장음표시 사용
81쪽
Pollux IV 56 Ἐπίχαρμος δ και ποιητικὰν ' μέλος αυλεῖσθαί φησι Πλάτων ὁ ὁ κωμικις και συβωτικιν οτιδ αν η συβώτ ρια μήδ' ἀγαθη γένοιτο μοι. χειδῖ μόνον δακτυλους αυλητικους. Nihil dum emendationi eorruptissimo loco allatum est. Postrema fortasse sic scribenda,
εχε δε μόνον ου δακτύλους αὐλπικοίς, eli Antiphane Veneris nat. I 15 αὐλητικῶς δει καρκινοῖντους δακτύλους. XIII. Ανακογχυλιαστὼν ἐχθοδοπόν τι σκευάσω. Pollux VI 25 μέντοι ἀναγαργαρίσασθαι νυν λέγουσιν, ἀνακογχυλiσασθαι ἔλεγον τι ἀνακλώσασθαι την φάρυγγα Πλάτων ὁ ὁ κωμικός Ανακογχυλιαστὰν κτλ. Cod. ἀνακογχυλiαστον ἐκθοδοτόντι. XIV.
Και περιώνυμα τιλτὰν τάριχος πριόμην τοι οἰκέτας. Pollux VI 49 και τιλτὀν δε τάριχος τί λεπιδωτὰ ἐκάλουν, ς Πλάτων ὁ κωμικός Καὶ περιών - κτλ. disnεριῖων. V. Porsonum et Dobraeum ad Aristopli Vesp. 1020. Graminat Crana. IV p. 30 2I καὶ περιέναι τετρασυλλάβως.
82쪽
υμῖν διάπλεως σται γάρου. - Πλάτων - σαπρα κτλ.Delevitri Soli veighaeuserus Fortasse scribet, luna Πλάτων ἐν πρω tu ut sabulae nomen exciderit.
ώς εοικεν, ὁ γέρων δὶς παι γένοιτ' αν. Plato lutosophus eo proverbio usus est Legg. III p. 68T d. xlocho p. 36 ae las. p. 22yb. sed nullo homini locoriana a verbis quibus Cleniens utitur, qui non dubium est ii Platonis comici laeum ante oculos Iustuerit Cis Inleopompi ragii lac sab. II.
83쪽
Anovinus apud Crememini Aneta. III p. 195 Πώtων δέ, ου ὁ φιλόσονος ἀλλ' ὁ κωμικώτατος ), ω καὶ Κρατῖνον οἰδα συνόδοντα, ορίστως ἐπὶ συγγενείας λάβει sie την ὁμαιμος λέξιν καὶ ἀπεμνημόνευσα α σοι των ἰαμ- 'iων ολων ε μοι χρόνος, μέτρον καὶ την λέξιν ξείλετό μου ἀλλα τόν γε νουν του βιβλων κριβως ποτετα. μίευκα λέγει γάρ που κἀκεινος οὐδεὶς μαψου συμπαθέστερος υλος, κἄν , νησι, του γένους μακράν. Versia
τὼ χρημα τοὐr περὶ πόδα Vide supra p. 660. XXII. Σχοἰνους λαβών ἀνεῖρε τὰ κρέα.
