장음표시 사용
211쪽
ruptatibus aeoitudo, quae neminem aIMera laetitia vitaeque felieitate premi sistat. Ego sane urbem et fama et reipsa in Romano Imperion-ι-imam emi Deillime, a Deo nempe eoncessa nobis victoria, ut ter nais, extemporali. Pervmenimvero in hominum eae tem et in nitivo de mers m. anguine trophaeum vectanti mihi, nulliana voluptatis gensum g e ta res attulit. IIulias autem ealami alis eatisa in miseros Antiochenos refundenda est; qui 1'ersis oppugnatoriinis propellendιa impares, eum iisdem iam utetora biis ae priamo impetis potitis urbe . decreveriant eontende re, ultro in mortem ruentes malesana audacia. Quia irritati nobilea Pe me perino te instabant . ut civitatem Didagine eingerem, captosque addicerem intem eciona. Ego vera Diomerit ea, tit quamprim rara rne lume evadererit, ad eeleraraxinum madum incitabam; cum negas esse ducerem
ereptis cirud est insultare. Ea Cliosroes prodigioso mendacio dolorem fingens, fracta voce legatis dixit; quos non latebat cur fugiendi spa-uum. Rod Mis deditiset. et vana loqui. et celaro verum, suaque crimina in eos. quos in h. opprς erat, i a serre mortalium omnium mille t. Nihil non
pruni , prolixequa pollicebatur . . et iuramento faciebat promiasi fidem at mimus idem pacta e venta, i.rata que nudiustertius, alto prompulis
212쪽
ἐς λήθην ἰνῖχθαι, καὶ χρημάτων μεν δεεκεν ἐπὶ πῶν ἄγος κ&- θεῖναι την χην δοκμος, τρο δὲ προοωπρο σχηματίζεσθαι την εὐλάβειαν ἀτεχνῶς ωπειρος, dgoσι-σθαί τε τῶ λόγω τιν πρῶ- ζιν. υς καὶ Σουρηνους, πρότερον Ουδεν τὸ παράπαν ηδικηκότας,5 δόλω τε περιελθων καὶ τρόπω ἀπολέσας τῶ εἰρημένω, ἐπειδη γυναῖκα κοσμίαν τε καὶ Ουκ αφανῆ ἄλισκομένης τῆς πόλεως εἶδεν ἐχ Cχειρος μεν τῆς ἀριστερῶς πρός του τῶν βαρβάρων ἐλκομένην ξον ' πολλῆ βία, παιδίον δε, υπερ αετῆ ἄρτι τοῖ τιτθοῖ ἀπαλλαγἐν, ἶφεῖναι μεν ου βουλομένην, Γλκυυσαν δἐ θατέρα χειρὶ ἐμπεπτω- 1οκὸς ἐς τυ IJανος, ἐπεί οἱ ξυντρέχειν Οιχ οἷδν τε ην τουτον δὴ τον βίαιον δρόμον, τον οἰκεῖον κἀνταυθα ἐνδέδεικται τρόπον. Ιασι γὰρ αυτὸν στενάξαντα δῆθεν τῶ λόγω, δόκησίν τε ώς εἴη
δεδακ' ιένος παρεχόμενον τοῖς τότε/nαρουσιν ἄλλοις τε καὶ θύναστασίω τῶ πρεσβευτὴ ευξασθαι τυν θεὸν τίσασθαι τον τῶν 15 γεγονόrων κακῶν αἴτιον. λυστινιαν ν δἐ τυν ' μαίων αὐτοκράτορα παραδηλουν ἐλλεν, ἐξεπιστύμενος οτι δὴ αυτὸς αἰτιω- τατος απάντων εἰ ζ. τοσαυτI χρώμενος φασεως ἀτοπία ποσρόης Dβασιλευς τε Περσῶν γέγονε Zύμου τυν ὀφθαλμον του δαιμονίου πηρώσαντος, ὀσπερ τῶ χρόν ο τὰ πρωτεῖα ἐς την βασιλείαν
