장음표시 사용
371쪽
cI. Γαμαοὶ sive conjugalia praecepta ad Pollianum & 'Eurydicen p. I 3 8. Lampr. num. II 3. & Sopater loco laudato p. 177. ΕΣθα αφῶν συμά ον sive convivium VII. sapientum p. 146. Lampr. num. IO8. Vertit &Gvit. Plantius Francos. I s 7 . . DanielisCla, senii commentarius prodiit Magdeb. I 6 9. q. 63. περι α μονίας silve de superstione,quod Athei sinus illo tolerabi
ρον. Sed videntur separanda esse verba etπος κουρον. Gallice vertit Tanaquillus Faber, & cum dissertatione de Romuli vita edidit Salmu .rii 1 666. m. Ex hoc libro Plutarchum in Athei simum propensiorem fuisse nescio an satis aeque colligit Petrus Molinaeus libro de Dei cognitione p. gr. seq. Sane Atheismum quemlibet '' in se superstitione quacunque meliorem esse, nemo sanus dixerit: neque hoc usquam facit Plutarchus, qui contrarium disertis verbis docet libro quod non suaviter possit vivi secundum Epicurum p. I IOI. &sio . Cum enim & superstitio & Athei simus ambae res sint pessimae &turpissimae, & superstionis praesertim lint quodammodo innumerabiles gradus, saltem non fert Plutarchus eos qui atheismum faciunt ' πλόγημα δεισs μονίας , ut loquitur libro de discrimine amici & adulatoris p. 66. Dantur enim genera quaedam superstionis tam flagitiosa, ut in DEUM aeque injuria sint quam Atheismus ipse, & gravius bellum etiam indicat honestati, virtuti & societati humanae, non quam Athei simus universe ex principiis sivis deducens consecutiones omnes, malitiamque suam exierens, sed quam Atheismus nonnullorum hominum in sola speculatione falsissima acquiescentium,& naturae bonitate non admittentium errorem hunc in actiones integru suas influere. Ita κακοχΠώαν χέρονα-άmHας pronunciavit Epiphanius T. a. p.13.& Arnobius lib. V. p.ISI. rectius multo, Deos non credere quam tales. adde lib. IV. p. I S. &innumera hu
' Hanc Eurydicen Plutarchi filiam fuisse suspicabaturJonsius, qua de sententia vide sis quae dixi sta pra f. I. nota C. Bodinus Colloqv. Heptaplomere MS libro V. Supe= stitio quMntacunque sit , quovis
372쪽
jus generis a Clariis. Baelio collesta fervido sententiae Plutarchi latius etiam acceptae martyre in Cogitationibus deCometis, earumque continuatione & in Voluminibus quaestionum provincialium. 64. , ποφθέγματα βασιλέων κω ρροατηγῶν ad Trajanum Imp. pag. 17 a.
Memorat & Sopater apud Phot. Cod.I6I. qui haec Apophthegmata βασιλέων - ερατηγῶν distinguit ab alio Plutarchi libro cui titutulus e G1ξων γα φ γματα. Praefixum Apophthegmatis anteloquium & opus ipsum κίβδηλιν esse putat Rualdus in vita c. 21. nec unquam Plutarchi nervos vel sanguinem nedum colorem deprehendi in illo,itaque videri vel smγύμνασμα filii Plutarchi vel ex variis pannis conlatum. H. Stephanus Is 68. ia.. edidit apΟ-phthegmata Graeca Regum & Ducum Philosophorum & aliorum quorundam ex Plutarcho & Laertio G r. L. Multa etiam ex Plutarcho versa in opere Apophthegmatum Erasmiano quod prodiit Basl. 1331. . postea saepe sub Manutii quoque & aliorum nomini-hus recusium. De Machiavello Menagius in Menagianis T. 2 p. 96.im Manu strit des tophthgmes des anciens de Plutarque elant tombeentretis malas de Machiavel , il en prii ce qui lui plut d ' avantage, ne crostant pas quune simple traduction lui fit assea d' honneur dans le monis, it entre-prit la vie de Castruccio Castra cani , O la it mit dans la bouehe deson heros lapius pari des bonnes choses que Plutarque rapporte des anciens.
