Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

91쪽

Dιάδα, νικῶν ἐπ. g. quae coniectura Sane per IURm elegans est, nequo

tamen satis facit, Gorana Αἰάντεόν τ' ἐλαία Ἱλιάδα νικῶν τ' ἐπιστε'αιῶσαι βωμόν inetro vitiato , IIartiing Αἰάντεόν θ ος δαιτὶ Οἰλιαδα.

Fuisso apud Locros sole unitat in in Aiacis honorem institutam et cum ea gymni ea certamina coniuncta Sane est veri similo, quamquam scholiastκe sortasse ex hoc ipso loco coniecti Ira Rssecuti sunt: sol roetetnon et Boeokla, frustra a iversante Solaneide vino, non esse commodum, post enumeratas Epli armosti victorias hie domesti eam lamiem commemorari, I Iam semel sit consecutus: sin pluriimas domi nactus erat victorias,

id plano dicendum: sed neque hoc satis conveniens: nam hic, ubi poeta paucis laudem victoris comprelie Iulit, debebat in novissimo praesertim carmine gravissima tantum commemorare. Eo igitur nomine etiam Heynii interpretatio reprobranda, qtiam Boechia alii sequuntur, vietorem Olympia roduceni saera fecisse Aiaei et coronam huic heroi conso ravisse. Poetam, cum virtutes ot moros Epli armosti illustrare vult, non quod semel, sed quod saepissime fecit, hic significare oportebat. Itaque vitium inveteratum lenissima mutatione procuravi: poeta insignem Epharna ostiliberalitatem laiulat, qui solebat, clim vietoriam eon se utus esset, non solum Racra facere Aiaci, sed etiam solennibus his opulis adhibere cognatos ne familiares: atque cum hoc ipsum carmen tali solennitati destinatum suerit, facile apparet, quam lepida ne festiva carnainis clati sula

usus sit. Ceterii ni possis otiarn serit, ero Aἰάντεον δὲ δαιτὶ Ἱλιάδα νικῶν ο σ' ἐστεφανωσε βωμόν, nam 'Ιλεὐς olim Aeolica littera linii de aruisse auctior forma Dῖλεὐς fidem facit.

92쪽

,,In carminis inscriptione vulgo ab orat παιδί, sod scripsi παιδὶ πύκτη ex RGP1 Pe vi 2) ut Ol. VIII παιδὶ παλαιστῆ. Idem παιδί comparet in ABβyMab aliis, sed contra usum inscriptionum in Pimiaricis carminibus genitivo 'Aρχεστράτου partim praemisso partim flubiecto. Inrahi titulus a recentio ro manu scriptus est oncten , quae quinque Priores versus ante deperditos supplevit. Duori ni autem vicisso Agesi clam uni ex comnemoratione Ilae magistri ἀλείπτουὶ v. 18 recte collegit Heynius: sicut ol. VIII Alcimedontis pueri ma stor Melesias V. 54 memo-

93쪽

θυγάτηρ Ουλάθεια Πιός υργῆ χερί

εκαθεν γὰρ ἐπελθων ὁ μέλλων χρόνος

ἐμὸν καταισχυνε βαθυ χρεος. Iuομως λυσαι δυνατὸς οξεῖαν επιμομφαν τοκος ὐνάτωρ

νυν ψῆφον ελισσομεναν

ratur. Conser etiam extrei nos huius carminis versus. Boechh. In constituendis numeris ad Boeckllia deseriptionem redii, nisi quod diagramma v. 3 epodi paulo aliter descripsi; Iloeckh hunc versum sic digessit:

Consociata sunt hoc versu trimetor creticus sive paeonicus et tetrapodialogaoedica: primo autem cretico mediain syllabiim brevem subtraxit poeta, ut hic pes iam spondei speciem referat: semel tamen v. 57 integer creticiis est sorvatus. Croticos dixi ternos hos pedes , quoniam soranum sescupli generis pras se ferunt; igitur si quinorum temporum sunt podos, Pin lariis hie numerorum μεταβολὴ usus est, sed possunt etiam ad troeliat eum numeriam revoeari, quemadmodum Simillimus verisus manifesto trochaeis constans legitur Isui in . VIII 8 uem in stroplia togaoedici generis. Errat Rossbacti Meir. III 520ὶ, qui lautus versus priorem parten ad innabiciant nurnorum revocavit: nam dactylus, qlle In iambi vice fungi Rossbach censet, a Pindari arte abliorret: RS sensus tamen est L. Sol iniicit ilo vita Pitulari p. 113, qui cuna dicit mea in rationem Rietis metrio sto legibus adversari, lite quoque quo ina lino dum aliis locis ostendit Se postprincipia artis non attigisse. - Ceterarin notat ile est hoc carmen brevibus ploriamque syllabis in versu novissimo adli ibitis, quod vide-tiar non casu laetum, sed artis esse: es. Mar. Vici. I 17, 24: ,,Nani Aristoxenus musicus dicit breves finales in metris, si collectiores sint, eo aptiores separationi versus a Semiente vel sit fieri; idcircoque in sexta

94쪽

νέμει γὰρ υτρέκεια πόλιν Λοκρῶν Ζεφυρίων, μέλει τέ σφισι Καλλιόπα 1b και χάλκεος υρqς. τράπε δὲ Κύκνεια μαχα

Tentari possunt alia, qtromadmodum ego aliquando conicei τόκος ἔνs xφ νυν ψῆφος ε λισσο με να et . ut fiori sus Sit: quare ago nune eura ut calculus per abactim volutus aeris alieni ue ervum destritat, sed Her- manni conte tura, quamvis non satis certa sit, tarnen probabilitate sa-ello reliquas superat. - V. 10 et 11 ὁπῶ scripsi, Vulgo Oπα utroque loco. - κατακλυσσει, κατακλυσει Ρab Mala VH2BdP1va 1 Aa M12. - ΙIartune scripsit νῖν ψῶνον ελισσομέναν ἔταν κῖμα κατακλυσση ρέον, ὀταν τε κτλ. - V. 13. υτρέκεια πόλιν libri, idque agnoscit scliol. 4, sed soli. 1 ἀτρέκειαν πόλις qtiod etiam in uno Vaticano reperit Monam sen), schol. 2fortasηο ατρεκεία πόλις, quae lectiones non minus metro adversantur, quam tertia script ira , quam sequitur Selaol. 3 νέμει γαρ ὰ τραχεῖα πόλις Λοκρῶν, quam Didum iis quoquo pi Olbavit. Momnis en 'Aτρέκεια πόλις probat i. e. πόλιας, quod eo lex Lici longi S a m. Pr. ex libet. - Ζεφυρίων, pleriqlio antiqui libri ap. Morn in s. videntiar Ἐπιζεφυρίων habere. - Ceterum Schnoider ἀτρέχεια domen in sorinam restituendam coniecit. U. 15. Λυκνεια Hormann olim nunc Kυκνέω metro aliter descripto), v. κυκνεία, PeM2 alii κυκνία. - V. 16. υλυμπιάδι. Pc όλυαπία. - V. 17. Ἱλα, γόλs APcΑbΡ1, Schol. vet. utrii luo, re c. Τλα. - V. 20. θηξαις cod. Viet. Va2 et duo alii ap. Momnis., v. θηξας. - κε, καὶ ΓοURIGAb Pi su In. pr. , sed γε corr.). - φύντ' Solaol. vet. Ah G iι m. pr.ὶ Vii2 eo l. Viet. , viilgo φῶτ'. ulula conieci φωντ', cf. Hesycli. φῶντα ' λάμποντα. Κnysor θηξαις φυῶ κρατερὰν π. π. ωθασεν κλεος. Riiii lienstein

ΡeW12 alii, ἔρνφ Be, vulgo ἔργον, et sic AC G Lb. quod dicit soliol. τοχάρμα το ἀπθ τῆς νίκης ἀπάντων ἐτῶν τοὐ βίου φαος εἴρηκεν, nisi librarii error subest, legit: ἐτεῶν προπάντων, cf. Hesycli. ἐτεά, ἀγα

θὰ, ἀληθῆ.

