Fragmenta comicorum graecorum Pt. 1 and 2 Fragmenta poetarum comoediae antiquae

61쪽

μιν αλτησι τὰ λευκ' ἐπάνω, φευγειν π του ἐτρ- ρους δεῖ,

μενόν εστιν, ην Πλάτων ὁ κωμικὼς ἐν τῆ Συμμαχία σαφως

m tentare non dedebam quaest aeen. III p. 45 οἱ δ' αρ' ἐκεῖθεν, quamvis secuente Ur Bergkio Conament. p. 26I.

εστώς. Herinlaa αυτοῖς omittit. Possis αυτοῖσιν ανέηs a -- εστώς, tu . l. conlec et postea Berghius. Nune praeis tui vervorum ordinem mutare Ilemnia niπτη. se forma niπτησι vlde supra p. 8. Ceterum ii Berguo Plato respexisse videtur Hyperboli condemnationein hune enim eum populo persuasisset, ut Niciam aut metvladem

aut Phaeacem e civitate eliceret, ipsum, eum illi societatem inter somniissent, iisdem sustragus damnatum esse constat.

Ad nae ultur societate, uua tres ut tune in ivliate potensisalini viri conlunei erant, Platonem videri adulani Συμμαχια Inscripsisse; auue doctam esse imis comoediana

62쪽

PLATONIS non ita mulio post Olymp. XCI I. Faene appari traiaee

omnia in mera conlectium esse posita. III.

ἐλαίω τογλος ἐδα λαβοῖσ' ἀνασκίλλεται. Pollux II 83: τογλυφις εἴρηται παρὰ Πλάτωνι μκωμικω ν Συμμαχία Συν ἐλαίω κτλ. Verba σιν ἐλαίω

T γὰρ ἔφημά σου

γευόμενος ἔλαθον ἐκροφησας. Pollux VI 1 τὸ νυν ἔφημα ὀνομαζόμενον οπι ἐστὶν οἰνος φημένος εἰς γλυκυτηrα. καὶ τουτ αν εἰ τι εἰρημμένον ἐν τη του Πλάτωνος του κωμικου Στμμαχiα Θ αρωγμα κτλ. Pollues verba indieare videntur, Platonia loeum hiarato aeeiplendum esse, plod is intrivisti egonis stravi.

θανον. Conexu Porsonus, probabiliter lio migmentum ad eandem hane fabulam referens. Vide tamen Hist erit p. 163. Ex Athenaeo laeum habet Eustathlus ad Iliad. p. II 8 26. Orimnunilarea limina eominemora Theophrasinus H. P. VI 24.

63쪽

Anuatuessia p. 104 Kεναγγέαν την πειναν Πλάτων Συμμαχία. Pollux VI I Πλάτων ὁ καὶ κεναγγίανειρηκε Ξενοφῶν ὁ μέλιμον, καὶ Αριστοτέλης ὁ τον Πειραιέα, κεναγγίαν ἄγειν. Quorma postrema ne quando in Aristotelis fragmenus ponantur, partim ex codicibus scriberκαὶ Ἀριστοφάνης ὁ γ ν Πειραιῶ δἐ μη κεναγγίαν πειν. Neglexit hoc Dimiorsius. XI. XII. Photius p. 383 I . Παραθηκην Πλάτων Συμμαχία. - dein p. 40 18 Πεως μόσχους αντὶ του ταίρας τὰς χωρις οργάνων Κάνθαρος Συμμαχία ολητρίδα πε- ζῆν. s. Porson Adv. p. 265.

M με ν, ω μοχθηρε, παλινδορὶαν παίσας αυτοὐ καταθήσω. Hevelitus, Παλινδορία το σκυτος Πλάτων πτακισσο, μνωμοχθηρα παλινδρια υτοὐ κατα σω. Ita e dex. Eurrendavit Porsonus mel. Hecubae p. IV.