63'. Apophthegmata Laconica ordine Alphabetico digesta p. zo 8.& Instituta Laconi cap. 236. Lacaenarum Ap Ophthegmata p. 2 O. A,ο- φθέγματα κιμ ΚΠτηδευματα Λακωνικά. Lampr. num. Igo. 66. Γυνα κῶν p. 242. s de virtutibus mulierum ad Cleam eruditam foeminam atque ut p. 243. ait Plutarchus, πολλοῖς βιςλίοις Lampr. num. I 24. αν άλλω πῶς δει ζην γυνήκα προς ο νάρα. Hujus magnam partem Polyaenus suo strategematum operi inseruit. Laudat & anonymus ἰ ἀm- scriptor cap. VIII. Gallice vertit Dionysius Sylvester Sauvage) Lugd. 1 F46. 8.437. ἴωκ κά sive Quaestiones Romanae p. 263. quibus rationem reddit Plutarchus de variis ritibus priscis apud Romanos olim receptis,χ-orsim editae & notis illustratae sunt a Boxhornio Lugd. B. 1637. 4. sed admodum juvene, unde postea hoc op8 vix pro suo agnovit,recusa tamen Box hornii editio in T. s. thesauri antiquitatum Romanorum Graeviani. Κεφάλαια ρωμαικἀ a Plutarcho in Camillo ήτί
373쪽
sCRIPTA MORALIA. Lib. IV. c. n.
in parallelis minoribus pag. 3 IJ. ως ω λυτίρω αίπων. Meminisse videtur & Arnobius lib. V. p. 168. nec wrteas DN sit inferre verbenas, scut suis scribit in causalibus Plutarchtu. Ita enim legunt nonnulli pro Putas quod habent Codices vetusti. Et sane Plutarchus pag. 268. rationem reddit cur matronae sacello bonae Deae myrtumnori inferrent. Sed potuit eadem tradere quoque Buras quidam quem non minus atque Callimachum , Dionysium Corinthium aliosque α hujusmodi scripsisse notavi lib.III. cap. I 9. p. 82.68. E νικά sive Quaestiones Graecae p. 29 I. In Lampriae catalogo post
Περμ-Eλληνικων-Pωμόκων sive Parallela Historiarum Gr.&Romanar. pag. 3os. Alius cujusdam Plutarchi multo recentioris esse ait q. Possius pag. q6. ad Melam, sed memorat etiam Lamprias num I 26. διηγγαρις Ελληνικἀς Pωμόκάς. Et Lmα sua laudat auctor p. 3Ι i. Quod Vero ex numerorum rationeVossius probare conatur Lampriae libello titulum A 8σσων esse intrusum, probaret aliquid si doceret numeros esse ab ipso Lampria
non a librario vel editore. Meminit etiam Stobaeus. o. Πευτης Pωμαίων sive de fortuna Romanorum p. 3 et 6. Lampr. n. is s. multum virtuti, sed fortunae etiam plurimum debere res Romanorum disputat.
7 I. Πευ της Αλεξανάλου τυχης η θετης λόγοι α, β , pag. 326. libri a. de Alexandri M. fortuna & virtute. Lampr. n. I 66. & I76. Cum verssione Guil. Budaei Arriano de expeditione Alex. subjecti sunt in editione Vulcaniana. Duabus hisce differtationibus in extremo ut videtur mutilis ostendit non fortuna sed virtute magnum fuisse Alexandrum. Dissertatio una vel plures a Plutarcho praemissa de eo quod fortuna Alexander magnus fuerit, perierunt. 72. Ποτερον Αθηνήοι πόλεμον η, σοῖίαν ροδοξόπροi sive de gloria Atheniensium p. 3 s. Lampr. num. I 86. Ur ἡ ἐνδοξ ι οὶ Αννήοι. Liber initio mutilus, quo rerum gestarum potius gloria quam scriptorum Athenienses efferuntur.
374쪽
73. Πε6 P. f UM ad Cleam ' eruditam taminam. Lampr. num. II 6.-ἶ κατ' Dιν ' Σαρμαν. Vertit etiam Suffridus Petri Lovan. is6 . g. Frigidas in hoc libro allegorias reprehendit Samuel Pari erus de Deo p. a 2. Ad hunc librum illustrandum operae pretium est conferre Laurentii Pignorii mensam lita cam, Marshami canonem Chronicum & Oedipum AEgyptiacum Athanasii Kircheri etsi in hoc plurima sunt obelo digna uti pluribus ostendere voluit Iacobus Vindetus vir doctiss. in notis ad hunc librum sed quae Iucem publicam non adspexerunt. '. Πευ ζ Ei '' ζ , Δελφοῖς. pag. 38 . Lampr. num. I sive de Bapud Delphos, ad amicum Serapionem, eundem ni fallor quem poetam Atheniensem memorat Plutarchus libro proximo p. 396. assirmatque poemata scribere άἰς φ ἀγμα qiMάφως .
