Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

181쪽

III. ' δέ τις ψυκτηρ', ὁ δέ τις κω ν χαλκον κλέψας ἀπορων κεῖται, κοτύλη δ' ἄνωχοiνικα μάττει. Athenaeus I p. 5024. de poeulo v τὴ isset agens rΣτράττις φυχασταῖς ο δέ τις ψυκτῆρα κτλ. Versu terito vulgo ooλid'. B κοτέλη obraeus Adv. II p. 335

Σαννυρiωνος σκυτiνην ἐπικουρiαν. Athenaeus XII p. 55l e commemoriit Aristophant loco, in quo Sannyrio Meletus et inestas propter macilentiam ridentur: περὶ ὁ του Σαννυρiωνος και Στράττις εν πα-σταῖς φησι Σαννυρ ἐωνος σκυτάνην ἐπικουρίαν. περι δἐ ελητο αυτος ὁ Σαννυοiων ν ἐλωτι λέγει υ- τως Μέλητον τον ἀπ Ληναἐου νεκρόν. Non male Daleeamplus σκυτiνην ἐπικουρία de eotiaeeo thorace explicat, a Sannrrio pectus circumledein, ut firmior esset truneus orporis Longe alio sensu Aristophanes dixi σκυ- τἐνην ἐπικουρίαν σslstr. 10. inermi autem alludi ad Proverbium G ἐν επικουρire, a infirmum et inutile auxilium significabatur: σύκινον enim licebant utemita debile esset et ad usum inhabile. Diversa confundit Hesrelatus, Σκυτίνη πικουρiα Ἀττικοι επὶ ἀσθενοίντων βοηθημα- των. Nisi hae antiquitus in hunc fere modum scripta

bet Aleiphro p. I 39. Allier Sirattidis versum interpreta tus est h. Bergicius Cosanient. p. 2 l, non exilitatena an-nyraonis rideri ratus, sed obscaenum illud spectaculum ab Aristoph. Nub. 53 eommentoratuin, quod Sannyrio in Ru1l-

182쪽

llum vocaverat, ut sal illam suam alioqui easuram populo privaret. Allienaeus tamen Stratii lis loco ua usus est, ut Sannyrionis gracilitas in eo indicata esse videatur.

Πῶς αν κομίσει μοι τις

θυμαλωπων δε μεστην επἀραν; Pollux X I0l καὶ μην πάραν εἴποις αν το ἀνθρώ- κιον τουτο, καὶ ἐσχάριον, κα που καὶ παρίδα. ὁ ἐπιράττις ἐν πασταῖς φη Πῶς αν κομίσειε μο τις θυμαλώπων δε μεσrην πάραν. In codicibus leo πῶς αν

nee τι legi videtur. Proinde scribet, luna videtur , κομίσειε

μοι τάχα θυμαλώπων δε μεστην ἐπάραν, se semus cuius

καὶ ριπiς, καὶ σκιάδιον καὶ σκιάδα αν εἴποις ουτω γαρ καὶ το Λιονίσου σκιάδιον καλεῖται. καὶ πτερῶν ὁ τυ σκιάδιον οι κωμωδοποιοὶ καλουσιν. ὁ ὁ Στράττις προειπών ριπιο επηγαγε εἴτε σκιάδιον. Id reetius fortam e sera inii 1 σκιάδειον. De u raculis illis cloete disserilit alchenarius ad doniag. p. 343 e. Fallitur laud dubie Pollux ριπὶς- σκιάδιον de eodem instrumento dici ratus; Iie πτερὼν de linia aculo dici credo, sed potius de hιniδι ωlo. . uripid. Orest. I 2 .raenaeus apud Ainen XV p. 90 l, et lacobsitis ad Anal. r. II 3 p. 0. Utriinimae eoniunxit etiam Diovsius IIalic Anuqu. VII s παιδαγωγοι γυναῖκες σκιάδια καὶ ριπiδας κομiζουσαι. Ceteriina conseruist erit p. 235.

