Arrians Anabasis

91쪽

H- κατὰ τ οιαυλον ἐκδραμουσιν ἀπήντα Πτο- - ως ὁ σωματοφυλαξ ὁ βασιλικός, νηι τε Ἀδδαέου κἄὶ

τιμάνδρου μα- τάξιν ἄγων καὶ εστιν Α των ψιλῶν 'au Oυτοι Ουδ αυτοὶ χαλεπῶς ἐτρέψαντο τους - της πόλεως ξυνέβη δ και τοττοις ἐν τῆ ἀποχωMσει κατὰ

στενην γέφυραν την επι της τάφρου πεποιημένη φευ- ρουσι την τε γέφυρα αυτὴν πο πλήθους ξυντρῖψαι καὶ πολλους αυτῶν ἐς την τάφρον εμπέσοντας τους μεν πιε ν καταπατηθέντας διαφθαρῆναι, τους δε και νωθεν

οὐ των Μακεδόνων βαλλομένους ὁ πλεῖστος δε φόνος περὶ ταις πύλαις αυταὶ ξυνέβη, - ξύγκλεισις των

πυλῶν φοβερά τε και προ του καιρου γενομένη, δεισον---μὴ συνεισπέσοιεν τοις φευγουσιν ἐχόμενοι αυτῶν οἱ--κεδόνες, πολλους - τῶν φιλέων της εισόδου ἀπέκλεισεν, άς αρος αυτοις τῶ τείχεσιν οἱ Μακεδόνες διέφθειραν.

πνεκαλέσατο τ στράτευμα, ἔτι διασῶσαι ἐθέλων την Ἀλι- ηνασσόν ει τι φίλιον ἐνδοθείη κ τῶν Ἀλικαρνασσέων. ἀπέθανον ὁ τῶν με εκ τῆς πόλεως ἐς χιλιους, τῶν δερον Ἀλεξάνωφ ἀμφι τους τεσσοράκοντα, και ἐν τούτως

Πτολεμαῖός τε ὁ σωματοφύλαξ και Κλέαρχος ὁ τοξάρχης

- Ἀδδαῖος, χιλίαρχος ουτος, και λλοι τῶν - μεληθμένων Μακεδόνων.

φοβερά, 6, 10.

92쪽

23 'εν- δη ξυνελθόντε οι γεμόνες τῶν Περσων, 'Ο -

τοβάτης τε καὶ Μέμνων, καὶ ἐκ των πιχρόντων γνόντες - - ου δυναμένους ἐστι πολυ ἀντεχειν τῆ πολιορ π καὶ του τερους τ μέν τι καταπεπτωκὸς η' ὁρῶντες, τοδε κατασεσεισμένον, πολλους δε τῶν στρατιωτῶν ἐν ταῖς

ἐκδρομαῖς τους με διεφθαρμένους τους δ και αὐτου

τετρωσθαι πομάχου οντας, ταυτα ἐν γ λαβοντες ἀμφὶ δευτέραν φυλακην της ν πο τον τε ξυλι νον πυρσον ναυτοὶ ἀντwtαδόμησαν ταῖς μηχαναῖς - πολεμέων ἐμπι' ἄσι και τὰς στοὰς - αις τα βέλη ἐτοῖς ἀπέκειτο. ἐνέβαλον ὁ και ταῖς οἰκίαις αὐ ταξ πλησίον του τε χους των δε και προσήψατο Ἀλο από τε των στοῶν καὶ του πύργου πολλὴ ἐπενεχθῶσα και τι και του ἀνέμου ταύτη ἐπιφέροντος αὐτων ὁ ο μἐν ἐς την αμαν την ἐν τῆ νήσου πεχώρησαν, οι δἐ ἐς την Σαλμακέδα --κα-

λουμένην Ἀλεξάνωψ δἐ ς ἐξηγγέλθη ταμ προ τινῶν

αυτομολησόντων ἐκ ου εργου και τὸ πυρ πολυ καθεώρα αυτός, καίτοι ἀμφι μέσας που -- ην τὸ γιγνόμενον, δἐ και ως ἐξαγαγὼν του Μακεδόνας τους μἐν τι πιπράντας την πόλιν κτεινεν ' σοι ὁ ἐν ταῖς μίαις κοταλαμβάνοιντο των Ἀλικαρν-σέων, τούτους δε σώζει παρήγγειλεν. 'uδη - εως πέφαινε και κατιδὼν τὰς σκρας - ἀτε Πέρσαι και ι μισθοφόροι κατειλήφεσαν, ταύτας ἐν