95쪽

25 βωμῶν ἰσάριθμον IIρακλέηςJ ἐκτίσσατο,

πέφνε δ' Εὐρυτον, ώς Αυγέαν λάτριον

30 πράσσοιτο, λόχμαισι δε δοκευσαις υπὁ Κλεωνῶν δάμασε καὶ κείνους υρακλεης εφ' ὁδῶ,

οτι πρόσθε ποτὲ Πρυνειον 40 ε περσαν αυτῶ στρατόν

bant, h. o. ad antiquum tu niuium et aram Dolopis Cei tam irin sena condidit, partim βωμῶν εξάριθμον, tit est in Ambros ., h. e. oerin D n eum senis aris condidit; probavit hoc Iloinuison: at durum et insolens genus ilicendi, neque ei ossibilo Diri lariam voco Iξάριθμον usum es8e; ita tuo no utra lectio ferenda . Poterat dici βωμῶν θ' *ξ αριθμὸν ἐκτ., h. o. eor- tamen et sex Rrarum seriem sive ordinom comtidit: sed praestat βωμῶν ἰσάριθμον αγῶνα) ἐκτίσσατο, h. e. II erculos sicut sonas aras ita etiam toti loni certaminum genera instauravit: qtioniam littera I producitur, Acriptum erat E ἰσάριθμον, inde erroris origo repetenda . G nitivum

96쪽

a5 'Επειῶν βασιλευς οπιθεν ου πολλον ἴδε πατρίδα πολυκτέανον υπο στερεφ πυρί .la πλαγαῖς τε σιδάρου βαθυν εἰς Οχετὴν ἄrας οισαν εὰν πολιν. νεῖκος δε κρεσσόνων ω ἀποθέσθ' ἄπορον. καὶ κεῖνος αβουλία υστατος .άλώσιος ἀντάσαις θάνατον αἰπὐν ουκ ἐξέφυγεν.

o δ αρ ἐν Πίσα ἔλσαις ολον τε στρατόν λαίαν τε πῆσαν Λιὸς ἄλκιμος 45 υίος σταθμῆτο ζάθεον αλσος πατρὶ μεγίστω περὶ δεπάξαις υλτιν μεν ογ' εν κα

θαρῶ 55

διεκρινε, το δὲ κυλκω πεδονεθηκε δόρπου λυσιν, τιμάσαις πόρον Αλφεουυντ. γ . μεtὰ δώδεκ' ἀνάκτων θεων ' καὶ πάγον 50 Κρόνου προσεφθέγξατο προσθε γαρ 6 νώνυμνος, ας υἰr'όμαος , i sciero . 0λλἀ νιφάδι ταυτα δ' ἐν πρωτογόνω τελετὰπαρεσταν μεν ἄρα Μοῖραι σχεδόν 56

o τ ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον

55 χρόνος τόδε σαφανες ἰων πόρσω κατεφρασεν,

97쪽

PINDARI CARMINA . ὁ πῆ ταν πολέμοιο δόσιν ἀκρόθινα διελὼν ἔθυε καὶ πενταετηρίδ' οπως αρα 70

ἔστασεν εορταν σὐν υλυμπιάδι πρωτα νικαφορίαισί τε.60 τὰ δη ποταίνιον ἔλαχε στέφανον χείρεσσι ποσίν τε καὶ αρματι, αγώνων ἐν δόξαν θέμενος, ευχος εργω καθελών; TA

