장음표시 사용
601쪽
1ATRICA. Lib. IV. mp. XXXVI. y8 rcum, live Lexicon Graecum ex Vocabulis aphorismorum Hippocratis concinnatum , spisso Volumine in *. Giesis Ios6. Sc Ulmae I 66 I. . . IX. 6νγασίας τ--Galeno in glossis v.
Tib*byci fontassis tribuenda est historia plantarum ordine Alphabetico & Alphabetum Empiricum, quae utraque ad calcem D lolcorIdis Anagarbei cum versione & scholiis edidit Ianus Antonius Saracenus. In Pauli a inetae libro VII. Cap. 3. Virtutes medicamentorum& aph d tetrabibl. I. lib. I. simplicia pharmaca ex plantis, literarum ordine referuntur. Literarum quoque ordine decurrit, a que adeo Lexici parvi instar est, de quo dictum libro quinto, Simeonii Sethi Syntagma de alimentorum facultate. Paxami quidem Oψαραβικα, κονα ινιον, Suidae memorata , diu est quod interciderunt. Omitto glossas Nicotai My repsi, qui seculo decimo tertio scripsit, &Nicomedis Iairosophistae Lexicon aliaque Lexica & glossaria Medica ac Bolanica incertorum auctorum in variis obvia Bibliothecis,&Labbeo, Cangio, Lambecio memorata atque inspecta. Quod vero in indice a torum, quos allegat ad Solinum Salmassius, memoratur Osiridis L
xicon Chemicum, error est, nam Salmassius eX Anonymi parvo Le-XΙco I υτο ποιι ς καm quod MS. est etiam 1n Bibliotheca Viri dobonensi, ut testatur Lambecius lib. VI. pag. ISO. profert tantum haec Verba : εὐι , quibus denotatur , plumbum & sulphur Chemicae artis scriptoribus quandoque venire Ossiridis nomine. Idem Lexicon Chemicum , quod propemodum integrum locis suis insertum video glossario graeco Caia Sit, servo & ipse manuscriptum una cum scriptoribus Chemicis Graecis, quorum APo graphum benevole mecum communicavit illustris vir Paulus Vindin-xius. De illis fustius differendi locus infra libro sexto dabitur , nunctantum verbo monere juvat in Matthaei quoque Silvantici Mantuani Lexico sive pandectis, qui circa A. C. i 297. scripsit, ut Fpse testatur
vocabulo bruci, praeter latinas, Arabicas aliasque exoricas, multae etiam Graecae voces iatricae, sed fere semper inemendatissime scriptae Iatinis literis, Alphabetico ordine referri & e xplicari. Harpocratio'nis Alexandrini Lexicon ineditum cφυσικων-allegat Iden a
Salmasius legunturque Harpocrationis illius nonnulla iv Kyranidibus, de quibus dixi Lib. 1. CZP. y
602쪽
νs i LEXICA PHILOSOPHICA Lib. IV. Cap. XXXVI.