93쪽

ἀμφ' αυτὰς τῆ φυσει των χωρίων καὶ ου παρὰ μέγα - ἐξελόντι οἱ νην πόλιν δη τἄσαν. θάφα δἐ τους ἀποθανόντας ἐν τῆ νυκτὶ τὰς ἐν μηχανὰς ἐς θάλλε*

-αγαγεῖν ἐκέλευσε του ἐπ' αυταῖς τεταγμένους αυτος ει τὴν στολιν εἰς δαφος κατασκάφας αυτης τε ταύτης καὶ

τ' ἄλλης καρας φιλακην ἐγκαταλιπὼν ξένους μἐν -- ζους τρισχιλίους, ππέας ἡ ἐς διακοσέοις καὶ 1I-λεμαῖον γεμόνα αυτῶν ἐπι Φρυγίας ἐστέλλετο τῆς δἐ κα- ρέας ξυμπάσης σατραπε ιν ταξεν Ἀδαν, θυγατέρα μἐν Ἐκατόμνω, γυναικα δἐ 1δριέως, ο καὶ δελφὸς οτλῶν κατὰ νόμον των Καρῶν ξων κει. καὶ ὁ ἐν ιδριεῖς τελευτῶν ταμ ν ἐπέτρεφε τα πράγματα, νενομισμένον ἐν τῆ Ἀσέρ τι απὸ Σεμιράμεως καὶ γυναῖκας αρχειν ανδρῶν. Πιξώδαρος δἐ την μἐν ψάλλει της ἀσης, αυτι δἐ κατεῖχε τα πράηματα τελευτησαντο δ Πιξωδάρου 'οροντοβάτης την Καρῶν ἀσην ἐκ βασιλέως πεμφθεις ἶχε, γαμβρὸς ων Πιξωδάρου. Ἀδα δἐ Ἀλινδα μόνον κατεῖχε, χωρίον της Καρίας ἐν τοις πυρώτατον, καὶ ἐσβαλοντι

Ἀλεξάνδρο ἐς Καρίαν ἀπήντα, τά τε Ἀλινδα ἐνδιδοῖσα

- παῖδά οι τιθεμένη Αλέξανδρον. και Ἀλέξανδρος τά τε Ἀλινδα υτὴ ἐπέτρεφε και ὁ νομα του παιδὸς - ἀπηξίωσε, και ἐπειδὴ Ἀλικαρνασσόν τε ἐξεῖλε και της αλλης Καριας ἐπεκράτησεν, -τ αρχειν πάσης δωκε.

94쪽

58 Λ Λ PDYM Tων Μακεδόνων δε εστι, οῖ συνεστρατευμενο υλ ξάνδρεῆσαν νεωστι προ της στρατεέας γεγαμηκότες καὶ τούτων γνω υκ μελητέα ῶνα οἱ Ἀλεξανδρος, ἀλz- - πέμπει γαρ αυτους ἐκ Καριας διαχειμασοντος ἐν Μακ δονέερ - ταις γυναιξίν, πιτάξας αυτοῖς Πτολεμαλόν τετον Σελευκου,- των σωματοφυλάχων των βασιλικῶν, καὶ των στρατηγῶν Κοῖνόν τε τον Πολεμοκράτους κώ2 Μελεαγρον τον Νεοπτολέμου, τι και αυτοὶ των νεογάμωνῆσαν, προστάξας, ἐπειδὰν αυτο τε ἐπανέωσι καὶ τως μετὰ σφῶν ἐκπεμφθέντας ἐπανάγωσι, καταλεξαι ἱππέας τε και πεζους ἐκ της χώρας σου πλεέστους. καὶ τέεργετουδε, εἴπερ τινι αλ- ευδοκίμησε παρὰ Μακεδόσιν λέξανδρος επεμψε δε και Κλέανδρον τον Πολεμωρώτους ἐστὶ ξυλλογῆ στρατιωτῶν εἰς Πελοπ/ννησον. Παρμενίωνα δε πέμπει ἐπὶ Σάρδεων, οὐ σὴτφ των τε Φέρων ἱππαρχίαν και τους Θετταλοψ ιππέας καὶ τοτ αλλους ξυμμάχους κοι τὰς - ξας ἄγειν και κελεέει προῖένα ἀπο Σάρδεων ἐπὶ Φρυγέαν. αυτὸς δε ἐπι --κέας τε και Παμφυλέας ει ως της παραλέου κρατήσας