64쪽

Mεῖ ἐν τερ ετερα δἐ τη γλωττη λέγει. Scholiasta Aristophanis Av 168 Πλάτων Σύρφακι ἐπὶ του ελέου μελ- λέγει κωμωδεῖται ὁ ει πολλά. quae qualia sint pete e Suida s. v. ελέας, ubi Platonis versus Da seribitur: νοεῖ μῖν τερ ετερα ὁ τη γλώττη φθέγγεται-Cla ouplum mend. I p. 235 o quae ipse montu lsi.

Harpoerati p. 10 10. κατάστασις - οικεν ουν ἀργυριον εἶναι, περ ι κατασταθέντες ιππεις ἐλόμβανον ἐκ του δημοσίου ἐπι τη καταστάσει - ετ ει σαφέστερον λέγεται εν ω Σύρφακι Πλάτωνος. V. Boeelaus . Ait I 269.

65쪽

τρις ει νοου. x miliai eonileias etiam rννος Ηγperbolum Platonicum dixisse G. I auspleabar mina quoniam ubi de elegantia in dicendo agitur , Messariam inuit quam arearum aptior videbatur esse alitestatio. v. mst crit. p. 191. Vs 3 ortasse vασκ' διητώμην. V. Hist m it. l. l. Sed verius fortasse φασκ' διαιτώμην. Eam enim forinain, i isse Atticulas, docet Antiatile. p. 91 18. διαίτων ἀντὶ του διγπων. - s. λῶον eod. deest ad uilit Ioctius.

66쪽

perbolum haec revocamia esse nemo dubitatili Versu primo fortasse praestat πεπραγε. . ad Menandri fragm. p. 22 l. Vera terii essitur 7νεκ'. III. IV. Grvχεις ω δεσποτα.

ἀλλ' υδ παρὰ Πλάτωνι εν Ἀπερβόλω λέγει γάρ τι περετου πιλαγχάνειν τοι βουλευταῖς. υτυχεῖ - ελευθέρω. καὶ ἐν ταυτοῦ πιρρε κτλ. Dilucidius subsortitioin rationem explicuit eundem Platonia locum rei piciens Harpo-eratio p. 81 6 ἐκληρουντο ι βουλείειν η ἄρχειν εgιωενοι, επειτα κάστω των λαχόντων ἔσερος πελάγχανεν, γν εὰν ὁ πρωτος λαχὼν ἀποJοκιμασθῆ ὴ τελευτήση ἀντ εκεiνου γένηται βουλευτος υ αρχων ὁ πιλαχών αὐτω. ποταίνεται δ ταυτα εν τω Πλάτωνος ' Υπερβόλω. Tractaveritu Platonis Iocum a novius Exere crat. I p. 93. Fritetschius ad Aristoplianis Uiesinoph. p. t et ii Bergrius Comment. p. 312. s. a eodex ἀγαρo pro rὰ οὐ, quod reportendum esse vidit Hanovius. Ita etiam emkius qui hunc versum ita scripsit r

67쪽

B. ἀτὰρ οὐκ ἔλαχον. A. -- ελπες η νον εχ . sed Herulum ne servari possu dua leello nequaqnam

enim incredibile est excidisse versum, culus hae fere gen- tenua suetur

Kαι τοσοῖτο3 εὐερίας ἀπολελαυχ' ' Υπέρβολος, τ' αὐχμότατός εστι. Selioliasta Aristophanis Av. 121 εΩDον οιον μαλακην, ωσπερ σισύραν τέριον Πλάτων καὶ τοσουτον ευερίας ἀπολέλαυκεν ὁ Ἀπερ λος στε αὐχμωτατός ἐστι. tuo sumpsit Suida s. v. εὐερον Πλάτων ' Υπερβόλω Και τοσουτοντης εὐερέας ἀπολελαυκεν, στ' ἀθλιωτάτη στί. Consiliuit locum ut ali pra adscripsi ODraeus ad Aristoph. uv. 18. Nee tamen persaliatu videtur. Ut enim Inlitarii minua usilatani esse secundi eius in versu Eupolide soluilonem, Ipsum illud αυχμότατος ' id tandem est Nuin, ut χρυσότερος Ἀρισὼς, u αὐχμόταro ab αὐχμῶ sorinatum est Non credo die quidquani prodest si quis vχμηρὼrατος scriDere velit Omitino quid sor uni commemorallo lito sibi velit non intelligo. Videant ali an ex Suidae lectione all- mali eliciant. De Nixsolii conatu eus Soe gri l p. 40