X. A Medicis deveniendum ad Philissophos , qui cum L ipsi vocabula sibi peculiaria habeant, ac pro diversis disiciplinis & sectis duversa , non defuerunt qui & illa singularibus Lexicis interpretarentur. Lagrtius de Platone lib. 3. c. 63. ποικιλςις,
cum apprime huc faciunt quae annotat Menagius. Scripserat junior Lexicon breve ad Gentianum ordine Alphabetico τῶν Πλάτωνι λεξεων, memoratum Photio in Bibl. Cod CLI. Laudat
ad Melantum, itidem ordine litterarum compositam & longe praestantiorem utilioremque opusculo Timaei. Tum ejusdem Boethi sQ
quoque Argivus Platonicus Philosophus, Caesaris convictor, praeter gmplissimos in Platonem commentarios , verborum Platoniacorum libros duos conscripsit: Auctor Suidas. Clearchus Solensis,
davit teste Athenaeo: Dionysius Halicarnasseus Musicus eodem Suida teste scripsit libros quinque etsi τ εν τῆ Πλατων ' Σπολιτ α μου τικὼς ὐρη κενων. Theodori Solensis librum de Mathematice dictis in Plata tone citat Plutarchus libello de animae procreatione & libello de oraculorum defectu. Philippus Mendaeus omnia loca Mathematica quae in operibus Platonis praeceptoris sui observaverat, singularia excerpsit& exposuit.Theon Smyrnaeus etiam peculiari opere tractavit quaeMathematica ad lectionem Platonis utilia sint,verum & hoc & quae jam e Menagio commemoravi alia quaedam Lexicis anumerare nolim, uti nec Metrophanis Sophistae et τ χαγκτέρων Πλατων',qui libera Suida laudatus Rhetorici argumenti fuit potius quam Grammatici: nec quae Galenus scripserat de iis quae in Timaeo Platonis dicta siunt aut quae Plutarchus de variis Platonis locis commentatus fuit. At similiter lexicon vocum Aristotelicarum a doctissim' viro Petro Petito exspectare jussit Menagius, quod Nicasio licet etiam inermoratur in Epistola de Petiti vita & scriptis, tamen nondum vidit lucem. Est interim in manibus Lexicon eruditi viride digni vita longiore D. Martini Fogelii posthumum Philosophum , quo vocabulorum homonymorum praecipue ex Aristotele significationes diligenter explicantur. Hamb. I 689. in . Omitto latine edisitam Joh. Baptistae Bernar ni Pa--
603쪽
Et RHETOR1CA. Lib. IV. Cap. XXXVL 1gy
tricii Veneti seminarium sive Lexicon triplex atque indices in Philosophiam Platonicam Peripateticam, Stoicam Venet. I 182. fol. atque inde Lugduni, GeneVae &c. Phile nis Grammatici LeXico τεχνου-
ωικῆ MS. ex Bibliotheca Coibertina usus est Cangius. XL Rhetorica LeXica non modo ad intelligendos Oratores sed& ad ornatum dictionis Graecae & copiam comparandam faciunt cujusmodi fur nichi-σοψιςiη- de suibus dixi supra c. 3philonis I cxicon Rhetoricum ex Etymologico Magno in α laudant viri docti, nisi ibi legendum 1ουτως ἀς τὸ ρητὸν pro ρηττοκον. δε-
simi Gagaei Lexicon P etsi, cis Suidae memoratur, nec minus Julii se sim
Sophistae-ονομάτων ex Demosthene, Thucydide, Isaeo, Isocrate& Thrasymacho & aliis Rhetoribus. Eudemi Rhetoris Lexicon Rhetoricum ab eodem Suida diligenter tritum extat adhuc MS. in variis Bibliothecis, ut Vindobonefisi, Parisiensi , Medicea , laudaturque a Io. Pricaeo notis ad Novi Testamenti libros ut in I. Timoth. III,3.&c. a Cangio in glossario Graeco aliisque: Pausaniae LeXicon allegat ad Homeri. Eustathius, cui e Photio Cod. Iso. addere licet Juliani illius, ut suspicor, cui Phrynichus librum quartum suae
σκευοῦ ς inscripsit) Αεξικον τ τῆς δεκα ρητηρ -ςοιχε ον,quod non dubitat praeferre Lexicis Rhetoricis Diodori & PLiosi, isti Tyrii.