πρεῖον καταστῆσαι τοι πολεμέοιοῦτο ναυτικόν. και πω

τον μεν ἐν παρόδφ Υπαρνα, χωρίον ὀχυρδν, φυλακῆν πω ξένους μισθοφόρους, ἐξ εφόδου λαβεν οἱ δ' ἐκ τη ακρας ξένοι πόσπονδοι ἐξηλθον. πειτα εἰσβαλὼν κουκέαν Τελμισσέας μεν ὁμολογί προσηγάγετο περάσας ει τον

95쪽

- καταπράξας ἐν ἀκμὴ - τοτ εμιῶνος ἐς την ολλυάδα καλουμμην χώραν ἐσβάλλει, η εστ μἐν της με --- ω μας ξυνετέλει δἐ ες - Ἀνώαν τότε, υτως

ει βασιλέως μεγάλου τεταγμένον. καὶ ἐνταυθ' - λε τῶν πρέσβεις κον περι φιλίας τε πιαι χρυ- στεφάνου-εΦανωσαι Ἀλέξανδρον καὶ περ τῶν πυτῶν ἐπικηρυκευόμενοι ἐπρέσβευον υκέων των κάτω οἱ πολλοί Ἀλέξανδρος ει Φασηλίτας τε και Αυκέους παροδουναι τὰς 1ώλεες τοι ἐπι τοέτφ στελλομένοις ἐκέλευσε - παρε - δόθησαν ξύμπασαι αυτὴς δε λέγον στερον την Φασηλίδα παραγενόμενος συνεξαιρε αυτοῖς φρούριον ὀχνεόν, ἐπιτετειχισμένον τῆ χωρ προς Πισιδων, θεν ορμώμενοι - βάρβαροι πολλὰ ε -τον - Φασηλιτῶν τους την γην

ἐργαζομένους. 'ετ ει αττο περὶ νην Φασηλίδα οντ εξαγγέλλεταιM

'Ἀλέξανδρον τον Αερόπου πιβουλευειν, τά τε ἄλλα --αέρων - - ἐν φ τότε Θεσσαλῶν ηὐλπου --χοντα. ν ἐν δ ὁ Ἀλέξανδρος ουτος αδελφὸς μομέ-νωος τε και --βαίου τῶν ξυνεπιλαβόντων της σφαγης της Φιλόπα- καὶ τότε ἰτέαν σχόντα αυτὸν Ἀλέξανδρος ἀφηκεν, τι ἐν πρώτοις τε ἀφίκετο τῶν φίλων α ῶτόν, πειδὴ Φίλιππος ἐτελεύτησε, και τὸν θώρακα ἐμεις συνηκολούθησεν υτ ει τα βασίλεια ' στερον δἐ -ι

96쪽

ἐν τιμὴ ἀμφ αυτὸν εἶχε, στρα τόν τε εαὶ - ης στεμλας καὶ ἐπειδὴ Κάλα ὁ ων Θετταλῶν Πεπταρχος ἐστε σατραπειρ ξεπέμφθη, τῶν πέδειδε απειν της -- σαλι ς απου. - δε της επιβουλῆς ξηγγέλθη δε. Ἀαρεῖος, πειδὴ χέμοντας αυτομολήσας παρ' α τὰν λόνους τέ τινας και γράμματα παρὰ του Αλεξανδρου --

του κόμισε, καταπέμπει - θάλασσαν Σισίνην, ανδρα Πέρσην των - αυτὸν πιστόν, πρόφασιν μεν παρὰ έπε-

- τουτο συνεσόμενον και πίστεις δώσοντα, ε ἀποκτείνειε βασιλέα Ἀλέξανδρον, υτὀν βασιλέα καταστήσεεν Μακεδονιας και χρυσέου τάλαντα πρις τῆ βασιλεὼρ εαε - 4 δώσειν χίλια. λ δε Σισένης αλους πρις Παρμενίωνος λέγει προς Παρμενίωνα ν ἔνεκα πεστάλθ' και τουτοναυτίκα εν φυλακῆ πέμ-ει Παρμενέων παρ' , λέωνδρον, και πυνθάνεται ταυτὰ παρ' υτου Αλέξανδρος. συναγα-

