Peri aristes didaskalias. De optimo docendi genere libellus

21쪽

traduci. etc. Lorul. 164O. 4. p. 31-39. E imanuscriptis codd. AdeIplai, Londinensi, Volero interprelo et linpressis iu Vicem collatis graeci isti textum aliquanto piragatiorem exiitUtuna esse, contendit Go sΤΟΝ. Sed scatet innumeris typo i elamini mendis. Κ. JVersiones. Lasina NICO LAI DE RHEGIO, Prae est

in edit. Oper. Gaioni Papiensi i5 i5. s. Uol. I. p. 5.). EnΛSMI RoΥΕΗOD. Naae est in Opp. Erasmi T. I. p. IO58. etessiti. Gal. Iuntinis. In septima eclit . in isago . f. . . . Accessit haec Eras nai interpretatio Sexti Empiri opp. Par. 162 I. s. Prodiit etiam cuin Sexti Ena p. Pytalion. Ii polypos . lib. IlI. Galeni de optimo docendi genere liber , in cilio ad Versus Veteres Academicos PDThonios liue m S pqlat, D. Erasmo inter prete, in ed. H. Stephani. Ρa1is. 1562. 8. Seorsina exstat:Clavit. Galent coiitra Acadenticos et Pyralaonios, interprete

rna doctrina Pro Eyicteto adversus Favorinuin litti vir. Vide Dirautem initii primo Φαβον νου nomon per in scribori itini esse, et deinde post priora P.S Φκβ. interpunctio amator Ponen leti Cum enim Favoriniis scripserit tibi ina ad Epictet titia, latino peculiari coi notitio io refutandum sibi sumsisse vi letur Galeitiis. H.

22쪽

εις τοτουτον προάγουσι την εποχην, aec μη ὀὲ τον ηλιονόμολογεῖν ειναι καταληπτόν' ἐνίοτε δὲ, εἰς τοσουτον την γνωσιν, ως καὶ τοῖς μαθηταῖς ἐπιτρέπειν ιαυτην, ανευ του δεἰαχθyναι πρότερον επιστημονιπον κριτηριον.

οὐθὲ γαρ ἄλλο τί ἐστιν, ο Φαβωρῖνος εἴρηκεν εν τ περὶ της ἀκαὶ μιακης διαθέσεaeo , ο Πλουταρχος ἐπιγέγραπται. λέγει ὁμ αυτο ἐυ τω προς 'Eπίκτητον , ενὰ ὁ πουθεν ἐστὶν 'Oνησιβού ό Πλουτάρχου θοῖλος 'Eπικτητω διαλεγόμενος. καὶ μέντοι καν τω αετὰ ταυτα γραφέντι βιβλίω, Ἀλκιβιάδει, καὶ τους ἄλλους

τους ' Aκαδημιακους επαινεῖ, προραγορευοντας μεγέκατέρω τ υν αντικειμένων ἀλληλοις λόγaeν, επιτρέποντας ξε τοῖς μαθyrαὰ αἱρεῖσθαι τους ἀληθεστόρους 'άλλ' ἐν τουτω μευ εἴρηκε, πιθανὸν ἔαυτω φαίνεσθαι,μ ξεν εἶναι καταληπτόν. ἐν δὲ τωIIλουτάρχω συγχωρεῖν εοικεν, εἶναί τι βεβα ς γνωστόν. ἄμεινον γαρ

23쪽

GA LENI DE OPTIMO DOCENDI GENERE L IB El .

dcinica, citia Plutarciliis insciat itur. Ideni a tale in escit in lilbro ad Epictetuin, in clivo Sm licet est otiosi naus Plulti lii servus curia Esic telo disputatas ac certe eo in lirio, Picin postea scripsit, AlcIb Hiero, et ceteros Acadenticos laiulat, disputantos Plutona invicem colita amis rationil iis, perinittentos uiatein

discipulis ex liis eligero vomoros; sed in tioo PH deni ipso dixit, prob de si ibi vulcra, Niliit osse

Coimprcliensiuile; in Plutaretio auteni concedoro Videtur, aliori l cerio possu cognosci. Plaenate vina Sic appellare Coin preliensit te, id, stinentes a Sisico noinino. Atlio cgo, PCI IMPOS, Alli4 1

24쪽

λήγων, ου τε το καταληπτον, ουτε την κατάληψιν, ουτε την καταληπτικην φαντασίαν, ουτε τα τούτοις 27 αντικείμενα οῖον στερητικ ρ λεγόμενα. ακατ ληπτον φαντασίαν , y την ακαταληψίαν αυτην. ως δὲ και

