Bibliotheca Graeca. [Lib. I-VI] Sive notitia scriptorum veterum graecorum, quorumcunque monumenta integra, aut fragmenta edita exstant tum plerorumque è mss. ac deperditis

711쪽

EPIGRAMMATUM GRAECOR. Lib IV e. XXVIIL 683

Saxo M adicem, non terra matre, profudit.

Non potis Augusto non parere ipse lapis.

Tenemus igitur saeculum Philippi, qui sic imperatori Caesari

victorias & lauros gratuletur, ut elus honoris causa tacundum velit esse vel lapidem, quo nihil sit sterilius in rerum natura . Sed cum felix hoc augurium de lauro sive de palma , ex altari Caesaris enata, 'alii prodiderint evenisse Iulio taesari, alii Octavio Augusto: nondum satis constat, utrius sit Philippus cum aetate conjunctior . Leve discrimen, ut vides Montauseri, siquidem alter alteri successit Imperator deinceps, tollendum tamen ; cum secundo tertiove epigrammate tolli possit. Secundum epigramma ita habet. ΨἱΗακ' ο βροτόγηρυς αρεις λυγοτευχεα κυρτον Ηλυθεν εις δ υμής - οφυῶ ἀερυγι.

E cavea in si Das pictis effugerat alis,

Humano doctus psittacus ore loqui. Saepe salutato recolebat Caesare Poc es ICelsa nec oblitus per juga nomen erat Accurrere aliae, lubito didicere, volucres, Certatimque sonantgutture et Caesar, avZFlexit voce foras Orpheus in montibus. At te Vocales, Caesar, sponte loqνuntur apes.

Tertium est illud.

712쪽

' Aegoo, ευνομίης ώταναγει πατέω. Non elephas turritus adhuc, junctusque caterpis, In conferta ruit praelia dente truci. Sed juga, ceu metuens, prona ceruice subivit, Caesareo Latium quo vehat axe ducem.

Commoda jam pacis sientit fera e projicit arma Martia, fert juris pro quibus illa patrem.

Cui dubium nunc esse potest , Montauseri, quin uterque, &psittacus, & elephantus, ad Augustum Caesarem pertineat , in eumque unum duo haec epigrammata cadant , frustra conferantur in alium ZEst auctor Macrobius, reversum Caesarem, quasi sublimem Actiaca victoria salutem apsittaco, ad id ossicii genus instituto, cum garriret illud identidem, Ave, Caesiar, victor, imperator. Eundem vero Caesia rem invectum aliquando triumphali curru, quem juncti elephanti subierint, etsi nulli suo loco historici scriptum reliquerunt et tamen magna mihi orta suspicio ita rem habere, vel ex eo quod decretus defuncto a senatu , in circensi pompa, currus elephantorum. Quid si, vivo Caelare Augusto, tunc aderat Romae Philippus Quid si ex Graeculorum numero erat qui porrigendis epigrammatis interpellarent, vel onerarent potius imperatorem Z Quid ii is erat, cujus daturi epigramma', epigrammate eando praevenit, ut illuderet poetae: a quo tamen ipse restivo facto jocalarique dicto elusus est: ut sestertia centum millia ab optimo principe, summoque ingeniorum amatore, blandissimus poeta expresserit. Quanquam nihil hic assirmo. Sed divinatio placet. Simul & admonere volat, ii qui rem non nossent , adirent locum Macrobii, aut etiam

III. Sequitur tertiuς conquisitor epigrammatum N CO decior AGATHIAS, Asianus &Myrinarus, idemque scholasticus appellatus. Cui non jam visum coronam ullam plectere, aut singulos poetas comparare singulis floribus, ut si aperiores fecerunt duo : sed proprie & simpliciter in unum aggregare locum nova quaedam epigrammata, ad quae symbolam ipse contulerit. Hunc auteria quingentis circiter post annis