καὶ πόνω ουδενι τῶν οι ἐπαναστάντων ἐκρύτησε, κακά τε ' -
μαίους οσα ἐβουλευσεν ευπετῶς ἴδρασε. βουλομένη γάρ τινα μέγαν ἀεὶ Κοιεῖν ἡ τiύχη πράσσει τοῖς καθήκουσι χρόνοις τα δό-2. ἄοκνος A. ἀόκνως Ρ. obliterabat. Pecuniae causa animum lacile proiitiebat Ia quodvis piamiligenus 3 eum tamen vultum larva religionis indueret, facinus lingua silentissime detestaretur. Surenis, a quibus nulla asseetua iniuria su rat, perii te cireumscriptis, et mille, ut supra nareatu II est, perdius, ubi mo)estani neque o curo loco natam matronam vidit, urire capta, vi stenter sinistra trahi a quodani barbaro, dilan ipsa puellum ab ubere recentem nolena dimittere, humi lapsum extentumque altera manu traheres, quoniam aequis passibus tam rapiduin sequi curaum ianime poterat; ingeniuin hie suum ostendit. Etenim verba gemitibus, usique fictis, inte scindens, et cum aliis mulus, liui aderant. tum Anastasio levito apseciem praelisns illacrimantia, Deum ultorem fertur precatus auctori ma- lorem eiusmodi. Iustinianum Rom. Imperatorem ausi almis quamvis probe sciret omnium causam in se maxime residere. Adeo perversa dole praeditus Choaroea Pinariam re uin obsituita eum Zaniem sera mala orbasset oculo, alioquin aetatis praerogativa ad regiam di linem. venturum post Ca ena, liuem Cabadea immeritissimo oderat. Nullo et Iam lai, aro rebelles perdomuit. nee mali quidquam meditatus est in Romanos, quod non intulerit ipsis facile. Nimirum quoties vult Fortuna quempiam ad sumna evehere, atatuto idoneoque tempore perficii comi
213쪽
Ρ 11ο ου δεόντων λογιζομένη, Ουδἐ ἔτι βλασφημησοοσιν ἐς αυτην διὰ
ταυτα πολλοὶ το γεγονὸς αυτn παρὰ τὴν αξίαν του τῆς χάριτος τετυχηκότος χλευάζοντες Ουδι ἄλλο των πάντων Ουδἐν ἐν νω5 ποιουμένη, ἐν το δόξαν αυτη περαίνοιτο μόνον. ἀλλὰ ταυτα- μῖν ὀπη τφ θεω gίλον ἐχέτω. v met Aoσρόης δἐ τὸ μεν στράτευμα των Ἀντιοχέων τοῖς περιόντας ζωγρεῖν καὶ ἀνδραποδίζειν ἐκέλευε κώὶ τὰ χρήματα πάντα ληαζεσθαι, αιτὸς δἐ ειν τοῖς πρεσβεσιν ἐς τὸ ιερὸν απὸ τῆς ἄκρας 1o
κατέβαινεν, υπερ ἐκκλησίαν καλουσιν. ἐνταυθα κειμήλια χρυ-
B σού τε καὶ ὀργ τρου τοσαυτα τὸ πλῆθος ὁ πισρόης εἴρεν ἄστετῆς λείας ουὁεν ὁτι μὴ τὰ κειμήλια ταυτα λαβὼν πλουτου τι μαγεθος περιβεβλημένος ἀπιὼν ωχετο. καὶ μάρμαρά τε πολλὰ καὶ
