Arrians Anabasis

61쪽

25Nμως - κινδυνον, καὶ τι Ἀθηναίους αἰτοι τῆ φήφφ

-τέ' ἐν τοῖς Αακεδαιμονίων ξυμμάχοις επεὶ καὶ - της ξυμφορὰς πολλὰ - του θείου ἐπισημηνα ἐλέ- ω, α δ εν μεν εἶ παραυτίκα μελήθη, στερον δε - αυτὰ ἐς λογισμὸν του - πάλαι ἐπὶ τοῖς πινεν νῶσι προσημαν ναι ἀνήνεγκε. Tῶς δε μετασχουσι του πρου τμμάχοις, οἷς δη καὶ επέτρεφεν Ἀλεξανδρος τα κατὰ τὰς Θήβας διαθεῖναι, την

- Καδμείαν φρουρῆ κατέχειν δοξε, την πόλιν δε κατα- οπιχραι εις δαφος, καὶ την χώραν κατανεῖμαι τοῖς ξυμθμποις - μ ιερ αυτης παῖδας δε και γυναiκας και

ρειῶν πιχὶ σοι ξένοι Φιλιππο η Ἀλεξάνδρου η σοι πιμενοι Μακεδόνων ἐγένοντο, ἀνδραποδίσαι. καὶ τὴ, 10ανδάρου δε του ποιητοῖ οἰκίαν και τους--γόνους του

Πινδάρου λέγουσιν τι διεφυλαξεν Ἀλέξανδρος ιδοὶ Μ

Πινδάρου ἐπι τούτοις Ἐχόμενόν τε και Πλaταιὰς ανα- προα τε καὶ τειχίσαι ι ξυμμαχοι γνωσαν.

62쪽

βαέων το πόθος, Ἀρκάδες μἐν οσοι βοηθήσοντες Θηβαίοις απι της οἰκείας ἄρμήθησαν θάνατον κατεψηφισαντο των ἐπαράντων σφας ἐς την βοήθειαν πλειοι δἐ τοτ φ γάδας σφῶν κατεδέξαντο, οτι ἐπιτηδειοι Ἀλεξ μου '2 ἰτωλοὶ ὁ πρεσβείας σφῶν κατὰ - πέμψαντες ρυπνώμης τυχεῖν δεοντο, τι καὶ αυτο τι προς τα πιφατων Θηβαέων ἀπαγγελ έντα ἐνεωτέρισαν- μναῖοι δ' μυστηρίων των μεγάλων αγομένων ως κόν τινες των Θηροβαέων ἐξ αττοῖ του εργου, ταχεν μυστηρια-πλαγέντες ἐξέλιπον, ἐκ δ των γρῶν ἐσκευαγώρουν ες την πόλιν. ὁ δημος ὁ ἐς ἐκκλησέαν συνελθὼν σημάδου γράφαντος δέκα πρέσβεις ἐκ πάντων Αθηναίων ἐπιλεξάμενος-έμπει παρὰ Ἀλέξανδρον υστινας ἐπιτηδειοτάτους Ἀλεξάνδρη ἐγιγνωσκον, τι τε σῶος ἐξ Ἱλλυριῶν και ριβαλλῶν --ηλθε χαίρειν τον δημον τῶν Ἀ ναέων οὐκ εὐκαιρ ἀπαγγελουντας καὶ τι 'χαέους του νεωτερισμου ἐτιμω ρήσατο. ο ὐτὰ ἐν αλλα φιλανθ ρώπως πρις την πρ σβείαν ἀπεκρίνατο, ἐπιστολὴν ὁ γράψας προς τὸν δημον ερίτει τους ἀμφὶ Ἀημοσθένην και Αυκουργον καὶ προ

3. De Redne Demades virete schon inter Philip in then ir

τησε -ν Φίλιππος, λέξανδρος μεις τον αρχην κατέστη - θρὰ κ

63쪽

- δἐ ἐ-ει καὶ Πολυε τον καὶ ἄρρο και αροι νον καὶ Ἐφιάλτρο καὶ Λεότιμον καὶ Μοιροκλέα του- - γα αἰτέους εἶναι της τε ἐν πιιρωνειρ ρομφορα τῆ

