장음표시 사용
21쪽
νε-τους' επ' εμου δε ἀνειτο '' Διονύσω. Διόνυσονδε τοῖτον καλοῖσι μελπόμενον επὶ λόγω τοιωδε, εφλ'όπο περ 'Aπόλλωνα μουσηγέτην. ενταυθά ἐον 'AΘη. νῆς ἄγαλμα Παιωνιας, και Διὸς, και Mνημοσυνης, και Mουσων' Απόλλωνός τε, ἀνάΘημα και ἔργον Εὐβουλίδου, και δαίμων των ἀμφὶ Διόνυσον Ακρατος νπρόσωπόν ες- οι μόνον ενωκοδομημώον τοίχω. μεταδε το του Διονύσου τεμενός ες ιν οἰκημα αγάλματα
ἔχον εκ πηλοῖ, βασιλεὐς 'ΑΘηναίων 'Aμφι κταν, ἄλλους τε Θεοῖς ἐτιων και Διόνυσον. ενταὁ9α και ΓI γασός εςιν Ἐλευθεσεῖς, ὸς Ἀθηναίοις Θεον εἰσηγαγε συνεπελάβετο δε οι τὸ εν Δελφοῖς μαντεῖον, άναμνησαν την επὶ Ικαζίου ποτε επιδημίαν τοὐ Θεού. 1 Tην δε βασιλείαν 'Aμφικτύων ε σχεν Οἴτως ε
άρχην, Θυγατρὶ συνομων Ἀκταίου καί οι γίγνονται Θυγατέρες μεν Eeση και Ἀγλ υσος καὶ Πάνδροσος, υἱος δs Ἐρυσίχθων. οἶτος οὐκ ἐβασίλευσεν 'A9ηναίων, αλλά οἱ τοὐ πατρὸς ζωντος τελευτησαι συνεβη, καὶ την ἀρχην Κεκροπος Κραναὸς εδέξατο '' , 'Aθηναίων δυνάμει προυχων. Κραναω ὀε Θυγατέρας καὶ
22쪽
De Ceramico riusqtae porticibus, statim, pictiuis et tem .plis - de Gallis.
Tο δε χωρίον, ο Κεζαμεικὸς ' , το μεν ονομα εχει ἀπο ἡρωος Κεράμου, Διονυσου τε εἶναι και 'Aριάδνης καὶ τούτου ') λεγομενου π:ωτη δέ εςιν εν δεξια καλου- μενη ςοα Sασίλειος ), ενθα καθίζει βασιλεῖς ενιαυσίαν ἄρχων ἀρχην, καλουμενην βασιλείαν. ταύτης επετι τω κεζ-ω ') της ς ρας αγάλματα οπτης γης, ἀφιεὶς Θησευς ες Θάλασσαν Σκιρωνα, και φέρουσα 'Hμέρα Κέφαλον, ον καλλιτον γενόμενόν φασιν ὐπο'Hμέρας ερασειάσης ἄρ πασΘηναι, κοή οἱ παῖδα γενεσθαι Φαεθοντα' και φύλακα εποίησε τοῖ ναοῖ
rarni nomen hic nulliim liabete posse Ioc uini statim patet. Κέ- exso autem non regulas sollini, sed torum lccturn denot si illa, Pollux docet L. VII. s. I 6 a. κι ι ψυλακα ιποίησε του ναοῖJ Haec cuni iis, quae aIue cedunt, non collaci ere, iuprornrii est. Harauug. legit:
23쪽
παυτα αλλοι τε και 'Hσίοδος εἰρηκεν ἐν επεσι τοῖς ἐς τὰς γυναῖκας ε). πλησίον δὲ της τοἀς Κόνων εατηκε καὶ Τιμόθεος υιος Κόνωνος, και βασιλεὐς Κυπρίων Εὐαγόρας, ος και τὰς τριηοεις τὰς Φοινίσσας επραξε
παρὰ βασιλέως Ἀρταξέρξου δοθηναι Κόνωνι ἔπραξε
δὲ ' ώς 'ΑΘηναῖος, και το ἀνέκαθεν εκ Σαλαμῖνος, ἐπεὶ και γενεαλογῶν ἐς προγόνους ανέβαινε Tεὐκρον καὶ Κινύρου Θυγατέρα. ἐντῶ ἔςηκε Ζευς ονομαζόμενος ἐλευθέριος, και βασιλεῖς 'Aδριανος, ἐς ἄλλους τε, ἔν ἔχεν, εὐεργεσίας και εἰς την πόλινα μάλιτα αποδειξάμενος την -' ηναίων. Στοὰ δί