Stoicus fuit ut colligas e p. ψoO. Vertit librum quoque Arnoldus Ferronus Lugd. II J7. 8. s. ἔμμεκα ἀν ἀω ΠυAαν. p. 394. Lampr. num. II 4. sive de vilitate & vitiositate versuum in plerisque oraculis & quare oracula Pythia non amplius reddat carmine. Dialogus quo Philinus Basilo est narrat colloquium Theonis cum Boetho Geometra ab Epicuri partibus stante, Zoo, Diogeniano, Serapione pO ta , & interpretibus oraculorum habitum. Neque antiquioribus aetatibus omnia oracula versibus ' ' edita, neque suo tempore plane desiisse Pythiam oracula reddere versibus, diserte Plutarchus testatur pag. 4o s. dici 9 κ μ νυν μέ ων εκπέχουσῖν, Ceterum negat Plutarchus Deum ipsum esse versuum auctorem sed Pythiam ejusq; interpretes. Deum tantum visa suggerere &animum ad futura videnda illustrare. καὶ ὐε κάφειν εώ , μηλέγειν τοῦς χρησμοῦς. ιάν οφφ ζ Θεοῦ τἀ κάμμα νομ οντες ε , A επι λώπιπέ κα Μικας α των ζα λικων. Etenim si scribenda fuissent,
non enuncianda oracula, non puto nos litteras Deo imputaturos fuisse , ac reprehensuros quod elegantia regias non aequarent p. 097. adde p ψος. Ter-
mille annos viguisse Delphicum illud orachium scribit Plutarchus p. 4Og. 6.
375쪽
Πε, των μλελοιποτων χρηFηυων sive de Oraculorum defectu p. o 8. Dialogus inter Demetrium Grammaticum, Cleombrotum Lacedaemonium, Ammonium, Plutarchum, Heracleonem Megarenissem, Didymum Cynicum & Philippum, dicatus Terentio Prisco.Lampr. n. 87. Prodiit Adriano Turnebo interprete Paris i s 6.4.& cum prooemio Ioach. Camerarii & notis editus est Lipsiae Is 6.8.ay6s. 8. Non omnia tum oracula defeci ise , ex ipso Plutarcho &superiore ejus libro perspicuum est , & variis testimoniis ostendit V. C. Antonius Uan Dalen libro de Oraculis. Sed sensim jam illa propagato per orbem Evangelio CHRISTI dilabebantur, accessabant, licet haec Plutarchum ' ratio penitus fugit. 77. Ora Mακον η γρετη sive Virtutem doceri posse p. 3 9. Lampr.nurn.I7O.- - ετης vel A Mακ ν η γρετη. Vertit & H. Stephantas: spuriis accenset Rualdus c. 2 O. vitae Plutarchi. Praeter rem ni fallor. Virtutem doceri non posse, disputaverat Plato in Menone. 78. ΠεD Gς sive de virtute Morali quod in affectuum rationabili moderatione non exstirpatione consistat. p. 44O. Lampr. n. 7O. exstat & cum explicationibus Ioach. Camerarii Lips 8. vertit praeterea Guil. Plantius Francos. IF q. q. 79. sive de ira cohibenda Fundano '' inscriptus liber p. 4, 2. quem pulcherrimum vocat Gellius lib. I. capite 26. Apud Lampriam num. 92. liber-ὀργῆς memoratur. Similiter apud Photium Cod. 16 I. e Sopatri eclogis. Vertit & Erasmus T. 8. Opp. go. Πεσὰ ευΘυM M sive de animi tranquillitate ad Paccium quem improbitas ministrorum suorum perturbaverat.p. 464. Lampr. n.9 . vertit Guil. . Budaeus. 8 I. Πε, φιλαδελφίας sive de fraterno amore ad Nigrinum & Quintum fratres qui mutuo se invicem amore prosequebantur. pag. 478. Lampr. num. 07. Vertit & Guil Plantius Francos ly 74. q. &Tho
82. Πευτῆς ἰς τα Ιωνα φιλο ρ ηας sive de amore prolis a natura ipsa brutis animantibus longe vero magis homini commendata . pag. 493. Vertit & Gilbertus Longolius.
' Conser Jo. Light oti opera nostuma p. 1 s 8. Hic fortassis Minicius Fundanus Pro COS. Aliae sub Hadria2o de quo Marqv. Gladius ad Vet. Inscrip t. Gruteri P. MXIV. G.