183쪽

Πρασοκουρίδες, α καταφυλλους ανὰ κήπους πεντήκοντα ποδῶνιχνεσι βαίνετ' εφαπτόμεναι ποδοῖν σατυριδίων μακροκέρκωνωχοροὐς λίσσουσαι παρ' κίμων

πέταλα καὶ θριδακινiδων ὀσμων τε σελένων. Allienaeus II p. 68 f οριδακινiδας δ' ειπε Στράττις Πρασοκουρiδες κτλ. Distinxi haec ut certe alimia metri speetes appareat. s. I καταφυλλους pro κατ ευφυλλους

genere intelligam. Priori interpretation se et dualia noδoῖν. Ποῖ ποῖ θεων, ποῖ ποῖ γαλην; γαληνά, γ' δ' μην σε γαλην λέγειν - . Sehonasia Aristoph. Ran. 305 τοDro Hegeloelium Ustrionem di καὶ ς ἀτερπη την νωνην Πλάτων σκώπτει. καὶ Στράτει Ποι ποι προς θεῶν, ποῖ ποῖ γαλην γαληνά, ἐγώ δἐ μην σε γαλην λέγειν θῶ. Scholiasi Euripidis Orest. 269 Στράτrις εν ' Ἀνθρωπορραiστη - καὶ εὐαλ-λοις παιων φησὶ Ποῖ ποῖ γαλην ὀρω, ποῖ ποῖ προς θεῶν, γαλην γαληνὰ Foetiasse his vellis apud Sirattin ipse lepraemissus erit Euripidis versus quem egeloelius pronuntiando eorruperat ita vi locus ita fer scriptu fuisse l- detin r

184쪽

A. κ κυμάτων γαρ αυδις α γαλην' ὁ . B. ποῖ ποῖ νέo' ιπὸ προς θεῶν ποῖ ποῖ γαλην; A. γαλῆν'. i. ἐγώ δ' μην σε γαλην λεγειν ὁ .Pranio versu consulto seripsi γαλην uia iiii Ile loelius

pronuneiaverat.

Pollux Ira 3 τὼ διαβαiνε ιν ι ποιηταὶ ἀμφιπλωσειν λέγουσι, και τὼ περιβάδην αμνιπλi - δι καὶ Στραττις

185쪽

φωζειν σπερ μυστακα σαυτόν.

δέμων κολέκα λέγων. Reseretida liae videntiis adonestam, ulus tabula vide Fragm. III et Athenae loeum Fregni V adscriptum. Fallitur Helii dicitius de pini p. 196 Cinesiae pusulam staturam rivuens Cormipta verita extubulli leguntur in codice. Pro κολεκάνοι rectius fortasse scribitur,oλοκάνοι, ut alio loco Hes inlus, Κολοκάνοι ευμήκεις και λεπτοi quamquani et lio corruptum videtur. Non inepte lispiceris oλοκάνναβοι Κάνναβος , de vi suprix ad laesiae Fragna III dieiuni est, iam per se gracilitatis

186쪽

nouonem habet ea augetur euam si mala annabo Maeliustriinoto comparatur. Ipsi poetae verba non expellio.

Zenobius II 3. Γαλῆ χιτώνιο, ὁμοία ἡ παροιμία αυτ τη ου γαλῆ πρέπει κροκωτον. ἐπειδὴ γαλη κατὰ πρόνοιαν Ἀφροδίτης γυνὴ γενομένη ἐν χιτῶνι κροκωτωοοσω ἐπέδραμε μου μέμνηται σίτης Στράττις. xII. ZenoMus V 35. σκνιειν χώρα ἐn των ταχέως μεταπηδώντων η παροιμία εἴρηται σκνὶ γαρ ἐστι θηρῶ - διον Φιλουάγον, - τόπου εἰς τόπον μεταπηδῶν μέμνη-

187쪽

uum p. 22. Sed etiam illud recte habet, si per intem Ogailonem efferas. σκνὶ ι εν χωρα; ista volaticus homo immobilis remansu 'XIlI. XIV. Suidas, Iυσέμοιο, νόμοια Σrράrrις. men 'Aπε- μυθήσω ἀντὶ του ἀπελογήσω. Στράττις adem habet Grammat Berieri p. 42 I . xv. Pollux II IM: καὶ λισπόπυγοι, ἐφ' ω μάλιστα Ἀθηναῖοι κωμωδουνται την ὁ Ουτως χουσαν διάτρ αρ ι Στράττις νόμασε. Allientensibus 1ισποπύγοι me ad supra fragmenta Platonis p. 680. Ad διάτραμις eons Hesychium, sιάτραμις διερρωγώς τον τράμιν τον πο σχέου ἐπὶ τα ἰσχία τόπον. Deseripsisse videtur Stratus anum ullitabat turpis inter aridas nates podex elue credas bovis

