장음표시 사용
351쪽
Schol. Soph. in l. Col. v. Io 9. Toli 3. τὰς τελετάς' και Αἰσχυλος
Scholiasta Euripi lis Phoeniss. v. 9 a. οἱ περίλειφθέντες τῶν σπΩρ.
353쪽
Mιξοβόαν γὰρ, Αἰσχυλος φησι, πρέπει διθύραμβον ὁμορτεῖν
Aristophanes Ranar. V. 9I3,9I4.
εῖναί με των σῶν ἄξιον μυστηρίων. ut i solioliaqta, Παρόσον Ἐλευσινιορ τον δῆμον ὁ Αἰσχύλος ξν h ἔτι εν
Macrobius Saturitat. I, I 8. Euripides in Licymnio Apollinem Liberii uioae unum emulemque deu In esse significans semisit-. Ad eatule in sententiani AEsclivius V 'Ο κισσεὐs ' Απόλλων, ὁ Καβαioς ὁ μάν-ris.' Σαβaloe Barnesius ad Eurip. Bacchar. v. 4o8. Cons. LObeck. Aglaoph. p. 8o. Codex Vaticanus I65o. vetustissinius apud Keil. observ. in Catoneni et Varronem p. 98. OBAΚΣΙΟΣ. Fortasse igitur scribendum, numeris Baccli iacis , ὁ κισσεύς 'Απόλλων ὁ Βάκχοα θ' ὁ
Stobaeus CXXI, 1 7. Αισχύλου λ Ζωῆς πονηρῶς θάνατος ευπορωτερος. τὸ μη γενέσθαι δ' ἐστιν η πεφυκέναι
κρεῖσσον κακως πάσχοντα. Uersus prinius non est 2Eschyli, sed legitur inter in onosticlia Menarutri v. I93. Resi pios duos Euripidis esse lacilius Oeclani quant
356쪽
Grammaticus Bel heri p. 372, 9. Ακουε τὰς ἐμὰς ἐπιστολάς : ἀντὶ του των ἐμῶν ἐπιστολῶν. ουτως Αισχυλος.
357쪽
moeroboscuS ib. p. 23 2, 3. Πάλαμυς IIαλομιος' το γὰρ Πώλύμυδυς διὰ του δος κλιθἐν παρ' Αἰσχυλω ἡμάρτηται. εστι δε ἔνυμα κυριον βασι λεως. Veram scripturan πάλμυς πάλμυos et πάλμυδος restitui in Tite-sauro vol. VI. p. lo8. ubi pluratius de hoc vocabulo dixi, quod non est nomen proprium, sed appellativum, regem significans.
Ἀφρος βορὰς βροτείας ἐρρύη κατὰ στόμα.
IEscli di de Saturaio locus quidum memoratur in scholio lacero codicis aticani ad Rhesum v. 36.
358쪽
Atlienaeus III. p. 86 B. Aiσχύλος ἐν Πέρσας τινὰς νοσους νηριτο-πoφους εἴρηκεν. Sic correxi quod in collice est πέρσαις τις ἀνῆρει τοὐς νῆσους. Erratum autem in notiti ne sabulae est sive issi Athenaeo sive ath libriirio : ut conjecturae locus Sit Περραιβίσι νῆσους ν., ciuuScle sullulae noni ine restituendo etium Blonifieidus cogitavit Praef. tul Pers. p. xxviii. Alii aschyluiti memoriae errore pro Epicharino vel Issarvnictio nota inat una esse conjecerunt, quos iPSOS quotque Πέρσας spmpsisse constat.
Seholiasta IIermogenis repud UIstigium Rhet. vol. U. p. 486. ubi explicat litici sit ὐπόξυλον : κεiται δἰ επὶ των λαμπρων μέν εξωθεν κaὶ ἐπιεικῶν, πο ρων δἰ τὰ ἔνδον. Αισχύλος ἐν Πέρσtile. Non legitur in Persi S.
Πῶσα γὰρ Τροία δεδορκεν 'Εκτορος τύχης διαί
ἰντὶ του εν-a. Quunt versum ex Againemnone sine non ine poeta ponat, non Vuletur dubitari posse quin prior quoque versus a I sclayli sit. in quo δέδορκεν Corruptum est sive ex δέδοικεν sive, Prod Bern-hardvus conjecit. ex δέδουπεν.
Εpimem sini 1 Iomerici ibid. p. Ia 2, 16. Δουρί' πέντε ἔχει δοτικὰς, δούρατι δουρἱ δύρει δόρατι δπι. - ἡ δόρει παρ' Αἰσχύλω ἐν 'Aγaμίμνονιυ Σύν δύρει στρατόν. V Non leguntur haec vema in Agantemnone. Tragicos in senariis sola videri usos esse somna δύρει, δορί auteIn, quod ulbi cive sere intuleriint litarii mi, non dixisse nisi postulante nietro, ostendi in annotatione ad Sopii Oelis viae. Io56.
359쪽
Prover uin hin Zenolno VI. I . ex AEsclivli Mace Locrensi allatum ad Sopliocleam fetibulam retuli. Contritrio errore scitoliasta Promethei v. 35. Phruges A sol ivli Sopliocli tribuit.