τρία βιβλία γράψας, εν μεν προς Ἀὁριανὸν, ἐτερον

δὲ προς Δρυσωνα , και τρίτον προς Ἀρίσταρχον,οῦ παντα περι της καταληπτικης φαντασίας επέγραψε.κχι καγ όλα γε αυτα γενναίως αγωνίζεται, πειρωμε- νος ἐπιδεικνίναι τyν καταλyπτικyν φαντασίαν ά ύπαρκτον

Ἐγω δ' ουτ αλλο τι καταληπτον ηγουμαι σῆμα νειν παρὰ το γνΣστον, ουτ αλλο τι το καταλαμβά- 7γεσθαι του βεβαίως γιγνωσκειν, ἀνάλογον δ' αυτοῖο λέγεσθαι την τε κατάληψιν , και την καταληπτικην

φαντασίαν. ἐπειθη γαρ εγια μὲν οιομεθα η βλέπειν, η ακουειν , η όλως αἰσθάνεσθαι, καθάπερ ἐν ονείροις καὶ μανίαις' ενια δὲ Ουκ οἰόμεθα μόνον, αλλά καὶ κατ' αληθειαν ορωμεν , ' ἔλως αἰσθανόμεθα ' ταυτὶ μὲν τα θευτερα πάντες ανθρωποι, πλην Ἀκαδημια - κων και ΙΠυρρωνεῖν, εις βεβαίαν γνωσιν ηκειν νομίζουσιν ' α οναρ η παραπαιοντων η ψυχη φαντάζεται, ψευ η ταὐΘ' υπαρχειν. εἰ μὲν δη συγχωρουσιν αυτο του θ' ουτaeς χειν, ἐξαλειψάτωσαν , εν οἶς γράφουσι, μητε του μαινομένου τον σωφρονρυντα, μητε του νοτρυντ ς τον υγιαίνοντα, μητε του κοι ωμένου του ἐγρ γορότα πιστοτερον υπάρχειν εἰς την των πραγμάτων γνωσιν. εἰ δ' οὐὀὲν μῖλλον εκείνοις ἐστὶν, η τοὰ ἐναντίως λακειμένοις γνaeστον, συγκέχυται μὲν δ που τὰ τ ζ αληθείας κριτηρια, ουτ αυτος ο διξάσκαλος ο 'Aκαξ βιακος, ουτ ο μαθητηρ αὐτου ξυνησεται χρῖναι, τουὐ εις ἐδάτερα ταν αντικειμένουν εἰρ μένους

25쪽

ula nomina CD in inritaro non desinat, dicens ne quo Cona prellensile, nec ae con rellcnsionem ne Piecoinpieliensivam intaginationeni; ne que his 0pposita, ut clivue pri Vativo dicuntur, incomprehcnsibiloni 1isaginationem, Vel ipsana inconapreliensioneni. Ut mite in tres libros scripsit, unum ad Adrianiani, So- cuia luna ad Dolsonem, et tertii un ad Aristarcti una ;lios Onanes inscripsit ilo ina aginatione Coin prellensiva, et per omnes II Os tib s suentio dispillat, conatia4 demonstraIo, non daIi comprob IsiVana linaginationem,

C a P. Is Ego Vero nihil alii ut compreliensibilo puto significaro, P ain cognoscibile; neque alitui Coinprelien clero, utrum CCIto Co Gnoscere; sinat lona vero his dici Conlprellensionem, et completi tisi vana imaginatio Dena. Crun eniim qiuaedam puta1nus Vol Vulero, Vel altilire , Vel orianino sentIre , Piem adnaoduni insonantis et delimis; vitae lana Voro non a 'bluctuatur soIum, sed TeVerii Videin iis, Vol omnino Sensu percipinitis: haec qui deni posteriora orianes la Onaines, praeter Academicos et Pyralonios, ad ceriana cognitionena Venare credunt; quae Vero per somnia, aut .viae deliranti una singit animus, salsa esse laaec ornia Ia. Si alit an sic reni se habere concedant, de-Icant ea, viae sunt in libras , in Naibus scri,1nt ne-vio sapientem ita sano, nevio Santun aegro, ne P evigilantein dornatente, fido dignior ira ad rem amCognitione in osse. Si vero nihil imagis ipsis, Maain Conuario modo assectis cognoscibilo, confusa si intCerie cos: oscendae vera talis insutamenta; ne Pio ipso praeCeptor Academiciis , Nec eius discipulus poteriti vilicare de rationibus dicitis in ulrainque pariena