ζει γενομέν ς καὶ των στερον ἐπὶ τη ἐλιππου τελευτῆ - μεληθέντων ε τε αυτὸν καὶ ἐς Φίλιππον καὶ '-- ις δε της ἀποστάσεως ἀπέφαινεν αἰτι- ου μεῖον - ουτῶν Θηβαίων νεωτερίσαντας Ἀθηναῖοι δε τοὐς - ωνδρας - ενδοσαν, πρεσβευονται δἐ -θις παρα μανδρον, ἀφεῖναι. δεόμενοι την οργην τοις ἐζαιτηθεῖ σι πιαι πιεζανδρος ἀφηκε, τυχὸν μεν αἰδῶ της πόλεως, των δε σπουδη του ἐς την Ἀσέαν στόλου, - ἐθέλωνέων πιστοπτον ἐν το7. Ἐλλησιν πολείπεσθαι πιρι--

μον μεντοι, μόνον των ξαιτηθέντων τε και οὐδοθέντων,

. πιρέδημος Ἀθηναῖος, ἀνηρ

64쪽

N- του Θργὸς γαλμα ο εν Πιερίδι δρῶσαι ξυνεχῶς ηα αλλοι υλλα ἐπεθείαζον των μάντεων, μιστανδρος δέ, ανὴρ ελμισσεπις, μάντις, θαρῆάὶν κέλευσεν Ἀλέξανδρον.

λουσθαι γαρ τι ποιηταῖς πω τε καὶ μελῶν καὶ ο ιἀμφὶ δὴ πουσι πολυς πόνος σται ποιεῖν τε καὶ ἔδειν

του, ταχεν κατὰ Μακεδονων τε καὶ τους Ελληνας -τιπάτρW ἐπιτρέψας, αυτὸς ὁ ἄγων πεζοῖς μεν συν ψιλῶς τε καὶ τονται Ου πολλου πλείους των τρισμυρίων, ππέας δε υπἐρ τους πεντακισχιλίους. ην δε αυτφ ὁ στόλος παρὰ νην λίμνην την Κερκινῖτιν ς επ' Ἀμφίπολιν καὶ τροι Στρυμόνος ποταμο τας ἐκβολάς. διαβὰς δε τον Στρυ

μόνα παρήμεισε το Πάγγαιον ορος την ς εα ' Ἀβδηρα - Μαρώνειαν, πόλεις Ἐλμνίδας εα θαλάσσα λι-

ημέραις απι της οἴκοθεν ἐξορμήσεως. ελθὼν δε ες

Ἐλαιουντ θυε Πρωτεσιλάτ ἐπὶ φ τύφφ του Πρωτεσιλάου, τι - Πρωτεσίλαος πρῶτος δόκει ἐκ ναι ἐς την

τε καί, . 7,9. - τρισμυρίων, Arr.

65쪽

οι- των 'EU νων - αμα αγαμέμνονι ες Ἱλων στρα- ωι -- καὶ ὁ νους της σέας ην πιτυχεστέραν οιν θαι η Πρωτεσιλάου την ἀπόβασιν. Παρμενίων ἐν δ των πεζῶν του πολλους καὶ την . oro dωβιβάσαι ταμ ε Σηστου ς' Ἀβυδον καὶ δμῶν- τριηρεσι μἐν κατον καὶ ε κοντα, στλοίοις δε αλλοις κώλοῖς στρογγύλοις Ἀλέξανδρον δε ε Ἐλαιουντος ἐς τω Ἀχαιῶν λιμένα καταρα ὁ πλείων λόγος κατέχει, και τόν τε κυβ--τα την στρατηγέδα ναυν διαβάλλειν καὶ

ες τὰς μάχας θυσαι δε αυτὸν και Πριάμφ αι του βωμου

δώρυ, πήξω - εις την γῆν καιάυτος ἀπο της νεὼς ἀφαλλόμενος

66쪽

12 'γνωντα δ' αὐτὸν ἐς 'γλιον Μενοέτιός τε ὁ κυβερνήτης χρυ- στεφάν ἔστεφάνωσε καὶ ἐπὶ του- άρης ὁ Ἀμ-