376쪽
3j si S - πόπρον - της ψυχης - τα ἶ σωματος πίθη χήρμα, quod animi quam corporis longe pejores sint m Orbi. p. FOO. Lampr. n. I96. Vertit&Erasmus Basil. Isao. q.&T. 8. Opp. item Io. Minoidus Lond.16 I9. o. male a Rualdo p. 3. c. I9. vitae Plutarchi num. I 23. resertur inter ea quae Lamprias memorat Plutarchi deperdita .ge πεω ἀλαλεκρας sive de garrulitate p., O L. Lam . num 'I. Sopa ter apud Phot. cod. I 6 r. Vertit &Thomas Naogeorgus. Praeterea Ludovicus Russandus Lugd. i ii . 8. testatus hunc librum adeo probatum viro eximio Francisco Hospitalio , ut penitus ediscendum & nunquam de manibus deponendum judicaret. Ex ver
sione & cum scholiis Ioannis Casielii viri doctissimi lucem vidit
Rostoch. 182. --I6. Πε σπλυκαγμοπ ς de cujus vocabuli significatione vide Gellium XL 16. ubi hujus libri meminit. Meminit etiam Lamprias n. 96. Graece separatim bis edidit Io. Caselius Rostoch. Is 88. 4. &Helmst. Isso. 8. & e latina versione sua cum notis, ibid. 119 .l In Graecolat. editione Plutarchi legitur cum Xylandri versione p. 1 1 s. Transtulit quoq, Erasmus Basil .is 2 O. 4. &TCmo VIII. Opp. Memorat praeterea Lamprias num. r46. librum Plutarchi o mo&εργίας, quod est genus curiositatis ineptae atque inutilis, uti
λυπραγμοσυνη exitiosae ac molestae.s . ψιλο-ουτίας sive de di vitiarum cupiditate p. I et s. Lampr. no199. Venitetiam Erasti' BasiLIJ Α- &Tor VIIL Opp. Sopatro apud Photium Cod. 16 i. memoratur liber Plutarchi eb. 8. πο δυσωπiως Lampr. num .9S. & Sopater apud Photrum Cod.s 6 r. ubi inscribitur a R' δυσω - λόγου. de immoderata 'si vitiosa verecundia qua vel ab utilibus aut honestis impediri, aut ad noxias &honestas actiones compelli nos temere patimur. p. s28. Exstat hic liber lectu dis nissimus latine versus etiam a Io. Caesario Consentino & ab Erasmo T. 8. Opp. 39. ΦΘόνου μίσους. de odio & invidia & utriusque differentia p., 36. Vertit&H. Stephanus. 'O. αωτιν εχ νῶν ανεπιφθονως sive ad Herculanum liber , qua quis ratione se i psium citra ' invidiam laudare p O ili t. pag. I J9. Lamprias. n. 8 overtit&Thomas Naogeor so
Cicero de haruspi eum responsis: Potest quifruam usi in rebus magnis enm invidia vex- satus, satis graviter contra inimici contumeliam sine sua laude νesondere
377쪽
sCRIPTA MORALIA. Lib. IV. c. XL. 3sI
oi. πεοὶ τῶν - ζ Θρίου βροδεως τιμωρουμώνων - Sopater apud Phol. Cod. 16 I. Lamprias num. 9o. De sera Niminis vindicta Dialogus Cynio inscriptus & initio musilus in quo colloquuntur Patrocles,4 imon, Olympia nus& Plutarchus pag. 1 8. Initio proi JEκουρ γ malim legere o Ceterum in hoc dialogo sive libro si pro Diis Deum rescribas plurima invenies digna quae a
Christiano dicantur, ut ait Grotius pag. I 28. de satisfactione CHRISTI adversus Socinum. Vertit & Bilibaldus Pirchei merus. De eodem argumento conferes ubi lubebit Casparis Barthii Adversaria p. 29O6. seq. & Acacii Enenkelii Seianum.' a. πεώ εἰμα μενG sive de fato liber sextrema parte mutilus) ad Pisonem quem *iλτατ vocat p. s 68. Disserit autem de fato ex mente Platonis , non quatenus όσ α sed quatenus ἐνέργεια est & res non particulatim sed instar legis dirigit & sub certis conditionibus definit ita ut contingentibus & libero arbitrio locum relinquat & casui fortunaeque tota vero Divinae subsit providentiae. Eversione Hugonis Grotii hic liber exstat in Philosophorum sententiis de fato quas magnus hic vir congessit. Libros et . hujus argumenti memorat LampriaS. num, , 6.93. πεοὶ ζ' Σωκες τους ὁ μονiου ' dialogus de genio Socratis pag. syy.s8O. seq. Lampr. num. 67. Vertit praeter Xylandrum Thomas
94. περi *υ ς de exsilio aequa mente tolerando ad amicum qui Sardibus patria sua exsulabat. pag. j99. Lampr. n.99. Vertit&Angelus Barbatus. Υy , 9 i.
