장음표시 사용
171쪽
αισχιστα καὶ κάκιστα κατθανον δε ορῶ.
M tam habebat. STEPHANUS ACCU- sativi irri adnaisit Boin Clchis, Cri j iis lacte sunt verba: λ πειν, σκοπεῖν
que hiabet hoc nio do ω δωμ' ἀνί- βλεπεν. Ibid. omnes thri ἀνέβλεπεν,
το θρα νάντα καὶ βδελυρόν, καὶ
172쪽
271. βεβληύεταί τις θεῶν βροτη-Gία χερές - Scribere potitasset Poeta 1 κβληθήσεται βληθήσεται. Sed paulo postfuturo dienti iis iis sunt Attici poetae. Vide ad Prona 8 6.
idem apud tragicos significare aciu
173쪽
παιδος , Uaod in rosa oratione visiosi et θυγατριδοὐς. Nostor
Agavae innino trinuendiis est, Te Iiqua ejus sermonis intercideriint. Uniim arat in Senaritim, ii videt ar Conservavit Scholiastes Comici ad Ilitum V. ΟΙ Ε μὴ ταρ ἴδιον ἔλαβον εἰς χεῖρας μυσος.
Hae eniIn, Iliae ex Ba CClais Euripidis citantur, in superstitiuus nusquam apparent, et ad hune 1 o Citari verisinailiter TelarΡIula S int. Deest autem etian pars pric QO-
χαν intervenienS, avo Et materterae moerentinia vaticinatur. Illa Certe εκθηριωθεῖ OFEος . . . . Plane abrupta sunt, et PraeCO-dontia quaedam desiderant. TYR-WHITTUS. ii terCidisse orationem Agaves, quod Stispi Catus est Tyr- vhittiis, Certis sint ostentii Apsi- 1ies Rihetor, qui eam duolitis locis C mannaen Crat SC P 725. v. 27.
των μελῶν η μήτηρ ἐν ταῖς Τεμὶ
κτίζεται. ahet et Lucianus in Piscatore L T. I. P. 572. VerS IIII, cIliena lilia destia raptuiri Suspiceris es c. λακιστὀν ἐν πέτραισιν εὐρίσθαι
και νιν η δυστηνος υλαβουμένη προς-τίρναδῶμαι τίνα δε θρηνήσω τρόπον; tonso NUS Agavespersonain liuio versiai rectae praeponit Pal. ii tanaen in lacuna explenda nihil adjumenti fert. Uniurico dicis archetypi folium viilsum
esse Lispi Catur Brunckius , ita ut perierant versus Plus minus ain-li aganta. Quod attinet ad Itia-ilior verSUM NIO in Agave ρησει locuna labaris se arbitrantur Tyr-whitius musgra riti et PorsonNS, de PrinιO, Piem ex hae fabularii sorte ali segni Aristophanis interpres, TFxxvstitit omnino assentior de secundo, tertio et aarto, quo LuCiano et seu dogregorio debemus, nihil pro Certo statui Potest. 528 . Huri Versum Primus admisit altitiae ex scholiast inedito ad Dionysii Perleges eo V. 59 I. apud Bredo vitam Epist. Para: S. P. 5. Gramna alio vecta sunt: oτίον
174쪽
λεμουμένοις ὁ δεῆς χρησεν, Ἱλλυριῶν κ9ατήσειν, ἐὰν γεμόνα Κάμ
θηριωθεῖσα, et oferunt ad Harmoniaim Martis filiarii, Caditi Conjugein Sed nillil inlitandum. Estonina orni nativus loco genitivi Attice positiis, Pro κ9ηριωθέντος σοὐ. LIM O tuam draconis jor
aut in soc loco significat o θηριῶδες ει τε την θηρίου μορφὴν,
etiam Heatluus Tyravliittun Se- Militi sunt hasgravius in ara Dotatione, Brunckius et Matthiae. Qiiod ad κθηριωθεὶς attinet, ita scripti in legitiir in Cantemana,
ἀμείφας ε θεο βροτ σίαν. Si recte dicatur μορφην ἀμείψας βρο
loco accipienda esse nemo ignorat Seiis iis est: ρμονία υρεος, ην σχες. Eo deni modo relativuna naalec sedenti praeponit oster Ori