οπιμω ώκοδόμηται γραφὰς ἔχουσα Θεοῖς δω
δεκα καλουμενους' επὶ δὲ τω τοίχω τω πέραν Θησεύς ἐτι γεγραμμένος, και Δημοκρατία τε καὶ Δημος. δηλοῖ οὲ ἡ γραφη, Θησέα εἶναι τον κατας ησαντα Ἀθηναίοις εξίσου πολώτεδεμαι. κεχώνηκε
δὲ φ - κα ἄλλως ἐς τοὐς πολλοὐς, ῶς Θησεὐς παραδοίη τὰ ποάγματα τω δημω, και ώς ἐξ ἐκεινου
δημοκρατούμενοι διαμείναιεν, πζὶν η Πεισίς ζατος ἐτυράννησεν ἐπανας άς. λέγεται μὲν δη και ἄλλα οὐκ ἀληθη παρὰ τοῖς πολλοῖς, οἰα ιτορίας ἀνηκόοις Οὐσι καὶ οπόσα ηκουον εὐΘῖς ἐκ παίσων ἐν τε χορόῖς και τζαγωδίαις πιτὰ ἡγουμένοις λέγεται δὲ καὶ ἐζ
uspicariir, ista verba ex glossentate prosecta esse ex Hesiossi Theog. v. 98S. adscrupto et Perperam in textuin illato. 6 ὶ ν επεσι τοῖς ἐς νας γυναῖ--J Saepius a Paulania hoe Diuiti eo hv oosl
24쪽
τον Θησέα, ὼς αυτός τε ε σίλευσε καὶ ἔς ερον Φν σ3εως τελιευτησαντος ' , καὶ ες τετάρτην οἱ Θησεῖδαι γενεαν διεμειναν ἄρχοντες. εἰ δε μοι γενεαλογεῖν ηοεσκε, καὶ τους ἀπὸ MελάνΘου βασιλεύσαντας ἐς Κλεδών τον Αἰσιμίδου, καὶ τούτους ἄν ἀπηρι9μησάμην. ἐνταὐθά ε Pγνωμενον καὶ το περὶ Mαν- 3τίνειαν Ἀλναίων ἔζγον '), οῖ βοηθησοντες Αακεδαιμονίοις ἐπεμφΘησαν. συνεγζαψαν δὲ ἄλλοι τε καὶ Ξενοφων τον πάντα πόλεμον, κατάληψίν τε της Καδμείας καὶ το πταῖσμα Λακεδαιμονίων εν Αεύκτροις. καὶ ώς ες Πελοπόννησον ἐσεβαλον Βοιωτοὶ, καὶ την συμμαχίαν Αακεδαιμονίοις την παρὰ 'AΘηναίωνελ9οῖσαν. εν δε τη γραφη των ἰππεων ετὶ μάχη, εν η γνωριμώτατοι Γρύλλος τε ὀ Ξενοφῶντος ἐν τοῖς 'ΑΘηναίοις, καὶ κατὰ την ἶππον την Βοιωτίαν Ἐπα
μινώνδας ἡ Θηβαῖος ταυτας τάς γραφὰς ρυφράνωρ
ἔγραψεν Ἀθηναίοις, και πλησίον εποίησεν ν τω ναωτον Ἀπόλλωνα ΙΠατρωον. ἐπίκλησιν. πρὸ δὲ τοὐ νεὼ τον μεν Αεωχάζης, ον δε καλοῖσιν Ἀλεξίκακον, Καλαμις εποίησε. το δε ἔνομα τω Θεω γενέσθις λέγου - σιν, οτι την λοιμώδη σφίσι νόσον ὀμοὐ τω Πελοποννησίω πολεμω πιεζουσαν κατὰ μάντευμα ἔπαυσε
Δελφῶν. ωκοδόμηται δὲ καὶ μητρὸς . Θεῶν ἱερόν, ην 4
Φειδίας εἰργάσατο, καὶ πλησίον των πεντακοσίων καλουμενων βουλευτηριον, οῖ βουλεύουσιν ενιαυτὸν
'AΘηναίοις - Βουλαίου δὲ ἐν αὐτω κεῖται ξόανον Διὸς, καὶ Ἀπόλλων, τεχνη Πεισίου, καὶ Δημος, ἔργον Δύ
σωνος ' 7 e αὐτός τε ἐβασιλευσε moliet Petiron. ad Ael. V. H.