θαυμαστὰ ενθένδε αφελὼν εξω του περιβόλου ἐκελετε κατατο - 15σθαι, ἴπως καὶ ταυτα ἐς τὰ Περσῶν ξθη κομίσωνται. ταυτα
διαπεπραγμένος ξυμπασαν την πόλιν ἐμπρῆσαι Πέρσαις ἐπέστελλε. καὶ αυτού οἱ πρέσβεις ἐδέοντο τῆς ἐκκλησίας ἀπέχεσθαι μόνης, ης τὰ λύτρα κεκομισμένος διαρκῶς εἴη. ὁ δἐ τουτο τοῖς
πρέσβεσι συγκεχωρηκὼς τἄλλα καίειν ἐκέλευε πάντα, υλθους τέ2o τινας αυτόθι ἀπολιπὼν τοὐς την πόλιν ἐμπρήσοντας αυτὸς ξυντοῖς αλλοις ἄπασιν ἐς τὸ στρατόπεδον ἀπεχώρησεν, οὐ καὶ πρότερον διεσκη νημένοι ἐτυχχανον. '16. κομίσωνται L. κομίσονται Ρ. 19. , , κεκομισμένος Reg. MAI.T. κομισάμενos P. tar nullum obicem pauente voluntatis illius vir non attendit hominis in rituali non laborat no quid fiat absurdius: non curat maledicta, quibus. Ipsam plerique Ment, ridentes collatam erga indignum gratiam e denique
nullitis rei rationem habet, di minodo propositum assequatur. Veriam haec deo permittamus. Porro edixit exercitui Chogroea, ut Antiochet os, quicunque fiuper rant, servarent vivos, et in servitutem redigerent et eorum etiam sortunas omnes ad praeitam proposuit. Tum ex arc In templum quod vocantecelestam, eum legatis descenditi ubi aureae argenteae lue sit hellectilia vim tantam nactus est, ut quamvis praeter illain nihil aliud sibi legerite manubiis; magno tamen opere ditatus exierit. Plurima quoque inar mora exiluisitissima indo deripi, extraque urbem reponi iussit. in Perei dem avehenda. His peractis, totius civitatis incendium Porsis imperat. Quamquam rogantilius legatis, ut uni admodum ecclesiae parceret, pro cuius redemptione sat mararum pretium iam accepisset, annuiti metera
hanan iis ad. ixit; ae relictis in urbs incendiariis, eum caeteris Pereis omnibus in eas i, ubi priua tetenderant, se recepit. Disilire 1 by
214쪽
κάλλος καὶ τὸ ἐς ἄπαντα μεγαλοπρεπες Ουδῖ νυν ἀποκρυπτεσθαι πανzάπασιν επεν. ἡ μἐν ουν εκκλησία καθαιρεθείσης τῆς πόλεως ἐλείφθο μυνη, πόνον τε καὶ προνοία ΙΠερσῶν, οἷς τὸ ε ργονε πεκειτο τοὐτο. ἐλείφθησαν ὁ ἐκαι δμτὶ τὸ λεγόμενον κεραταῖον Β10. Istius ealamitatis signum altituanto ante dederat Deus, et loci
incolas praemotiuerat live ostetito. Fixa ad occasum spectabant signantilitaria praesulii veteris, cum repente ad ortum se ipsa verteriant Ateteriintiluet ac rursiis tangente nemitte ad pristinuim suum redierunt.