tatuari a bullius, dein plaustriun
175쪽
ροῶν ζευγους ἐκ Θοβῶν ταrἐως εἰς
Ἱλλυρικους παραγενόμενος, κτιGε πόλιν. MUS GRAVIus. is lectis, clitis non rideat rodaei intor Pretationem, Stepliani et Reificii ermendationes Stephantina tamen sequitur Barnsesius in versione Latina, improbante eatltio. Pal.oχων ὁ μόπων. 1555. Mentini lautus expeditionis Appianus in Illyricis, sed Confuse, tiaritum renaini, et sine illi tena poris nota Praeter illum solus ex Historicis Herodotia tantiris ignis re naeniOrran ConSeΓUR vit. ardonius apud ii in Lili. IX. a Cuna egatis deliinerans,
πολίσθαι πάντας Ad sinetia orationis observati est Herodoti: τουτον δ' εγωγε τον 'ηνον, τον Ω-ρδόνιος εἶπε ες Πέρσας Ζειν, ἐς Ἱλλυριου τε και τον Ἐγχελέων στραπὰν οἶδα πεποιημένον, ἀλλ' οχ ες Πέρσας. Miritu est, Pausaniani in Phocicis ne vecto alai
176쪽
AIT A αἶ, δεδοκται, πρέσβυ, τλημονες φυγαί. 1348 L VI δῆτα μέλλεν απερ ναγκαίως χει; 1348'
οὐθ' 1 τάλαινα, συγγονοί τε σαὶ φίλαι, 1350
nulla impietatis suspicio cadis,
177쪽
πω ο ὐτλ μων βαρβάρους ἀφίξομαι
γέρων μέτοικος ἔτι δέ μοι το θέσφατον
I35 I. Post V. Stiperiorem plene distinguunt edd. nonnullaP. Bra1nC- Liris vero et atthiae: Gυγγονοί
τοικος. ale nines. Sententiaάνακόλουθος est. Debellat enim aut , εἰς δεινον λθετε κακον
x θηλυκόν. υριπίδης Βάκχαις. Addo Aeschyluni iura. 128. Euxipi dein I pla T. 286. Ibid. Ahios a Pal. φυσιν. aridῶissi nidis versus Io n. 992. Ποῖόν τι μορφῆς σχῆμ' ἔχουσαν αγρίας; 1358. Καταιβάτην, inferatur I. Hatio nihil ad καταιβάτην Jovem. BROD AEUS. Καταιβάτης, qui de
156o Aldii στερηθεῖσα, quod correxit Barnesitis. Noster Ips T. 67 . ων στερεισα διπτυχων νεανιῶν, νάδίλφος ἔσται. Hi et-lairi 6τpρηθεis libri veteres. 1362. Mendum aliquod hic Iatere mihi persuasiim est Sententia enina, ni fallor, liae est, uti Agave iuventa floronti spem pra sicili faustra Col Iocari in Cadmo senio effoeto. - Attentius Iocilina Expendenti visum est verastinHiiis Poetam ita scripsisse T μ' ἀμ-
τι άλλεις χερσιν, - τάλαινα παῖ, loρνιθ' πως κηφῆνα πολιόχροα
Nihil igitur aut nisi πολιόrρως,
178쪽
n his Diarii Classici T. XXI. P. 566. quic impedit, an illest, quin, dii 4
plis Coi, sirmatani vellem. Nihil dolui ellipsi dixeriint Crriptores ad Rosium, Satis Supra que de vulgari
179쪽
annotatione, Brun Chitis et atthiae Barnesius ecta reo Erauinoi ebit addidit propter τεκνον, Piodsmorem Conina Lineri Iaabere toties
monet, ut fastidiiii legentilius
γνητοι ἐθεν. Aldhis etiam Ipli T. 1475. ἀλλ' εκ κομίζου σὴν κασίγνητον χθονός.
νῶς τανδ' αἰκιαν. J To αικίαν , timai nati ira prodiicit, etianis iversus qui ProXimo sequitur, a Consona Don in caperet. Ut nietro igitur succurri possit, illa stillien-
φtρ' οἴκους. DEM in Supplenionisto. Pal. δεινῶς γὰρ τάνδ' αἰκίαν. Versus igitii in AI liri a justo longior est, in Pal. luto brevior. Ex priori usgravi conjectura
1377. Idus cila' μελεα καὶ συ γε θύγατερ χαλεπως εἰς τόδ