Appiani Alexandrini Romanarum historiarum quae supersunt ...: Greek text

발행: 1829년

분량: 347페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

ἐν τοῖς νομώδων ποις καὶ αὐτω θαλασσεύοντι δεπο, κατὰ πύστιν, ἐπέπλευσαν τῶν συγκαυγν--

ναια πολλὰ πολυχρήματα, του δέους των πλων ἀναπνεώσαντες, ρε-ιω- - κωθέδον τωνδε των ἀνδρων καὶ Ουδ, --δης ἡ δαπώνης ἐς τουτοαπαιπον, ἐπιβουλευοντες κά τῶ των πάτων σώμασιν, - οὐκ ἐνον τῶνδε περιώντων ἐκεινοις

62쪽

ω APPIANI ROMANAR HISTORIAR.

τὐν τερον πατον, ὁ δημος οἰκτειρων τοῖ δέους, ἐφηφίσατο ἄμειν Ιταλίας καὶ ἐτέρου του περὶ αυτην στρατον, τότε οντος π Γναίου Πομπηap. osFo Γναῖος πυθόμε ς τε καὶ δυσχερῶνας, ἐν κοντα μενῶν Κώῖντο ἐς ὁ στρατόπεδον ἐσεδεξατο, καὶ της ἐπιούσης τι χρηματίζοντος, πεχώρησε μικρὸν, ἰαἰδιώτης μεχρι ιν λατον πολλοὶ καθ υ κρισιν

ἀκροάσεως περιστάντες εατειναν καὶ φυγη πων

λοιπων γενομένης, Ἀναχ αυτοις πηντα, χαλεπαινωνῶς πάτου παρανδμως ἀνηρημένου δυσχειρώνας δ', ομως εὐθος ρχεν αὐτων. LXIV. ξαγγελθέντος δ' ἐς την πύλιν του Πομπηιου φύνου, αὐτίκα με ὁ Συλλας περιδεὴς ἐφ αντου γενόμενος, τους φιλους περιήγετο παντ-χου, καὶ νυκτὀ ἀμφ αυτον εἶχεν ουχολωδ' ἐπιμεινας, ἐς καπύην ἐπὶ τιν στρατον, κακεῖθεν ἐπὶ την σιαν, ἐξηλασεν. οἱ δε των φυγάδων φίλοι, πιννέρ του μετὰ Συλλαν πατευοντι θαρρουντες, τους νεοπολιτας ηρέθιζον ἐς τι ἐνθυμημα του -- ριου τοίἰς φυλαῖς ἀξιου ἀναμιχθηναι, να μ' -

λευταῖοι φηφιγμενοι πάντων ωσιν ἄκυροι τουτο δηπροοίμιον της αυτου τε Μαριου καὶ των ἀμφι δνανδρα καθόδου. νθω-μένων δε - αναίων τὰ κράτος, κιννας μἐν τοι νεοπολιται συνέπραππ,

63쪽

DE BELI IS CIVILIBUS LIB. I. 57ωαὶ οἷ με ἀμφὶ τὀν πινναν προλα ντες τὴν αγορὰν μετὰ κεκρυμμένων ωνιδίων, βύων, ἐς τὰς φυλὰς

πεσας ἀναμιγηναι τι δε καθαρώτερον πληθος ἐς τιν ωταουῖον ἐχώρει, καὶ οἴδε μετὰ ξιφιδιων. λδ αυτ κατὰ την οἰκίαν το μέλλον πριορ έ ρ, ἐξαγγέMεται, τους πλέο- - μους κωλύειν τὰ γιγνόμενα ' δρυβον δἐ των νεοπολιτων εἶναι, καὶ ἀπογυνωσιν - των ξιφιδίων περὶ ὁδὼν ἐς τοὐς αντιλέγοντας δημάρρους ἀναπηδώσων επι τὰ εμβολα. - ταὐὐῖος - μενος, κατέβαινε διὰ της πῶς ὁδου μετὰ πυκνου πάνυ πλήθους καὶ Γαν-- ρους ἐς την ἀγορὰν ἐμπεσών, σατο μεν διὰ μέσων

- συνεστώτων, καὶ διέστησεν αυτούς - δε --τεπληξεν, ἐς τωτων σσκοὐρων μων παρηλθε, τινανναν ἐκτρεπόμενος. σοι δ' υτρι συνησαν, -

ρὸς ἐπαγγέλματος ἐμπεσουντες τοῖς νεοπολίταις, ἔκτεινάν τε πouoλ, ἄνετέρους εὐγοντας ἐπὶ τὰς πύλας ἐδίωκον. LXV. αννας δε θαήμσας - του - θεε των

νεοπολιτων, και βιώσεσθαι προσωπήσας, παρὰ ωξαν δ' ὁρων τι τύλμημα - ολιγωτέρων ἐπικρα τοῖν, αν την ἡλιν θει, τους θεράποντας ἐπέλευθερών συγκαλων. ουδενος δ' αὐτου προσιουντος,