Diodori illius puta , quem Suidas Valerii Pollionis Alexandrini fi
psisse tradit in Πωλίων. Ait etiam Photius, se evolvisse, quibus nulla aue forum nomina praefixa suere , Lexicon καΘαρας sive puri ac simplicis sermonis, alterum σεμνῆς ἰδίας sive styli gravis, & tertium denique , λυου πολιπῆκου, sive dictionis civilis, quali Rhetores Attici uti consueuerunt, Cod. I 6. seq- NIL His ut videtur pridem deperditis, certe in lucem publicam non protractis,exstat & omnium in manibuS versatur Valeriι HARPOCRATIONIS cisii των λεξεων βιCλίον, sive Lexicola, Rhetoribus potissium Atticis intelligendis destinatum , unde in quibusdam editionibus λεξικον των δέκα ρέορων inscribitur. Sed ab auctore nullum alium titulum, quam λεύς , praefixum contendit Iohannes Meursius VI. a Attic. Lecti cujus sententiae etiam in sua editione sis fragatus est clarissimus vir lacobus Cronovius , nam & Suidas diserte vocat λεξεις των δεκα ρη ρων, Verba enim , quae ibi sequuntur , ανΘηρωμ συναγωγαs , aliud opu& floridorum indicant , fallunturque qui illa al
604쪽
ues HARPOCRATIONIS LEUCON Udi IV. Cap. XXXVI
Lexicon nostrum referunt cum Iohanne Schefero , libro de stylo latino , pag. ISI. Harpocrationis LeXicon primus graece edidit Venet. Iio 3. fol. una cum Ulpiani Rhetoris commentariis in Demosthenem. Deinde minus emendate iterum ibidem Isa7. fol. Nam quae ex eadem ossicina Anno Ii3 . I una cum Isocrate excusa sunt,
non integrum Harpocrationem exhibent, sed tantummodo lκλργηνία πῆ των πταρ iσοκροτη λεξεων, quam Videre est
in aliis etiam Isocratis editionibus, ut Basileensi, 8. &ci Stephani Anno Ii93. fol. Ab eo tempore Harpocrationem recensere atque edere Voluit God redus Iungermannus , ut ex ejus ad WolfLgangum Seberum literis didici, tum Iohannes Meursius , quem Maus- secus scriptis ad eum literis ab hoc consilio revocavit. Literae illae in praefatione editionis Gronovianae Obviae sunt, sed vidi etiam Maus laci epistolas ad Andream Scholium, quibus eum etiam atque etiam precatur, ut Meursium quovis modo ab illo conatu dimoveat, quod tamen Scholius neutiquam fecit , sed quemadmodum ad maturandum opus initio, ita deinde post Maussaci Harpocrationem jam vulgatum , ad novam editionem primum co) hinc ad animadversiones suas separatim edendas semel iterumque ipsum hortatus est. Meursio tamen satis fuit deinde in Atticarum lectionum libris VI. Anno 1617. editis, aliisque suis scriptis hinc inde loca quae lann Harpocrationis tangere obiter , ex cujus epistola Valerio Flacco Lampe, si Alardi praemissa video etiam Alardo in mentem venisse de Harpocratione recensendo , cujus notas posthumas praefat. Graecia in nuce
promissas nescio an valde dignas luce apud filium hactenus delituisse scribit Johannes Mollerus V. C. in Homonymoscopia, p. 3o8. Thomas quoque de Pinedo ad Stephanum ByZantinum testatur, se in Harpocratione illustrando operam posuisse. pridem ante hos Interirinus 8lburgius Anno 13 94. post absolutam Etymologici Magni editionem scripsit ad Theodorum Canterum in epistolis clarorum virorum a
Gabbema editis)p. 7io. Seorsim deinde siuccessurum tomum alterum in quo Iibri de dialectis , Attici Lexicographi, Harpocration , si Deus institutum
'osperaverit. Sed alter ille tomus nunquamprodiit. Hinni vero
ob Andreas scholius ad Iohannem Mevisium 27 August. 16Is. tibi de
beo de Harpocrat one , in quo si iliam operam ponis piam potes poloceras, vent/ nostro gaulo pseratari Gendes , se non minus in Atti s decem Grac/a Oratoribus, quam in Mixobarbaras atatis media fuisse versarum.