ναῖος ἐκ Σιγείου ἐλθὼν και τινες καὶ αλλοι, οἱ ἐν Ἐλωες, οἱ δε ἔστιχογοι διότι καὶ αυῶ τον Ἀχιλλέως αρα τάφονεστεφανωσε προιστέωνα δἐ λέγουσιν - τὸν Πατρικλοττάφον ἐστεφάνωσεν και ευδαιμόνισεν ἄρα - λόγος, Ἀχέροξανδρος Ἀχιλλέα, μι υμηρου κήρυκος ἐς την επειτα μνήμην νε τυχε καὶ μέντοι και η Ἀλεξάνδρεουχηκιστα τουτου κα-δαιμονιστέος χελλευς, τι -τ γε ἈλεξάνδρW, - κατὰ την ἄλλην ἐπιτυχίαν το χωρίον τουτο ἐκλιπες ξυνέβη δ ἐξηνεμ ε ἀνθρώπους τα Ἀλεξάνδρου προ ειωξίως' - ουν καταλογάδρο υτ τις ἐν μέτρου ἐποιησεν,

12. 7: λέξανδρος τον Ἀχιλλέως τάφον ἐστεφανι σε καὶ Ηφαιστίων

τον του Πατρόκλου, αἰνιττόμενος οτι καὶ αυτις η ερούμενος τον

Ἀλεξάνδρου, -περ Ἀχιλλέως

ssoli uin Darius. - ευδαιμόνιενεν,

67쪽

4 4 τα φαουλότατα των πάλαι ἐργων ὁπότε καὶ η τῶν μων - Κορφ ανοδος ἐπὶ βασιλέα Ἀρταξέρω και τα

ἄν- τι ἐπιφανέστερα ἐς ἀνθρωποι Ξενοφῶντος ἔνεκά πιν Ἀλέξανδρός τε και τα Αλε--οτ εργα καίτοι πιέξανδρος ετ ρυν ἀλλ ἐστράτευσεν, υτ φευγων -- βασιλέα τους τῆ κω - τῆ ἐπι θάλατταν ἐμποδὼν

- τοσαυτα η λικαυτα εργα κατὰ πληθος γέγε ς, χλλησι η βαρβάροις ἀπεδειξατο. ενθεν και αὐτος-μη ναί φημι ἐς τήνδε την ξυγγραφήν, - ἀπαξιώσας---ον φανερὰ καταστήσειν ἐς ανθρώπους τὰ Ἀλέξάν-

- ἐν νομα τειν δέομαι ἀναγράφαι, συδ γὰρ υδἐ κοστον ἐς ἀνθρώπους ἐστίν, ουδ πατρίδα τις μοίιπτεν οὐδἐ γένος το ἐμόν, χυδ ει δ' τινα αρχὴν ἐν τῆ

68쪽

δρος των ε τοις πλοις.

αυτ ἶ διαβεβρουῖα τον 'Eλλήσποντον στρατοπεδευκει, καὶ τη στεραέρ ἐς Περκώτην τῆ δε αλδεν ἀμφακον παραμείψας προς φ Πρακτίφ ποταμφ στρατοπήδευσεν kέων - των ρῶν τῶν Ἱδαέων ἐκδιδοῖ ἐς θάλασσαν τὴν

μεταξυ του 'Eλλησπόντου τε καὶ του Ευξείνου πόντου. ενθεν δε ες Ἐρμωτον ἀφίκετο, Κολωνας πόλιν παραμεί- 7 φας σκοποὶ δε αυτν ἐπέμποντο πρὸ του στρατευματος

Σωκράτης ὁ Σάθωνος, και τῶν προδρόμων καλουμένων ἶλας τέσσαρας. κατὰ δε την πάροδον Πρίαπον πόλινενδοθῶ σαν προς τοὶ ἐνομούντων του παραληφομένοις απέστειλε συν Πανηγόρφ φ υκαγόρου, σι τῶν μέρων.

