Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

발행: 1829년

분량: 241페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

212쪽

IAATHOο πιλνες γουνται τους πέρ ---κεδονιαν καὶ Θωκην πδ αδνων καὶ Θεσπρω- των ἐπὶ ποταμον Ἀστρον. καὶ τοs ἐστὶ της χώρας το μηκος ευρος δ' ἐκ Μακεδδνων τε καὶ Θροκκωντων ὀρείων, ἐπὶ Παίονας καὶ δ υνιον καὶ ταπρουποδήτωνυλπων καὶ ἔστι τὸ ἐν ρος, με ρων πέντε τ δε μηκος, τριήκοντα, καθὰ καὶ τοῖς Ελλησιν ειρηται μαιων δε την χώραν μετρησαμένων, ἔστιν υπἐρ ἐξακισχιλιον σταδιους τιμηκος, καὶ τι πλάτος ἄμφὶ τους χιλιους καὶ δια

κοσίους.

II. Φασὲ δι, την μεν χώραν ἐπώνυμον Γαμριου του Πολυφημον, γενέσθαι Ποληφήμου γαρ τψ, κὐκλωπι καὶ Γαλατει κελτδν καὶ Γλυρδν καὶ Γάλαν παῖδας οντας, ἐξορμησαι Σικελιας, καὶ ωι των δι αυτοὐ κελτων, Γλυριων, - δεμ λατων λεγομένων - τύδε μοι μώλιστα, πολλὰ

213쪽

ρα, πολλὰ καὶ περιώνυμα τε νυν, χῶρον - με-

sevὰ ἐς τὰς νήσους του αὐτου ποταμου πειν', συν

214쪽

LIBER DE REBUS ILLYRICIS. Ili

--οὐ συστρατελλαι, κιὼ φθαρηναι ἐν αὐτικα οὐς Minoi - αντων πρ ἐπιχειρωεως, στων σφισι καὶ θοέλλης καὶ πρηστηρον ἐμπεσώτων ἐπινενε- σθαι δἐ τοῖς μοστρέφωσιν ἄπειρον βατρώχων πλη- θος, ο διασαπέντες - νάματα διέφθειραν κώνει ς γης ἀτμων πύπων γενομένων, λοιμος ην λὶ - ριων, καὶ φωρος υταριέων ἁλωτα μέχρι φευ- ροντες ταώπεια, καὶ τον λοιμον σφισι περμνποντες, Ῥυδοδ αντον δερομένου δια τουτ τι δέος, οππηλθον ὁδον μερον εἴκοσι κιῶ τριων ' καὶ την-ων ἐλωδη καὶ ἀοίκητον, - τι Βασταρνων ἔθνος μησαν. κελτοῖς δε ὁ θεις την γην σεισε, καὶ τὰ πιλεις κατηνεγκε ' καὶ τι κακω υκ ληγε, ψερι καὶ οἶδε - οικεῖα φευγοντες ἐνέβαλλον ἐς Ιλ- λ -- τους συναμαρτώτας σφισιν, σθενεις - του λοιμου γενομένους ' καὶ ἐδημοσάν τε λέκεινων, καὶ του λοιμον μεταπόντες φυγον, καὶ μερο ν ρη ς ἐλεηλατουν ἐπιστρέφουσι δ' ουτοῖς ἐς τὴν ω, νωμαῖοι δεδωτες, - μνημη των προ-πολεμηποτων σφισι Κελτων, ' καὶ οἷδε ἐς ταν δεαὶ - πψωπεις ἐσβάλομ' ἄπηντων ωμα τοῖς ὁπωτοις, καὶ πανστρατυ διώλλυντο. κώ τι πάθος

216쪽

LIBER DE REBUS ILLYIlICIS. 213 μαλις πλεόνως μοὰ εὐκιον τὰ ἐμφυλια ἔκμασε, μὰρ μοναρειας - περὶ - των νομι μένω εἶναι τοῖς πιλησιν χλυρέων τοσαυτῶ μοι προλελέχθω. H. Pωμαῖοι δἐ καὶ τοὐσδε, καὶ Παιονας ἐπὰυτοῖς, καὶ Ηιποῖς, καὶ ωρικους, καὶ Μυσους τους ἐν υρώπη, και σα αλλα μορα τούτοις ἐν δεξια ονυστρου καταπλέοντι κηται, διαιρουσι