Horret Epod. VII 5. XVI. XVII. Pollux III 2 : νομῶ τα δἐ καὶ παρὰ Στράττιδι πρόγονος - Idem VI 156 Στράττις τοὐς ὁμήλικας αρηκεν ὁμοπτέρους. XVIII. XIX. Photius Lex. p. 60 II. ρῶγες εἰ θηρῶ τα εν τοῖς

Anuatuciata p. M T. ιβάζειν τὼ χεύειν. Ἀλκαῖος δ' ἐν Καλλιστοι ἐπ' ἀνθρωπου νη. αiνων fort. Diaνειπι εα ταὐτου ἐκβησαι δέ φασι δεῖν λέγειν καὶ καταβησαι, ὁ ἐκβιβάσαι Στράττις. - ου εκβιβλαι supplendum videtur καὶ καταβιβάσαι.

188쪽

THEOPOMPUS.

χάρει. De Perono unguentario cis Anaxatu missa Protes III. De alio fragmento, Iod ad eandem hanc stibulam rettulerunt, infra dis Fab. lne. VI.

Tην-ικiαν γαρ ευρον εἰσελθών ολην κίστην γεγονυῖαν φαρμακοπωλου Μεγαρικου. Pollux X 180 κίσται λμόνον ψοφόροι ιδ αλλως

αγνια εις σθητων ἀπόθεσιν, ἀλλα καὶ αἱ των φαρμακοπωλων αν καλοῖντο - ωσπερ που καὶ Θεόπομπος ἐν λ- ία 'ν οικίαν γα ευρον κτλ. Althaeae aedes licere videtur inagicis arilinis eleagri interitum aversurae De dein Aluiae sequens fragmentum interpretor De Plia nineopolis eγrim aliunde, quantum remini, nihil constat. Unus liber μεγειρικου.

' V. Hist erit. P. 239.

189쪽

Iτ' ἐκφορεῖτε πορθενοι κώπελλα καὶ μεσομφάλους. καὶ Θεόπομπος δ' ἐν Ἀλθαία αβουσα - νόμαζε νιν, ῶς του ελεστου κατον libri κρατον φιάλην ὀνομάζοντος. s. I χρυσέαν Plersoniis admoeri p. 413. U- χρυσέων. Semandum versum emendavit Porsonus ad Euripissis medeam p. 34 Llps II- κρατον νόμαζεν D . Respieu Graminaueus Berieri Aneed. p. 3TI . Aκατος φιάλη, διατ ἐοικέναι στρογγύλω πλοίω ουτω Θεόπομπος. De Te-Ieste Selinunito, ill ramborram auctore haud incelebri, alis Ioeotaleam opiosius.

190쪽

an eontinuo post primum versum latus sit. Tli. et hius Coinnient. p. 400 aut O ante v addendum, aut di interoν ε μιγείσης inserendum exlsumat. Idem remitrenatώγκῶθ Ilii horrena necessarium est, si duo fragmenta iii unum eoaluisse statuas ac fortasse ante secundum versum excidii καὶ πάλιν. Quod neopompus et ipsum lillonidem et patrem eius asino comparat, ad stuporem eius ora smie turpitudinem potius Iam ad orporis anagnitumnem reserendum esso fortasse recte momut Sergiatis Nec tamen desiliit exempla tae sint convicio inconcinnam eorporis magnitu linein designatam esse doeeant. V. Hermippi fragm.

Nμῶς δ' ἀπαλλαχθεντας ειτ' ἀγαθαῖς τυχαις οβελισκολυχνiου καὶ ξιφομαχαίρας πικρῆς. Pollux XIIS: τι δἐ ὀβελισκολυχνων στρατιωτικὰν νέντοι χρῆμα, Γρηται δἐ πο εοπόμπου του κωμικουχνειρήνη