etiam pos mortem More ei. Hujiis picturae etiam mentio Ista sic intelpi reanda esse, recte nuni facie I.. VIII. C. s. Disiti Corale
25쪽
σωνος ' τοῖς δε Θεσμοθετας εγραψε Πρωτογενης Καύνιοe. Uλβιάδης δὲ Καλλίππου ην ' , ις 'ΑΘηναίους ες Θερμοπύλας ήγαγε, φυλάξοντας την ες την ' - λάδα Γαλάτων εσβολην. , οἱ δε Γαλάται αὐτοι νέμονται της Εὐρωπης τὰ ἔσχατα, επι Θαλάσση πολλη καὶ ες τὰ πέρατα οὐ πλωίμω' παρεχεται δε ἄμπωτιν και ραχίαν και Θηρία eὐδεν εοικότα τῶς εν Θαλάσση τη λοιπη ' και σφίσι διὰ της χωρας ρεῖ ποταμος Ηtιοανος, ἐφ' ω τὰς Θυώγατερας του πάλιου ὀδύρεσθαι νομίζουσι το περὶ τον Φαέ3οντα τον αδελφόν πάθος. ὀψε δε ποτε αὐτους καλεῖσΘαι Γαλάτας εξενίκησε Κελτοὶ γάρ κατά τε σφῶς το ἀσχαῖον και παοὰ τοῖς ἄλλοις ἀνομάζοντs.
De Galloiuin expeditione in Graeciam lacta - in Asiam ita ectu - do Pergamenis.
Συλλεγῶσα δε σφίσι τρατιά τρεπεται την επὶ 'Iονίου,
εφοδον ησύχαζον των βαρβάρων, ἄτε ὐπὸ 'Aλήξάν
δρου μεγάλως και Φιλίππου κακωθεντες Πότερον καθεῖλε δε και 'Aντίπατσος και Κάσσανδρος ύτερον
26쪽
eto ελληνικόν ' εκατοσ δἰ ἀσμενειαν οὐδεν αἰσχρὸνενόμιζον άπεῖναι το κατὰ σφας της βοηΘείας. Θηναῖοι δε μάλις α μεν των Ἐλληνων ἀπειρηκεσαν ατου Mακεδονικοῖ πολεμου, και προσπταιοντες τα πολλὰ εν ταῖς μάχαις ' εξιέναι δε δμως ωρμηντο εις τὰς Θεζμοπύλας συν τοῖς ελΘου των 'Eλληνων, ἐλόμενοι σφῆ τον Κάλλιππον τουτον ') ἡγεῖσ9αι. καταλαβόντες δε, η ςενωτατον ην της εφόδου ') της ες την 'Ελλάδα, ειργον τοὐς βαρβάρους. ἀνευζόντες δε οἱ Κελτόι την ἀτραπόν, η και Mηδοις ποτε 'Εφι ἀτης ἡγησατο ὁ Τραχινιος, και βιασάμενοι Φωκέων τοῖς τεταγμενους επ' αυτη, λανθάνουσι τοὐς Ελληνας ὐπερβαλόντες την Οiτην. 'Eν3α δη πλεωθυ 3παρέσχοντο αυτοῖς 'AΘηνάῖοι τεῖς Eλλησιν ἀξίους, αμφοτερωΘεν, ὼς εκυκλωθησαν, αμυνόμενοι τοὐς βαρβάρους. οἱ δε σφίσιν επὶ των νεων μάλις α εταλαιπώρουν, ἄτε τοὐ κόλπου τού δεαμιακοὐ ') τελματος πζος ταῖς Θερμοπύλαις ἔντος' αἰτιον δε εμοὶ δοκεῖ ) τὀ ὁδωρ ταύτη το Θερμόν εκρέον ες την Θα- λασσαν' μείζονα οὐν οὐτοι ειχον πόνον. ἀναλαβόντες ' . ' γαρx τοῖrDJ Uin pie Coa.
p. I98. haud temere conigcere possis. Sed sinus Maliacus, sal.tem pars illius a vicina urbe Lamia Miam Dinaiaci sinus nomine Insignita fuisse videtur. V. Bethel. ad Stephan. Byavit.