γῶν δε τους φίλους βουλὴν προυτίθει ω τι χρὴ Ῥαδες πιεζάνδρου γνῶναι και ἐδόκει τοις ταιροι μήτε πάλαιε βεβουλευσθαι τὸ κράτιστον του ἱππικου ἀνδρε υ αε- στου ἐπιτρέψας, νυν τε χρῆναι αυτιν κατὰ τάχος εκποδὼν ποιεῖσθαι, πριν και επιτηδειότερον γενόμενον τοις -- ωταλοῖς ξυ αυταῖς τι νεωτερίσαι. καί τι καὶ θεῖον φωβε αυτούς. τι γὰρ πολιορκουντος αυτου Ἀλεξάνδρου ἀλικαρνασσὸν ἀναπαυεσθαι με εν μεσημβρίφ, χελιδόναδε περιπέτεσθαι αἐ - κεφολῆς τρυζουσαν μεγάλα καὶ τῆς ευνης αλλῖ και αλλιν Ἀπικαθίζειν. θορυβωδέστερον

97쪽

4 α μἐν ἀδυνάτως ἐχειν δει του πνου, νοχλουμενο ει ος της φωρος τῆ χειρὶ βαρέως ἀποσοβησαι - ν--- την ὁ τοσούτου ἄρα δεησαι ἀποφυγῶν τληγεμε. στε επὶ της κεφαλης αυτης που Ἀλεξάνδρο κα--μενην - ὀσθεν ἀνεῖναι πρὶν παντελως ἐξεγερ ναι 'Hέξανδρον καὶ λέξανδρος ου συλον το σάμενος το της χελιδόνος νεκοίνωσεν Ἀριστάνδρο φ ελμισσῶ, μάντει' Ἀρέστανδρον δε ἐπιβουλῆ με ἐκ του των φίλωνι μαίνεσθαι--ου ειπεῖν ' σημαίνεσθαι δἐ καὶ τι κατα- Π ς σται την γαρ χελιδόνα συντροφόν τε εἶναι ορνιθα - μνουν - ώποις και λάλον μῶλλον η αλλην ορνιθα. Tαυτά τε Ου και τα απὸ του Πέρσου ξυνθεὶς πέμπει ς Παρμενιωνα Ἀμφοτερὸν τον Ἀλεξάνδρου ἐν σαῶδα, ἀδελφὸν δἐ κρατέρου και ξυμπέμπει αυτν των παίων τινὰς την δον γησομένους. και ὁ Ἀμφοτερος στολὴν ἐνδώς ἐπιχώριον, ς μη γνώριμος εἶμι - τηνοδόν, λανθάνει ἀφικόμενος παρὰ Παρριενέωνα και γράμ- 10ματα ἐν ου κομίζει παρ' Ἀλεξάνδρου v γαρ εδοξε γράμφειν υπἐρ υδενος τοιούτου ες - μφανές τα ει αδ-ώσσης ο εντεταλμένα ἐξήγγειλε. και υτ ξυλλαμβάνεται ὁ Ηλέξανδρος ουτος και ἐν φυλακ ρον.

'Aλέξανδρος δ αρας ε Φασηλιδος μέρος μέν τι της ε

98쪽

ναπάιν. τότε δ' ἐκ νότων σκληρῶν βορέαι ἐπιπνευσαντες, - ανευ του θείου, ς αυτός τε κα ά ἀμφ αυτὸν ε γουντο, ευμαρῆ και ταχεῖαν την τάροδον παρέσχον. - Πέργης δἐ ς προίει, ἐντυγχάνουσιν απιτο κοπὰ την δυναρέσβεις Ἀσπενδίων -τογκράτορες, την με πόλιν νει-

δόντες, φρουραν ει μη εἰσάγειν δεόμενοι καὶ περὶ μὰν

Ἀλέξανδρος ὁ ἐπὶ Σίδης ει εἰσι δἐ οι Σιδηται

μαῖοι κ Κυμης της Αἰολίδος και τοι λέγο-- α σφῶν τόνδε τον λόγον, τι ς κατῆράν τε ες την γην ἐκείνην οι πρῶτοι κ Κύμης σταλέντες και ἐπι οἰκεσμαρεξέβησαν, υτέ- η μἐν Ελλάδα γλῶσσαν ἐξελάθοντο, εο ς ει βάρβαρον φωνην Ιεσαν, και Ουει των προσχώρουν βαρβάρων, ἀλλα ιδίαν σφῶν πω πρόσθεν ουσαν νφωνηπι και - τότε ο κατὰ τους αλλοπις προσχώρους μ

μι Συλλων, χωρέον ὀχυρὸν και μοιρὰν χον ξένων με -οφόρων και αυτῶν - ἐπιχωρέων βαρβάρων ἀλλ' -