26쪽

26 Γαληνου περὶ κρίστης διδασκαλίας. F. . λόγους. ετι δὲ Ου δεησόμεθα τyν αρχην τοιουτων δι- Ed. δασκάλων, δυνάμενοί γε καὶ αυτοι τα γεγραμμένα η' ' τοῖς ἀπο των αιρέσεων ἀντιδι ρημένων ἀναγινΣσκειν, καὶ ου ὀίν ηττον ταν Ἀκαμμιακων εἰξέναι, καν ασα φερ αυτων τὶ y, το μεν παρὰ τω Xρυσίππω τοῖο Στωὶ κοῖο θιθασκάλοις ἀσφαλέστερον ονομάζειν ἐστι, τοὁἡ παρὰ Θεοφράστω καὶ 'Αριστοτέλει τοῖς Περιπατ -τικοῖς - ουτω δὲ κύπὶ των αλλων, ωστ Ουὀὲν αν τι λείποιτο προς διδασκαλίαν τοῖς 'Aκαθημιακοῖς , οσουέπὶ τω φαβωρίνου λόγω. τοῖς μεν γαρ πρεσβυτέρως αυτο ὁ τουτο ην ἐμαγμα, το μηξὸν εἶναι κριτηριονανθ ρωπω δεξομένον υπο της φυσεωο, ψ παραβαλλωνεκαστον των όντων ακριβως ξιαγνωσεται - διο μηθἀποφννασθαι περὶ μηθενος ηξίουν, ἀλλα περὶ παντων ἐπέχειν ἀεί ἀλλ' εἰ θη τοῖο φυσικοῖς κριτηρίοις αἴσθησιν

ἱκανως συγχωρησουσιν ημῖν, ουθὲν ἐδει δε σομεθα της εὶς ἐκάτερα ἐπιχειρ σεwς, ἀλλ' ετέρου τινος απαιτη- σεως, μῶλλον μὲν τους τεχνίτας παρέχοντας τοῖς μα- ί ταῖς ευθέως, ἀλλ ἔτερον το λογίζεσθαι, το καλουμενον υπο των πολλων ψηφίζειν. τουτο δ kστι τοεπισταθ ναι τN γυμναζομένω, και τουτω προς ειυτον νουν, εν οῖς σφάλλεται, καὶ ταυτα επανορθουμενον μόνα. παραπλησίως ὀὲ καὶ ο παιδοτρίβης ἐπανορ- Θουται τὰ των παλαιοντων αμαρτηματα, καὶ ο γραμματικος , καὶ ο ρ τaeρ, καὶ ο γεaeμέτρης, καὶ μουσικος, ο υτ υ διθάσκουσιν ου διασείοντες, Ουὀὲ σαλευοντες ταν μυαθητων ην ἔχουσι πίστιν επὶ τοῖς φυσικοῖς κριτ ρίοιο, ἀλλ' εφεστωτες αυτοῖς γυμναζομένοις, ἄχριπερ αν αγαμαρτητους ἀποθεί σι τας κατα μέρος ἐνερ- τεία , άλλ' οὐχὶ την εποχην εἰςαγοντες. ουτοι γαρ εἰσιν οἱ καὶ ταῖς ἐνεργείαις συγ αἰσθησεσιν ἀπιστεῖν ἀνατιο τες, η τοῖς υπό του βεβα ς γιγνωσκομένοις a 8 καταφρονεῖν. ο γουν Καρνείθης, ουθὲ τουτο το παν-

αυrcu Aa μεγέθη, καὶ ἀλληλοις ἶσα γίγνεται. τους μὲν ουν λόγους, ο4 επιχειρεῖ λυειν καὶ ταυτα καὶ

27쪽

GaIoni de optimo docendi genere. ΩΤ

oppositoriana. Praeterea non indigobirnus a principio eiusni odi pracceptoribus, cuin et ipsi possinatis

Scripta, Plae a sectariun auCt ambiis sunt ex opposito

divisa, perlegero; iluc nilnus utia in ipsi Acadentici

dignoscere; et si liid ipsoritin obscuratin sit, id viod apud Chrysippum Stoicis praeceptorii, iis, Naodalit oi apud Tlieophrastiani et Aristotclein ipsis Poripateticis certius nonainare liccisi; et sic de ceteris, ita, ut nillil Acade inicis ad doctrinaria sit relivi uni iuxta Favorini rationern . Sciti Ombris onini lio C orat Praeceptum, nulluna osso itidicandi instrinulenti tin