Quod uitilites tulit multis alliis astanti is, tum Tatiano Mopsiaesteno, uuaestori castreiisi et singulari prudentia viro, osteiiderunt, treiuiscentibiis tui liue signis. At nec sic citii leni vel ipsi liuitis portenti testes possessionem ursis ab Occidentis Iinperatore ad Orientis Regem traiisituram iii tellexerunt; ut illi videlicet, quos ea mala, quae postea contigeriint. inanebant, et sugere minime possent. Κ o vero in tanta describet illa calamitate et posteritatis mentoriae transmittentia, quadam veluti vertigilio eorripior, nec videre liueo quid sit,i velit Deus, cuin vel hominis vel urbis cuiuspiam res nunc ad caeluni extollit; nunc solo asstigit et albolet itullam
Olb cauriani Compertam nobis. Compertam aio. Abgit mitin procul impium veri um, noti Dinnia seni per ab eo cuin causa fieri. Tunc certo Anti clitam, Cuius decus et absoluta marenificentia etiamnum latere omnino no Iueuiit, a scelesti iuro viro . Nirutam videro sustinuit. Caeterum ex ur-lbis excidio, Perfnrum, qui litis dentandatum id suerat, labore ac providen tia, sola Ecclesia superfuit. Quod vero circa Cerataeum domus Pluri-
215쪽
μοσμένους σοι εναγχος ὁρκους, τῶν ἐν ανθρώποις ωπάντων
ωστατόν τε καὶ ἐχυρώτατον ἐύναι δοκεῖ τῆς ἐς ἀλλήλους πίστεως τε καὶ ἀληθειας ἐνέχυρον, διαλυσαντα δε τὰς σπονδὰς, - ἡ IS v eqs ἐλπὶς ἀπολέλειπτοι μόνη τοῖς διὰ την ἐν πολέμου κακοπραγίαν Ουκὲκ -ἀσπλεῖ βιοτετουσιν. ου γὰρ ἶλχo ovδ, τὸ τοιουτον εἴ- D nδὲ τις ἔν εἶμι η των υνγρώπων τῆν δίαιταν ἐς την των θηρίων μεταφῖλῆσθαι. . ἐν γὰρ του μηδαμῆ σπένδεσθαι τὸ πολεμεῖν ἀπέραντα λελείψεται πάντας, πόλεμος δἐ ὁ πέρας Ουκ εχων ἐξοι-2οκίζειν τῆς νυσεως τους αττω χρωμένους ἐς ἀεὶ πέφυκεν. τl Mκαὶ βουλόμενος προς τον συν ἀδελφὸν ὀλίγου πρότερον γέγραφας ος αὐτὸς ει η του λελυσθαι τὰς σπονδὰς αιτιος; ῆ δῆλον οτι ὁμο-3. ἐκ om. HL. 17. βιοτευουσιν L. iβιω-ουσιν P. - - .mae aervatae sunt, non hominuit cum id sa itum est; sed commodo M-Tum situ in extrema urbis regione; ubi sic ab aeditatis meteris avulsae erant, ut ad illas naniata pera adere non potuerit. Incenderimi euana Barbari quidquid extra muros positum erat, pinetur suam implum D. Iuliano minim ac ei unistrile is aedes, propterea quod legati ibi hospitalinaturr muria autem Persae nulli nocuerulit. α νHaud multo post legati Cli romi iteram convenere. itaque assati
sunt. Nisi te *sum alloquermur eoram, o RG, nunquam putaremus Chosmeni Cabadis Ilium armis inferimm a Romano m ingresstum esse, ea levia religione nuperi iuramenti, quod minini una tnter homines sancti,--n ve Aa,etur Idri mutuae as veritatis pignus; ruptoque paee, M a mea reliqua eorum eri, quorum uitam Uensiones viri pm turbant. Id veru nialia erae alivd merito vivi tuam dixera, quam euistim et utremn hase manum eum ferans mutare. Sublato erum foedere, morialιο- immistuletallum supra erit. Belitian autem, quod Inem non capit, eos. ς' - -