68쪽

τ ἐναντίον τω φοφαγεῖν Πλάτων ἐν περ λω κεχροται

'' δ' ἐνθάδ' ἐν τῆ ρημια τουτὶ διελθεῖν βοίλομαι τι βιβλων προς μαυτόν. B. εστ δ ἀντιβολω σε, τουτο τl; A. Φιλοξενου καιν τις φαρτυσία. B. ἐπίδειξον αυτὴν τις στίν. κουε δη. -ξομαι ἐκ βολβοὶ τελευτήσω δ' πιχώννον. Ἀπὶ θονόν οὐκοὐ της τελευταίας πολs κράτιστον ενταυθὶ τετάχθαι τάξεως; A. ολ - μὸν σποδια δαμάσας, καταχίσματι δείσας, 10, πλείστους διάτρωγε - γαρ δεμα ἀνερος ὀρθοῖ. καὶ τάδε ἐν δὴ ταντα θαλλάσσης δ' εὐτεκν μιμι.

. . .

χρνών, ωλίαν συνόδοντά τε καρχαρίαν τε

69쪽

μ τεμνειν, μη σοι νέμεσις θεόθεν καταπνευση

I ἀλλ' λον ὀπτήσας παράθες πολλον γαρ μεινον. πουλύποδος πλεκτὸ δ αν, ἐπει λήφη κατὰ καιρόν,

σκορπίος, -- παίσειέ γε σου τον πρωκτιν υπελθων. inenaeus I p. 54 του Φιλοξενου του λυκαδων δείπνου Πλάτων ὁ κωμωδιοποιις μιμνηται ' δ' ἐνθάδ' κτλ. Ex Phaone nune locum desumptum esse Ipseratnenaeus docet VI p. 254. M s. 2 et 2 disertim ex aefabula asseruntur, et IV p. 1 6 f. ubi commemorato niloxentCvineis Convivio ita pergit ειπερ τοίτου καὶ ὁ κωμωδιοποιῶ Πλάτων ἐν τω Φάωνι ἐμνήσθη, και μη του --αδίου Φιλοξενου De Philoxeni vineru Sumposio, ad aliis Perperam niloxeno Leueadio adseripto, dixit n. eiguus

Conament. p. II. qui inde a vera sexto senuuntur nexa. metri, non ipsius esse niloxeni sed ad irandendum Pnvox num ad ipso Platone esse eonfietos dena recte monuli. a. I

70쪽

fere posse vere monuit indorsius. Nihil desiderarem allegeretur novλίποδος πλεκτὰ δ' αρ επὴν ληνθῆ κατὰ

καιρόν. Quo tempore non ondueat captura polupi docet Aristoteles H. A. V 12. sive apud Athenaeum p. 3IT e. Vs. 18 Β ωσιν. - s. 20 Ἀρτέμιδος γαρ φυ. Trigla enim Hecatae aera. V. Ainen Vl p. 3254. - s. Im,r παiσει γε. L. παυσει γε, unde Iacolnius Addu p. σκορπιος α παίσει σε πόθου. Sed recte Elinsteius ad Aristoph. Acharn. 92 orationem ab alter litterlocutore litterpellari vidii Semlutus est indoristus Scorpionem moechia subduum esse mones laudatus Sela eighaeusero Gesneriis Aquatu p. 85l. II. Eιεν, γυναικες, ' ' λυμῖν πάλαι οἶνον γενέσθαι τὴν ανοια ευχομαι '

ἡμῖν γα ουδέν, καθάπερ ἡ παροιμiα,

ἐν τω καπηλω νους ἐνεῖναί μοι δοκεῖ. ει α Φάωνα δεῖσθ' ιδεῖν, προτέλεια δεινας ποιησαι πολλὰ πρότερον τοιαδί.

βολβῶν μεν ρθάνη τρί' ἡμιεκτέα,

Κονισάλω δἐ καὶ παραστάταιν δυοῖν μίρτων πινακωκος νου παραrετιλμένων'