Poetae lyrici Graeci 1 Pindari carmina continens

102쪽

Εστιν ἀνθρωποις ἀνεμων οτε πλείσταχρῆσις εστιν δ' Ουρανίων υδάτωνομβρίων, παίδων νεφελας. εἰ δε συν πόνω τις ευ πράσσηὶ, μελιγάρυες υμνοι

5 υστερων ἀρχὰ λόγων 5τελλεται καὶ πιστὸν ὁρκων μεγάλαις ἀρεταῖς.

ἀνθόνητος δ' αἰνος υλυμπιονίκαις ουτος ἄγκειται. τὰ μὲν ἀμετέρα

γλῶσσα ποιμαίνειν ἐθέλει

i 0 εκ θεοὐ δ' ἀεὶ σοφαῖς ἀνθεῖ τίς ὁμως πραπίδεσσιν; l0

γενεαν ἀλέγων' ἔνθα συγκωμάξατ , ἐγγυάσομαι κτλ. neque est alitui, quam Ol. XI tibi Agesidam uni eiusque patriam celebrat. Haud diibio igitur brevo hoc caranen prius seraptum, quain insoqiuens, ut iudicant otiam Mingare illis et Gurlittus, ideoque priori obsecutiis ordine mutato brevius longiori praemisi. Quod vero hoc Ioco descivi a grammaticori ni dispositione, atquo idem Isthm. IV ante Isilini. V roli quomin, lieot illitii post hoc editum constet vid. Scholiast. ad initi uin prioris), non inconstantin factum est, sod ea de causa, qtiod in Isthmiis illis carminibus

nillil rosori, ut'Im utri praemittatur, lite vero ne esse est ut brevius legas ante longitis, si utrius quo Sentium recto Volis perspicero. Ioem . Ego librorum ordinem redii. Cotomina in codd. anale inscriptuni est

πορσαίνειν. - V. 10. ἐκ θεου δ' ἀεὶ σοφαῖς ἀνθεῖ τίς ὁμως πραπίδεσ- sim, seripsi, legobati Ir ἐκ θεοῖ δ' ἀνὴρ σ ἀνθεῖ ἐσαεὶ πραπίδεσσιν, scd ἀνθεῖ πραπίδεσσιν omisso ἐσαεὶ ΑGAb Pi DcI a1I .aGu a ni. pr.)M12. ἐσαεὶ ἀνθεῖ πραπίδεσσιν Cy: ego ut litatum ingratum rena overem Oli inscripsi ἀνθεῖπραπίδεσσιν ἐσαιεί, Hartung ἄνθησεν ὁμως πραπίδεσσιν, ubi

solioliasta dii co roete ὁμως restitiait, id pio plano firmant diuo eo dices a Monitiiseno collati, Loidensis ανθεῖ πραπίδεσσιν ομως ων ἴσθι νυν et Parisinus ανθει πραπίσιν. ομως ων ἴσθι νυν, et Oμως ων otiari Ambros. , unde Monamson ανθει πραπίδεσσιν. ὁμως ων ἴσθι νυν scripsit, quod nullo pacto convenit, neque selioliastae interpretatione firmatiir, i lui ἀεὶ re pyrit. sed ἀνὴρ ignorat, videtur auto in

legisse εκ θεοδ δ' ἀεὶ σοφὼς ἀνθεῖ πραπίδεσσιν ομοίως vel ἀνθεῖ

τις ὁμως πραπίδεσσιν. Se i no lincc qitido in sutis apta sententia, quam recuperiit, initis interrogatione restituta: hoe enim poeta dicit: no

103쪽

PINI ARI CARMINA . ἴσθι νίν, 'Aρχεστράτου παῖ, τεῆς, 'Aγησίδαμε, πυγμαχίας ενεκεν

- κόμπον επὶ στεφάνω χρυσέας ἐλαίας ἀδυμελη κελαδήσω,

i5 των Ἐπιζεφυρίων Λοκρῶν γενεὰν ἀλέγων. I 5ενθα συγκωμάξατ', εγγυάσομαιυμμιν, ω Μοῖσαι, φυγόξενον στρατόν

