De partium corporis humani praecipuarum fabrica et functionibus. Opus quinquaginta annorum ...

발행: 1778년

분량: 223페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

181쪽

Sect. III. CONDIT . IN SECRET. SEM. CΟΝΙ. i speculiarem fotum super intestina , putrescente materie plena; receptaculum perfecte clausum nisi stimulus veneris accesserit. Omnia ergo consentiunt, ut parum viscidi humoris fiat ,

qui praeterea putredinosi nonnihil a suo fotu habeat , & forte , ob primam angustiam arteriolarum separantium , subtilissimis particulis

abundet.

Nunc si duos istos diversos suis dotibus

humores cum suis colis secretoriis comparaveris , poterit utique probabile videri , multa communia esse ob fabricae similitudinem , discrimen esse in bilis copioso oleo; atque putrido de intestinis resorbio vapore , qui conjuncti

humores , stagnando amarescant. In semine olei minus, plus viscoris est, uti plus est machinarum. retardantium , plus tamen subtilium mole larum , Ob primos excretorios poros angustiores. In genere albuminoso tanta est simplicitas , ut sola arctatione ostiolarum sanguini patentium pro sanguine lympha transeat , ut in exemplo lochiorum, Vulnerum v , aut vici1sim sola dilatatio pororum albumini destinatorum sanguinem admittat , aut in anatomicis experimentis adi-Pem , in e Xemplo Vaporis siepe rubri pectoris pericardii s , ventriculorum cerebri, inque ipsis

r Ex dente carioso post hae- p. 36. In pulmonis vulneremorrhagiam maXimam serum primo sanguis exiit , senseriniim idum salsumque successit serum , demum aquosus ichor. Helvite obf. 27. Post maXimas Hariter apiar. Obs. ς2. sanguinis jacturas sanguis al- s L. IV. p. 63. seqq.

182쪽

I 2 LIB. VII. SECRET Ivasis lymphaticis adeo sepe rubrum humorem

vehentibus. f. XXVII. etapium in humore aqueo. Si vicissim renum secretionem contemplatus fueris, aquei ve humoris oculi, reperies , in rene quidem arteriam maximam , hinc secretionem copiosam celeremque. Aucta sanguinis penu pertransfusionem , aucta lotii ubertas. 2. Ramos quidem arteriae cincinnatos, ut aliquantum sanguinis velocitatem diminuant, R aliquas forte particulas excludant , quae in istis cincinnis

retardatae per Venas resumantur , quae renibus

amplissimae sunt & laxissimae. 3. Ex iis arteriis rectissimi ductus excretorii continuantur, Und velox iterum 9 fluida secretio. 4. Sed ii ductus densi sunt , singulari inter omnes excretorios canales eXemplo , qua quidem arte humores serte leves excluduntur , & adiposi : indeque serte fit, ut aucta demum celeritate sanguinis, hinc vi , quae particulas in eXcretorios ductus impellit, adeps in lotii vias transeat. Urina in rene secreta in receptaculum deponitur, in quo retenta acrior fit , & talidior , R demum

6. Opportuno tempore, cum necessaria ad munditiem celeritate, eX pellitur. b c ego vel omnino certa fide evicta esse, vel . a probabili ratiocinio addi persuadeor , neque dissiteor , multa alia in recondita organorum secretoriorum fabrica latere posse. Si quis tamen Arcanam secretionis naturam t esse maluerit, si

t Iob. de Gorter Exercit. V.

183쪽

Sect. III. CONDIT. AD LOTII SECR. CONI. I73 in cujusvis particuliae corporis animati propriam& reconditam vim ne celiariam crediderit , non Valde ego repugnabo , ut unice ex prioribus Tepetam , in plantis tamen cum vasis omnibus cylindricis v, omnibus mera cellulosa tela fartis , absque corde & anima , de purissima aqua , pariter mucum , gelatinam , Oleum , particulas demum odoratus subtilissimas , suis in definitis organis separari x , Ut in sola petata odoratae particUlae , in corticem , bullasve epidermidis balsamus terebinthinae similis , in fructum dulces particu ge exeunt. Et omnino solus calor aquam in mucum , hunc in oleum aut relinam eX coquit

f. XXVIII. Hpotheses. I. Fermenta. Unicus labor superest , eas recensere hypotheses, quibus Clari viri , tanquam adscitiis alis,

propius ad lucem veri accedere conati sunt. Ρrimus ergo I. Baptista v. Helmont, cum ad physiologiae declarationem experimenta Chemica transferret , fermentorum eXemplo inter multa alia abusus est. Nempe acidae pastae meracioreS, corporibuS nondum acidis admistae , sed ad acidam tamen indolem vergentibus , in iis corporibus suae similem acidam naturam generAnt. Continuo simile cuique visceri fermentum tribuit vir acriS, quod nostris admistum humoribus eos in suam sibi propriam naturam con Ueridi. Ergo,

184쪽

a 4 LIB. VIL SECRETIO.