aetas tulit luit niani, idem Constantinopoli vixit, &suum hoc opus ad

713쪽

Theodorum decurionem τ κοίμἀ conscripsit, ut videri debeant omnia inferioris notae, quae serius nata sint quodammodo , & creverint non optimis temporibus. Palladam certe invadit Henricus Stephanus Dexagitat, vel ut plagiarium, si quid affert quod tolerabile nec contemptum videatur, vel, si quid profert de suo, ut ineptum. Contumeliosius etiam Iosephus Scaliger', qui ineptissimum quotquot ante fuerunt non poetam , sed iste ratorem appellet. Dure ab eodem Scaligero acceptus & Lucillius, apud quem esse jocos ait complures frigi di ni mos,& Graecanicas ineptias, ubi stomachum vix teneat. Gravis omnino &atrox: at justa fortasse reprehensio duorum. Sed hoc nihil est ad illud, quod in Paulo Stentiario condemnat iaculum totum, dum Pa ulum asserit, sui vitio Caeculi, sive morbo, laborare. Quod autem vitium , qui morbus t Strepitus inanis Verborum, ambitus sententiarum confragosus, compositio dithyrambis audacior: quod uno verbo exponi poterat, maluisse binis aut ternis versibus producere: dum se fecundum atque uberem praestet, nihil , praeter verborum sonitum& ampullas, attulisse. Verumtamen quid haec ad me censura duorum criticorum, quid ad rem nostram pertineti Eo spectavi, Montauseri; hoc intelligi placuit: cum posterius illud Graecorum poetarum saeculum tantum degenerarit a prioribus ; satius futurum fuisse, si ipsi a se poetae non

discerperentur, nec aliorum aliis admixta epigrammata, nec mala cum bonis propemodum alternis confusa essent. Sic namque fore manifestum vel ex tempore, quanti quisque faciendus poeta, quis honos cuiq; habendus cum excellentes a mediocribus secernerentur, ab Utrisque deterrimi: tutam imitationem juniorum futuram, quorum rudis aetas

tam facile malis nunc quidem & infructuosis, quam bonis & utilibus ad-

714쪽

6V, AGATHLE COLLECTIO EPIGR. Lib. IV e. XXVm

haerescat ne vidi ii non ducendum, nosse gradus & incrementa operum aut decrementa et cum pretium indicare pauci queant, pauci , ouid stibi optimum iit, eligere. Haec porro confusio & perturbatio duplex' altera , cum recentes poetae admiscentur antiquis : altera cum

epigrammata nova novis quidem intertexta, prisca priscis sed diversorum scriptorum: non autem ponuntur continenter indivisi poetae &indiscreti.Paene praeterii, quod tacendum non videtur fuisse : quemadmodum Meleager & Philippus praeposuerant operi suo quaedam , sic Aoathiam suo quoque scripto & collectioni assinxisse prooemium, ii n-mo etiam prooemia, qui & jam bicis praefatus est, & hexametris. In quihus utrisque jam tum agnoscas licet, pompam inanem illam, & fuca-

tam speciem, & copiam nimiam, quae in tempus potius, quam in homines confertur. Haec prooemia vero, quanquam non edita ante hanc diem: omitto tamen propter longitudinem, quam mihi statui esse vitandam. Paullulum quiddam delibare placuit , ex quo percipiatur, quod nunc habemus opiis in manibus collectorum epigrammatum, non novo more, nec nullo exemplo , septem in partes seu libro a divissum: ne quis forte primum ita divisisse Planudem existimet. Πρωτα θ σολλεραριι ἐρίζων

Eκτελοριννευσειεν, ω άπεκινθλαπιειν. Ac primum colligam, aemulatus antiquos, quae scripsierunt novi conditores carminis , ut majoribus Diis consecrata. Etenim conveniebat veteyum scriptorumpraeclarum exemplar retinere. Deinde etiam antiquum decus attollunt

fu cunque poeta stylo incidit quovis loco , sive inflatuis affabre fa Iis, sive in alterins artis laboriose d nsis monsmontis. M urtiam spatium noui sorιita sun libra

715쪽

Lib ML e. XXVIII. 693

ET MAXIMI PLANUDIS .

libri quaecunque posuis us in si ul ris, qu quidem Apollo tum Persebus perscere an

