장음표시 사용
11쪽
haec prioriam inventa posteriores augebant et amplificabant, iuniores discebant, oratores amittiebant. Ouodsi fortasse
tonem hanc oratoriam ariem, πειλῶς δημιουργόν iniuria,
contemsisse perspicient. Nos quod gyaecum non novimus
limriuii, qui melius lias sophistamini praestioas doceret, euinmmineniario lustravimus, ei uni saepe eadem res anu nimie sententiam exanthu,retur, inies' os Orator in locos congessimus, ut ipsi lectores, quanium ei praecepi orati
nihil essent accommodata et oratores uinc arten coleIent,
iudicio suo comprobarent non ex aniIni in leni sententia res pri,cessu, eum multis praeceptis desini exempla non enti omnia in iis iae supersunt orationibus inveniuntur, plura sortasse nos latuerunt, sed haec alii compleant, nobis huius enarrationis iecisse fundamenta sussicit solos Atticos oratores, quibus Thucydides mi inagna utitur in orationimus componendis arte addendus est, attendini is, posteri ictetores Aristidem, Libanium, alios neglexianus, ne cicer nem quidem, qui larga in armanenioriani ei exemplorum seg tem praebet, in graec scriptore explicando laudandii in osse putavinius timid dubie immerito, sed Romanun Oratorean aptissim in esse in aularent ad Herenniun, illustremus censenius huius enim librim nostro mulio praestantioren esse dicimus, quod ais et his es inagis perseeia ei innia egregiis Ciceronis exeniplis aperia si unt, ibi Ille nos haliceonime' nili rationein, si qui ortasse luac Melisabunt, initibus probatum esse speranius. Resia ui de autore huius artis pauca dicanius Amsi Disstiroci: Corale
12쪽
telem esse codices omnes consentiunt; sed uni et licendi
et docelidi ratio ab illa philosopli propria nimium abhorreat, iam Desiderius Emismus id praemone editionis 1530 huius esse negarii, ii te quisquali conuariani defendii sententiam praeter L. Lerael, qui nuperrime hi libro, qui inscriptus est Die Spracli philosophie iter Alten I p. 280-90, et postquam ego ilia refutari Zellachris tauraueruiuiusWisse sellast M. n. -5ὶ, denno inmine Rhenano toni f. Aristotelem haec composuisse bi persuasit. Quo motiis ipse in commentario quae distant paucis indicare institui, sed cum omnia sere alia esse viderem, nihil vero mi od illi conveniret, ne ineptus perspicua tractans tempus perderem,
omisi; si enim philosophi perii plane perdidicit eiusque
morem ei inventionis ei elocutionis, quem ex plumniis quae supersunt scriptis tenere dissicile non est, cognitum habet, ubique alium iii hoc libro auto IEIII inveniet; ii non legit, eum frustra etiamsi plurima congesseris arminent docebis. enim ars in Oridorum usum, ut in ulminilis sententiam
probabiliter dicas, composita est quo si ui verum non rei, verisimile tibili sectetur id Aristotele prorsus im
lignum est; non enim artem docet, ut Iocun Pie nodo adversarium vineas, sed ut in omnibus causis verum invenias
perspicias, ii si semel iteminimi ad illud persuadendimus delabi rideatur artis levitate, non auioris concilio laetum esse credas nam lonissime abest, qui hanc docendi
rationem profiteatur adde pri ecepta eorumque nomina aIta esse neque cum iis convenire quae in genuinis leguntur
Rhetoricis. Aliis noster omnia exempla ipso singit nec ullum laudat oratorem, Aristoteles nullum de suo ai exeni-plum, omnia ex oratoribus collegii, quod quantiani disiet, principi uin tu ait libri scriptoris ad Herennitin dout silud rhetoren qui ipse perorat demet, hoc philosophuni, qui praecepta arsis a se pleraquo inventa autoritate eonfirmare
13쪽
studet Iai quid de elocutione ilicam prorsus ab illa Aristotelis aliena v. c. noster diei λχ μην, διωρισάμην, διεξή-ν, μον, Aristoteles nunquam singulari, semper multitudinis utitur numero, ei Me innumerabilia tae enumerare longum est. Aris, toteli ergo non esse libriam constat, Anaxi in pneni vero auiorem esse primus in praelation Arist. Rhetor.