Etrurol. m. p. 06 33. νε ἐρειν ἀναπείρειν. λά- των Σχοi v κτλ. Corrupte Zonariis Lex. p. 222. XXIII. Και τὰς θύρας ἀνακως χων. Moeriaratile. p. 43. α ψακῶς ἀττικως ώς Πλάτων ὁ κωμικός καὶ τὰς θύρας ἀνακως χων, ἁντὶ του ἀσναλως φυλακτικῶς. Graminaueus arilanus apud Bexxerram ad
84쪽
τωνι τω κωμικω πιι τὰς θυρας νακῶς χειν. Plersonus της. .rt. M. A Dorieo enim hae homine me non improbabile est. Eritianus p. 66. kακῶς επιμελῶς καὶ περιπεsvλαγμένως εστι δἐ η λέξις δωρική. Sed utuntum eo euani Auiui iste Pausania apud Eustam p. 1 2 60. XXIV. Hesychius, 'Aσελγης ακόλαστος, ἀκάθαρτος εστιδ ασελγὴς ὁ μέγας η σφοδρός, Πλάτων ἀσελγόκε - ρων τον μεγαλόκερων. dein, Κριὰς ἀσελγὀκερως ην ἐν τη ἀκροπόλει κριος ἀνακεψενος μεγα χαλκογς ἄσελγόκερων δ αυτι ειπε Πλάτων ὁ κωμικος και συναριθ- με αυτ τόν γε Ἀώριο, 7ππον τὼ γαρ ασελγἐς
IIesrchius, Gλητις εορτὴ Ἀθήνησιν, ἡ νον αραλεγομiνη. και μέρας ονομα,, Πλάτων ὁ κωμικός. So- pingius pro miρα fortasse recte wριγόνης. De Errigone
Aletide, cui annua aera sevant apud Athenienses, constat ex Hesychio v. Atae aliisqvir. Reni copiose tractasse videtur Emitosilienes in Erigone ' Ipse tentabam olimGrαψας.
' Frraginentia a Bernilaesio ollectis assile quas leguntur apud
85쪽
FABULA INCERTAS. 689xXVI. Hesycnius, Ἀμφιμάσχαλος χιτῶν χειριδωτὰς ἐλευθερων, ως Πλάτων, ἡ χειρῖδας χωνι α μασχάλας ετ
inant. Neutrum veri simile est.
VII b. Hesycnius, Ποδοκάκη ὁ ἐν ταξίλω δεσμός, ἐν οἱ κακοῖργοι δεσμείονται, οἷον ποδοκατοχή. τὰ δια των noὁ δειλήματα. XXVIII. Zenonius II Aότω- ελητεον, αλλ' εα τον οἶκον μέμνηται αὐτης Ἀριστοφάνης ν Ιεωργοῖς καὶ Πλάτων ὁ κωμικός. ηὐδἐ οτος ὁ οἶκος μεγα εἰς πο-
δπην μισθουμένων. Corrupta verva ut emendare volent, in an duum vocare deveDunt haec Granimatici eis Aneed. p. 28I Μελετών οικος, εν ω οἱ τραγωδοι μελετων. quae emendatius seripta videntur apud novum p. 25 II. --
ῶκος εις ον οι τραγωδοι φοιτῶντες μελέτων. Diadornus ad Aristopn Fragm. p. 100 suspicabatur αὐτομολητέον, mi ninu proficitur. XXIX. Zenovius Io. Τετράδι γέγονας παροιμία τον' ακλεα γάρ φασι τετράδι γεννηθῆναι, καὶ νδοξον οντα καὶ ἐπιφανέστατον αλλω ταλαιπωρεῖν εστιν Ουν παροιμία ἐπὶ των ἄλλοις πονουντων μέμνηται ταύτης Πλάτων κωμια Plato ae de semet ipso dixisse videtur eodem
86쪽
sensu, quo se reaila initiari vixerat. V. Illat erit. p. 162.
a. v. σχοινio e μεμιλτωμένον σχοινiOν. Res uota ex Aristopliane.
87쪽
ε λινον λεγεται, σπερ καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ ξπηχυστί, καὶ παρὰ Πλάτωνι τω κωμικ' ἔξ πουν. CD Gheolaias ad Phrynichum p. I . cuius notaus addo Steplianum Bra.