Περσῶν δε στρατηγοὶ σαν Ἀρσάμης χυ 'Pεομίθρης καὶ Πετίνης καὶ Νιφάτης και ξυν τούτοις Σπιθροδατης ὁ

69쪽

μίας καὶ γωνίας σατράπης καὶ Ἀρσίτης ο της προς σπόντο Φρυγίας παρχος ουτοι δε προς ελεέρψει κατε ρατοπεδευκότες σαν ξυν τῆ απφ τε τῆν βαρικὴ καὶ τοῖς Ελλησι ταῖς μισθοφόροις βουλετομένοις δ αυτοῖς τἐ των παροντων, σπειδὴ Ἀλέξανδρος

ἐμβεβρο - ηγγέλλετο, Μέμνων ὁ ρόδιος παρίνει μὴ διὰ

κινδυνον ἰέναι προς τους Μακεδόνας, του τε στεω πολυπεριόντας, σφὰ και αυτο Ἀλεξάνδρου παροντος, αυτοῖς πιόντος Λαρείου προῖόντας δε τον τε χιλὸν ἀφανέζειν κατακαό ντας τῆ ππφ καὶ τὸ εν 4 5 κορπὸν μαι- άναι, / δ τψν πόλεων αὐτῶν φειδομένους. - γαρ μενεῖν ν τῆ χωρρ Ἀλέξανδρον πορί των πιτηδείων. ἀρσέτην δε λέγεται εἰπεῖν ν φ συλλόγφ των Περσῶν 10 ὁτι - αν περιωοι μίαν οἰκίαν ἐμπρησθεῖσαν των πιο τε-γμένων αὐ-πων καὶ τώς Πέρσας Ἀρσέτη προ Φέσθαι, τι καὶ ποπτόν τι αυτοῖς ν ε τον Μέμνονα, ηψὰς ἐμποιεῖν κόντα φ πολέμφ της εκ βασιλέως μ

ἀν ποταμὸν συντεταγμένφ του στρατο, διπλην με την ἀφηγα των πλιτῶν τάξας, τους δε ἱππέας κατὰ τα

i. - προῖόντας, de Macedonierit vora teliend, hier sicli uruckZIeheud, S. E. 5, 1. - παρόντος αποντος, die absolute Par ipia sesiliesse sicli dem Sinue nacti nichia das resterte Partic. περιόντας, sonder an de gum mande e-gende Gedanicen προς τους -- α νας περιόντας του τε πεζου πλείονος οντος καὶ αυτου λεξάνδρου παρόντος.

70쪽

πῶν σπουδῆ ελαύνοντες ἀπήγγελλον ἐστι του Γρα μου πέρ τους Πέρσας φωτανα τεταγμένους, ἐς μάχην εν δη Ἀλέξανδρος μεν την στρυτιαν πασαν συνέταττεν ς μαχουμένους Παρμενίων δ προσελθών χέγει ἡ λεω Μετάδε. Ἐμοι ἄκεῖ, βασιλεῖ, ἀγαθὸν ἀναι ἐν το παρόντικαταστρατοπεδεῖσαι ἐπὶ του Θαμου τὴ μώς εχομεν. τους γαρ πολεμίους ου δοκω τολμήσειν τολὴ των πεζῶν λειπομένους πλησίον μῶν αυλισθηναι, καὶ ταύτη παρώρειν ωθεν ευπετῶς φ στρατο διαβαλῶν τον ὀρον' υποφθάσομο ρορ αυτοὶ περάσαντες πριν-κεινους ἐς τάξον καθίστασθαι νυν ὁ οὐκ κινδύνως μοι δοκοῖμεν ἐπWχειρησειν του εργου, τι υχ οἷον τε εν μετώπφ δια τοτ ποταμο αγειν τον στρατόν. πολλὰ μεν ρορ αυτου ορατοι

βαθέα, αι ὁλοχθαι -ται ὁρμοτι υπερέφηλοι - κηρον δεις ωιν ναυτῶν ατάκτως τε Ουν καὶ καπὰ κέρας, ἐπερ ἀσθενέστατον, ἐκβαίνουσιν ἐπικείσονται ἐς φάλαγγα τεταγμένοι των πολεμίων οἱ Ἀππεῖς καὶ το πρῶτον