216쪽
λογῶν κακόν τι παμμέγεδες ταὶν τῶν σπονδῶν ειναι λυσιν. εἰμεν ουν ἐκεῖνος ουδἐν ημαρτεν, ου δικαίως τανῶν ἐφ' ημῶς ηκεις, εἰ δέ τι τοιουτον του ἀδελφψ τῶ σω εἰπύσθαι ξνμβαίνει, αλλα και σοι μέχρι τούτου γε καὶ μη περαιτέρω διαπεπρύχθω το ἴγκλη-5μμ, οπως αιτος κρείσσων εἶναι δοκῆς. ὁ ' γὰρ ἐν τοῖς κακοῖς ἐλΠσσονμενος, οἶτος αν ν τοῖς ἀs εἰνοσι νικωη δικαως. καίτοι ημεῖς ε επιστύμεθα γοτοτινιανὸν βασιλέα μηδεπώποτε τῆς εἰρηνης ἀπ ἐναντίας ἐληλυθέναι, καὶ σου δεόμεθα μὴ τοιαυτα ἐπάσασθαι ῬωμαAxς κακὰ, εξ ων Πίρσαις μεν υνησις ουδεμία
10εσται, συ δὲ τουτο κερδανεῖς μόνον, ανήκεστα εργα τους ἄρτι σοι σπει μένους ου δέον εἰργάσθαι. οἱ μεν ουν πρέσβεις τοσαυτα εῖπον. ποσρόης δἐ ταυτα Ι' 112Mκουσας ἰσχυρίζετο μεν τὰς σπονδας προς λυστινιανου του βασιλέως λεχνογαι' καὶ τὰς αἰτίας κατελεγ εν ασπερ ἐκεῖνος.πΠρεπε-l5το, τὰς μέν τινας καὶ λόγου ἀζίας, τὰς δἐ φαυλας τε καὶ Ουδενὶ λόγου ξυμπεπλασμένας' μάλιστα δἐ αυτου τὰς ἐπιστολὰς του πολέμου αἰτιωτάτας η ἰου δεικνDναι πρόd τε ζ λαμουνδαρον καὶ Ουννους αυτίυ γεγραμμένας, καθ άπερ μοι ἐν τοῖς εμπροσθεν λό- γοις ερρ θη. ἄνδρα μέντοι Ῥωμαῖον ἔς την Περσων γην ἐσβε-20βληκέναι ῆ πολέμια ιργα ενδε ασθαι Ουτε λέγειν εῖχεν οἴrε δεικνύναι. οἱ μέντοι πρέσβεις πῆ μεν τὰς αἰτ&ς -κ ἐς Του-- uνιανὸν ανέτερον, ἀλλ' ἐς τῶν υπουργηκότων τινὰς, πῆ dε ως ο ουτω γεγονότων ἐπελαμβάνοντο τῶν εἰρημένων. τέλος δε χρή-
fateri demonstrat immane qlioddam esse malitin paeem dissolvere. Caeterunt stille nihil pereavit, iam liniuria nos invadis. Ain alio id in te tuus commisit frater: hue uritie, nee longius proe dant quor elae tuae, ut eo επω rior vidi aras. Nam iure palmam in honis referet, qui emeedit in malis. umquam nobis stularatum est Iimtιnianiran Aug. numquam contra Purem venisse. Tu vero, quod te oramus, noli Itonianos iιs damnis abeere. unde nullus in Persas I eius. et luerunt in te hoe unum redunttat, tit re-eenti foedere tibi ivnetis pavissima detrimenta, contra quam fas rat, offeras. Haec legati r)cptibus nuditis Chosrom paeem ab Imp. Iustiniano vi latam asseveravit, et praebitas belli musas recensitur ciuarum nonnullae liuomenti alicuius erant, nitae sutillos inanissit neque contactae. In Primis placuit praeci Puum tbellii sontem, nimirum literas, proferre, luas, ut Fu-Pra monui, ac Alan uti larii in Hunnorsque scripserat Iustinianus r ni neminent Rouianorum, qui In Persulem incurrisset vel odidisset hostilia. nec ominare potuit, nec producere. Quas causas legati partim a Iustiniano in ciuosilani rei adniinistros publicae conserebant, partim salsi argue-