Etymol. . p. 33 4 συκοφαντεῖν παρὰ Πλάτωνι καὶ Μενάνδρω οἷον κνi ιν ρωτικῶς. Vide ad Menandri fragm. p. 295. XXXVII. Eumol. Gud. p. 39 22 Μίνως, δια του ιῶτα τινὸς γράψουσιν αυτ διὰ της εὐδινθόγγου - - παράδοσις διὰ του ι αυτ γράφει επειδὴ ευρνται καὶ παρὰ
Lexleon ab Hermanno duum p. 349 Xρpζω τὼ χρείαν εχ συντάσσεται γενικῆ, χρήζω ὁ τὼ δανεiζω δοτικῆ ώς παρὰ Πλάτωνι χρησόν μοι την χλαμίδα σου. Post χρῆσον addemiuinis vel sinisse quid. XXXIX. Eustaunus ad Odyss. p. 1 6 38 ex Aristophane By-ganuo καὶ Πλάτων δέ, φησίν, ὁ κωμικός, ὁ πρόσωπος εἴρηκεν ἀντὶ του τι πρόσωπον, καὶ ἀντὶ του γάλακτος γάλατος του γάλα κλινε δισυλλάβως. Nomen γάλα n-deelinabile apud Hippocratem legerat, ut videtur, ErotlanlIs Lex. Hipp. p. II 6 γάλα καὶ λiπα τεγγειmἰ ἀντὶ του λιπαρῶς εμβρεχειν. ceteriam clamist erit. p. 1 3. Plutarelius it. Anton. 80 χ δἐ ψων ν Ἀθηναῖος,ος καὶ γέγονεν λικία μάλιστα κατὰ τον Πελοποννησιακῶν πόλεμον, ς ἐκ των Ἀριστοφάνους καὶ Πλάτωνος δραμάτων λαβεῖν εστι κωμωδεῖται γὰρ ν κείνοις, δυσμνης καὶ μισάνθρωπος. De Timone vix Hist erit. p. 32 am
88쪽
Aristoteles Rhet. I 16 οἷον Κυβουλος εν τοις δικαστηρίοις ἐχρήσατο κατὰ Σάρητος, ω Πλάτων εἶπε προς Ῥαίβιον τι ἐπιδέδωκεν εν τη πόλει το ὁμολογεῖν πονηρους εἱ-- ναι. lx de hismisi erit p. 16I. M io Atilillato An
rhi nomen substituendum esse suspicatus sum, nune repu
dio S mu mutanduin malina utique 'Aρχῖνον, de ioulde supra p. 661. XLII. Sexin Emptriens adv. Rhet. II p. 296 elvitates teli, in quidus nullus au Hietoricis artunis locus, leges constanter servare: παρὰ δ τοι προσιεμένοις αυrην rhetoricam ὁσημέραι νεοχμοῖσθαι, σπερ καὶ παρ' Ἀθηναίοις, καθάπερ καὶ Πλάτων, ὁ της αρχαίας κωμωδίας ποιητής, λέγει και γὰρ τρεῖς ἐάν τις, φησὶν, ἐκδημήση μηνας, οὐκέτι επιγινώσκειν την πόλιν, αλλὰ παραπλησίως τοι νυκτὼς περιπα- τοῖσι παρὰ τὰ τείχη καθάπερ τινὰς ἀγγάρους κατάγεσθαι, το ὁσον επὶ τοι νομοι μὴ της αυτῆς Ουσης πόλεως. Haud improbabilia Fabricii oniectura est 1ae ad 'πιλάδα Νήσους revocanda esse suspieantis. XIdu. Athenaeus I p. 314 Πολίζηλος αὐτέτην καλε οινον, Πλάτων δ ὁ κωμικὰς καπνίαν. κάλ λιστος δ' υτος γίνεται ν Βενεβέντω. xiav. Atilenaeus II p. 4 d Πλάτων οὐ μονοσιτεῖν κάστοτε, ἀλλὰ κἀνίοτε δειπνεῖν δις της μερας. e suscita fere resiliuere Ilaebit: Oυ εστι μονοσιτεῖν κάστοτ Ἀλλὰ διὲκἀνίοτε δειπνεῖν ' ' δι της μέρας, τῶ αλλὰ και νενίοτε δειπνεῖν δει σε δὶς της μέρας. De verbo μονοσιτεῖν, semet quotidis ibum apere, ipp eratis exempla attuleriant casaistonus et oesius oeeon.