65 ποσσὶ τρέχων, παῖς ὁ Λικυμνίου Οἰωνός Iκεν δὲ Μιδέαθεν στρατὸν ελαυνων' ὁ δε πάλακυδαίνων Ἐχεμος Tεγέαν MAόρυκλος δ' ἔφερε πυγμῆς τέλος,

Πρυνθα ναίων πόλιν

ἀν' Ἀποισι δὲ τέτρασιν

soliol. 3. qui dicit pτεοοι δε Ουτω σαφανὲς, D' η τὐ σαφὲς, ύφὲν ἀναγινώσκουσιν, ῶς τὴν α νω διάνοιαν. Legebant enim pessinio veteres τὸ δ' ἐς αφανὲς ἰῶν ita etiam M 2 et alia coit d. Monana seni, aletl2 praetorea πρόσω exhibet , quae verba fuerunt qui sic ordinarent τὸ δε ανα-νες ἰὼν ἐς πόρσω κατέφρασεν, alia autem recto titilicio usi σαφανὲς restituerunt. Verba satis corrupta Ie Mntur in Appon l. Stob. 77: ουτ μ. ἀ. ἐτήτυμος χ. τό τ' εἰς ἀφανὲς τῶν πρόσω κατεφρόνησεν. - V. 56. πολέμοιο, VI Sch. πολέμου, W2M1 πολέμου δὲ. - ὀπα, legebatur oπα.

- V. 57. ἀκρόθινα, spo Iuleus in principio versus cum in hoe carmino idem valeat quod vide quae supra p. 74 do liuius versus numero monui), substituit semel creticunt: cimod si eui insolens videatur, meminerit solutionem, quam sinimant, vel magis etiam offensioni esse. Hermann βωμοῖσιν ἀκρόθινα διελὼν ἔθυέ τε πενταετηρίδα τ' ἔστασεν εορταν. - V. 58. σὐν ΡεGPIV a1Ah, vulgo ἐν. Hartune seripsit ἐν 'Oλυμπιάδι πρώτα. Nικαφορίαισι δὲ τίς δὴ κτλ. sed nequaquaui erat σὐν initamium, 'Ολυμπιὰς est ipsum Certamen, αγών, νικηφορίας autem poeta paulo insolentius praemia Vietoriam dixit. - V. 60. ποταίνιον, eo l. Virutob. πρωταίνιον. - V. 61. ἔλαχε ΑMaGΡ1Va1CAbeo l. Viet. Seliol. , ἔλαβε Ρc. γε λάχε vulgo. - V. 62. αρματι Selio I. ΑΡ GP1Va1 eo l. Vict., vulgo ἄρμασιν ut RAbNbMi, Quod fort. vliquis prao serat. - V. 63. ἀγώνιον ἐν δόξαν θέμενος, ευχος ἔρνφ καθελών distinxi, legebatur αγ. ἐν δόξα θέμενος ευχος, ωγφ καθελών. Poeta victore nidicit, qui virti itis savium periclitatus lauile potitiar, translatione ascita iι sortibus, quas certaturi urnae imponebant. Hariung scripsit αγῶνα μὲν

98쪽

0 ἀπο Μαντινέας Σῆμος ώλιροθίου

των, καὶ συμμαχία θόρυβον παραίθυξε μέγαν' εν δ' εσπερον Θ

τον ἐγκώμιον αμφὶ τρόπον. ἀρχαῖς δε προτέραις επόμενοι καὶ νυν ἐπωνυμίαν χάριν 05 νίκας ἀγερώχου, κελαδησόμεθα βροντάν80 κιὰ πυρπάλαμον βέλος ὀρσικτύπου Λιός,