605쪽
Lib. IV. Cap. XXXVI. s8s Iacobi Mis saci sp) Morelliano codice usi, & Vaticano, atque Aldinaeditione, cui varias lectiones o Vaticano codice Piclioeus adsicripserat, praeclaram Harpocrationis editionem constat lucem vidisse Parisiis, Anno I 6Iq. g. in qua negari nequit, multa loca emendata feliciter q)illust rata eruditissime. Addita etiam quam accuratissimam Meursius vocat VL a. Attica Lect. Dissertatio, in qua de arte Critica, Lexicis vete rum varii generis & de Harpocrationibus diversis docte disputat. Anno post, A I sis. 8.4 olois una cum Plutarcho de fluviis edidit Maupsacus appendicem ad notas suas in Harpocrationem , inscripsitque Salmatio, paucis constantem paginis, a ad 37s. Latinam ver silonem quare noluerit adjungere, declarat his verbis, quae Blancardus quidem in sua editione omisit: Hersionem adhibere noluimns, ne sana mente aeditis literarum ut decet scientibus ludibrio inmusMcontem tui , ad instar quorundam e trivio interpretum , qui Pollucem s Suidamas os id genus autores interpretandos susceperant. Forte no1a minus dim-
cultas rei in causa est , quae homines sanos absterret, ut non libenter suscipiant, quod luculenter satis atque ex voto emcere se vident vix posse : nam bonam & perspicuam Verssionem Suidae, v. g. ac Pollucis tum etiam Harpocrationis vel contemnendam esse vel inutilem nemo sanus dixerit. Sed facilia transferre, in dissicilibus haerere vel ex fulgore dare fumum , aut in plerisque omnibus .cespitare, hoc est, quod viri maximi merito in ejusmodi libris contemnendum esse duxerunt, praecipue cogitantes de Graecae linguae reconditis opibus agi, quas latina lingua omnes nec novit, nec exprimere pro dignitate valet. Traditur a Nicolao Antonio , Harpocrationem vertisse latine Vincentius Marinerus Valentinus, praefectus cum viveret Bibliothecae Regiae Escurialensis , flammis nondum consumtae: sed illa ipssius interpretatio non magis lucem adspexit, quam tot aliae quibus Eustathianos in Homerum & Dionysium commentarios,aliosq; Scholiastas Graecorum poetarum latine de Graecis reddiderat. Nico laus itaque Blancardus primus fuit, qui Harpocrationem cum versione sua latina evulgavit Lugd. Batav. I 683. 4. editiqnemque hanc suam ornatissimam reddidit non modo utilissimis indicibus , sed ¬is Maussaci in qualibet statim pagina suo loco substratis, & ex To-
p) obiit Mausiacus Parisiis, Anno I6So. & cum Graece doctissimus suisset, ex morbo ita perdiderat illius linguae usum atque memoliam , ut nec laeIas qui dem illius nosset aut legere posset.
q) Couser colomesii Bibliothecam selactam , num. IO.
