλλων πεντηκοντα και τέλους λέγω καὶ τοωτων ἐπεμφθη. - γαρ υκ ἐγωσι τοι ἀμνῶν καισαρα τροφὰς δαφιλεῖς ἐπέρωθεν, ἐδόκει τὰ ἐκ της Ιταλιας διωλεισειν ω - δη ἄν-

77쪽

DE MILIS CIVILIBUS LIBER I II

-- έπότομόν τε - συνηθη - λεωφώρον ουσαν, ἐπὶ τὰ Σαπαίων στενὰ γειν ' κα-δντων δε αυτὰ πων πολεμων, μηχανα ἐς δισων εἶναι τηνί πωριοδον τριπλασίονά τε καὶ χαλεπην.

78쪽

ra APPIANI ROMANU HISTORIAR.

LXXXIX. To δε ἐν στρατιὰ τοῖς ἀμφὶ τὸν

κώσσιον ἐπὶ του Μέλανος κουλπου διεπρι , - - δε ἐχώρουν ἐπὶ τ ερρον, την λοεπὴν ἔροντες ἐπὶτων ἀλλαχόθι χρειων καθήρωντες δε αυτην τοῖς νομιζομένοις, ἀνεπληρουν τὰς ἐκ των ἐπηγγελμένων τισὶν φειλομένας - δωρεάς πολλης μἐν περιον- σιος χρημἀτων πεφροντικύτες, οικειούμενοι δἐ TOMδδσεσιν αυτοὐς, Γω- μὰλιστα καισαρι οὐ πλέονας στρατε ἐνους, μή τις ἐς την φιν η ὁμωνυμον του νέου καίσαρος νεωτερισειεν ἐλθέντος καὶ αυ-

θις δοξε τοὐτου χαριν καὶ δημηγορησαι. βεμ τεουν ἐπηχθη μιγα πανο στρατηγοὶ μετὰ των σπιτης βουλης μνων ἐς ἄντι ἀναβῶντες, ὁ δ στρωτις

80쪽

ra APPIABI ROMANAR HISTORIAR.

τως μων προσαν, τε τους βασιλέως ἐκβαλώντες ἐπώμοσαν, καὶ ἐπηρ--- ου ἀνέξεσθαι σώμώων ἐς τι μέλλον ἐτέρων -- ορκω βοηθουντες. οἷ των νωμοκότων ἔκγονοι, καὶ τὰς ἀρας απερ

δεῖν - ἄνδρα ει καὶ,φίλος ην μῖν καὶ χρησ-Hώ τε κοινὰ χρηματα καὶ στρατύπεδα καὶ χειροτονίας ἀνων, πωτου δήμου, και γεμονιας ἐθνῶν, ἀπὸ της βοτλης, ἐς ἐαυτὀν περιφέροντα, καὶ νωον ἀντὶ - νύμων, καὶ κώριον ἀντὶ του δήμου κάε α τοκράτορα ἀντὶ της βουλη 'νωενον ἐς παντα. XCII. δεν ἴσως μεῖς ου ἄκριφως ἡ-νεσθε, ἄλλὰ μήνην αυτο τον ἐν τοι πολέμοις ἀρεπὴν έροπε νῖν δε ρ ρεδι- τε - καὶ ἐκ μόνου - περε - μέρους κατ--οιτε ' γαρ δημος μεις ἐνμἐν τοῖς πολέμοις --vετε ἐς πάντα, - κωρέοις, τοι στρατηγοις τι δε κίρος τουδε ἐν τοῖς ηνιποις - μιν ἀντιλαμβάνετε αυτοι προβουλευούσης μεντης βοτλης, ἴνα μη σφαλώητε, κρινοκτες δ' αinia καὶ νηφιζόμενοι κατὰ φυλὰς φλθους, καὶ ἀποφα νονώς ὐπάτους τε καὶ δημάρρους καὶ στρατηγους. οὐ δι τῶς χειροτονιωι κιὼ τὰ μέγιστα δμώ τε κω

SEARCH

MENU NAVIGATION