tione sacta, acci irato CognosCeiel. Qila propto1 nihildo talia ro Vololiant astiI'naare, Sed de Oninibiis Scin-por anceps sei Te iudicium. Sed si ii olbis concedant, ut decet, naturalibus ivilica tuli instrianaeialis sensitinsiasticienter inesse, nulla iani notri S Οplis erit aridi- ,3ncntatione in utrani ac parteat, sed alia Piadani repetitione, ut aissisices non statina ariena discipulis Praebent, sed aliana argitinentationena , a multis dictain calculis coni putationem, hOC est, praeesse ei, Tai cxorcetur , et attolidere , in Piibiis lito fallitiar, eaque sola corrigero. Stimiliter et pueroritin gul; eruator luctantiuiu et Tores CuteIulat, et graiurnalicus, et rhetor, et geoliaetra , lanusicus sic docent non

labefactantes , novio coti Vellentes , Naava discipuli si lona liabent de nuturalibus instriimentis iudicandi,

sed ipsis exercendis praefecti, donec sitis illas actiones edant inculpatas; non VeIo a d e POchen adducunt, ipsi enitia fiant, ciui in actionibus Cum seu sibus dissidentiam a Ilerariat, Vel ea Conte utiliant, Plae ab illisi Io coto Cognoscuntur. Cui eades agit tu' novio id, Guod est Onanium evidentissi-Π1UIN, CTEdendmn osse concedit , Mi ad magnitudines ini aequillos si int, et ae Urales inter se. Haliciniis igittar arationes, ciuibus liaec solvetro contetulit, et

28쪽

τε και πιστευομένων, ἔτι και εις τόδε σωζομενους ῖχο- ηδ 'μεν. ἀπόκεινται ταρ ἐν γράμμασιν υπὸ των μαθητωναυτῶυ συναθροισθέντες. αἱ λυσεις δ' ου θ' υπ' Δείνων, ουθ' - αλλου τινος εἴρηνται των μετ αυτον Ἀκαδημιακίον. ἶρ ουν, ει και μηδὲν αλλο, τουτο τὸ ν ἐὸ - λωσε μόνον, ὀτι σοφίσματα εἰσιν οἱ λόγοι παντες ουτοι,

κώ ζητητέον την λυσιν αυτων υμῖν , ω μαθηταί; μοχίηρὸν μὲν γὰρ τουτο, σμικρότερον δ' ὀμως ου πεποιηκασιν, οἱ γράψαντες μὲν αυτους, μ' ὀ λωσαντες δ' υμῖν, οποῖοί τινές εἰσι.

Hοεως ο αν ηρομην, βιπερ ην Φαβωρινος, αρατε κελευει με πείθεσθαι αυτοῖς ἄπασι τοῖς λόγοις, η σκοπεῖσθαι, ποτερον αληθεῖς εἰσιν, ' ψευδεῖς. ενὁη γαρ σκοπεῖσθαι συνεχωρησεν. ηρόμην δ' αν επὶ τωδε πάντως, ει φυσει πῶσιν ἀνθρωποις υπάρχει λα- κρίνειν αληθεῖς λόγους ψευθων, η μεοοξός ἐστι της ἔκατέρων γνωσεως; εἰ μεν γαρ φυσει, πως ουχ ὁμολογουμεν ἀλληλοιο ἶπαντες, ουθ' ωσαυτως ἀποφαινόμεθα περ ι των αυτων; ει δε μέθοἰός τίς ἐστιν, αυτην πρωτην μαθεῖν ἐδε Θ γ. ἐξης ὀε ἐπιστατό ντας αυ- τους γυμνάσασθαι πολυειόως ἐπὶ παραδειγμάτων πλειόνων, ωσπερ οἱ παλαίειν μανθάνοντες , η σκυτοτομεῖν, η οἰκοδομεῖν, η ναυπ γεῖν, η ρητορευειν, '

ἀναγιγνaeσκειν, η γραφειν, η ολως ότιῶυν ἐνεργεῖν κατὰ τέχνην. εἰ μὲν ουν ἔγραψέ τις των Ἀκαδημια- κων, οῖον μέν τι χργα ἐστιν η ἀπόδει ς, οῖον θὲ σοφισμα, καὶ ως χρη διαγινωσκειν αυτοῦ, καὶ ως χρηγυμνάζεσθαι κατὰ ταυτα , ως ό Φαβaeρῖνος ἐπιτρέπει την κρίσιν, ως εἰς ἔκάτερα ἐπιχειρουμένων των μαθη- των , πλην ότι περιττός ἱστιν, ἔθίξασκεν ὁ Ἀκαμμια-