'Dς οάρους ελεγε ο ὐροτρεψειε Και γλυκερους ες ἔρωτας ' ον ἐίδομαίη θ μελια η'Eυψρο αυας Βάκχοιο, φιλακρητους τε χορ ας , Fα με Θυ, κζητην, - ολβ α Dπνα νοσεις. vero X de vitae multiplici ratione ac via scripsimus, s de inconstan-tἰs fortunae fa lacibus momentis, a pice, libri circa sedem quartam. Ac dele fare potestforsan quinti penustas libri, ubi tridentes comitia N probrosium carmen sic risimus. Sextum volumen surripiens cithara , in feminas elegorum deflexerit copiam, atque in dulces amores. Septimo denique in flori legio sine apiario, gaudia Bacchi, s amicas meri choreas s pinum, s pocula, s lauta convivia cogitabis.

Calamo porro notatos codices , ex quibus horum quaedam eruta, & indicavit AEgidius Menagius, vir in paucis doctus, & commoda Vit nobis: ut hoc ei, praeter cetera, studiosi literarum acceptum referre debeant.

IV. Restat ut de MAXIMO PLANUDE collectore postre

mo epigrammatum, quod promisi, persolvam. Is anno supra rniuesimum trecentesimo odio gesimo, Romae Urbano VI. pontifice ma Xlmo, Constantinopoli Nilo patriarcha, cum ibi floreret in coenobio, multaqi, vir Graecis & Latinis literis excultus, scriberet; temporis aliquid ImpertiVlt epigrammatis Graecorum veterum recolligendis. Ac di trita illi tile quidem librum in septem volumina, ut Agathias, sed non eadem quae P. pathias in quodq; Volumen retulit: id quod ex fragmento superio i e illo Agathiae satis apparet, si quis cum eo Planudis opus totum conrerdi. Habentur autem quolibet volumine certa capita rerum, certae' sic tanqUam per communes locos inscriptiones: idque ordine servato uodam elementorum. In quo se & religiosum videtur praebuisse honestique

716쪽

6 INSCRIPT. GRAECAR. COLLECTORES. Lib. m. e. Xπια

amantem, resecandis turpibus ' quam plurimis; S diligentem ac sedulum, accersendis undique '' & comportandis epigrammatis ; & satis prudentem, disponendis atque ordinandis. Quibus ei nominibus obstricti sane sumus, quos carere non passus sit puris sincerisque deliciis

eruditionis Graecanicae. Tantum autem abest ut Plataudes nactus sit gratiarum actores, uti meruit, aut, quos quotve debuit, laudatores s ut beneficii obtrectatores invenerit, qui extenuarent opus & industriam.

Primum enim conqueruntur non ulli imminutum ab eo numerum

fuisse epigrammatum, circumcisis & amputatis compluribus, castratos& eviratos poetas. Ut satis signi dent hoc utroque verbo, quod semper habent in ore, quinam ipsi moribus sint, quam parum pudentes: qui si Tullium audirent, non modo non improbarens verecundiam in aliis, sed in dictis ipsi suis, & in aliorum reprehensione sua praesertim, retinerent. Facit quippe contra eos illud Tullianum, quod jam attuli. Furienda est, inquit, omnis turpitudo earum rerum, ad quas eorum auimos fui az

diunt, trahit similitudo. Nolo morte dici Africani castratam esse rem publicam, o nostercus curiae dici GL sciam. taxampis it simile, tamen est in utroque defor-