89쪽
Mν ὁ κωμικός - Idem III 15 ασκησις Πλάτων ὁ καὶοσκην ειρηκε, φαυλον νομα - Idem III 126 καὶ Πλάτων ὁ ὁ κωμικος λέγει πανσαι δυσωνῶν ὁ γαρ δυσωρος ου οἶδα ἐν ε παρά τινι, ἐν παροιμία δέ. Pr rectium diei pluribus commemoratum, ουδεὶς δυσωνης χρηιροστον οφωνεῖ κρέας.
Pollux IV si roo δ ασμα καὶ σμάτιον Πλατων ει- ρηκεν ὁ κωμικος καὶ σμον. Reetem. Steplianus o σμών. M. Pollex VI 5 ἀπωδἐ ναστων ὁ ναστοφάγος καὶ το ναυστοφαγεῖν, καὶ ὁ ναστο κόπος παρὰ Πλάτωνι τω κωμικω Ial. LIIl. Pollux VII 30 εξαινε δ των ερίων Ἀριστ ἄνης δρη, καὶ κα ηαξῆναι Πλάτων ὁ κωμικός. Idem VII tr. M κωμικος Πλάτων εφη κλώστους στημον ς. LIV. LV. Pollux VII 4 Πλάτων δι ὁ κωμικος κοπραγωγοὐς γαστέρας, ω καὶ επ' ἐκείνου χρηστέον - Iden VIIIa reatδια δἐποικίλον καὶ πολυέλικτον πόδημα μνημονείει δ' αυτο Πλάτων τε καὶ Φερεκράτης. V. supra p. 56. LVI. Pollux X I 5 εὼν δ' αν καὶ ἀμφωτίδες ἐκ των σκευων, Πλάτωνος τε ε πόντος καὶ ἐν Κερκυονι ισχίλου hἀμφωτιδες τοι τοις ἐνωτίοις πέλας.
90쪽
II. Phrynichus Appar Sopli. p. 63 26 Στρόβιλος Πλάτων καὶ μεταφορικῶς κέχρηται ἐπὶ δις κιθαρωδικῆς πωλῶν ἐχοίσης τον τάραχον V. Plierecratis Cniron. I I . II l. Plionionias Appari Soph. p. 73 25. υχορροφεῖν:επὶ που την ψυχὴν κροτεῖν ὁια κακῶν παρουσίαν η τραγωδία, ὁ δ Πλάτων δiως ἐπὶ ο νου δια πρου διαφυ- που' πινομένου τίθησιν. Pro οἴνου lemurra v. Cori
Grammaticus ekheri need . p. 3 6 1. δόνιος. Φερεκράτης εἶπεν ἀντὶ του Ἀδωνιδος λέγει δἐ την αἰτιατικην τον Ἀδώνιον. υτ ει καὶ Πλάτων καὶ Κρατινος, ἄλλα καὶ Αριστοφάνης καὶ ἔτεροι. λγουσι δἐ καὶ Ἀδωνιν αυrὀν πολλάκις. Attigi ae supra p. 188. De nouunati v Ἀδώνιος, eui tuendo nec Plautinus Adoneto sufficit, etiamnum dubito Apud Plierecratem 'Aδώνιος suisse videtur genitivus pro 'Aδώνιδος. eo inlitus dubito de accusativo 'Aδώνιον. Scribendum videtur rh atrιατικην τον δωνιν. Fortasgis Obversanatur grainaniatico Pnerecratis Fragm. lne tab. I. LXXIV. Aristopnanis oeus, mi ei respexit, est las. 30 39 . Hae a vera sunt, etiam atini et Platonis citationes ad accus livum AJωνι spectam eonsentaneum est. In postremiu