ἐν α παντι κράτει αἴθωνα κεραυνον ἀραρότα

χλιδῶσα δε μολπα προς κάλαμον ἀντιάξει μελέων, Ii u

85 τὰ παρ' ευκλ Λίρκα χρόνω μεν φάνεν

99쪽

PINDARI CARMINA.ἀλλ' ωτε παῖς ἀλόχου πατρί

ποθεινος ἶκοντι νεότατος το πάλιν ηδη, μάλα δέ οἱ θερμαινει φιλότατι νόον 105

ἐαεὶ πλούτος ὁ λαχὼν ποιμένα ἐπακτον ἀλλότριον,

90 θνάσκοντι στυγερώτατος

καὶ ὐταν καλὰ ερξαις ἀοιδῆς ἄτερ, 'Aγησίδαμ', εἰς 'Atδα σταθμόν li 0ανηρ ικηται, κενεὰ πνευσαις ἔπορε μοχθω βραχύ τι τερπνόν. τὶν δ' ίδυεπης τε λύρα γλυκύς τ αὐλὸς ἀναπάσσει χάριν Illi 95 τρέφοντι δ' ευρυ κλέος κόραι Πιερίδες υιός.

ἐγὼ δὲ συνεφαπτόμενος σπουδῆ, κλυτὸν ἔθνος Λοκρῶν ἀμφέπεσον μέλιτιευάνορα πόλιν καταβρέχων' παῖδ' ἐρατὸν δ' 'Αρχεστρά

του 120

l00 αἴνησα, τον εἶδον κρατέοντα χερος ἀλκῆβωμὸν παρ' 'Oλύμπιον

ηκοντι. - νεότατος Hermann, et sie Sela. Vet. legit, Vulgo νεότατι. - τοπάλιν, Α GP1Λb Ua1MaPeM 2 τουμπαλιν. - Οἱ Boechi , Vulgo τοι. νόον, P c νξον. - V. 88. ἐπεὶ, ἐπ ὶ ὁ Λ GP1AbVa1MaΡe. - V. 90. σκοντι, Hormann θανόντι. - V. 91. καλὰ, PeM2 καλὰ μὲν. - ἔρξαις, ἔρξαις Va2, ceteri ξας. IV1 ἔρξαι. - V. 93. - πνευσαις VR2, ceteri πνευσας. - τε λυρα, De 1υρα. - V. 94. αναπάσσει, ἀναπλάσσει λVa1Ρ1 De G in m. ἀναπτάσσει) Al,Gu a m. s. M2. Momnisen contendit duas tantum lectiones vetustas esse, ἀναπάσσει ot ἀναπτάσσει , ex alteritis corruptione ortum esse ἀναπλάσσει : at tam Veteres Selioliastae, quain re contiores unam tantiam lectionern ἀναπάσσει interpretantur: ne quo omnino video, clii id sit αναπτάσσει : conVeniret liuius loci sententias, ni non numerOανο πατάσσει , Vid. Hesych. ἀναπατάξασθαι, ἀνακρουσασθαι ασμα. Ceterum ἀναπάσσει verbum goluarium nil in a Pindaro profectum sit ambigi potest: conieci aliquando ἀναθυσσει , i. e. ἀναιθύσσει, vid. Hosycli. θυσσεται et θυσσομεναι. Quae do lectionis var1etate exsilis copiis protulit Monamson, vide apud ipsium. - . V. 95. τρέφοντι ΑΜa Va1Ρ1ΑbPe Gu in m. Va2 alii quo codd. Morum seni et sch. vet., vulgo ex interp. ἔροντι. - V. 98. ἁμφέπεσον non credo a Pindaro profo ilina esse, sed αμφιεπον. Expoetaverit aliquis noristum, sed ἀμφ ἐσπον insolentia ni inieri offendit, ἀμφέσεπον, quae sano antiquissima fuit sorma, Imagis etiana insolens, quamquam Boeoti nntiquitatis verborum tonaeos suo mini. Hartung scripsit ἀμφιπεσών . . . καταβρέIω.

100쪽

κεῖνον κατὰ χρόνον ἰδέα τε καλόν

ωρα τε κεκραμένον, α ποτε l05 ἀναιδέα Γανυμηδει πότμον αλαλκε συν Κυπρογενεῖ. 125