Schol. Graec. libro VII. praemissum: gντωδετω ἐεδομωτμηματι πεμ πτα ετ ρικά τινα αἰποΦΘέγματα, τί μεν ως εγκωμια. τα δ ως επιςoλM, τα δ' ως αν εκαςον μη προς το ἁσεμν ο τερον-άισχροτερον οἰγοκλίνει. Tα γαρ τρι- ἀυτα πολλοὶ ἐντω αντιγeάψω οντα παρέλιπε, φησὶν, ο Πλανουοην. Non tantum ex Colle ionibus hactenus recensitis Epigrammatum, & ex omni genere scriptorum Graecorum, sed & ex se taephiis 3c Inscriptionibtis ant is A in Graecia tum obviis & ex parte hodieque superstitibus collectam fui fle Anthologiam ObservatJacobus Sponius p. 9 i. Misc. Antiquitat. & p. 9 . Itineris sui edit. Germanicae a Menudierio curatae. Idem testatur, Florentiae in Bibl. Medicea descripsisse se inscriptiones eiusmodi Graecas quindecim e membrana, in qua Monachus quidam ante quadringentos vel quingentos annos illas congesserat. Neque heri vel nudius tertius probari coepisse studium istiid F pitaphia & veteres inscriptiones consulendi , satis patet ex Herodoto, Dionysio Halic. Pausania aliisque ad illarum testimonium hinc inde provocantibus. Phil cAorus quoque Atheniensis inter alia Collegerat 'Eπιγράμματα Αττικά teste Suida : & Polemonis Perlegetae qui a singulari in hoc genere studio ςηλοκόπας dictus fuit. περιτων κατὰ πόλεις ετ γραμματων laudat Athenaeus X. p. 4 ,. 0 z. Confer si placet Casaubonum Vl s. Ari' em librum primum θηαικων F ηοραμμά- Ψω, allegat Schol. Apollonii l l. 0O6. Neoptob μή Parianus ἰν τω περ; επιγραμ

μάτων. Athen. X. p. 47s. Notum praeterea est ab Eυhi mero Historiam Deorum contextam esse ex titialis & tu crist fonibus sacrasse n te Iis habebisntur,

ut testatur Lactantius lib. i. cap. Xl. Diogeni ni άβολογιον Ε γραμμάτων memorat Suidas in Διογ.

717쪽

MAXIMI PLANUM APOLOGIA. Lib. III. e. XXVIIL 69

mis cogitatio similitudinis. Flagitium videlicet Plantides fecit, qui flagitiosa & turpia non exscribenda putavit, in quibus paginae, prope dicam ipsiae, tametsi charta non erubescit , erubescerent: quem referre & in publicum proponere piguit, quae non minus legere oculis, quam Ore proferre modestia&pudor vetat. Desinant vero , qua parte ma ime laudabilis Planu des est, vituperare velle Plantidem. Quod si tanta reprehendendi libido,& si quid isto de scriptore queri juvat i querantur potius, quod tantam in opere suscepto fidem ac diligentiam non praestiterit, quantam necesse erat, & quantam se praestiturum ostendit. Reliquit enim, optime Montata seri, nescio quo casu, imprudensitae an secus, cum multa obscenissima sustulisset , pauca quaedam non honestiora sublatis. Objiciunt alii malum poetam fuisse Planu dem. Etiam historicum non bonum fuisse concesserim, qui in vita Aisopi, contra fidem historiae rationemque temporum, permulta, meo judicio, peccavit. Sed quid tum posteaὶ Idcircone minus aut ex historicis colligere potuit, quae visa sunt,&in unum locum conducere; aut collegit re ipsa decerpsitque ex poetis i Equidem sic statuo, collectanea ejusmodi, & miscellanea, & farraginem epigrammatum, alicujus esse diligentiae, prudentiae mediocris ue ingenio ad eam rem singulari & eximio, interiore & recondita vel arte vel doctrina, nihil opus esse; studiosos, qui plus aliquid possint ac valeant in literis, ab isto refugere labore toto solitos. Deinde Vero, cum Planu des versibus aliorum, quos collegit, non admiscuerit suos, ut Meleager, Philippus, Agathias ; neque potest esse decori collectis ac limul junctis poetis, neque detrimento lectoribus, contage quadam & communione versuum malorum. Iam ille ipse emendator Planudae in Catonis distichis, Iosephus Scaliger, vitavit, credo,justam reprehensionem curiosorum, qui etiam tunc cum correxit Planu dea, he diametros hepta metros fecit i Audi versum hujus non productiorem modo syllaba, sed pede toto redundantem. Cato in initio libri tertii:

Insi e praeceptis animum: nec discere cesses. 'Scaliger I

Leve illud, & aurium vitium, quae forsan hebetiores sint factae

718쪽

6b6 MAXIMI PLANUDAE APOLOGIA. Lib. In e. XXVIIL senio. Miror Thusanos & Casau bonos quibus Scalige Suali quidam