217쪽

214 APPIANI ROMANAR HISTORIAR.

ρωνος ἐς αντους ἐγκληματα τοῖς - βεσιν,αι προσπλέουσιν, ἐπαναμένας ἔλλυρικοι λέμβοι, τψν μεν -- προσβευτὴν κλεέμπορον, τῶν ἐμφαίων κορογκώνιον, ἀναιρήσιν οἱ δῶ λοιποὶ διέδρασα αυτοὐς. καὶ ἐπὶ τ εχωμαιων - λ- λυγους ναυσὶν μολπαὶ πεζε στρεα δντων, χων - ἐπὶ παιδι--- , Πίννη νορο, ἀποθνησκει, τη γυναικὶ την σὴν ἐπιτρο-ει - παιδὶ παραδοῖς, σιπελον ουση μητρὶ - παιδίου. - - τρως δ' ὁ Φώρου γονμενος χρονι, Φαρου τε γαρ αὐτης σε, και ἐπὶ - κερκώρας ' παρέδωκεν υμφω ωμαιοις πιώέουσιν, ἐκ προδοσίας υἱδ' ἐπὶ αὐταις πιδαμνον ἐς φιλίαν πη 'oo' καὶ τοις δεσιοι καὶ πιδαμνίοις, πολιορκουμένοις υπο Πλυριων, ς ἐπικουριαν πλεον. λλυριοὶ μεν δὴ τὰς πολιορκιας υσαντες, ἀνεχώρουν. και τινες αυτων ἐς Μαιους, οἱ Ἀτιντανοὶ λε μενοι, μετερτίθεντο Μετὰ ταυτα δε η υγρωνος γυνη πρέσβεις Ῥώμην πεμφε, τά τε μεμαλωπα ποδιδουντας αὐτοῖς, καὶ τους αντο λους ποντας - ἐδεῖτο συγγνώμης προῖν των νη ἐφ αsτης, ἀλλ' ἐπὶ θρωνος γενομένων. οἱ δε ἀπεκριναντο κέρκυραν

218쪽

LIBER DE REBUS ILLYRICIS. 215VII. καὶ γίγνονται - - αἴδε- ται - λλυριου πιψαι τε καὶ συ και Ῥωμαῖοιν' ἐπ αὐταῖς κέρκυραν με καὶ πολλιώνων ἀτηκαν έλευθέρας Θημητριεν δ' ἔστιν, χωρια μισθον

πολεμούντων, ὁ Θημητριος, ως -των ἐν ἄσχολία, προ θἀλασσαν ἐληι rο, καὶ Ἀστρους θνος τερον δε λυριων δε τοῖr προσελὼμβανε, καὶ τους τι τα-νους ἄπο -μαιων ἀφιστη. οἱ δε με τὰ πιλτων δατεθειτο, ενθυς μεν ἐπιπλεύσαντες, αἱροῖσι τους δενστάς ἐς νέωτα δε ἐστράτεπον ἐπὶ Ῥητριον, καὶ Ιλλυριων του συναμαρτόντας αυτv. Θημ/ήτριον μεν δὴ προς Φίλαππον τον Μακεδδνων βασιλέα φυγιντα, και ανθις ἐπῶντο, καὶ ληστεύοντα τονώνων, κτεινουσι, καὶ την ποτριδα vrω Φώρον συναμαρτουσαν επικατεσκαφαν. λλυριων δ' ἐφεώσαντο δια Πίννην, αυθις ὁ θέντα καὶ δεύτεραι

IX. Tu λοιπὰ δ' υτι μοι πάντα κρουνω καὶ τάξει μαλλον η κατὰ εθνος ἔλλυριων καστον, σαευρον, προ οπται. ωμαῖοι Μακεδύσιν μολέμουν, και Περσελ ην δη Μακεδόνων βασιλεύς -τῶ Φιλι-οὐ Περσεῖ δἐ Γενθιος, ἔλλυριων ερων βασιλεώς, ἐπὶ χρημασι συνεμώροι, καὶ ἐς τους

219쪽

et16 APPIANI ROMANAE HISTORIAR.

α σεα,ιῶν, της βουλης ἐπιστεώσης ἐν ἀπο--τω, ἐπανιὼν ἐς ἄμην, παρώδευ- ἐπιτηδες. δελύσιν αὐrοῖς πεπετο προώσεσθαι - γεν νύτων, ἐὰν σον εουσιν ἀπώριών τε κα χρυσεον ἀσενεγκωσιν υποδεξαμένων δ' ἐκεινων, συν-a πεν αὐτοῖς - στρατου μέρος ἐς πόλιν ἐκάντην, - sας μέραν τοῖς στρατηγοῖσι του στρατο πασε μναὐτην καὶ ἐντειλάμενος, αμα ει κηρώσσειν --στον ἐν ἐκ τη πέλει, τριῶν ραις-- την ἀγοροπτὰ χρήματα φέρειν ' συνενεγκουντων δέ, τα λοιπὰ διαρπάσαι. λω μὰν ὁ Παυλος ἐβδομηκοντα --λεις διηρπασεν - μεω.

220쪽

ξοντας αὐτοῖς. ου στενωμένων δι ἐπώνων, ων τενον ἐπ αυτοῖς μυρίοις πεζοῖς κανυπαυσιν κακωσιοις. οἱ δι που μενοι, καὶ ἔτι ἔντες ἀπαράσκεπιοι,-σβεις πιμαν, μεταγινώσκοντες καὶ δεδμενοι.

σι - ἐλπισας αυτοῖς ἀδοκήτως ἐπιπεσῶσθαι. συνερή -τας ευρον ἐκ των Πύλεων, πως την πως

SEARCH

MENU NAVIGATION