αἴνιγ vocant itidem alii , ut Ariffides T. 3. pag. 36. Apule jus O um Platone ipso
praeela Tite. AtqUe rit vel e Polluce notum est , θοι μονες Graecis scriptoribus stini Spiritus etiam boni, & Platoni summHS DEUS μεγις Δ μων. Bonum angelum fuisse illum Socratis genium, praeter Plutarchum, Proclum, aliosque vetereS UIX dubitarunt e Christianis Ficinus,Campanella, Augustinus Steuchus L in Hist Philo- phica Anglice edita Tho. Stant eius quibus suffragatus nuper est amicus nc ster Godfridus Olearius m pererudita diatriba de hoc argumento edita L. iptiae IIoz. Fateor tamen verisimillimam mihi videri eoriam sententiam quibus mens provida
gloriati sunt Constantius Irii p. apud Ammian. XXI. I 4. ac recenti Ore aetate Cardanus, Campanella, Niphus Postellus, Hermolaus Barbarusdo. Picus, Ascolus Bod inique quidam amicns.leste H. Moro in antidoto adversus Atheismum,& Bodanus ipse ut traditum Francisco Pithoeo in Pithoeanis.
378쪽
duos unum natu maximum & alterum Chaeronem amiserat altero postquam nata fui 1se t anno. p. 6O8. Lampr. num. II O. Vertit &latine Robertus Britannus. Gallice Stephanus Boetius Parisapud Fed. Morellum Is r. 8. cum Xenophontis Oeconomico.9ς, Συμποσιακων. βληματωγ sive convivalium quaestionum libri IX. ad Somum Senecionem civem suum Chaeronensem. p.6Ia. Lampr. num. I 83. λι προς λημάτων. Octo libros memorat Sopater apud
Phot. Cod Iis i .sed octo prioribus qui singuli decades singulas quaestionum continent vide pag. 697.&736.9 nonum denique librum subjunxit Plutarch8 quindecim quae itiones & sermones Athenis in Mus eis habitos complexum. Allegat hos libros Gellius. Macrobius quoque pleraque ex his in librum septimum retulit suorum Saturnalium. De cades quinque problematum Plutarchi ex Hadriani Junii versione cum ejus scholiis lucem Riderunt Lugd. in g, & in H. Stephani editione latina Plutarchi.
At ex an der si picureus. Alexio, Plutarchi Socer. p. 7OI. D. Ammonius α γ Athenis.
Antipater. Apollonides o τακτῖκος. p. 6SO F.
Apollophanes Grammaticus pag. 58ε. E. Aristam eius Nicaenus. p. 6s6. A. Aristo Αοὶ ω ' de A s scriptum inveni a. Ari istod e m us Cyprius. Athryilatus Thasius, Medicus. p.
Autobul is Plutarchi F. cujus nuptide nasmorantur, p. 666. D. Boethus Epicureus. p. 6 3 C. Caesernius, Flori 'κμβρός. 7 CZ, E. Cajus Flori αμβρὸς. 682. F. Callistratus Amphictyonum , μελητης in Pythiis 7o . C. filius Leonis 7oi. B. Sophista 667. D. Caphisius Theonis F. Chaeremonianus Trallianus. pag.
Cleomenes Medicus. p. 69 . F. Crates Thessalus. p. 6 3 9. B. Crato Plutarchi 'μβρός. p. 62O.λDiogenianus Pergamenu S. Dionysius Melitensis p. 7 q. F. Dorotheus Rhetor. p. 66i. A. Empedocles p. 728, D.
379쪽
Eratoαρμονικός. p. 64s D. 7 6. 743. Eustrophus Atheniensis. Euthydemus Plutarchi -ι ἐρούς. p.7OO. F. Suniensis. 6s7. F. Favorinus Philosophus.
Firmus Plutarchi 'μύρός. pag. 636. A. Florus cMέκιος Φλῶρ' p. 62o. C.
