Argonautica recensuit et adjecit annotationes. Augustus Wellauer

481쪽

φράζεσθε. . ,

ο θέντες, μυνεσθε τους πιόντας.

482쪽

'ες, οἱ περὶ τον - ηνάππευον Ἐνθα κὰιηφιν τελευτησει,τ- Σθενέλου με τίον, υρυσθέως ὁ ἀδελφον καταβαλόντα γὰρ δυο των περὶ ἰφην ἱππέων, περικατάληπτον γενεσθαι π του Αἰητου, περιμαντος -- βρόχω. ν δ τοῖς ἔξης φησὶν, οἱ Κόλχοι εἰς φυγην ἐτράπησαν. Φερεκυδης ὁ ἐν Ἀβδόμω, δι--κομένους ἀναβιβάσαι ἐπὶ την ναυν τον Ἀφυρτον, καὶ μεισαντας οἱφα ει τον ποταμόν. Σοφοκλης ὁ ἐν Κω, σι - κατα τὸν

V. 247. q. Καὶ δη τὰ μεν σσα θυηλῆ. Εκ τουτουβουλεται δηλωσαι, τι τοιαυτ ιν θυσίαν εβουλετ τελέσαι, ποίαν αἰφαρμακίδες εἰωθασι. υμφις δε ε τω ἔκτω πειγὶ Ηρακλείας Ἐκάτης φησὶν ιερὸν εἰναι ν, Παφλαγονία, Μηδείας ἱδρυσαμενης.

483쪽

οθενδεὶς την μετειραν θάλασσαν. ουτ δὲ ὁ Ἐφέσιος ηρτεμ δωρος ψευδος φησὶν ναι τον ναρ σῶσι μη συμβάλλειν μ

ἐν γ Γεωγραφικῶν φησι. ιμάγητος δε ἐν Κ' περὶ λιuένων ὀυ Ἱστρον φησὶ καταφέρεσθαι ἐκ των Κελτικῶν ορῶν, εἰτα εγιδιδόναι

Αἰγυπτι- αρχα-τατος γεγονεναι λέγει, καὶ πρωτους στοχάσασθ* της του αερος κράσεως καὶ γονιμωτατον εἶναι τὸ του Νείλουωδωρ. Γεγονέναι δε αυτους φησὶν Ἀπολλωνιος προ του πάντα

καὶ τά νόματα θεῖναι Και τα μεν δωδεκα ζωδια θεους βουλαίους προσηγορευσαν του ὁ πAανητας ραβδοφόρους μοδοτος δε φησι Φρυγας πρωτους γεγενῆσθαι. αμμίτιχον γαρ των Αἰγυπτέων βασιλέα, βουλόμaνον διαγνῶναι, τίνες των ἀνθρωπων προγενέστεροι, παραδουναι ποιμένι υ βρέφη κελευσαντα μηθένα μηδενέιυτοις φθέγγεσθαι, μόνον ὁ αυτοῖς αἰγος θηλην δίδοσθαι οἱ δε, δυο εzῶν διελθοντων, πρωτην mi ai αφηκαν τὰ βέκ. υτ δε λέγεται παρὰ Φρυξὶν ό αρτος. 'Eγνωσθησαν Ουν ἀπό τουτου οἱ Φρυγες Ιηγενεῖς οἱ δέ φασιν, τι ευηθές ἐστιν υπολαμβάνειν τουτω

ἀκουοντες γαρ οἷ παῖδες βληχωμένω τῶν προβάτων, ς αν - της φυρεως ἐνεργουμενοι, προς τὸ ἔναμρον την φωνην πέτοεφα .

484쪽

IN APOLLONII ARGONAUT IV.

μένον αυτοῖς, προτου ἐπιτεῖλαι την σιληνην διὰ κατωνομάσθη- σα προσέληνοι. -υρις δε ἐν πέμπτω καὶ δεκάτω των Μακεδονικῶν Ἀρκάδα φησὶν, αφ' ου η ρκαδία καλεῖται, ρχομενου υἱον. δῶ καὶ πόλιν της Ἀρκαδίας ορχομενόν. ινὲς δέ φασιν, Ἐνδυ-eίωνα ευρηκέναι τὰς περιόδους καὶ τους αριθμους της σεληνης. oθεν καὶ προσεληνους τους Αρκάδας κληθηναι Αρκὰς γαρ Ἐνδυμίων ' μιιοι δὲ υπὸ του Ἀφῶνος ναο νυτλαντος Σενα 'γόρας εἴρηκεν. V. 266. νάσσετο Λευκαλίδησιν. O gπὸ Λευκωλέωνος το γένος ἔχοντες ἐβασίλευον Θεσσαλιας φησιν Εκαταῖος καὶ Ἀσίοδος. Ἀεσο ια δὲ Πελασγία ἐκώιεῖτο, απὸ Πελασγου

του βασιλευσαντος.