29쪽

Galoni de optinio do con di genero. a salia clia atra Plit1 sima Cormna , quae eVidenter existere tibi apparent, ac creduntiar, adhilo ad id conservatas. Ala eius via ini discipulis collectae scriptis Diandatae suemant; solutiones Voro Nessae ab ipsis, Ne quo ab illlo alio Acaderni cor tina post eum allatan sunt. Igitiir si nillil alities, saliena laoc unum dena orastravit, piod fallaces sint eiusmodi rationes, et quae-xondam esse nobis liar in solutio nona, o discipitii Inaprobuni illiid est, nec lauacri ininus ina probe se comant, tui has sempsere Tationes , nec, qlualeS essent, volns titilicarunt.

sae; Untina eniim Considerancillua CSSe Concessit. Quaererena autem in uniVerSuni, num a Natura Singiuiis lis ininibus insit tun sit, discemaere Voras rationes a salsis; vel sit aliqua ratio artificiosa ad illa a-manaqtie Cognitioncna. Si enini a natura, Piidni Onanes inter Hos consentinuis 3 ei e lein de iis denixe litis proni intiamus 2 Si Vero sit Plaedant Daellio diis, ipsam primo oportuit etvmiscere, deliriae linio praesectos , ipsos discipulos Vario iam odo, exenapiis Plana pluTIinis CXercere; rit eos, Di luctandi at oua discunt, Vel sutoriana, Vel aedificaloriani, Vel Daves coinpingendi, Vel IIetora cain , Vel legendi, Vel scribendi, vel alio quoVis amodo sectaridiana ariem oporari. Si igilui' quispia in Academicus scPripseaut, milia sit dei nonsuatio, Palil sopitis naa , et Plona Odo oporteat ea dignoscere, et quein adimodum ci a caseso deceat exercere, ut FaVoranius perinittit iudicium discipulis, in utrana quo partena dispillantit, uri nisi cit in aliqvid supervacaneiana fuerit; d 'eriei it

30쪽

iξίων των ξογμάτων διξασκάλους. εἰ δ' ουτ εγραψs ηδ' τις υτερ τyς ἐιαφορῆς αυτων, ουτ ἐγύμνασεν, ἔμοιόν

τι ποιεῖ τέκτονι κελευοντι τω μαθητy μετρησαί τε, και στyται, καὶ ἀποτειναι, κοὰ κυκλον γράψαι, ρὶς του πηχυν ἐουναι, καὶ ξυστον, καὶ κανόνα, καὶ κιρκινον. αλλ' ἴτως μηθεν εἰναι τοιουτον ἐν φιλοσοφία καὶ δόγμασι. μη τοίνυν ετι προύποιου γιγνωσκειν τι, αποφάναι, μηδ' ἀποθίδρασκε την υποτων πρεσβυτερων Ἀκαμμιακων ε αγομενην εποχην, σεμνυνου γραμματικου ποιων ε ργον, ο μεν εἰρη-

ἐστιν ουθεν, ευδ λον εννοω. ουδε γὰρ διξασκάλου τό γε τοιουτον ἐστιν, ἀλλ αἰολεσχία τις η λῆρος. πόθεν ουν ελπις υπολείπεται τ ς των αληθαν εὐρέσεως; ω γὰρ ουδεν υπάρχει κριτηριον αλη Φων καῖ ψευ8ων, ανέλπιστος η γνωσις αυτώυ. ἐγχείρησον ἡ διὰάεαι μόνον σοφιστὰς, μηθεν ημῖν υπάρχειν κριτ ριον σύαφυτον, ωστε γε μετὰ τουτο τολμηρaec. ημῖν μέντοι ἴσως φησὶν , α σJ ησίν τε καὶ νο σιν εναργη κριτηρια του αλ - Θους εἶναι, συγχωρ σειεν αν τις εν λογικαῖς κυλιν-

9 δεῖσθαι βουλόμενος ἐλπίσι ματαίαις. ἔσοι δ' άνyρη- κασιν ὀλ ν την ελπίξα, καθάπερ εκεῖνος, μάτην φλυαρουσι. ευδηλος ουν ἐστιν ὁ Φαβωρῖνος, αἰδοῖ μενάγατρύπων πάντα, καὶ αγνοεῖ , υπάρχειν όμολογων, ὀ Θευ υπάρχειν οἱ προσθεν ελεγον Ἀκαμμιακοί τε καιΠυρρωνειο προρποιο υαενος δ' ἐπιτρέπειν την κρίσιν τοῖς μαθῆτα , yν Ουὀε ἔαυτοῖς επέτρεψαν οι προ