장음표시 사용
391쪽
εἰρημένα, καὶ ἄσπερ ανάμνησιν αυτῶν ποιεῖται, ἀνακεφαλαιούμενος. αiγiττεται δἐ πρίς Λακεδαιμογχυς. l. I 3. Καὶες αυτὰ ἐλθούσi0 τα αλγεινὰ δηλονdri. l. I 4. Τῶν ἀεὶ μοχθούντων) των Λακεδαιμονίων δηλονότι. l. I Και εγ τε τούτοις τοῖς εἰρημένοις δηλονότι. ead. Θαυμά εσθαι κατὰ
τοῖς ἔχουσι, καi παρούσαν ζητεB ἐκ παντὸς τριπου συγεῆν. I. s. Ἐνι τε τοῖς αὐτοῖς okν, τοῖς δημιουργοῖς, καὶ γεωρ- γ οῖς, καὶ κυνηγοῖς, καὶ τοῖς ἄλλοις ἰδιάταις και χειροτέχναις τούτο δἐ προς ΛακεδαιμονIους, επε:δη ολiγοι ησαν αυτῶν, οἱ τὰ πολιτικὰ σκοπούντες, οi δἐ τὰ πολέμἰα, πάντες. l. 8. Tῶνδε μετέχοντα) τῶν πολεμικῶν. l. Io. οὐ τοὐς λίγους τοῆς εργοις) διεβαλλοντο γὰρ ως λιγων μονων αντιποιούμενοι υπὸ τῶν Λακεδαιμονίων.
392쪽
ροσιν οἷον, κλοπην, μοιχειαν, καὶ τα τοιαύτα.
τὸ ατολμοτέραν δἐ μηδὲν ἀξιούν. l. I a. Μεγάλη δοξη εἶναι
393쪽
δηλονότι. I. 8. Σημαίνει) παρι . I. 9. Καi ἐν τῆ μη προσνκούση) γη δηλον τι. l. II. Και τὸ εοδαιμον ἐπεται γὰρ εὐφυ- χει μεν ἡ ελευθερδε, ταύτη δε, ἡ ευδαιμονία, και ὁ μακάριος βίος, καὶ ὁ σπουδαῖος. l. I 3. οὐ γὰρ Οι κακοπραγούντες) τὸ νίημα παράδοξον, καὶ εναντίον τη κρινη συνηθε Θέογνις γὰρ ὁ ποιήσας τας ὐποθήκας, Γησi, Xρἡ πεγιην σεύγοντα.
καi ἐς μεγακήτεα πόντον Ῥιπτεῖν, καὶ πετρῶν, Κύρνε, κατ' ἡλιβάτων. Tολο ουν ὁ Περικλης ἀποφαίνεται. καi σκόπει την απφειαν της ερμηνεεις, ἔτι καὶ της εiρημένης τού Θεόγνιδος υποθήκης λανθανίντως εμνήσθη, καὶ η γ ατο, ε ιπῶν τὸ δικαιξτερον. τὸ γὰρ δικαιιτερον, συγκρίσεως ἔμφασιν ἔχει. Pag. 67. l. 4. Ἀναίσθητος) προσ2εiς τὸ αναΘθητος, ἐποίησεν ἐγκώμιον καὶ επαινον τού θανάτου. l. 8. Tο δ' ευτυχἐς οὐχ οἱ τελευτήσαντες, ἀλλ' οἱ παρόντες αυτῶν γονεῖς. l. IO. Eνευδαιμονῆσαi τε) τουτέον, εν εὐδαιμον. καi ζῆσαι καi τελευτῆσαι. l. I 3. Εὐτυχiαις τουτέτι τοῖς τέκνοις. l. I S.
ἀπελθθντων τέκνων, εi ἐπιγεννηθέντες γHονται παῖδες. ead.
λιτεύουσi κατὰ πολιτείαν εγεργούσιν. l. I o. υ νίσος πρῶτον
Κυανέη, τὸ ων ού τε. ηος πρὸς τὸ νέ*ος ὐπήντησεν. l. II. Λεγ μενον πάθος εή, καὶ ὁ ταυτην ε ιπῶν τὸ πάθος ἐδήλωσε, διὸ καὶ ὁ Θουκυδιδης εντα θα οὐ προς την νίσον ἐπή-
394쪽
γαγε την μετοχην, αλλὰ προς τὸ σημαινίμενον, ἡγουν τὸ
πινον λέγει την εκ τού νοσηματος ταλαιπωρίαν. οἱ παλαιοὶ
iατροὶ τον Σμαχον καρδιαν ἐκαλουν, καi καρδιωγμον τὸν πόνον τού μαχου. L 6. Καὶ ἀποκαθαρσεις) αποκρίσεις, κενώσεις. L 8. Μετὰ ταλαιπωριας μεγάλης) της δυσεντερίας δηλονότι. ead. Λύγε τε τοῖς πλεοσιν ἐνέπιπτε κεγη) ἰ γὰρ και λυγε πλήρης, ῶς καὶ Ἱπποκράτης διδάσκει. l. Io. Μετὰ ταύτα) αὐτικα. ead. Λωφήσαντα) τὸν σπασμὸν παυσάμενον. l. I 3. Πελῶνον πελιδνιν ἐτι το μετέχον ὐχρdτητος
395쪽
396쪽
δαμα καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς. l. 7. Φάσκοντες) σημείωσαι
την σύνταξιν. Pag. 82. l. 8. , τι ἄξιον καὶ εἰπειν ἡγουν ἄξιον διηγήσεως. ead. Eπενείματο κατεφαγε. l. I a. Tm πάραλον τῆν παραθαλάσσιον. Pag. 83. l. 3. Στρατηγος ὼν και τότε) τινες εις το ων, τινες εiς το καi τότε αὐουσι. l. 4. Tὸν αὐτην γνώμην προαμ
ταύτα προσδεχομένω, ἀφ' ού πολεμεῖν συνεβουλευσα Λακεδαιμονίοις, γεγένηται' καὶ δια τούτο συνήγαγον εκκλησιαν, ὁπως ῶς οὐκ ορθῶς ἐμοὶ χαλεπαiγετε, ἡ ταῖς τυχαις εἴκετε, ὐπομνήσω. l. Io. Aiσθάνομαι) γενικὴ καi αἰτιατικὸ. κοινῶς
398쪽
ποτε και ὐ χαλάσωμεν, καὶ πταισωμεν. LII. Καίτοι ταλτα τρεῖς κριτὰς υποτ εται των πραγμάτων.