99쪽

- τῶν ξυγκειμενων τεθραι ἐθέλοιεν, υτ του. ποος προδουναι τοι πεμφθεῖσιν ουτε ἀπαριθμῆσαι - πήμπα, καὶ τα ἐκ τῆς χώρας τι ἀνασκευασάμενοι ἐς την-ιν τάς τε πιλας ἀπο- λείκασι τοῖς - ' Ἀλεξάνδρουαι τα τεθη - πεπονη - ην ἐπωκευάζουσι, ταλασα μενος ἐπι Ἀσπένδοτ ἀνεζευγνυεν. Deκεπται δὴ της Ἀσπένδου ταχεν πολλὰ ἐπὶ σωρ2Iππῆ καὶ ἀποτομφ καὶ πορ αυτὴν την ακρον ὁ Εὐρυ--ων ποταμι ρεῖ Ἀσαν δε αὐτοῖς καὶ περὶ τῆ α ρ ἐν χθαμαλεο- λέγοι οικήσεις και τεῖχος περιεβέβλητο

M. -μου τειχους παρελθών κατεστρατοπέδευσεν ἐν ταῖς ἀκέαις ταῖς καταλελειμμέναις προς των Ἀσπενδέων. . μυσπένδιοι, εὶμ αττέν τε Ἀλέξανδρον παρ ελπέδα ηοντα και το στρατόπεδον ἐν κύκλου σφῶν πάντη, πέμφαν- ες πρέσβεις ἐδέοντο ἐφ οἷσπερ το πρότερον ξυμβῆναι. MAE--δρος το τε χωρίον ὀχυρὴν ἰδών και αυῶς. ου ἐώ-ιον πολιορκίαν παρεσκευασμένος ἐπι τοι αυτοῖς μὰν

- ως ξυνέβη προς αὐτούς ομήρους δ δουναι σφῶν

100쪽

64 AESA POTτους δυνατωτάτους ἐκέλευσε καὶ τους ἔππους ους σχὴ - θεν μολόγησαν καὶ ματὸν τάλαντα αντὶ των αὐτή - - τα, καὶ πείθεσθαι το σατράπη φ υπ' Ἀλεξάνδρου -- χθέντι καὶ φόρους ἀποφέρειν ὁσα ετη --δόσι, καὶἰ--της χώρας διακριφναι η των προσχώρων ουσαν κατεχειν ἐν αἰτέεδ ησαν. 'nς δε πάντα οἱ ἐπεχώρησαν ἀνεζευξε ες υρρον, κἀκεῖθεν ἐς Φρυγι- ωρμητο ην δε ολο η πορεία παρὰ πιλμισσον πρόλιν. 4 δε ανθρωποι ουτοι - μἐν γένος Πισιδαι εἰσὶ βάρβαροι, χωρέον δε οἰκουσιν περο ιν λον και πάντη ἀπότομον καὶ δὴ παρὰ την πόλιν χαλεστη. 6 καθηκε γαρ ἐκ της πόλεως ορος στε ἐπὶ την ὁδόν, καὶ τουτο μεν αυτου ἐν τῆ - ἀποπαύεται ἀντίπορον δεαυw αλλο ορος ἐστὶν ου μεῖον ἀπότομον καὶ ταυτα ταορη σπερ τυλας ποιεῖ επὶ τη δο - εστιν ὀλίγα --λακῆ κατέχοντας α πη ταυτα πορον ποιεῖν την πώ -

δον καὶ τότε οἱ Ἀελμισσώὶς στα, μεὶ ἐκβεβοηθυιότες ναμφόμερα τα ρη κατεῖχον ταυτα δη ἰδὼν Ἀλέξανδρος

στρατοπεδευε οι αυτου πως εἶχον ἐκέλευε τους -- δόνας, νους τ ου μενουσι πανδημεὶ οἱ ελμισσῶς συμ

λιζομένους σψβς ἰδόντες, ἀλ ἀποχωρήσουσιν την πόλιν

αλησέον ουσαν οἱ πολλοὶ αὐτῶν - φυλακην καταλεπόντες επὶ τῶ ορεσι. καὶ ξυνέβη πως εἴκασεν - μεν γα πολλο αυτων ἀντηλθον, αἱ φυλακαὶ δε ἐγκατέμειναν. καὶ επὶ τούτους ευθυς ἀναλαβὼν του τε τοξότας καὶ τὰς των κοντιστῶν τάξεις καὶ τῶν πλιτῶν σοι κουφότεροιεπήγαγεν. οἱ δε υκ μειναν βαλλόμενοι, ἀλλα λιπον το