Deus esset, quique scripta ejus omnia legi issent millies, hunc ipsa librum Lutetiae edi curassent ; non advertisse, quod hic homini mendum excidisset, nisi forte ob id ipsum ἀναμάρτητον putarint, quod pro Ueo naoerent. Sed hic Scaliger speciatim: genere toto peccaVit, qui alienis ulus vocibus versibusque Planiadae dimidiatis, Catonem jam Graece rec1 ditum G ece reddidit. Improbaret sane Planu dea na omnia : Graece negaret scire hominem Graecum, praetereaque in scribendo exercitatum : converteret denique latina in Graecum etiam melius, quam Pla- nudes aut Gaga : abstinere saltem ipsoru in verbis, si racultatem 1 flamsuam ostensam voluit ; videre ne quid commune cum ris haberet, potius ouam interpolare aliena, & inculcare nonnulla aliquot locis , &levi commutatione opus alterius facere suum velle, debuit: qui plagii accusari potuerit, nisi plagium fateretur. Etenim videmus persaepe lcriptoris unius Graeci interpretes Latinos duos pluresve , qui semper laagunt in primis, ut diversi sint; ne quid alius ab alio videatur sumptasse, aut laborem frustra suscepisse Vertendi . . . Sunt etiam qui Planudae minuant auctoritatem ex eo , quoaeommuniter egerit Constantinopoli inter ascetas ; professionemque Rinstitutum hominis solitarii, & degentis in secessu vitam pietatis causa, illi probro vertant. Perinde quasi genus hoc hominum, qUOs no mine quidem isti proprio, sed per contemptum monachos appellata ,

totum sit aversum a Musis, praesertim mansuetioribus ; nec totum iteras nunquam adjuverit&humanitatem, verum etiam depraVarit laepe atque corruperit. Equidem, ut me tibi, praestantissime Monta Uteri, in

dicem, facere non possum, quin indigner, si quando in scriptam cluo ,

aut sermonibus & querelis intersum eorum , qui in ccetus hosce congrC gatos hominum piorum simul&doctorum invehantur, sic tanquam in perditores elegantiorum artium & liberalium studiorum: qui Oustamen ,si verum quaerimus, artes & studia,& optimum quodque litet arum, incolumitatem, salutem , vitam quodammodo debeant. Ac vide, oro te, quantum ab illorum discrepet opinio mea. Absit odium, Invidia, ambitio, sectae,& partes. Vere mihi contendere poste videor,&asseverare duo triave, quae omni ratione confirmare licet. Primum

iaculis illis & temporibus miseris, cum barbaries & inscitia occupasset

Orbem terrarum universum ac poene oppressas mortalium mentes teneret i quicquid reliquum fuit literaturae omnis, id totum, quan quandam

719쪽

MONACHORUM MERITA IN LITERAS . Lib. IV e. XXVIJL 697

ex communi naufragio tabulam , penes illos constitisse. Alterum, ubi emergere literae coeperunt, & efferre caput altius; tum demum qui susciperent eas , &lecterentur, atque exornarent multis modis , plures ex aedibus & cellis eorum, quam ex omni alio hominum grege, &coetu concilioque prodi iste. A quibus exarati fere calamo libri, nisi, a sanctissimis illis, qui patres inter se fratresque usurpent, contubernali

bus 3 Apud quos diligentius, fidelius, diutius, quam ab eisdem servatit Unde investigati & eruti maximam partem, & in lucem subinde producti, nisi ex per antiquis monasteriis & coenobiist Tertium illud erit, quod unum pro multis accipi potest , & latissime patet. Quid viri,