217쪽
πλεῖστον ξυνδα πανοῦσθαι τοῖς χρήμασι. δεῖν τοίνυν Ῥωμαίονς 5
γία παρὰ τῶν /πρέσβεων κεκομισμένον τύν αποπορείαν παντι τῶ
adimonuit ne opud se statiterent selii et petiso in praesens auro aeternam Pacem sancirer iunctas enim pecillita a inicit inη plemini illae, diiui illa sunt-ptu hauritur, cuin ea pariter init. ii ncillio ni suntir linqtie oportore Roma- nos cerauni ci uotannis auri nio dii iii pensitaro. IIoe nainque Pati . nu bat, I'mae Oim uomunis parem hobebunt stubit ut 1 oreta auitas ctist odio: t, et succensere desinerit ob eon I tum urbent Domini, quanilo Pro his Perim tuam mercedem accipient. I.eσnti contra: Peranc I in unus vectigales habere Tollint. Tuni Clios roes, Minini e vero, iii pilit sed propirii
Imruarior in milites erunt Persae in Posterutri, stratam naualiac Nicruc 1n '
cedon forentes, quunt Ioetu don vel IIunnis quibiisdurn et Aaracenis ani tuam summam Orogatis. rion Niod emam sitis stipe diarii, verum ut si es De stros ab hostili populatione innoxio usque custodiant. His ultro citroilue is inter Cliosroem et legatos disputatis, intuleiii coliventi, ut C liosroes in praesentia ciuili lue nil ista nitia ponito, ac singulis ausiis ii iingolita a Ronianis acciperet, ne iue ipsis liticeret ninplitis et si id post itanni testati d adissent pronii Asa obr,ides, riiiii iiiii verso Oxercilii rent; 'raret lii P: trilin , ibi tuo Pacis cυιiventa sit iaci retit te; ati, iiiios Iustinimius Aug. desilinasset.
218쪽
- νrιοχείας τριάκοντα καὶ ἔκατον σταδίοις διέχουσαν διηλθεν, V 299ενταυγί τε ' μαιων oxJἰνα ου τε εἱρῶν Ουτε λυμηνύμενος ἀπε- λουσα το μεν εν τε τῆς θαλάσσης τυι υδατι μόνος, θύσας τε τουβ ηλίω και οῖσδεσιν αλλοις ἐβούλετο, πολλά τε ἐπιγειάσας, οπίσω ἀπν λαυνεν. ες τε τὸ στρατόπεδον ἀφικόμενος ἐπιθυμίαν οἱ εφα-
i 0 πόλιν και ἀργωρου χιλίας κομισάμενον ἐνθένδε λίτρας οὐδέν τεζλλο λυμηνάμενον απελαυνειν ὀπίσω. Γνδηλος δἐ-ὁ Mσρόης τοῖς τε πρέσβεσι και πῶσι τοῖς ύλλοις υτι δη ἐς την Ἀπάμειαν του δε ἴνεκα στέλλοιτο μόνον, υπως δη τινος σκηφεως Ουκ δ ο- λόγου λυβόμενος αυτην τε καὶ την ἐκείνη χωραν ληίσηται. τότε
dη τό τε ἄλσος ἐν θαυματι με; άλ ο ἐποι σατο καὶ τὰς των ὁ δά- Cτων πηγάς' ἄμφω γὰρ α ιοθέατα ἐπιεικως ἐστι. καὶ θυσας ταῖς νυμφαις ἀπιων ωχετο, ἄλλο μεν Ουδεν λυμηνάμενος, τοῖδἐ ὐπαγγέλου Μιχαηλ τὸ ἱερὸν καDσας ξρν ετέραις τισὶν οἰκίαις