V. 269. Καὶ ποταμὸς Τριτων Περὶ της του εἰλου ἀναδόσεως διάφοροι αἰτιαι παρὰ τοῖς παλαιοῖς λεγοντο. . ναξαγόρας μὲν γάρ φησι διὰ την τῆξιν της χιόνος πληθύειν αὐτόν. Sti Bτεται καὶ Ευριπίδης, λέγων 'Eἰλουμένη δὲ καλλιπάρθενος μὴ λευκῆς τακείσης χιόνος γραινε γνην. TU, Αἰσχυλος δὲ καὶ Σοφοκλῆς πέλαβον τους-m: Asγυπτον χιονίζεσθαι τόπους, καὶ τηκομένης τῆς χιόνος την χοὸιν εἰς του

Πον ἐκδίδοσθαι. ικαγόρας δέ φησιν απὸ των ἀντοίκων αυάκέεῖν. σημόκριτος δε ὁ φυσικὰς απὸ του κατὰ μεσημβρίαν περκειμένου πελάτους λαμβάνειν τον μῖλον την ἐπίχυσιν ἀπογλυκαί- ωεσθαι δὲ τὸ ιδωρ, διὰ το διάστημα καὶ τὸ μηκος του πόρου, καὶ Η του καυματος ἀφεψόμενον δι' ο καὶ ἐναντίαν φησὶν ἔχει την γεύσιν 'Ἀρίστω ο ῖος, ἔτι χειμῶνος νάπὸ γῆν ο λιος

485쪽

-ὶ νόμιος αυτὸν θέμα λέγει, στε μηδένα καταλιπεῖν την πα-

χωσιδος χρόνων μεχρις αυτο μένειν θραυστον, καὶ τους ἐκείνων.

486쪽

περ βάλλειν υ νησον Πευκὴν ουδὰς ὁνίστορεῖ, διὰ τουτο. τοὐς υ ἡ αυτας εἰσπεπλευκέναι εἰς τὴν Οετεραν θάλασσαν, ξιο ιμα- γητου, Ἀκολουθησεν Ἀπολλώνιος Ἀμὶ γὰρ Σκέμνός, αυτους δια αυάχος πεπλευκέναι ἐπὶ την μεγάλ/ψαλα Ἀν, ἐκεῖθεν δὲ

εἰς την μετέραν θαλασσαν ἐληλυθέναι καὶ παρε φολευεται, ώςuθόντες ιπι την τειρον οἱ Ἀργοναυται ἐπὶ σαυρωτηρων ἐκόμισαν την Ἀργώ, μέχρις - ἐπὶ θαλασσαν παρεγένοντα Ἐσίοδος δέ φησι, διὰ Φάσιδος αυτους πεπλευκέναι. καταῖος δὲ ἐλέγχων

τὰ ἱστορει μη ἐκδιδόναι εἰς την θάλασσαν τὰν Φασιν , υ ως δια Ἀνάμος ἔπλευσαν , αλλὰ κατα - αυτόν πλουν, καθ ο ν καὶ προτερον ' ς Σοφοκλης ἐν Σκυθαις ἱστορεῖ καὶ Καλλίμαχος. οθεν καὶ των Σκυθῶν τους μευ ει τὰν Ἀδρίαν πεπλευκότας μηευρεῖν τους Ἀργοναυτας τους ὁ ὁιὰ των Κυανέων ευρεῖν ἐπὶ την Κέρκυραν καταπεπλευκότας ' δὲ Ἱστρος , καταφερόμενος ἐξύπερβooέων , ταν φθάση ἐπι του εταζ Σκυθίας καὶ Θράκης- πον σχίζεται εἰς δύο καὶ το μὲν αυτου εις ὀναύξεινον ποντον

βάλλει, τ δε αερον εἰς την μήρηνικην θάλασσαν. V. 291. Toινακρίου. TV ἐῆηνικον πέλαγος παρή-

487쪽

τινες δε αδ της γενομένης πλάνης, χοι.

V. 310 Τριγλῶχ4 i. 'Eρατοσθενης ἐν γ εωγραφικῶν, νησον εἶναι ἐν τφἹστρω φησὶ τρίγωνον ἴσην τῆ Ἀδω- ην Πευκην λέγει δια το πολλα λ ἔχειν πευκας. καὶ την μὲν κορυφην του τριγω ν- αντης προς το ευμα, αν του ποταμου ἀγκλμα ἐκαλεσε

488쪽

στρεβλουμενος.

489쪽

V. 477. Ἀαργματα ταμνε. Τῶν πο θανόντων οἱ δολοφονουντες αρχαέως ἀκρωτηριασματά τινα ἐποίουν του ἀναιρουμένου καὶ ταυτα λαβόντες ἐξηρτων του τραχηλο αυτῶν. ων ὁ καλουμέναν ἀκορρτηριασμάτων πειρα καὶ πολλὰ ἐξάργματα. Eπειτα το α πιο αυτου λαβόντες, τρὶς εἰς το στόμα ἔπτυον. Toυτο δὲ ἐποίουν προς το ἐξιλάσασθαι θ δολοφονιαν.

490쪽

3 534. Goων, ὁ δὲ κευθ εται, προ τον τρίποδα. V. 540. Μάκριν εἰσαφικανε Μάκρις τοπαλαιον ἐλέγετο ἡ Σχερία, νομασμένη απὰ της Λιονυσου τροφου. Eνθα φησὶ τον πρακλέα παραγενόμενον τον των παέδων αυτου φονον καθαρθησόμενον, Μελιτ*ὶν Την Αἰγαιου του ποταμου γατέρα γεγαμηκειαι ' ης ἔσχε τον Ἱλλον , ο ακμάσας ου ηθέλησε φ υσιθοω ποταγηναι, ἀλλά τινας τῶν Φαιάκων συνοππων, εἰς τυ Κρονίαν θάλασσαν κατωκησεν. V. 552. υλλα θεαὶ πῶς. Πυνθάνεται της Μουσης ὁ

ἔπομενος. .

κεῖται. '