certa quadam necessitudine , & Omnium rerum communitate

juncti inter se, meriti de literis sint , quantum aliis ipsi literatis

antecelluerint , non dico , quid & quantum mereri atque antecellere debuerint , verbo dico. Cum suppetant eis opes cunctae,& adjumenta, &praesidia, quae promovere studium literarum possint, quae autem deterrere soleant, ea sint ab istorum conditione statuque vitae remotissima ; abundent otio, laboribus assuescant, adiit congressus& copia eruditorum nulla impedimenta liberum, conjugum, cura rei familiaris &possessionum amplificandarum nulla, ambitione nullae, constans& perpetua fuga voluptatum ; nisi uni ex aliis Ordinibus hominum alicui docto res podeant religiosi ordinis docti decem, ut numero & multitudine vincant; nisi sint hi dimidio aliis plerisque doctiores, ut vincant copia, & varietate, & praestantia doctrinae: non ii sunt, mihi crede, viri optimi, qui esse debuerunt. Conservatio certe bibliothecarum , & quaedam perennitas, ut aliud nihil dicam, tota horum est: cum interim distrahi quotidie &dissipari bibliothecas privatorum, etiamque Optimatum, videamus, multo labore, grandique pretio collectas. Scis, Montauseri, scis ipse ; quantopere nostri in Gallia proceres testamento caveant tum heredib' ad perpetuitatem familiae & bonors, tum bibliothecis ad celebritatem nominis. Sed bibliothecis, dic arnabo, quid factum plerumque exiguo & brevi spatiot quid fit quotidie quid fiet 8 Non sunt imminutae aliquando rarissimis &pretiosissimis libri si non ab heredibus & dominis transierunt ad externost Stant per sese, & corpus ut antea, unum essiciunt i non discerptae dolo , vi, fuerunt 3 non discerpentur membratimi nec, ut fluvii minores, qui famae majoris in amnem influxerint, nomen amittent 7 nec duae bibliothecas complures supplebunt neque confusae cum illis nullae eruntῖ neq;

720쪽

693 ANTHOLOGI E EPIGRAM M. Lib. III c. XVIII.

commutabuntur librilioris, neque singillatim venibunte Quanquam hic ego, Montauseri, facile intelligo, nec tu pro tua singulari & eximia prudentia non perspicis, isto me sermone toto supersedere potuisse, carere potuisse lectorem. Sed, dum verissimum e sse confiteare , quod dixi ; digressionem sane puta hanc a proposito, aut etiam aberrationem. His tenus Francisus Uavasor libro de Epigrammate cap. ML Parisib s. ad Carolum Sancta maurum Ducem Montauserium.

H Editiones Autho Epigrammatum Graecorum

Graecae. Prima Jani La caris Rindaceni, litteris Graecis capitalibus quadratis, Florentiae I 497. q. cum Epistola praefatoria ad Petrum Medicem, quam in pol terioribus editionibus per typographorum avaritiam omissam esse dolet Colomesius ad Gyrat dum p. sis. In illa Epistola litterarum figuras quibus prisci Graeci uterentur capitales omnes fuisse probat fuse , eleganter cT erudite: quod judicium eii Leonis Allatii libro quo commentitias Antiquitates Hetruscas explodit pag. 6 i. sed male scribit editionem prodiisse A. i 84 2. Aldina A. I so . Venet. ex recensione Scipionis Carteromachi , cujus Epistola Graeca ad Aldum adjuncta legitur. Florentina A. 1319. 8. apud heredes Philippi Iuniae. q. Basileensis A. iso. 8. memoratur in Catalogo Bibl. locupletissimae Bigotianae II. p. 2 OZ. F. Aldina secunda, Venet. Is a I. 8. Haec editio ad Codicem Palatinum collata a Frid. Sylburgio, fuit apud doctissimum Grae vicina, ut ipse refert sua ad Callimachum praefatione. Palatinum Codicem in Vaticana Bib L hodie exfiare testatur illustris Eg. Spanhemius depraestantia & usu numismatum p. 3 Ι6. 6. Parisiensis ii 3 1. 8. apud Jodo cum Badium. Fuit in Bibliotheca exquisita P. Francii, itemque altera Viri Clar. M. Me ibomii. 7. Cum notis perquam eruditis Io. Brodaei Turonensis. Basi L i sqq. fol. 8. Cum nonnullis Egi grammatis recens inventis , rejectis ad calcem. Venet. apud Aldi liberos I y so. 8.9. H. Stephani editio elegans ac prioribus emendatior auctiorque plu

라틴어 텍스트