Anaximenis Ars rhetorica quae vulgo fertur Aristotelis ad Alexandrum

41쪽

ARS RHETORICA. 27

νοις καὶ τοῖς πραπτομένοις τα με γὰ εἰκότα κει---οδειγματα καὶ τεκμήρια και ἔνθυυηματα καὶ α γνῶ ωαι καὶ τα σημεῖα καὶ ο ελεγχοι πιστεις λαυτῶν των λdyων καὶ

ρουσιν.

-- ἐν ὁ ἐπιαν λεγομένου παραδειγματι ἐν ταῖς διανοιαι ἔχουσιν, ἀκουοντες, λέγω δ' δε ει τις ναι τὴν πατριδα μέλ- ι μεγάλην Αναι κει -- ῶκει--

42쪽

ANAXIMENIS

44쪽

κέναι την κατηγορουμένην πω ν, ουτως ἐκ τῶν εἰκότων χρή σε ἀπολογελωι -- ανον γὰρ ποιήσεις τῆν κατηγο- οιαν ἄν δε δμολογεῖν ἀνα- , τοῖς τῶν πολλῶν ἐμιν ἀνομοίου τὰς σαυτου πράξεις τι μάλιστα λέγων ς ι

Ουτως ως σοι τυγχάνει πεποιημένον. νυε, δυνατὀν -- δειξαι, καταφευκτέον ἐπὶ τὰς τυχιας η τὰς -- πως, και συγγνώμης πειρατέον τυγχάνειν παραλαμβάνοντα τα κοινὰ των ἀνθρώπων γινόμει α πάθη, δι νε ισrάμ- του λογισμos, ταλα δ' ἐστιν εοως οργὴ μή φιλοτιμια και τὰ τουωις - ὀτροπα τὰ πινχυν ἀκυς διαταύτης της - δων τεχνικώτατα - εν. Πωαδειγματα δ' ἐστὶ ποώξεις μοιαι πενημέναι και

παραδειγμάτων δύο τρόποι τὰ μεν γὰρ τῶν παραδειγμάτων μνεται κατὰ λόγον τὰ ὁ παρὰ λόγον πιι, δε τὰμὸν κατὰ λώρον μνόμενα πιστευε ι, τὰ δε - κατα λογον ἀπιστελλα 'om isse , τις ἀσκοι τους πλου-

46쪽

δε ει - αι τοι παραδειγμασι οὐ μονον ἐκ το υτων, αλλὰ και ἐκ τῶν ἐναντιων λέγω δ' Αν ἐὰν ἀποφαι - τινὰς πλεονεκτικώς τοι συμμάχοις χρωμένους και διὰ

47쪽

ἐστι, και Ουτως -τὰ πλειστα ποιήσεις.

48쪽

ε μημάτων κατὰ των ἐναντιων ἐκληπτέον τὰ δ' ἐναντι τομυις πω μῶν αυτῶν μῖ λέγειν , ἀποφαίνοντας τὰς πράξεις τὰς μετίρας καὶ τοὐς λόγους ἐναντιουμένους τοῖς αδικοι καὶ τοῖς διίμοις καὶ τοις συυφόροις και τοῖς των - ώπων των πονηρῶν Θεσι, και συλλήβδην τοις ,προ- πις νομιζομίνοις ναι δει δὴ τούτων κάστοις συνηγορει, ιν εἰς βραχύτατα καὶ σωζειν ὁτι μῶλιστα ἐνολιπις τοι ὀνόμασιν τὰ ἐν Ουν ἐνθυμήματα τομον τον

λιχης, χρὴ φρα ιν ὰς αἰτιας συντόμως, να την δμε- ιαν καὶ την πιπιων διαφύχης δεῖ δὴ τὰς γνώμας

49쪽

αμ τιας ἐκ μῖν οὐ τῆς διας φύσεως τοιαύτας ποιφωμεν γνώμας, ἐξ οπερβολή δ τοιάσδε δεινότερά μοι

ων μεν αυτοὶ ἀδικούσιν, Ουλαωυσι διανα δικας, ων δε τοῖς ἄλλοις ἐγκαλουσιν, ἀνυπερβλήτως θωρ -- ούτοιτε ει μέν τι αυτοὶ τῶν ἐμῶν χουσιν, Οὐκ--διδδασιν, ὶ

50쪽

ζόμενον πολλὰ δὴ ποιήσομεν σημεῖα υλλήβδην εἰπειν βεκάστου των πεπραγμένων καὶ λεγομένων καὶ ρωμένων, καθ' ---στον λαμβάνοντες ει τε του μεγιβ οπις αἰ- σμικρότα - - ἀπομανόντων κακων Ἀγαυν, ἔτι δῖκαι ἐκ τῶν μαorυοιών καὶ ἐκ των μαοτυοουμένων, καὶ ἐκ

ἐκεινων, καὶ ἐκ τῶν προκλήσεων, και ἐκ τῶν χοίνων , καὶ ἄλλων πιπιών τῶν ἐν ρυν σημειων ἐντευ- ρη-μεν. 13 'Eλεγχος δέ ἐστι μὲν Ο μη μνωον ἄλλως χειν, αλλ' οντως ως μεῖς λέγομεν, λαμβάνεται, δε ἐκ τῶν φυοειαναγκαιων αναγκαίων ως μεῖς λέγομεν η Ἀντιλεγων,κα. ἐκ τῶν κατὰ φύσιν ἀδυνάτων φαεινάτων λοι ἐναντιοι λέγουσιν. κατὰ φύσιν ἐν ὁ ἀναγκοῶδν ἐστιν δεντους ζώντας σιτων δεχ ι, καὶ τὰ τούτοις μοια ώς δ'εοημεῖς λεγομέν ἐστιν ἀναγκαῖον, τους μεμαΠτιγωμένους δμολογεῖν, περ ι μαστιγουντες κελευουσιν. κατὰ φύσιν δὴ πάλιν δυνατί ἐστι, παιδάριον μικρον λήψαι τοσούων ἀργυρων, - μὴ δυνατὰν ἐμιν - ουεὐ- τούτοωεοον δ' ἄν ὁ ἐναντιος λέγοι, ἔσται ἀδύνατον, ν φύσκνυεν ἐν χρόνοις τισὶν - νησι ποιήσασθαι το συμ