2. ἀφίκετο Suidas a. v. διέχουσαν. 7. ἐσ γειτονων Ρm. γειτόνων P. 10. ,,ἀργυρov Reg. MALT. αργυρίου P. II. Tune divertit Cliosrom Seleuci,in: ouae urbs maritim est, ac stadiis exxx. Antiochia distat. Nullum ibi Romanum nactus, proin lolieminem laesur solus in mari lavit, et Solem deos alios, cliuoscunque voluit, sacrificiis veneratus, eosdemque precatus plurima, ad castra re' . liiit. Hie velle se dixit Apameam urbein vicinam eo sol uni nninio petere, ut illam viseret. Quod gravate eaque lem concesserunt leγ6, . lit itispecta urbe, et acceptis millo argenti libris, reviret innoxius. Id vero Ie tis caeterisque perspectum erat, eo solum consilio proficisci Oiosroein Apameam, ut praetextu levissimo. quicunque Re offerret, a repto, urbeat diripereu, ac circumiectam regionem vastaret. Tum igitur Daphiten, est Antioclitae suburbium, aseendit: ubi res duas spectatu dignissimas, lucem scilicet Rc sontes demiratus est, et postquam sacrificavit Nymphis, discessit, sarta et tecta relinquens omnia, praeterne lem Michaelis arcti angeli ac domos assulitot, cluas lianc ob causam incendit. Persa et iidam e aues, vir iii exercitu clarissimus, adeoque ipsi
Giosroi familitaris , cum Qita nonnullis praemaptum in locum venit, vicinum Treto, ut vocant; ubi teniplum est Michaelis archangeli, opus Eu
219쪽
νον κρυπτόμενον ἐνταυθα ἰδὼν ἐδωκε τῶν ἔτέρων χωρίς. νην ὁἐκρεοπώλης ὁ νεανίας, Ῥεῖμαχος ἴνομα. ῖς ἐπειδη καταλαμβά
σπασάμενος κτείνει τυν ανδρα. σκυλευσας τε αυτοῖ κατ' εξουσίαν τα τε ὐπλα καὶ τον χρυσον ἄπαντα καὶ εἴ τι ἄλλο ἐτυγχανεν ὀμπεχομενος, ἐπί τε τυν Ἀπον αναθορὼν, πρόσω ηλαυνεν. ει τε χωρίων ἐμπειρία χρησίμενος, λαθεῖν τε τους πολε- IOP 114 μίως καὶ διατυγεῖν παντελῶς ι σχυσε. ταurα ὁ ποσρόης μαθὼν καὶ τοῖς ξυμπεσουσι περιαλγήσας των οι ἐπομενων τινὰς καυσαι τὸν του ἀπαγγελου νεὼν, οὐ πρόσθεν εμνησθην, ἐκέλευεν. Oι. l.M τουτον ἐκεῖνον εἶναι ηγούμενοι, ζυν ταδε υμφ' αυτὸν οἰκοδομίαις ἐνέπρησαν, ἐπιτελεῖς τε πεποιῆσθαι τὰς ποσρόου ἐντολὰς i5
Xοσρόης δἐ παντι του στρατεῖ την ἐπὶ πύμειαν ῖει. εστι δἐ ξυλον πηχυαῖον ἐν Ἀπαμεία τοῖ σταυροῖ μέρος, ἐν β τὸν
στῆναι ἄμολόγηται, κατὰ δη τον παλαιον χρόνον ενταυθα πρὸς20B Σύρου ἀνδρὸς κομισθ ἐν λάθρα. καὶ αὐτο οι πύλαι ανθρωποι
stantem solum, se alistraxit a sociis, ut terga dantem insequeretur. I anius erat adolescens, eique notiion Aiuinctior vii tit se iamiam tenera seniat, repente conversus. iiistantem percutit lapide, et fronti plagam adicit nil melubranam us iue rerebra iuxta attrem: inox humi simitum ipsi ni aminace consi est, neniitieipio interpellanto armis, auro, Vestib 11 Apolliat: tum in e suum insilit, quo pro ectus, sive sortuna, sive locorum peritia id conseciniis est . ut lateret liostes atque incoliantis Elaber tur. uitae ubi Clios es didicit, casum lilinc aegerrime serens, qui, Is- lani e stipatoralius sitis iniunxit . ut archangeli templum, cuius ante in mini. igni corruinperent. Illii templum hoc, do quo Cliosro fierino, Daphnicunt osse arbitrantes. illud cum