Petriis Victorius ex Quintiliani III, 4 eonsimnain; - ἐγ--oram Mo proprium est huic scriptori, ii Quintiliani
Anaximenem eundent cum nostro auiore optimo iure esse Onanes iidicarent, ne tu in re tam gravi salii politi Romanus rhetor, qui hiinc Aristoteli opponit, ut inanis sit, qui eum haec sinxisse sint at quod unum Melani iussici aduere batur, duo genera laudare Quintillanitin, iri in nostri libri inuio legi, id nos nulla fraude aui temeritate adhibita removimus. Sed si an alia lae non reticebimus: arpocration
quod oratore loquitur, rhetoricos libros Alexandro missos intelligas; qui vero nunc fili perest unlis e Si neque in eo quidquam maioris montenti desideratur. at nimis dubia
est ista coniectiva et Dionysius ira dii: τέχνας ἐξενηνοχε. in ipsa arte eap. 4 ἐπιχειρήμα-- ει προγυμνάσματα posteriorem aetatem prodere existumes, deest veri, omnis στροεω mentio rhetoribus tantopere agitata, ii potius illatain tum Anaximenis aetate nota fuiSSe, quam artem recentioren esse eredamus haec ipsa simplex et nulla dissicultate est obnita inventioni adhaerent eare. 22-28 iae elocutionem adiuvant, adiuubrata magis quam elaborata; neque λέξεως nomen ibi invenitur denique app. 29 - 37 partes rationis, quae et quales et quo Ordine singulae sint ponendae, exarisinat his lispositionen eonuneri ipse cap. 28
14쪽
indicat ergo inventionen et Octitionem dispo Sitionen tra Clatautor, ut Aristoteles neque tamen huius libros ei notos suisse ullo arguinenio Onsirinari potest; iae enim similia sunt, ex re ipsa et omni in omnium rhetoriini usu sunt sumpta Isocratem potius et priores iechnicos ab omni philosoplii alienos Iobat aperte Archidiunt in rei, pici cap. 29 adnotavimus, sed Aeschinis quoque et Demosilienis sunt loci quos secutus esse videtur noster. Si verba cap. 37 δει
oratione de corona g. 265 sumpta sunt: ἐξέτασον τοι νπαοὰλληλα τὰ οι καμοὶ βεβιωμίνα πράως, μη πικρῶς, neque fortass Orator vulgare artis praeceptum in usuri suiuueonveriit, quod , Dini auiori proprium in o ἐξεταστικόν, probabile non videtur, hunc luimini post Olymp. XII, 3-330, quo anno causa Ctesiphontea acta est, scriptum esse con- adde exempla cap. 8 laudata, quoruni ultimum Olymp. IX, 1 pertinet. Eaden ratione, qua hic liber Anaxinisvis oristotelis nobis et ea expolita est, mi faciunt, ut saeptiis
ea maae ibi congessimus Iectores reliceremiis: Diuinius enim ibi exposita huc transse Te quodsi haec non displiceant, illos quomi commentarios maxilliani pari 1 HGο- iustos istam iurisi comiti unicabinius. Disstiroci by Corale
16쪽
. ἐστιν, τι τους μεν λόγω χοωμένους και μετὰ τούτου πάντα πρήττειν προαιοουμένους ς δντας καλούς τε καιθγαλυς ἐπαινουμεν, τους ει ἄνευ λόγου τι ποιούντας ς εντας -- ει ριώδεις μι--εν. διὰ τούτου και--υς την -- κακίαν ἐμωανωαντας ἐκολάσαμεν,3 τους ἀγαθους δηλωσαισας αυτῶν η -ετὴν ζηλώσαμεν. τουrφ καὶ των μελλόντων κακῶν ἀποτροπὴν εὐρηκαμεν, καὶ των παρχόντων γα ν νησιν ἔσχομεν. καὶ διὰ
17쪽
τῶν βαρβήρων ἔχοντας οὐτεπρωτῶν πραγμάτων χρωμένους, ὁδως καλῶς ἡ ἀκ πολις ἐστι σωτηριας φδιὰ
γράφειν, μη - καλλωπίζω ι δύω πω τῶν ἀκριβῶς γνωοὐ μένων - γ' ὁμολογουμένων πιστεις ἐπιφέρων. δι εο φήσω, ἐπι- μόνον πων πιο ἄν ἔνεστι λέγειν
συμβησε - - περ τὰς πραεις , -- σώζειν πάσας
18쪽
ώς ἔπος εἰπεῖν τὰς παρχουσα σοι των γαγων κτήσεις.
19쪽
περ τὰ συμβουλαια δικαιολογίαις καὶ ταῖς ἰδίαις μιλιαις. ψουτω δ' ἄν τοιμοταπον λέγειν περὶ αὐτώ δινηοεινεν,. μαι θ καθ' , ἔκαστον-δος ἀπολαβόντες,παοιομη ἀ- τὰς δυνάμεις αυτῶν και τὰς χρήσεις καὶ τὰς τάξει
ἐν ταῖς ἰδίαις μιλιαι και ταῖς κοιναῖς δημηγοριαι ἐν Ἀ-ώς μάλιστα αυτών χρῆσις -- - μεν. Καούλου μῆν ἀν--ῶν προτομὴ μέν ἐπιών ἐπὶ προαιρέσεις η λίγους η ποαξεις παράκλησις, noroon da
δὴ τοὐτων διωρισμένων ων με προτρίποντα χρὴ διο εο κνύειν ταυτα ἐν α παοακαλεῖ, δικαια ἔντα καὶ νόμιμα
καὶ συμφέροντα - καλὰ και δῖα καὶ σια - Θῆναι - δε μή, δυνατά τε δεικτων οταν - δυσχερῆ παρα-
20쪽
Ο Ουσι τοῖς νυώποις οι γε αμμένοι ὀμοι πιμον, ἀλλ' ευΘυς γοάν καὶ κοινῶ νόμ νομιζεται τὰ ἐν υνδικαια ταὐτὰ ἐστι, νόμος δή ἐστιν μολύγημα πόλεως κοινον διὰ γραμμάτων προστάττον, πῶς χρὴ πράττειν καστα συμνέρον δέ ἐστι των παρχόντων γαγών ---λακή, η τῶν μὴ προσόντων κτῆσις, δεών παρχόντων κακῶν πο λή, τῶν προσδοκωμένων γενήσεσθαι - - ρῶν διακώλυσις διαιρήσεις δ rosr τοις ἐν ἰδιώταις Η σῶμα και ψυχὴν κοὶ τὰ ἐπικτητα σώματι ἐν υν