장음표시 사용
271쪽
I, 5 cum in archetypo nostrorum librorum scriptum esset unoδe ivvυσθαi,cormctor suprascripsit ni, quod B merito neglexit MVero, ut solet, cum vera scriptura coniunxit effecitque enarioδesvvυσθat. Aliis quoque in vectis eadem nonnunquam permutati occurrit velut . XXXIII, 4 pro eo quod recte in ceteris codd.est dranneto krio cisvovet in B prima manus dedit nulla sententia 4 lasvovett.
272쪽
I libri καὶ μὴ τυλoveti, quod unice Verum esse docent quae secuntur. Nam quae c. XXVI leguntur, in eis quae bilix eis consecutura sint explicantur, quae autem XXVIII exponuntur sΦέρe, ea n δἐ κατορθώσnc etc. in eis demuin quid prolatura sit Coriolano victoria quaeritur. s. etiam 176, 10 οὐκ ἔσα κατορθουσi καὶ Η τυχουσ1 γούμενα.
ullo id exemplo facturus sit, sed ipse aliis primus pietatis
273쪽
274쪽
etoiciunc abfuoi avum ripocoose dvetinoinc obfvoυ ὐπὲρ αὐτῶ κρίσei e IS. Sic libri aperta sententia. Suadebat enim Appius eum Myum, qui inter populum et priVatos contrOVerS i esset, nire ut a populo ad emptores lites ob eum agrum sustinendae IDOVerentur 1. e. ut si quis eum sibi Viruticaret non a populo, sed ab emptoribus peteret. Quis in tam lucido loco quidquam mendi subesse suspicetur ostinen Reislcius Osiae ante svai, Jacobius m inseruit. At hoc non est emendare veteres libros, sed eorum librorum interpolatores aemulari.
276쪽
3πι κλ. Cum haec non repraehendentis, sed adhomantis sint, impe s eis, quem B auctore recepit Iacoby, nullus hic locus Sedr ocrivet, quod habet, correctoris esse videtur. Ipse Dio- sius ripo vo mihi scripsisse videtur, quod facile in nρος- corrumpi potuit.
277쪽
Illud δέχεσθαi in nullo est codice a prima manu in B letumque videtur ab eis qui locum leviter corruptum sanare nescirent. Scribaeulum enim erat: oote 4 ἔξωθε eic o-
278쪽
Voctum de vecto vertit hic Dionysius noster exemplar suum, in quo haec suisse identur sum multa in utramque pariem iacta essent.
5et κτλ.Scr. ilhios v. Plebs adhortabatur tribunos ut consules in senatu accusarent poenasque ab is DosoBrent, quod tribuniciam potestatem neglexissent.
279쪽
voc, cum sententia huius loci haec sit Tarquinium prinim
280쪽
erat, iam tum adeptum esse. Quae sententia ab hoc loco plane aliena est. Neque enim ulliam amor quinquagenarii fere hominis ad illas nuptias parandus impulerat, sed, ut ex ipsius oratione apparet, regnan si cupiditas, neque arquinium Tulliae, e regni amor ad illius conditiones accipiendas periu'VR. Praeterea et Mnροτέλei non idem sunt quod noωτ6λeia, primitiae, sed K πρωτου γάμου θυσία l); hoc autem loco eleganter a Dionysio προτέλεχ τω dvoσίων γύμω maioris Tulliae, L. Tarquini uxoris, caedes dicitur, quae impias nuptias, quas ille cum minore Tullia pactus erat, antecederet
necesse erat, sicuti ceterorum hominum nuptias a poetέλex antecedunt Nisi enim eo caede perpetrata novis nuptiis L. Tarquini domus vacuefieri non poterat. Itaque Li. Tarqui