606쪽
ssc HARI OCRATIONIS Lib. IV. Cap. XXXVI
lofana appendice emendatis auctisque , tum subjunctis ad voluminis ealcem cruditissimis, postumis licet animadversionibus summi viri, Henrici Volesii, quibus & Harpocrationem & Maus saci notas dissertationemque ejus Criticam , qua emendat qua illustrat. Hae Valesiit notae ex Bibliotheca Guillelmi Protasteata Antecessoris Aurelianeri-
sis prodierant anno ante separatim, curante V. C. Iacobo Grouovio Lugd. Batav. 1682. q. Novam quoque Graecam omissa versione) eamque emendatissimam Harpocrationis editionem eidem doctiss1mo viro
debemus, qui usus est variis lectionibus, quas frater ejus ex Florentino codice excerpserat, tum recenti codice, quem in notis pag. 68.elegantem & fidum appellat, testaturque inlcripta habuisse recentiore manu haec verba η βίγ' Αρριοὶ κ-ε ρο φλύια ζ Adhibuit praeterea editionem Aldinam Anni Is 27. notatam manu
Xylandri, Fabri, Sylburgii, Marquardi Freheri, Danielis Heliasii,
& Iani Rutgersii , quam a Guillelmo GCesio V. C. praedicat se nactum esse: denique aliud ejusdem editionis exemplum, quod Hein- si fuit, & qui haec verba adscripsit: Praeter ea , hic praestiti, ipse
e libro idusris Maligeri multa suppleνi, cui Reverendus nheodorus Beza e codice in Italia MS. quaedam a se descripta min rarat. Prodiit haec Gro-
novit editio Lugd Bat. 1696. 4. quam dicavit illustri viro , cognatosito magno de medderkopF, & in fine adjunxit Henrici Stephani diatribam de nonnullis vocabulis & loquendi generibus ab
Harpocratione & Suida apud Isbcratem observatis , petitam ex editione Isocratis, quam a Stephano curatam dixi, Anno 1s93. fol. In praefatione & notis bonus Blancardus, quem passim Friticum interpretem appellat, misere accipitur, & veluti capital admisisset, laceratur mirum in modum, quod fecit quae potuit, & conatus est sine cujusquam injuria bene mereri de bo no publico, quod aliquando non melioris lectionis in mentem ipsi venit MSS codicibus destituto, quod in versione nonnunquam dormitavit, quod ordinem vocum libri faciIius r evolvendi causa immutavit, quod virorum doctorum ob
se it Verissimum farie est , quod observat vir doctus, Harpocrationem uti Eroiian uim
quoque & alios veteres) non accurate observasse in Vocibus ordinem literarum, quae primam cujusque vocabuli literam insequuntur : cum vero Lexica ad hoc scripta sint, ut promte respondeant consilientibus , nescio , an VaIde reprehendendi sitit ii , qui monitis de suo consilio lectolibus commodiorem illa rediolant in ordinem , atque ita Veterum scriptorum desectus emendant, quos ipsos qui ita admirantur , ut nou possint ferre meliora, quia Iecentia sint ,
grum per huc est alias editioncs adiis.
607쪽
servationibus jam exstantibus, Harpocrationem vertere in latinum ausius sit, interpretationisque gloriam sibi arrogaverit, atque id genus alia infandae, ut ille quident fari amat, insimae crimina , ex quHbus patere vult scilicet, non Graeca, non Harpocrationem non ab eo intesiD. i. nec Harpocrationem ab eo editum in. Qualia legenti mihi succurrit illus. Ambrosii Apologia pro Davide T i. pag. 7O9. Saepe in IVae canis majus peccatum ju uti est , quam peccatum Vs sine q*st Juerit IM XIII. Cum Harpocrationes plures fuerint etiam Rhetores, &Suidas Lexicon in decem Oratores tribuat Valerio Harpocratiour,1,lic tori Alexandrino, quo tempore ille vixerit, non plane eXtra controve sitam possitum esse videtur. Nam Harpocratio , qui inter praecepitres Veri Imperatoris a Capitolino refertur, Grammaticus fuit , &quanquam a Grammatici hominis instituto neutiquam alienum e Lexica contexere , tamen non video, cur Suidae testimonium sit reiiciendum , qui Rhetori Alexandrino Lexicon quod habemus Rhetoricum diserte tribuit. Atque Alexandrinum sie auctor ip i
. λοῦ ν 3 Harpocration isse s Poeta ianus , szitat praestantior etiam , idoneumre reterVm sirgo ra
mo unquam deprehenderit alia sentientem cae aliabecius , qui eam Libanii epistolam Graece edidit Lib. VI. de Bibl. Vindob. p. a s. dubitat hunc ipsum esse Harpocrationem illurn Romano nomine clientelari Valerium dictum , quo Lexicon Rhetori cum scriptum esse Suidas auctor est. Fateor tamen, rem minime esse exploratam, neque audeo pro certo affirmare , utrum cum Harpocratione isto commune aliquid habeat: hisa , dd quem complures exstant epistolae Isidori Peiuli , ς E e e e 2
608쪽
HARpOCRATIO s Lib. IV. Cap. XXXVI.