μήτ' ἀπείρατον καλῶν, ἀκρόσοφον δε καὶ αἰχματὰν ἀφίξεσθαι. τὸ γάρ 20 ἐμφυες ουτ αiθων ἀλώπηξ 20oυτ' ερίβρομοι λέοντες διαλλάξαιντο ηεις.

poetao quidem, iii qtio clivinitus insita est sapientia, se in per adest ingenia copia; veniam otii In potit, quo i nune brevissimo eamnino id sungitur, mox Rna Pliter Victoris iam os celebraturus. Loiitscli conio cit-θ. δ' οἱ . G. ἀνυι πραπίδεσσιν Ομοίως, Ηeina foeth εκ θεου ὁ ἀεὶ σοφbς λάμπει πραπίδεσσιν ομοίως. - V. 13. κόμπον scripsi, legebatiir κόσμον, inio linin veteribi is interprotibus Ilegotia sacessivit, qui δεξάμενον Supplent. - ἐπὶ, coit. Ambr. ἀμφὶ nino halid insolens Est perantitatio, non clo-bebat igitur hoc, quod numeriana corriinapit, Mon n Sen probare. - V. 17. υμμιν scripsi, legebatur μη μιν, ne fortasse solioli natae id ipsi ina, imio drostititi, legoriint. II arturig μὴ μεν i. e. μη μην Scripsit. - τυγόξενον, VR1 φυγόξεινον. - V. 18. μητ scripsi, logo satiIr μηδ'. - L 19. ακρόσοφον δὲ, Vn1M2 ακρόσοφόν τε. - V. 21. διαλλάξαιντο, Uurtiing διαλλάξαιντ' αν.

104쪽

, Uuius oti ac Versutin lege riptio Oli brevitate in culmi iiiiis iii non ritillis diibitatione in mimittit, cuius caiisa in ipsa ira sita est. I sitir non opuΗni illi videtiir. ut do singulis ilicum, excepto ulti naO OPOdi versii. quum vulgo distraheretur in binos, ob vomimili invisionern certe tiniis debet, at esse pentaliaeter trocluti iis

105쪽

Λίσσομαι, παῖ Ζηνος Ελευθερίου, Iμέραν εὐρυσθενε' ἀμφιπόλει, Σωτειρα Τυχα τὶν γὰρ ἐν πόντω κυβερνῶνται θοαί

νῆες, ἐν χέρσφ τε λαιψηροὶ πολεμοι 5b κἀγοραὶ βουλαφόροι. αῖ γε μεν ἀνδρῶν

πόλλ' ανω, τα δ' αυ κάτω κ)εύδη μεταμωνια ταμνοισαι κυλίνδοντ ἐλπίδες

συμβολον δ' ου πω τις ἐπιχθονίων 10 πιστον ἀμφὶ πράξιος ἐσσομένας ευρεν θεόθεν τῶν δε μελλόντων τετυφλωνται φραδαί. 10 πολλὰ δ' ἀνθρωποις παρὰ γνωμαν ἔπεσεν, ἔμπαλιν μὲν τέρψιος, οι δ' ἀνιαραῖς 15 ἀντικυρσαντες ζάλαις ἐσλον βαθυ πήματος ἐν μικρῶ πεδάμειψαν χρόνω.

υἱὲ Φιλάνορος, ητοι καὶ τεά κεν ἐνδομάχας ἔτ' ἀλέκτωρ συγγόνω παρ' εστία 20 i5 ἀκλεης τιμὰ κατεφυλλορόησεν ποδῶν,

ciuilis Oxempli ina extat nulluin. Catalceticus iii fine epodi positus Nem. VIII ot Isilini. II non titetur Reatalecticum. Qilana Voro ingratiis est, peritat notor a catalo ticus, tantam grati alii lial, et triine ter catalecticiis cuin dimetro a catalectico: qui existet contractis ex moro ultimis cluabus syllabis participii ὁμι- λεων. Ioeckh. Idem ep. V. 2 et 4 antea in binos versiis clivi Serat; aBoo klito praeterea discessi EP. V. 3. V. 1. λίσσομαι, Ρο ψε λίσσομαι, unde olim Onioci λισσομαί σε Ζο- νὸς Ἐλ. i. o. per Iovem. - V. 2. Ἱμέραν ευρυσθενέ' ἀμφιπόλει Hormalia,

106쪽

καὶ θὶς ἐκ Πυθῶνος 1σθμοῖ τ', εργότελες, θερμὰ Νυμφῶν λουτρὰ βαστάζεις, ὁμιλεων παρ' οἰκείαις

ἀρουραις.