27쪽
γὰρ ἐπὶ τῶ ' κατας ρωματα τοὐς 'Eλληνας, ναυ νυπό τε οπλων βαρείαις και ἀνδρων ἐβιάζοντο κατὰ τοῖ πηλοδ πλεῖν. οὐτοι μεν δη τοῖς 'Eλληνας τρόπονε τον εἰρημένον ἔσωζον. οἱ δὲ Γαλάται πυλων τε εντος ησαν, και τα πολίσματα ἡλεῖν εν οὐδενὶ τα λοιπά ποιησάμενοι, Δελφοὐς και τὰ χρηματα τοὐ Θεοδδιαρπάσαι μάλιτα εἶχον σπουδην. και σφίσιν αυτοί τε Δελφοὶ, και Φωκέων ἀντετάχΘησαν οἱ τάς πόλεις περὶ τον Παρνασὸν οἰκοῖντες ' άφίκετο δὲ και δύναμις Λἰτωλων ' το γάρ Αἰτωλικον ποοεῖχεν ἀκμη νεότητος τον χρόνον τἀτον. ώς δε ἐς χεῖρας συνήεσαν, ἔνταὐΘακεραυνοί τε ἐφεροντο ἐς τοὐς Γαλάτας καὶ ἀπορραγεῖ--: σαι πετραι τῶ Παννασοῖο, δείματά τι ἄνδρεσεφθαντο όπλῖται τοῖς βαρβάροις ' τούτων τοὐς μενεξ ππερβορέων λέγουσιν ἐλθεῖν, 'Υπέροχον κώ μάδοκον ), τον δὲ τρι τον Πυρρον εἶναι τον Ἀχιλ-λεως. ἐναγίζουσι δἐ άπο ταύτης Δελφοὶ τῆς συμμαχίας Πύρρωι πρότερον ἐχοντες ἄτε ἀνδρὸς πολεμίου και το μνημα ἐν ατιμία. Γαλατων δὲ οi πολλοὶ ναυσὶν ἐς την 'Aσίαν διαβάντες τὰ πασαΘαλάσσια αυτης ἐλεηλάτουν. χρόνω δὲ ύτερον οἱ Πέργαμον
roun1 φάσματa appellat. Phylaeum et Autonoum Delphicos
Heroas inemorat Heri Ot. Uran.
ταύτη ista posita esse censet, et LiU L. 38. C. I 6. ad hoc fr- mandum excitat. Sed euin Losiaro illa verha potius ineladosa esse nidico nain I.. I. C. g. Attali praeclariani facinus fuisse refert, quod Gallos
28쪽
λέγουσι ). Περγαμηνοῖς δὲ ἐςι μεν σκῶλα άπο Γα- 6λατων, ε ςι δε γραφή το επον προς Γαλάτας ἔχουσα. ην δε νεμονται οἱ Περγαμηνοι, Καβειρων ' ') ἰεζάν φα
σιν n inari aulagere coegerit re τὴν γῆ9 ἔ, ετι καὶ νυν ηεχ υσιν h. e. Callograeciam. Vid Strab. L. Mi p. sso 8st. Areatriennii ad vulgatam emendandam hic conjicero ausim.1O MIδαυ - ἐπι νῆν Θήραν του Σειλη-ὐJ Hoc uberius narraciam legiriir in Philostr. Vii. Ap L. V l. C. ap. et Icon. LI.
λιγον J Haec perperam vulgo interpunm, commate post 'Aγοιτι, subhito et post zρος posito, bene initii videor explanasse. Pessinuntem J v, bem sub monte illo stam, ubi Agdi- Rem et Atrinem Hultos esse Lemul. Nullibi enim Inon Agristis fit mentio. A ctistem
Ontra Daemonem nisi e Attus amore capriarn, Pausan I. VII. C 17. et Strabo L XII. p. 8s r. montem, sub quo Pessinita sinsierit, Dindyinum fuisse re fert, ibique matrem Deorum non11ne 'Aγγιδιτιν inagnifice cururam. Cons Strab L X. p. 7 8.et ibi interpret Hesych 'Aνδι
cum Curetibus, Corybantibus et Idaeis Dactylis confusta VM. Strabon L. X p. 7is. Vacli et ob1huri de iis fiant in) illi;
plura de illis eorumque cultu refert Paul. L. IX C. as ; de '. diverso illorum numero variisque nominibus Schol ad Apoll.Rhod. I v. 9I7. Vid. et Hesych. v. Καβειροι et ibi Albere.
29쪽
σιν εἴναι το αρχαῖον ' αυτοι δὲ '' 'Αρκάδες ἐθέλουσιν εινα των ὀμου Τηλέφω διαβάντων ἐς την 'Aσίαν.
πολεμων δε των μεν αλλων, ει ση τινας ἐπολέμησαν,
Ουκ ἐς ἄπαντας κεχωρηκεν ἡ φωη' τρία δε γνωζιμω- τατα ἐξεργαταί σφισι, της τε 'Λσίας άρχη της κατω, και Γαλατων Τ) ἀπ' αὐτης ἀναχωρησις, και ἐς τοὐς' )συν 'Λγαμέμνονι Τηλεφου τόλμημα, οτε Ἐλληνες ἁμαρτόντες Ἱλώυ, το πεδίον ελεηλάτουν τoMυσὸν, ως γην την Τρωίάδα ' . επάνειμι δε ἐς την ἁμὸν, οΘεν εξέβην του λόγου.
Τοὐ βουλευτηρίου των πεντακοσίων πλησίον Θολος')ες ι καλουμενη, και θύουσί τε ἐνταυ9α οἱ πρυτάνεις, καμινα και Αργυνου πεποιημένα ες ιν αγάλματα οὐ με
h. v. et Meuri. Ceram. C. I. .