nomen sive decurtatum , cujus modi plura passim obvia sunt, & pridem notata viris doctis Alciato lib. I. Parergon cap. 26. Isaaco Casau no ad Athenaeum p. Vomo Institi Orat. lis. IV.Cap. I. tmemate s. Reinesto epi totis ad Rupertum. p. q61. Buch-tiero ad Plinii lib. X. epist. s. Valesio ad Eusenii paginam a78. Gis-herio Cupero in Harpocrate p. r. seq. Ridhardo Bentlejo epist. ad Millium , pag. 8a, seq. Josuae Barnesio ad Anacreontem, po 3O. se aliisque. Hoc constat, Harpocrationem Lexici auctorem ex quo multa ad Verbum repetunt Suidas, Erymologici Magni auctor 8c Var,nus, juniorem esse Athenaeo, ex quo eum quaedam descripsisse & i ter describendum aberrasse notat Mausiacus Dissertatione Critica pag. 378. seq. edit. Blancardi. Sed laudat & Athenaeus Har crationem quendam , Mendesum, qui de placentis scripserat, XIV. p. 6 8.
κοιλ λένην Σπαγκαρπίαν κικλει. Incertum de hoc an alio Tertullianus Cap. 7. de corona: Liberum eundem apud EnWios Olliri; 1, Harpocration industria hederatum argumentatur , quod hederae natura si , cerebrum ab heluco defensare. Ad quein locum Pamelius, Ego eum, inquit , aucto rem puto intelligi , cujus exsat Romae in Vaticana liber et, Ri φυσικῶν δυνα - μεων, quippe cum ad Physicam rationem reser tur id quod sequitur. Equidem Mausticus negat, hunc se librum in Vaticana Bibliotheca aut ejus catalogo reperire potuisse, sed Salniasius quoque ad Solinuria testatur, se evolviste Harpocrationis LeXicon , et g φυσικῶν &latinus Xuranidum interpres, de quo lib. I. cap. 9. dicere me memini, testatur, se librum Physicalium virtutum cossegisse ex Coerani Regis
Persarum experimentis ex libro Arpocristionis Alexandrini ad propriamflliam. Fuit & Harpocras sive Harpocration iatraliptes AEgyptius ex praefectura Memphitida , cui civitatem Romanam a Trajano impe travit Plinius X. q. & s Epist. Sed ut ad Rhetores hujus nominis re
tariis Graecis ad PHermogenem pag. 216. & 3 67. Meminit etiam SuidaS Harpocrationis Argipi, Platonici Philosophi , qui Caesaris convictor
609쪽
scripserat commentarios in Platonem libris XXIV. & Lexicon Platonicum silve supra etiam mihi i nemoratas libris duobus. Hujus Platonici una cum Plotino, A melio & Boetho meminit AEneas Gagaeus in Theophrasto suo pag. 16. & Stobaeus apud Photi una & in Eclogis Phy sicis : neque audiendus Barthius, cui in notis ad AEneam p. 97. hic Harpocration idem est cum Veri Imperatoris praeceptore. Omitto alios hoc nomine, Valesio & Maussaco obser Vatos, ut PIarpocrationem Naucratitem , Episcopum AEgyptium, qui interfuit Concilio primo Nicaeno. Harpocrationem Episcopum ita Bubasto AEgypti , cujus mentio in breviario Meletii apud Athanasium Apologia secunda T. i. pag. 789. Harpocratem AEgyptium, Ammonii Hermeae discipulum, de quo ex Damascio Suidas . Harpineratem Claudii Imperatoris libertum , Sueton. Cap. 28.
Qui a Valerio Harpocratione trudantUr,
EX editione Nicolai Blancardi.