πολιτιδας νωμαιων γενομένας, ιβυρτύν τε κάεφοινεστιν, αε οσα μυρι --ς ἐρεθίζων απαντας - ἀπύστασιν, καὶ χρηματα ἐς δν -λεμον συυλέγων. ταυτα δ' ἐργαζομένω τε καὶ επινοουντι του

64쪽

kῖται, την ασῆν τηνδε ἔλαβον ὁ γαρ δημος ἐπιμροτινησεν, η βουλὴ δ' ἀφελτου με χωρὶς ἡμῶν. και

τάδε παθών, ἐν ὀκειοι κακοῖς περ ὁμων μως παναπτω τι γὰρ τι τὰς φυλὰς ἐν ταῖς χειροπονίαις θεραπεύομεν τι δι ομων δεδμεθα που δι ἔσεσθε των ἐκκλαμνιων χειροτονιων η των ὁπατε- ω, ρε- ει μη βεβαιῶ ταμεν α διδοτε, ἀφαιρησεσθε δ' ὁταν αὐτοὶ δοκιμώση . LXVI. αυτ ιπῶν ἐς ἐρέθισμα, κήπολλὰ πηρ αὐτον κατοικτι μενος - τε ι τα πατέρ-

ωὐιον ἐς μέσους, καὶ ἔαεα ἐπιπλεῖστον Ἀ--- κλασθέντες ἀνέστησάν τε αὐτδι, και καθίσαντες ἄνθις ἐπὶ το θρύνου, τάς τε βδους ἀνέσχον, και θαρρεῖν ἀα πατον ἐκέλευον καὶ σφας γειν - ο

65쪽

βρικὰ καὶ Ἀπατειος ὐπερεπαιρον, καὶ περὶ τῆς

χειροτονιας, σωμα αὐτοῖς ἐπιθυμοsσιν, παρο λυμενους τε και πιστις ἔναι δοκῶν, συνηγαρο

66쪽

φυρουντες, ἴνα την ἡλιν ἀφελοιντο την σιταγωγιαλ-ρι- δε καὶ ωτια εἱλε καὶ διήρπαζη ' καὶ κώ- νας, ἐπιπέμφας, ριμινον κατελαβε του μη τινα στρατιὰν ἐς την πόλιν μελθεῖν ἐκ της πινωοο λατιας.L.M. οἱ δε πατοι, δεδωτες, μο στρατιος ἄλλης δεύμενοι, Σύλλον μεν οὐκ εἶχον καλεῖν, ἐς

την Ασίαν - πεπερακύτα καικίλιον δε Μέτευλον, τὰ λειφανα του συμμαχικοs πολέμου Σαυνιτας διατιθέμενον, κελευον, πη δώναιτο ευπρεπως διαλωσάμενον, ἐπικουρεῖν τῶ πατριδι πωλιορκουμενη ου συμβαινοντο δ Σαυνιταις ἐς αβ υν του Μετάuου, ὁ Μάριος αἰ-δμενος συνμθετο τῶ Σαυνιταις ἐπὶ πωσιν οἷς Πουν παρὰ του Μετέλλου. δε μεν δὴ καὶ Σαυνιται Μαρον συν-- - κλαύδιον ἐ'Aππων χιλιαρρον τειχοφυλακουντα της ἄμης δν λόφον δν καλούμενον δάνουκλον ευ ποτε - ντα ἡ ἐαυτου, της εὐεργεσιας ἀναμνησας ὁ Μάριος, ἐς την πόλιν ἐσηλθεν, --νοι θεισης αυτ πύλην αδρὶ λ καὶ τιν πινναν ἐσεδέξατο ἀπαυτο μεν αυτίκα *ώσθησαν, -

67쪽

εαζεν, ἔνθα ειτος ην τοῖς --οις προσεσωρευμέ - νος φνω δε τοῖς φρουρουσιν αὐτον ἐπιπιπτων, ἀλεγεν Ἀντων καὶ ρικιαν καὶ ανουβιον καιαώια πιλεις, ἔστιν α καὶ προδιων- τώνων. δε καὶ της κατὰ χην ἐπρατησεν πορας, εὐθαρσως

καλουμένης πειας, πριν τινα αυτοῖς ἀγορὰν ἄλληνετέρωθεν ἀμναι του δ' ἄστεος ἐκατι σταδιους αυτός τε καὶ πιννας, Πι οἱ στρατηγουντες αυτοῖς κάρβων τε καὶ χροώριος, ἀποσbντες, ἐστρατοπέδευσαν ' κταού υ καὶ κράσσου καὶ Μετέλλου περὶ τι ρος τι α νον αυτοῖς ἀν-α μένων, καὶ τ μελλον σεσθαι περιβλεπομενων ἀρετην ἐν

κνοὐντων δ' υπερ ἀλης οξέως κινδυνευσα της πατριδος διαμ ης μιας Ἐς δε περιπέμφας ὁ κιννας περιτι αστν κηρυκας, ἐβιδου τοῖς ἐς αὐτὸν λομολοῖσι θεμπουσιν ἐλευθερων, κατὰ πληθος ηυτομύλουν αὐτικα καὶ η βουλὴ ταραττομένη, καὶ πολλὰ καὶ δεινὰ, ει βραδώνειεν η σιτοδ. , παρὰ τον μου προσδοκῶσα, μετέπιπτε τῆ γνώμη, καὶ πρέσβεις--οὶ διαλύσεων ἐς δν πινναν ἔ-πον. ὁ δ αυτοῖς, Πιτ ον, πετο - πρις ἡπατον --νόη πρὸς

68쪽

ριμένοντες.