structis iii aintai tu aedibus incenderunt, seque matulatis Cliosmis perfunctos Puvaruiit. Haec ita se habuere At Uaosroes enim omnibus copiis Apam in contenclit. Ea in urbe lignum cubiiste visitur. segmentum illius crateis, in qua Clini TUN Hiero- ol mis suppllicitiin voletitem ae tu nicin subiisse piit,lica consessione con- tat. Id Syriis qui latii olim hue hirtini ite tulit, ae cives prisci, cuni fir
220쪽
ἀκουοντες ώς ς κιστα ἀληθίζεσθαι καὶ παρα Θωμῶν τυν τῆς V πόλεως αρχιερέα γενόμενοι ἐδέοντο τυ του σταυρου ζύλον ἐπιδε
ὁ δἐ κατὰ ταυτα ἐnolει. τυτε δὴ θέαμα ζυν Ἀ n λόγου τε καὶ πίστεως κρεῖττον ἐνταυθα γει ἔσθαι. τυ μῖν γὰρ ξυλον ὁ ἱερεῖς Cφίρων ἐδείκνουεν, ουπερθεν δἐ αυτοῖ σέλας πυρις ἐπεφέρετο καὶ το κατ' αυτὸν τῆς ὀροφῆς μέρος φωτὶ πολλεῖ υπἐρ τυ εἰωθὸς κα- 15 τελεωπετο. βαδίζοντός τε τοῖ ἱερέως πανταχῆ τοὐ νεὼ σν - προίει τυ σέλας, φυλάσσον ἀεὶ τιν υπερ αυτου τῆς οροτῆς χώραν. ὁ μῖν Ουν των ωπαμέων δῆμος υπυ τῆς etοῖ θαύματος ηδονῆς ἐθυμβεῖτό τε καὶ ἐγεγήθει καὶ εκλαιεν, ἐδη τε α παντες 'πῖρ τῆς σωτηριας το θαρσεῖν εἶχον. ὁ δἐ Scuuυς, ἐπειδὴ πε-
ρου ξυλον ἐκάλοφε, καὶ το σέλας ἐκ του αἰφνιδίου ἐπέπαυτο. Iλμαθὼν δἐ τυν των πολεμίων στρατὸν χιστά -υ τῆς πολεως ἐκειν, σπονδῆ πολλῆ παρὰ τον ποσρόην ὐφίκετο. καὶ ος ἀν- πυνθάνετο του ἱερέως εἰ βουλομένοις τοῖς Ἀπαμεῖσιν εἰ- απὸ του25 περιβόλου ἀντιru ασθαι τω M δων στρατο,. υπεκοίνατο Θωμῶς
muni sibi atque urbi praesidium fore persuasissimum haberent, in theca
lignea auro multo gemmis lue exornata repositum, teritis inceriloti laus quam tutissime asservati iiiiii tradidere. Certo iluotannis die, eductiinittiem universias populus aclorat. Iani vero Apanienses, ubi ad se venire Medoriani exercitum nulli erunt. eo perterriti nuntio et sania perii liae Crurarola. Thomani civitatis antistitem convellerunt. olbsecraruntque ut erucis lignum exhil eret; quo ultinium adorato, ne lutori nitimo morerentur. Illo postulatum implente, spectaclitum ortum est, quod et orati
nem et fidem excessit. Lignum praeserenti monstralitique Praesuli inintinebat igneum iubar, et cameriae para, cui sui, erat, insuetne lucis splen- lore magno emicabat. Simili nutem mini Pontilice tena plum ol, eunte sulgor procedet at, in testudiite Iocuin obtinen , qtii illi respondebat ad Perpendicia luui. Volliptato, luam hoc inimiculum pariebat, defixus litan luo populus Apanae is prae gaudio ueliat, ianique omnes certam Cnpiet mit salutis speni. Templo obito, illecae lignum reddidit Thomas attine obtexit, niox et ivlbar evanuit. Cum ei nuntiat uni esset liostilem exercituni urbi appropinquare. magna celeritate prodivit obviam Cliosroi: eui interrogauit, decretumito esset Apamensit iis Medormae mercitui e