108쪽

ισολυμπιονίκαν ἐπαινέων οἶκον αμερον ἀστοῖς, ξένοισι θεράποντα, γνωσομαι τὰν ολβίαν Κόρινθον, 'Iσθμίου 5 πρόθυρον Ποτιδῶνος, αγλαόκουρον. I,

τα γὰρ Κυνομία ναίει, κασιγνήτα τε, βάθρον πολίων ἀσφαλές, Βίκα καὶ Ομότροπος Εἰράνα, ταμίαι ἀνδράσι πλου

10 πβριν, κόρου ματέρα θρασυμυθυν. εχω καλά τε φράσαι, τόλμα τε μοιευθεῖα γλῶσσαν ὀρνυει λέγειν. , Ibἄμαχον δὲ κρυψαι τὸ συγγενὲς ηθος. υμμιν δε, παῖδες υλατα, πολλὰ μὲν νικαφόρον αγλαῖαν

ἄπασαν

15 ἄκραις ἀρεταῖς υπερελ ντων ἱεροῖς εν ἀεθλοις, 20 κολλὰ δ' ἐν καρδίαις ἀνδρῶν ἔβαλον

rectius in altera o d. separavit. Cotorum Boeckhium fere secutus sum in numeris conformandia liuius carminis, quod satis pro arbitrio gram

109쪽

σὐν βοηλάτα χάριτες Λιθυράμβω;

20 τίς γὰρ ἱππείοις εν εντεσσιν μετρα , η θεῶν ναοῖσιν οἰωνων βασιλέα δίδυμον επέθηκ'; ἐν δε Μοχ' ἁδυπνοος, ἐν δ Ἀρης ἀr θεῖ νέων ουλίαις αἰχμαῖσιν ανδρῶν. Στρ. β . ἴπατ' ευρυανάσσων 25 υλυμπίας, ἀφθόνητος ἔπεσσιν 35 γένοιο χρόνον ἄπαντα, Ζευ πατερ,

καὶ τόνδε λαὸν ἀβλαβη νέμων

Σενοφῶντος ευθυνε δαίμονος Ουθον

δέξαι δέ οι στεφάνων ἐγκωμιον τεθμόν, τον ἄγει πεδίων ἐκ Πίσας, 40 30 πενταέθλω ἄμα σταδίου νικῶν δρόμον αντεβόλησεντων ἀνηρ θνατὸς ουπω τις πρότερον. ντ. ν. δυο δ' αυτὸν ἔρεψαν πλόκοι σελίνων ἐν Ἱσθμιάδεσσιν 15 φανέντα ' Λέμεά τ' ουκ ἀντιξθεῖ 35 πατρὸς δὲ Θεσσαλοῖ' ἐπ' λφsos ρεέθροισιν αἴγλα ποδῶν ἀνάκειται,

110쪽

τωυτου κρανααῖς εν Αθαναισι τρία εργα ποδαρκής

μοῖσιν

Πτφοδώρν συν πατρὶ μακρότεραι

1 ερψία θ' εφοντ' Ἐριτίμω τ' ἀοιδαί. 60oσσα τ ἐν Λελφοῖσιν αριστευσατε,

ηδε χόρτοις ἐν λέοντος, δηρίομαι πολέσιν 45 περὶ πλήθει καλῶν. ώς μὰν σαφές οὐκ αν εἰδείην λέγειν ποντιὰν ψάφων ἀριθμόν. 65

επεται δ' ἐν ἐκάστωμέτρον ' νοῆσαι δε καιρος ἄριστος. . ἐγὼ δε ἴδιος ἐν κοινῶ σταλείς γ μῆτίν τε γαρυων παλαιγονων 70πόλεμόν τ' ἐν ηρωῖαις ἀρεταῖσιν οὐ ψευσομ' ἀμφι Κορίνθp, Σίσυφον μὲν πυκνότατον πα

λάμαις ώς θεόν,