ut propria Cl. viri Verba immutata repetam , fermentum di ita definivit , ut omnis transmutatationis causa, idque sit, quod ex aqua, communi omnium corporum elemento, propria sibi semina rerum facit et , in propagationem speciei. Deinde fermentum aliud vitale esse , quod adspiret iii viventem animam. Alterum saltem continere initium generationis rei in rem a. Esse vero tot in nobis fermenta , quod digestiones sunt b. Inflari fermenti odores a vasis continentibus c. Dividi per ea corpora in minima , sive in atomos d. Esse in ventriculo suum acidum P proprium , specificum , vitale fermentum : esie

in hepate fermentum fellis f , quod acorem stomachi in salem salsum convertat. Sed in

intestinis fermentum stercoreum succedere g , alterumque ejusdem nominis, sed lotii naturatri induturum fermentum in rene habitare h: aliud in hepate haemato poteticum residere i, Sc in corde sanguinem arterialem a proprio fermento in vitalem spiritum mutari h. Ultimas culinas membrorum sequi I , quae in singulis membris singulae sanguinem in alimentum partium mutent. Haec , obsoleta quidem, paulo fusios ideo persecutus sum, quod inprimis magnus olim Praecept0r

185쪽

Sect. III. FERMENTA. Ipsnoster Hel montianas passim hypotheses repetere

Non valde disti milia propria fermenta sunt , ouae Thomas missis ni cordi , Ventriculo , testi , lieni , hepati adsignat, qui idem omnia in corpore animato per fermentationes geri scripsit, qua voce etiam effervescentiam intelligit. Ρorro Guillelmus tale, minime caeterum contemnendus auctor , in glandulis scripsit fermenta Nasci n , quae se per omnia diffundant O , &peculiares de sanguine particulas separent Id autem fermentum succum nervosum esse q , &Ob eam rationem magnos in glandulis nervos reperiri r , inque paralysi secretiones injuriam pati s. Ab eo porro succo sanguinis quidem moleculas in ostiola propelli, in ea subituras , quae sibi magnitudine respondeant i & figura. Adparet virum Cl. fermenti nomine non chemice usum esse , neque sensum receptum ei quidem voci tribuisse. Aliquanto accuratius eadem voce utitur J0hirn-nes Pascat v. Docuit idem , dari in corpore humano fermenta volatilia , circulantia, acida, ex cerebro orta : & alia fixa , quae cum alcati in substantiam corporis humani abeant. Sed illa volatilia , quae ipsi sunt spiritus , cum sanguine in corde effervescere , eademque in ventriculo

m De fermentatione c. e. r D. I eQ

186쪽

I7s LIB. VII. SECR ET I O. pro fermento esse , cum semine feminino alcat 1no in compendium partium corporis humani abire ,& quae alia , eum fere in sensum scripta reliquit. Denique Lsturentius Bellinus x fermentum sibi dari postulavit , quod sanguinem chylumque

solvat , & solii tum ad organa secretoria mittat. Idem tamen peculiaria fermenta refutaVit, priorque camas utiliter exposuit , ob quas chemica haeresis stare nequeat. Si enim in viscere feramentum ponas habitare, quod ejus visceris sanguinem in si iam naturam convertat , hujus fermenti originem ostendere oportet. Ρone in

sanguine paratum praeito fuisse, non intelligetur , quare singuli in singulis partibus corporis humani

humores de communi sanguinis massa separentur. Si inquis a singuine in viscere demum fermentum generari: redibit quaestio , ad quam respondes. Nam humorum mutationes a fermento fieri

dixisti , nunc sanguinem in dato viscere in fer mentum mutatum fuisse admittis , superest ut ostendas aliud fermentum , quod languinem in ejus

fermenti naturam converterit : eodemque modo fermentorum fermenta perpetuo requirentUr ,

neque ejus necessitatis finis invenietur x . Si mulis fermentum cum homine in QuoqUe Viscere connatum inesse, quae fere Helmontii n scalii opinio fuit , major iterum 1anscetur dissicultas. Fermenti enim copia , quae ab embryoni S rene capi potuit, nunc sum cere debet, quotidie in urinam mutandis integris libris sanguinis e

x Propin XXXVII. Σ' Propos. XXXIX.

187쪽

Sect. III. FERMENTA. I77guinis : & adeo pertinacis esse essicacitae , ut ea fermenti copia , grano certe sabuli minor , in homine quinquagenario ad 2I, 9OO, OOO libras sanguinis misceri potuerit, neque adeo enormi copia alieni humoris aut superari , aut dilui , aut destrui. Si enim renibus undecimam partem totius de corde emissi sanguinis tribueris , &duabus arteriis renatibus tantum sanguinis recipi admiseris, quantum alterutra sub clavia aufert, aut carotidum altera , aut iliacarum Una , aut hypogastrica demum vel caeliaca , Vel mesenterica: accipiet certe reia , in singulo pulsu , quatuor sanguinis scrupulos, in hora adeo scrupulos