LXX. Kιννας δ' εμ ποπαφρονητικῶς τε - . ἐπλησιαζε, καὶ ἀποσχών οσον βέλους ὁρμῆν, ἐστρω

τος τοῖς πρέσβεσιν νωθεν ἀπεκρινατο Μάριος δ'

69쪽

παντ- έσίεσαν ἐς την πdλιν. καὶ τα των αντιπρω- ξαι σφισι δοκούντων ἀκωλύτως πάντα διηρπάζετο.Οκταούιον δε κιννας μεν καὶ δώριος ὁρκους ἐπεπω φεσαν, καὶ θυται καὶ ἁντεις οὐδε πεισεσθαι προυλεγον οἷ δε φιλοι φυγεῖν παρήνουν ὁ δ' εἰπών Οἴποτε προλειφειν την ἡλιν πατος ων, ἐντινώνουκλον, ἐκστὰς του μέσου διηλει μετὰ των ἐπιφανεστάτων και τινος ἔτι και στρατου επι τε τουθμνου προὐκου το , την της ἀνης ἐσθητα ἐχωrει μενος, ἀβδων καὶ πελέκεων, - - , πιναεμμένων ἐπιθέοντος δ' αὐτου μετά τινων ἱππ- Hσωρινον, καὶ πώλιν των φιλων αυτον καὶ της πωρεστώσης στρατιῶ φυγεῖν παρακαλούντων, καὶ τινειπον αυτ προσαγαγδντων, ου ἀνώσεύμενος οὐδἐυπαναστην-- την σφαγην περι-εγεν 'Oδε Κηνσωρ νος αυτου προκεφαλην ἐκτεμών, ἐκώμισεν ἐς κινναν,

καὶ ἐπεμάσθη πρωτων ω μω ἐν ἀγορή, πρώτου

70쪽

των μεν ἱππ- αναιρουμένων λθος ουδεὶς τε μετοτην ἀναίρεσιν ἐγίγνmo ' αἱ δε των βουλευτων πεφω- λαὶ πασαι προυτίθεντο προ χων ἐμβύλων αἰδως τεθεων η νέμεσις ανδρων η θύνου φυος ουδεις ετιτοῖς γιγνομένοις ἐπηπι αλλὰ ἐς τα εργα νημερα, καὶ ἐπὶ τοις ερροις ἐς οφεις ἐτρέποντο ἀθεμιστους, τι νύντες τε νηλεως, καὶ περιτέμνοντες αυχένας ανδρων ηδη τεθνεώτων καὶ προτιθέντες τὰς συμφορὰς ρω ν η κατἁπληξιν, φθέαν ἀθέμιστον. XII. Tαιον μεν δ' Ιοὐλιος, καὶ Αεύκιος Το λιος, δώσαλληλων ἀδελφώ, καὶ Ατιλιο ερμνος, καὶ Πούπλιος Ἀντλος, καὶ Ιἰuῖος εμετώριος, καὶ Μάρκος Βαίβιος, ἐν ὁδεκαταληφθέντες, ἀνηρέθησαν.

κράσσος δε μετὰ του παιδδς διωκόμενος, τιν μεν υἱδνεφθασε προανελεῖν, αυτδς δ' υπιτων διωκύντων -

νηρήθη. ιν ει ρητορα Μάρκον Αντώνιον, ς τι χωρίον ἐκφυγόντα, ὁ γεωπδ ἐπικρύπτων καὶ ξενιζων,

ἐς πανδο ῖον πεμφε τι θεμποντα σπουδαιδτεροντο συνήθους, ουοκπρίασθαι καὶ τυῖ καπηλον, τι δὴ σ1rουδαιοτερον αἰτο- πυθομένου, ὁ μενθεράπων ἐφιθύρισε την αἰτίαν, καὶ πριάμενος ἐπωνηλθεν ὁ δι κάπηλος αυτικα θει, Μαριε τουτοδηλώσων, και ὁ Μάριος, ἐπει τε κουσεν, φ δωνης νέδραμεν - αν τις ὁρμησων ἐπὶ τι πολέαινουντων δ αυῶν των φίλων, χιλιαρρο αποστ λεὶς στρατιώτας ἐς τι οἴκημα ἀνέπεμφεν Θυς δυμτώνιος, δος - ειπεῖν, κατεκηλει λιγοις μακροῖς,

SEARCH

MENU NAVIGATION