626. E.) antiquitatis amans. ΟΣ. D. Glaucias Rhetor p. 628. B. Hermeias Geometra. Herodes Rhetor. Hunc innuere videtur etiam pag. 676 Cubi introducitur ητόρων οὐλι
Hylas Grammaticus p. 7 Q. E. Lamprias Plutarchi avus p. 67 8. E. 684. A. Lamprias Plutarchi frater. Lucanius Pontifex Corinthi. Lucius Pythagoricus Flori F. pag. 7O a. f. 7O . B. Tyrrhenus, Moderati discipulus p. 727. B.
Marcion. Marcus Grammaticus. Maximus Rhetor. Menephyllus Peripateticus. Meniscus Paedotriba. Milo Plutarchi amicus. p. 628. B. Moeragenes Atheniensis. 67I. C. Moschio Medicus p. 6 s8. A. Nestor.
Nicias Nicopolita Medicus pag. 698. A. Nicostratus p.7Iq. A. D. 7X s, B. Nicrus Niκρ an pro Niκόρροατο)Chaeroneus p. 692. B. Olympicus p. 6 Fq. B.
Petraeus in Pythiis ἀγωνοθέτης. Philinu S. Philippus p.7II. C. p.7I 2D. Philo Medicus.*ιλο πιππο- βασιλῆς mensae 9 p. 6 1 8. A. Plutarchus. Plutarchi Pater p. 6s s. F. minime praeceps in loquendo pag.
Polycharmus. Polycrate S. Praxiteles O ιη Πίς. Protogenes Grammaticus.
Satyrus p. 6y 8. A. Serapion Epinicia celebrans. pag.
628. A. Soclarus p. 6 O. Sospis Rhetor. Somus Senecio.
Sylla Carthaginiensis: Σύλας pag.
63 o. A. Συλας ο fm sim pag. 636. A. Symmachus. Themistocles Stoicus. p. 626 E. Theo Grammaticus pag. 626. E. 72 8. f. ο ετ ρ . p. 62 O. A.
Theonis filii. Thrasybulus. Thrasyllus Ammonii F. Timo
380쪽
Timo frater Plutarchi p. 6 I S. D. Zopyrio Grammaticus. Trypho Medicus p. 6 6. A. 633. C. Zopyrus Epicureus, Medicus. pag. Tyndares Lacedaemonius. 6F3. C. Xenocles Plutarchi frater p. 6si. A. 97. Εοωπικός Amatorius dialogus de honesto amore conjugali praeserendo turpibus paederastarum libidinibus. p. 7 8. Lampr. n. IOS. vertit & Arnoldus Ferronus Lugd. I s s 7. 8. In hoc libro verecundiam per alia scripta tam diligenter a Plutarcho servatam desiderat Rualdus in ejus vita cap. XXVIII. 98. 'Eρωπική -ssive quinque amatoriae narrationes p. 7 i. quae latine etiam versae exstant ab Angelo Politiano T. a. Opp. Lampr. n. 2 IO. αλη τίς ἐξωντας, qui posterior titulus praesenti libro minus congruit. Mυ9κἀ διηγημα vocat Julianus Orat. VIL
cum Principibus viris Philosopho sit differendum s Principi cum Philosopho frequentissime colloquendum esse pag. 776. Vertit
etiam Erasmus Veneta IJ I 8. 8. Basil. 13 2O. 4. &T. 8. Opp. Rualdo capite a o. vitae Plutarchi inter dubia vel spuria scripta refertur. IOO. προς--ἀχ δευτον sive de Principe indocto si ve de doctrina Principum pag. 779. Vertit etiam Erasmus ibid. seorsim prodiit Argenti IS98. 8. O I. Eι ζεσουάρω πιλιτευτέον num seni & quomodo gerenda sit Resp. ad Euphanem amicum aetate jam profectum & muneribus publicis fungentem p. 78 3. Lampr. n. 7 . Ic2. sive praecepta regendae Re i publicae ad Menemachum virum nobilem. p.798. Sopater apud phot cod. 16 I. &Lampr. n. Ioa. Valde laudantur a Naudato in Bibliograph. Politi Meminit Plutarchus ipse in limine scripti de usu capiendo ex inimicis. Vertit praeter Guil. Xylandrum Nicolaus Saguntinus, cujus versio occurrit in edit. latina H. Stephani. O3- ερι μοναρχιας - Δημοκροτας ηιμ ολ , brevis disputatio. p. 8 26.3O . ατε ὐ ζ μη δῶν δαιν sive de vitando aere alieno. p. 8 27 .Lamprin. 2O3. Gallice vertit Antonius is Moulin Lugd. IJΑ6. 8.