I92OO si ve libras quinquaginta , in die libras

IaOO, in So annis libras a I, 9OO, OOO. Nunc ex omnium fermentorum eXemplo constat , nunquam vires ejusmodi corporis absque suis finibus esse , sed utique certam fermenti ad eam massam proportionem requiri, qllam mutandam suscipis. Deinde non omnes sales fermenti modo se habere , inque suam naturam admista corpora Con Vertere, quae quidem vis fere regno vegetabili propria sit: omnesque qualitates humorum , qui de sanguine secedunt, ejusmodi esse, quae per nullam fermentationis speciem adquiri

possint , cum ear Omnes , Unico in eXemplo , olea destruant, aut cum aqua certe penitUS per intima conmisceant. Neque ulluS acor in rerum

natura eXstat, ullumve sali S genus, quod subito de sanguinis parte urinam aut conficere possit, aut ea celeritate separare , qua in homine secedit. Omnia enim fermenta, ut alia corpora in suam naturam mutent, & tempore egent, & aere, ia2 m. U. M

188쪽

amplis vasis , & tardissimo motu , aut plena quiete 3. Haec aliquanto fusius repetii , quod Mia , eaque celeberrima hypothesis fere iisdem , quibus fermenta , vitiis obnoxia sit , & per

easdem causaS evertatur.3. XXIX. P0rorum Ar s. Celebris ille hypothesium auctor

cartes per aptas suis finibus corporum figuras et universa fere naturae opera eXplicare tentavit. Idem etiam humorum in animato corpore separationem a figuris pororum secretoriorum, ad particularum secernandarum figuraS aptiS, e XpOnere suscepit. In universum adeo organa secretoria cum cribris comparaVit, quorum foramina

diversarum figurarum essent. Deinde etiam in anguine diversas particularum figuras finxit. Ita facile vides , cujusque figurae particulas in

sanguine circumstilentes , quam primum per consuetum humorum circuitum ad sua cola appellunt, de sanguine secessuras : triangulares particulae per triangulares porOS elabentur; quadrangulares per porOS tetragoni OS ,r rotundae perteretes tubulos ; & ita porro ali se particularum figurae alios invenient poros, per quos ob adfinitatem propriae figurae eXeant. Accuratas vero secretiones fieri addebat Idem a , cum quisque porus suae unice figurae mole culas admittat ,

z Ut magnetitis figuras , D fetis III. n. as.

189쪽

I reliquas omnes , quae alterius figurae sint, respuat& expellat. Amant utique mortales ejusmodi hypotheses recipere, quae facili sua simplicitate & problema plene solvere videantur , & absque mentis labore apprehendantur. Magno ergo plausu cribrorum hypothesin receperunt viri clarissimipororumque figuraS cum magnitudine conjunxerunt , inter quos aliqua primi ordinis c nomina

reperiuntur.

Saepius monui , infelicibus exemplis expertus , raro eam esse hominum felicitatem , ut vera, sint, quae facile & sponte quasl menti se offerunt et uti rarissime recte divinaturum puerum aequum est , qui causas compositissimae machinae , &cujusque particulae praevisos fines explicare susciperet. Nempe non longo ab inventa hypothesi tempore , Vitia novae hypotheseos tanta innotuerunt , ut eadem fere facilitate de medicinae legibus rejecta fuerit, qua recepta fuerat. Primus ,

nisi quidem fallor , Franciscus stiss0n d, vir alio

quin non mediocris ingenii, observavit, omnes in humano corpore meatus toretes esse , & omnia Oscula circularem sectionem habere, recte quidem , quam diu de arteriolis , etiam armatob Theodorus craanen de homine p. 274. additis iconibus , quibus hvpothesin declarat. philippus Verhoen Anat. L. II. P. 292. Dominicus Guillelminus de sanguine. MatthaeusGeorgi ae homine propos. 4o. Guillelmus

motu animul. L. II. Prop. I38.

190쪽

18o Lib. VIL SE RETIO. oculo optasideratis, sermo est. Id ipsum primum

argumentum fuit, quo moti Clarissimi urri e cribraporis varie figuratis pertusa, a te cretionum eXplicatione remo Verunt.

Ρoterat hactenus pro Cartesio adferri, & venas triangulares certa fide in humano corpore reperiri , & non penitus impossibile videri , secretorium organum cellulosum dari polle, exque laminarum intervallis cribri genus componi , cujus foramina variae, & cujusque fere figurae sint , quam requiras. Deinde in sanguine n globuli sunt , & falis marini cubi , aliaeque

aliarum figurarum particulae , certe per imaginationem solertium virorum eXcogitari possunt, quae cum sanguine circumeant. Alia ergo ratione ad hypothesin cribrorum evertendam Pitcarnius usus est f. Cujuscunque nempe figurae poros feceris, ostendit , admittere utique omneS particulas alienissimae, & cujuscunque iterum figurae, dummodo earum maxima diameter minor sit minima diametro pororum g. Quare per Cartesimum ubique cribrum non solae poris ejus adaptatae similisque figurae moleculae transibunt, sed tenuiores utique omnes , & omnium adeo figurarum particulae per omnia eae aequo cribra

meabunt. ν

Iterum particulas alterius, quam sphaericae quidem , figurae esse oportet , cum alioquin

SEARCH

MENU NAVIGATION