399쪽
τοὐς Λεοντίνους λέγει. ούτοι γὰρ μετεκαλέσαντο προς συμμαχιαν Ἀθηναiους, Συρακουσὰις διαφερθμενοι. ead. σίνοι ἐκπίμψαντες Ἀθηναίων οἱ προυχοντες. l. 4. Tοῖς οἰχ μέναο πορευθεnσιν εiς Σικελίαν. l. 6. Ἐν τω Πατοπέδω τν Σικελικῶ. l. I I. Πολεμιρις) τοῖς Λακεδαιμονίοις. l. I a. Mετ'αυτῶν των Λακεδαιμονιων. ear 'EN τοῖς πλείοσιν ἀντειχον δηλονιτι. l. I 3. Βασιλέως παιδi βασιλέως λέγει του
λοι Αμφιλοχοι οἱ δε ἄλλοι Ἀμφιλοχοι. βάρβαροι οἱ δὲ
Ἀμπρακιῶται, Ελληνες, Κορινθiων ἄποικοι. l. 9. Tους Ἀρ-
γεωυς τοὐς Ἀμφιλοχικούς, τοὐς δεξαμένους. l. Io. Xρίν γ
400쪽
αντὶ τού μθλις. l. II. Ἀκαρνῶσι iλοις οἴσι δηλονότι Ἀγηναiων. l. I 2. Ἀθηναίους Ἀναπόδοτον, μῆλλον δἐ καιν-απόδοτον τούτο εi ούτω χρὴ φάναι. Fag. Io 6. l. I. 1κησαν αυτὸ) αυτὸ τὸ 'Ἀργος. ead. Μετὰ δε τούτο) αντὶ τού απὸ τ της της αἰτiας. l. 3. Ἐς τοὐς Ἀργεiους κατὰ των Ἀργεia v. l. s. Ἐγ τω πολεμω τω Πελοποννησιακω δηλονότι. Pag. Io . l. 2. Ἀργυρολογῶσιν ) αργύριον ἀπαιτῶσιν. I. s. Ἀπὸ Φασήλιδος Φασηλις, πόλις ΙΙαμφυλiας. μἐμνηται ταυτης και Διονύσιος ὁ περιηγητης. P . Io 8. l. 4. οἱ δε) οἱ Πατηγοί. I. II. Καὶ ἔκα ς βεδύνατο τὰς τριάκοντα δύο πολεtς. l. I 3. 'Ι νωιζον γὰρ αν ἀνδραπολται γὰρ τάς ἄνδρας ἐβούλοντο. PM. II o. i. I 2. αὐτονόμους) τοὐς Πλαταιεῖς δηλογμι. P . III. l. 2. Αὐτοi τε αὐτονομεῖσθε) τοῖς οiκεiοις νί- μοις ἀκωλύτως χρησθε. PM. II 2. l. I. Ἀνευ Ἀθηναίων της γνώμης δηλον τι. i. a. Παρ ἐκείνοις τοῖς Ἀθηναίοις. l. 4. οὐκ ἐπιτρέπωσιν οὐ δώσωσιν ἁδειαν τοῖς Πλαταιεύσιν ἐμμένειν τοῖς δοξασιλl. I o. Ei τι δυνατὸν λείπει τὸ ε:. l. Iz. Μέχρι δε το δε τούκαιρού τού πολέμου. I. I 3. Ἐργαἰθμενοι την γην δηλονότι. I. I 4. Ικανη ἔσεσθαι εις τροφην δηλονότι. l. I 6. Και βουλευσάμενοι) Πεσβεύσασθαι προς τοὐς Ἀθηναχυς δηλονori. Pag. II 3. l. 4. Κομισθῆναί) ἀναπέψαι. l. s. οὐκ ἔτεμνε σημεiωσαι Ξτι τὸ τεμεῖν δια*θρως καὶ επὶ τῆς γης, ῶσπερ τὸ δηλῶσαι, τεθεικεν. l. 7. Ἀπαγγέλλοντες) οἱ ΙΠλαταιεῖς δη-
λογιτι. LII. Ἐπισκήπτουσί το παρακελευονται. Pag. II . l. 4. Προκαλούγται ἐπισπῶνται. l. II. Καὶ